Merhabalar.1 senedir depresyon tedavisi görüyorum .Ilaclari yavasca azaltmaya basladim.Tayinim Gaziantep'te oldugu icin ailemin yanina İstanbul'a geldim.Ailemle hic bir faaliyetimiz yok.Sıkılıyorum.Burada arkadasim da yok.Kiz kardesim var ama aram iyi degil.Yani eskiden beri toplum demez cocuk gibi azarlar.o her gun geziyor ama ben onunla gezmek istemiyorum.Acikcasi bu aralar cok sinirlendirdi beni.Cok hoyrat davranir, huyudur zaten.Ince dusunen biriyim. Denize dustum ama yilana sarilmak istemiyorum.Gerginim baya bi.Ilaclari da doktor kontrolunde azaltiyorum.Ya tek basima mi gezsem artik bilmiyorum.Cok darlandim.
Ya zorla psikolojimi bozuyorlar.Mesela naif bir insan oldugum icin eskiden beri ailem hic bir seyi yapamayacağımı düşünüyor. Araba alacagim,param var ama babamin hesabinda.Almiyorlar.Kardesin de gelsin sen suremezsin diyorlar.Ya yaparim,yapabilirim.
Bir seyler yaomaya calisiyorum , se beceremezsin ama x.. yapar diyorlar.
Her seyime oyle.Kardesim su anda geziyor ,tozuyor ,mutlu .beni de cagiriyor ama gitmek istemiyorum.kizginim ona. Dedigim gibi cok hoyrat davranir.Ailemden de destek alir.Azarlar,dalga gecer.
Alingan olduğumu soyluyir ailem ama degilim.Vallahi degilim.Ama bazi davranislarin toplum icinde yaoilmasi zoruma gidiyor.Hafifr alinmak incitiyor beni.
Kendi cevremde cok iyiyim ama burada cwvremde kimse yok.cok yalnizim.
Bana iyi gelecek bir seyler yaomak istiyorum.