- 29 Eylül 2014
- 9.712
- 20.082
- 598
- Konu Sahibi Melike__93
-
- #21
İlginçOkurken "ben bu konuyu daha önce okumuştum" dedim ve haklıymışım.
Siz daha önce bu konuyu başka bir üyelik altında açmışsınız.
MEMLEKETE TAYİN EŞİMİN AİLESİ YÜZÜNDEN ÇOK PİŞMANIM NASIL YAPTIM BUNU
Önce kullanıcı adınızı unutup yeniden üyelik açtığınızı düşündüm ama sonra şu cümlenizi gördüm.
Yani bu 1,5 ay öncesinde de biliyormuşsunuz, neden dün öğrendim diyorsunuz ki.
Daha önceki konunuzda da size tavsiyeler verilmiş.
Neden farklı bir üye adıyla aynı konuyu açıp daha önce bildiğiniz bir şeyi yeni öğrendim dediğinize anlam veremedim.
Bu durum konunun gerçekliğini sorgulamama neden olmuş olsa da konuyu gerçek kabul edip yorum yapacağım.
Geldiğiniz şehre geri dönün. Düzen bozmak düzen kurmak zor olsa da zorlanacağınız şeyler dışsal kaynaklı olur en azından.
Kendi eviniz içinde huzurlu olursunuz, zamanla da her şey oturur. Hiç bilmediğiniz yere dönmeyeceksiniz sonuçta.
Bir de hangi konunuzda emin değilim ama "buraya geçici görevlendirmeyle geldim" demişsiniz bir de.
Ben mi yanlış biliyorum, görevlendirme bitince zaten geri dönmeniz gerekmiyor mu? O zaman sorun ne?
Eşinizin ailesi ne yapıyor,doktora götürüp getirme durumlari mı her şeyle ilgilenme yoksa huzur bozan bir kadın mı..Merhaba eşimle 9 yıldır evliyiz bir tane çocuğumuz var bundan 4 yıl önce akdeniz bölgesinde çok pahalı bir şehire memur olarak atandım ve oraya taşındık . Çok zorlandık çok sıkıntılar yaşadık . Sil baştan yeni bir hayat kurduk düzen kurduk. Atandığım şehir bizi maddi manevi açıdan çocuk açısından bakımı vs çok yordu ve yıprattı. Trafik çilesi bir yandan çok yoruluyordum gerçekten kendime hiç zaman ayıramıyordum Gurbette olanlar beni anlayacaktık gerçekten hiç kolay değil tek başına mücadele etmek Hele ki bir de çocuk var ise Bu şehir de bırakın bir şeylerin sahibi olmayı geçinebildiğimize şükür ediyorduk.
Ama zamanla alışıyor derler ya insan alıştık öyle böyle 3 yıl kaldık. 1 yıl önce memleketime bir vesile ile tayin isteme şansım oldu bende bu şansı kaçırmak istemedim geçici görevlendirme ile memleketime geri döndüm Memleketim küçük sakin bir ilçe yaşam çok kolay ekonomik tam bir memur şehri atandığım şehir şu an yaşadığım ilçenin 6-7 katı çok aşırı pahalı sıcağı nemi trafiği ayrı bir dert. Burada her konuda hayat kolay maddi açıdan çok rahat Daha az yoruluyorum işim evime 5 dk yürüme mesafesinde çok büyük bir konfor diyebilirim kendime sosyal hayatıma her şeye yetişebiliyorum bol bol zamanım kalıyor artıları çok fazla büyük şehir e göre bir nimet diyebilirim. Çocuk konusunda eğitim kültürel ve sosyal açıdan evet geriledi ama etüt ile desteklemeyi düşündüm bu yıl ( 4. sınıfa başlayacak öğretmenimiz iyi değil şansımıza eğitim çok kötü ve geriledi kendini geliştirebileceği alan çok kısıtlı ) ,Orada çok daha iyiydi yetişme tarzı eğitim kültürel açıdan bu benim açımdan buranın en büyük eksiklerinden birisi oldu Fakat diğer artı yönlerine rağmen bura da da başka sıkıntılarımız oldu ve çok yıprandık Meğer ailelerin olduğu yerde yaşamak yakın olmak iyi değilmiş