- 6 Kasım 2020
- 60
- 146
- 23
- Konu Sahibi esmeraaldaa
-
- #1
Annemle çok mücadele ettik ama maalesef babam ataerkil kafa yapısına sahip bizim buralarda üç beş kişi hariç kimse kızını okutmadi.Benı 13 yasında okuldan alıp okutmayan ama erkenden evlenmeme ızın veren ailemi bende uzer pısman da olmazdım.
Esının sana olan davranışları nasil?
Evet okumak istiyorum, teşekkür ederim yorumunuz için.Kendi kendinizi değersizleştimişsiniz.Evrene yolladığınız enerjinin benzerini kendinize çekersiniz.Siz kendinizi nasıl görürseniz diğerleride öyle görür...Okumak için geç değil üstelik,açıktan bitirebilirsiniz.Öfke kontrolü ya da diğer psikolojik zayıflıklarınızla ilgili uzmanların kitap,video vb. yayınları var onlar araştırabilirsiniz.
21 yaşında evlendim, hayır kendi isteğimle evlendim, okumama ve çalısmama izin yoktu, bende evlenmeyi tercih ettim.Kaç yaşında evlendın? Aılen zorla mı evlendırdı? Neden bir yerlere girip çalışmıyorsun ya da düşünüyor musun ? Okumayan mesleği olmayan nice kadın bir yerlerde çalışıyor. Kemdı ayakların uzsrınde durabılırsın bu bıle sana özguven verır. Şu an yaşın genç çocuk yapmayıda erteleyebılırsın
Peki birşeyler okusan, kendini gelistirsen. Enerjini bu konuya versen. Daha çok gençsin. Bir ömür kızgınlıkla geçmez ki. En çok kendini uzersinMerhaba arkadaşlar..
Size uzatmadan problemimi anlatmak istiyorum, lütfen işime yarayacak gerçekten beni iyi edecek yorumlar yapın.
23 yaşındayım, evliyim. Çalışmıyorum, bir mesleğim de yok açıkçası. Okumadım çünkü ailem okutmadı, çok mücadele ettim ama olmadı zaten küçüktüm 13 yaşında aldılar okuldan. Her neyse sorunuma gelecek olursak :
Özgüvenim yok, naparsam yapayım bir türlü kazanamıyorum.
Aslında gerçekten güzel bir kızım bunu hep duyuyorum ama bu beni tatmin etmiyor. Hep eksik hissediyorum, hep bir şeyleri hak etmediğimi düşünüyorum, sevgiyi hak etmiyorum, iyilikleri hak etmiyorum, çocuğum olmuyor mesela, diyorum ki kendi kendime anne olmayı bile hak etmiyorum. Dışarıya karşı belli etmesem de içimde yenemiyorum çok rahatsız oluyorum.
Dışarı çıktığım zamanlarda hep etrafa bakıyorum acaba insanlar bana bakıp benimle dalga geçiyor mu diye.
Aslında çok düzgün giyinirim, tesettürlüyüm çok hoş şeyler giyerim ama içimdeki bu ses beni bitiriyor hep insanlar beni aşağılayacak dalga geçecek, ben hiç bir şeyi hak etmiyorum diyip duruyorum. Mutlu olamıyorum..
Öfke kontrolüm de yok, öfkelendiğim zaman sürekli bağırıyorum kimseyi duymamak için. Biri ağzını açsa ona da susması için var gücümle bağırıyorum. Ailemi üzüyorum elimde olmadan sonra pişman oluyorum, çünkü kendime o an engel olamıyorum, psikolojik destek alacak durumum, imkanım yok, bu durumdan kurtulmak istiyorum artık lütfen bana yardım edin...
Kızını okutmayanlara gerzoluk madalyası takmak isterdim, tam liste ısım ver bence bana.Annemle çok mücadele ettik ama maalesef babam ataerkil kafa yapısına sahip bizim buralarda üç beş kişi hariç kimse kızını okutmadi.
Eşim çok titiz biridir, evi hep derli toplu görmek ister o konuda ara ara sorun yaşarız, aşırı ilgi gösteren biri değil, bende çok ilgi beklemem açıkçası kendi köşeme çekilmeyi tercih ederim, başka türlü iyi biri ailesine karşı asla ezdirmez (ailesi çok karisan tipler) onları uyarır izin vermez yani bana karısmalarına.
Çok erken evlenmişsin ama olmuş daha çevrende gıyım mağazası, gratıs , tekstil fabrıkaları , market vs varsa başvurabılırsın. Bir yandan da açıktan eğitimini yürütebilirsin. Sonra üniversite sınavlarına gırersın21 yaşında evlendim, hayır kendi isteğimle evlendim, okumama ve çalısmama izin yoktu, bende evlenmeyi tercih ettim.
Çalısmayı çok istiyorum ama mesleğim olmadan ne iş yapabilirim bilmiyorum
Güzel bir kız olmak=özgüven böyle bir denklem olamaz zaten bu hayatta. Sizi siz yapan şeylere yönelin ve onları artırın, kendinize sürekli yeni şeyler katın. Ailenizin size veremediklerini siz kendinize verin, sizi seven olmadıysa siz kendinizi sevin. Kısacası kendi kendinizin ebeveyni olun. Ve tabiki mutlaka okuyun ve meslek edinin en önemlisi bu.Özgüvenim yok, naparsam yapayım bir türlü kazanamıyorum.
Aslında gerçekten güzel bir kızım bunu hep duyuyorum ama bu beni tatmin etmiyor.
Babamdan, babamın ailesinden, anneannemden zamanında çok gördüm.Ailenizden psikolojik şiddet gördüğünüze iddiaya girerim ama ispatlayamam.
Dolayısıyla bu düşüncelerinizin sorumlusu onlar, hep yetersiz ve başarısız hissettirilmişsiniz.
Çaresi ancak bir uzman olabilir...
Psikolojiye yöneldim, sürekli okuyup araştırma yapmaya çalışıyorum. En sevdiğim istediğim alanlar psikoloji ve pedagoji idi hala öyle.Peki birşeyler okusan, kendini gelistirsen. Enerjini bu konuya versen. Daha çok gençsin. Bir ömür kızgınlıkla geçmez ki. En çok kendini uzersin
Ne güzel söylediniz çok teşekkür ederim.Güzel bir kız olmak=özgüven böyle bir denklem olamaz zaten bu hayatta. Sizi siz yapan şeylere yönelin ve onları artırın, kendinize sürekli yeni şeyler katın. Ailenizin size veremediklerini siz kendinize verin, sizi seven olmadıysa siz kendinizi sevin. Kısacası kendi kendinizin ebeveyni olun. Ve tabiki mutlaka okuyun ve meslek edinin en önemlisi bu.
Teşekkür ederim gerçekten düşünemedim bunu devlet hastanesinden yardım almaya çalışacağım..Sosyal güvenceniz var mı
Cevabınız evet ise yardım almanıza engel yok. Devlet hastanelerinde tedavi olup saglıgına ruh saglıgına kavuşan insan çok siz de deneyin.
Bazı şeyler yaşandıgın da neyaparsanız yapın gitmiyor silinmiyor
Kabullenin
Okumak istiyorsanız açık ögretim okuyabilirsiniz
Yapamadıgınız herşeyi vakit varken yapmaya çalışın
En önemlisi siz bir insansınız ve öenmlisiniz
Harikasınız. Bir yerlerden başlamışsınızPsikolojiye yöneldim, sürekli okuyup araştırma yapmaya çalışıyorum. En sevdiğim istediğim alanlar psikoloji ve pedagoji idi hala öyle.
Şu an okumalar yapmaya çalısıyorm ama yeterli mi bilmiyorum
Zamanında çok ezildim onların etkisinden çıkamadım sanırım kendimi bildim bileli böyleyim. Hep ezik büzük hissederim.Kızını okutmayanlara gerzoluk madalyası takmak isterdim, tam liste ısım ver bence bana.
Meslegım yok diyip kendını eve kapama.
Bence ise is bulmakla basla. Sosyalles.. Aileler arası gezmek veya apartman komsularıyla gorusmek sosyalleşmek olmuyor pek. Evın ve o insanların dısına cık. Bir de kendinle ilgili onu bunu haketmıyorum deme,neden hak etmeyesin ki?
Birileri seni eziyor falan sandım ama oyle bisey yok anladıgım kadarıyla.
Kendi kendine yapıyorsun, yapmamak elinde.
Kendını sev deger ver.
Bir iletişimci hocam şöyle derdi ‘Siz kazanan, siz güçlü olan ve başaransınız. Milyonlarca spermi geride bırakarak yaşam hakkınızı kendiniz aldınız ve ne denli bir üstün gayretle bunu kazandığınızı bilseniz, hayatınızda her şeye cesaret edebilirsiniz.’Babamdan, babamın ailesinden, anneannemden zamanında çok gördüm.
Şu an bile yaşıtım olan çok yakınım/akrabam olan birinin gerek söz gerek davranış olarak kendini benden üstün gördüğünü hissediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?