biz bunu bilemedik ,düşünemedik uzakta iken kıymetli olunuyor senede 1 kere gelirdik kafamız çok rahattı. fakat yakında iken bırakın kıymeti herkes dirlik bozma huzur bozma çabasında. Mesafe koysanız da bazı konularda bazı durumlarda mesafenin de çözemediği bir sarmala giriliyor ne yazık ki Manevi yönden dirhem huzurumuz yok Eşimin ailesi ile özellikle çok sıkıntılar yaşıyoruz en çok hastalık konusunda diyebilirim. ( Daha önce ki konumda bahsetmiştim annesi hastalığını kullanarak gerçekten bizi çok yıprattı yıpratmaya da devam ediyor ) kendi ailem ile de sıkıntılar yaşıyorum ama idare edilebilecek düzeyde şu an için Geçen hafta Bağlı bulunduğum bakanlığı aradım ben bilmiyordum fakat geldiğim yere geri dönme imkanım var mış aslında benim niyetim başka bir küçük ilçe olur mu sormak fikir almaktı ama ne yazık ki sadece geri gitme hakkım varmış geldiğim yere. onunda süresi varmış şu an 1 yıl geçti 1 yıl daha dönmez isem o hakkımda son buluyor. Ama o kadar beklemek istemiyorum karar verip yoluma devam etmem gerekiyor böyle yaşayamıyorum çünkü Yani kısacası tekrar dönebilme imkanımız var fakat artık benim ne kalmaya ne gitmeye yeniden düzen kurmaya gücüm var inanılmaz yorgunum ve inanılmaz yıprandık orası öyle burası böyle Bu kararımın da geri dönüşü olmayacak Orada bedenen çok yorgundum burada ruhen çok yorgunum. Karar bile verecek gücüm yok Siz olsanız ne yapardınız ? Eşim de ailesi kaynaklı sorunlardan bunaldı ama oda benim gibi ikilemde her yönü ile düşünmeye çalışıyoruz ama sıkıştım kaldım Çocuğumun eğitimi ailemin mutluluğu ve kendi ruh halim dengede olmalı diyorum çok tükendik burada ailevi gerilimlerden dolayı Evet huzuru seçmek kolay gibi görünse de uzaktan gerçekleri de göz önünde bulundurmam gerekiyor diyorum kendi kendime. Bazen hayat bizi hem ruhen hemde bedensel zorlayan tercihlerle baş başa bırakıyormuş bende şu an o EŞİK deyim desteğe çok ihtiyacım var
Ben olsam dönerim, çocuklar adapte oluyorlar ama eğitim en önemli şey benim için. Aile ile gittikçe beklenti artacak, sinirler yıpranacak, hiç beklemem, okullar açıklmadan giderim ben.1 yıl oldu bu yıl 4. sınıfa başlayacak
Dusunecek cok sey yok bana gore. Geri donun. Buyuksehirde yasiyorum. Asla kucuk bir yerde yasayamam ben. Aliskanlik belki de bilemiyorum tabi hic kucuk bir yerde yasamadigim icindir. Evinizi isinize yakin yerden tutun. Duzeninizi oturtunca hayatiniz kolaylasir. Cocugunuzun egitimi icin de imkanlarin cok oldugu yer daha iyi.Merhaba eşimle 9 yıldır evliyiz bir tane çocuğumuz var bundan 4 yıl önce akdeniz bölgesinde çok pahalı bir şehire memur olarak atandım ve oraya taşındık . Çok zorlandık çok sıkıntılar yaşadık . Sil baştan yeni bir hayat kurduk düzen kurduk. Atandığım şehir bizi maddi manevi açıdan çocuk açısından bakımı vs çok yordu ve yıprattı. Trafik çilesi bir yandan çok yoruluyordum gerçekten kendime hiç zaman ayıramıyordum Gurbette olanlar beni anlayacaktık gerçekten hiç kolay değil tek başına mücadele etmek Hele ki bir de çocuk var ise Bu şehir de bırakın bir şeylerin sahibi olmayı geçinebildiğimize şükür ediyorduk.
Ama zamanla alışıyor derler ya insan alıştık öyle böyle 3 yıl kaldık. 1 yıl önce memleketime bir vesile ile tayin isteme şansım oldu bende bu şansı kaçırmak istemedim geçici görevlendirme ile memleketime geri döndüm Memleketim küçük sakin bir ilçe yaşam çok kolay ekonomik tam bir memur şehri atandığım şehir şu an yaşadığım ilçenin 6-7 katı çok aşırı pahalı sıcağı nemi trafiği ayrı bir dert. Burada her konuda hayat kolay maddi açıdan çok rahat Daha az yoruluyorum işim evime 5 dk yürüme mesafesinde çok büyük bir konfor diyebilirim kendime sosyal hayatıma her şeye yetişebiliyorum bol bol zamanım kalıyor artıları çok fazla büyük şehir e göre bir nimet diyebilirim. Çocuk konusunda eğitim kültürel ve sosyal açıdan evet geriledi ama etüt ile desteklemeyi düşündüm bu yıl ( 4. sınıfa başlayacak öğretmenimiz iyi değil şansımıza eğitim çok kötü ve geriledi kendini geliştirebileceği alan çok kısıtlı ) ,Orada çok daha iyiydi yetişme tarzı eğitim kültürel açıdan bu benim açımdan buranın en büyük eksiklerinden birisi oldu Fakat diğer artı yönlerine rağmen bura da da başka sıkıntılarımız oldu ve çok yıprandık Meğer ailelerin olduğu yerde yaşamak yakın olmak iyi değilmiş biz bunu bilemedik ,düşünemedik uzakta iken kıymetli olunuyor senede 1 kere gelirdik kafamız çok rahattı. fakat yakında iken bırakın kıymeti herkes dirlik bozma huzur bozma çabasında. Mesafe koysanız da bazı konularda bazı durumlarda mesafenin de çözemediği bir sarmala giriliyor ne yazık ki Manevi yönden dirhem huzurumuz yok Eşimin ailesi ile özellikle çok sıkıntılar yaşıyoruz en çok hastalık konusunda diyebilirim. ( Daha önce ki konumda bahsetmiştim annesi hastalığını kullanarak gerçekten bizi çok yıprattı yıpratmaya da devam ediyor ) kendi ailem ile de sıkıntılar yaşıyorum ama idare edilebilecek düzeyde şu an için Geçen hafta Bağlı bulunduğum bakanlığı aradım ben bilmiyordum fakat geldiğim yere geri dönme imkanım var mış aslında benim niyetim başka bir küçük ilçe olur mu sormak fikir almaktı ama ne yazık ki sadece geri gitme hakkım varmış geldiğim yere. onunda süresi varmış şu an 1 yıl geçti 1 yıl daha dönmez isem o hakkımda son buluyor. Ama o kadar beklemek istemiyorum karar verip yoluma devam etmem gerekiyor böyle yaşayamıyorum çünkü Yani kısacası tekrar dönebilme imkanımız var fakat artık benim ne kalmaya ne gitmeye yeniden düzen kurmaya gücüm var inanılmaz yorgunum ve inanılmaz yıprandık orası öyle burası böyle Bu kararımın da geri dönüşü olmayacak Orada bedenen çok yorgundum burada ruhen çok yorgunum. Karar bile verecek gücüm yok Siz olsanız ne yapardınız ? Eşim de ailesi kaynaklı sorunlardan bunaldı ama oda benim gibi ikilemde her yönü ile düşünmeye çalışıyoruz ama sıkıştım kaldım Çocuğumun eğitimi ailemin mutluluğu ve kendi ruh halim dengede olmalı diyorum çok tükendik burada ailevi gerilimlerden dolayı Evet huzuru seçmek kolay gibi görünse de uzaktan gerçekleri de göz önünde bulundurmam gerekiyor diyorum kendi kendime. Bazen hayat bizi hem ruhen hemde bedensel zorlayan tercihlerle baş başa bırakıyormuş bende şu an o EŞİK deyim desteğe çok ihtiyacım var
haklısınız. ben çok yıprandım son zamanlarda sağlıklı düşünemiyorum ve bir döngü sarmala girdim o teraziyi bile tartamaz duruma geldim yanlış bir karar almamak adına görüş almak istedim. Yapılan yorumların fikirlerin bakış açıların inşallah beni bu sarmaldan çıkaracağına inanıyorumİki sene sonra başka yere gitme ihtimaliniz var mı? Yoksa hep o şehirde kalmak zorunda mısınız?
Bulunduğunuz şartlardan daha yıpratıcı mı? Her an ne zaman arayacaklar ne isteyecekler bu stresi yaşamak yıpratıcı değil mi? Eşiniz var ama yok sürekli hastanede.
Yarın bir gün hasta olsalar tüm yük size kalacak? Yada bir şeyi yapmak istemeseler herkes her şeyi sizden bekleyecek.
Terazi sizin bir kefeye oradaki zorlukları koyun diğer kefeye eşinizin ailesini. Mesela bir kahve içmeye çıkabilmek bile sizin için lüks gibi bir şey şu an. Çünkü her an kp arayıp hastaneye çağırabilir. Bu hayat daha stresli değil mi?
Zaten çocuk büyümüş, en zor zamanlar bitmiş. Eğitimi eski yerde daha iyi bu da bir artı aslında.
Orada kafadan bir maaş kiraya belki bir kısım kalanı faturaya gider diğer kalan 1 maaş ise eğitim yol gıda vs. Sadece karın tokluğuna yaşanan bir hayat. trafik deseniz berbat mesela burada 5 de çıkıp evime 5 dk gelebilrken orada evime gitmem en iyi şartlarda 6.30 şu an makul bir kira 25.30 bin ben şu an memleketimde 8 bin tl veriyorum artı eksi yönü ile değerlendirdim vakit hep memleketim çıkıyor lakin çektiğim sıkıntılar yönünden de burası ağır basıyor orada inanılmaz yoruluyorum burada rahatım ama ruhum yorgunBen olsam dönerim, çocuklar adapte oluyorlar ama eğitim en önemli şey benim için. Aile ile gittikçe beklenti artacak, sinirler yıpranacak, hiç beklemem, okullar açıklmadan giderim ben.
haklısınız. ben çok yıprandım son zamanlarda sağlıklı düşünemiyorum ve bir döngü sarmala girdim o teraziyi bile tartamaz duruma geldim yanlış bir karar almamak adına görüş almak istedim. Yapılan yorumların fikirlerin bakış açıların inşallah beni bu sarmaldan çıkaracağına inanıyorum
eşimde gitmek istiyor çok bunaldı arada kalmaktan ailesinin bu denli yıpratmasından ve bunaltmasından fakat yine de son kararı bana bıraktı ailesinin tepkisinin ne benim için ne de onun için zerre önemi yok artık.Herkesin doğru ve yanlışı kendine. Mesela bence eşinizin ailesinin olduğu şehre gitmeniz yanlış, eşinizin her aradıklarınla koşması yanlış, diğer kardeşlerin size güvenip anne ve babalarını boşalması yanlış. Bunca yanlış içinde tek doğru bence geri dönmek. Ama hayat sizin karar sizin. Ama ben eşinizin ve ailesinin tepkisini merak ediyorum.
ben olsam çocuğum için kesinlikle geri dönerdim. bedenen yorulun ama çocuğunuz iyi eğitim alsın.Merhaba eşimle 9 yıldır evliyiz bir tane çocuğumuz var bundan 4 yıl önce akdeniz bölgesinde çok pahalı bir şehire memur olarak atandım ve oraya taşındık . Çok zorlandık çok sıkıntılar yaşadık . Sil baştan yeni bir hayat kurduk düzen kurduk. Atandığım şehir bizi maddi manevi açıdan çocuk açısından bakımı vs çok yordu ve yıprattı. Trafik çilesi bir yandan çok yoruluyordum gerçekten kendime hiç zaman ayıramıyordum Gurbette olanlar beni anlayacaktık gerçekten hiç kolay değil tek başına mücadele etmek Hele ki bir de çocuk var ise Bu şehir de bırakın bir şeylerin sahibi olmayı geçinebildiğimize şükür ediyorduk.
Ama zamanla alışıyor derler ya insan alıştık öyle böyle 3 yıl kaldık. 1 yıl önce memleketime bir vesile ile tayin isteme şansım oldu bende bu şansı kaçırmak istemedim geçici görevlendirme ile memleketime geri döndüm Memleketim küçük sakin bir ilçe yaşam çok kolay ekonomik tam bir memur şehri atandığım şehir şu an yaşadığım ilçenin 6-7 katı çok aşırı pahalı sıcağı nemi trafiği ayrı bir dert. Burada her konuda hayat kolay maddi açıdan çok rahat Daha az yoruluyorum işim evime 5 dk yürüme mesafesinde çok büyük bir konfor diyebilirim kendime sosyal hayatıma her şeye yetişebiliyorum bol bol zamanım kalıyor artıları çok fazla büyük şehir e göre bir nimet diyebilirim. Çocuk konusunda eğitim kültürel ve sosyal açıdan evet geriledi ama etüt ile desteklemeyi düşündüm bu yıl ( 4. sınıfa başlayacak öğretmenimiz iyi değil şansımıza eğitim çok kötü ve geriledi kendini geliştirebileceği alan çok kısıtlı ) ,Orada çok daha iyiydi yetişme tarzı eğitim kültürel açıdan bu benim açımdan buranın en büyük eksiklerinden birisi oldu Fakat diğer artı yönlerine rağmen bura da da başka sıkıntılarımız oldu ve çok yıprandık Meğer ailelerin olduğu yerde yaşamak yakın olmak iyi değilmiş biz bunu bilemedik ,düşünemedik uzakta iken kıymetli olunuyor senede 1 kere gelirdik kafamız çok rahattı. fakat yakında iken bırakın kıymeti herkes dirlik bozma huzur bozma çabasında. Mesafe koysanız da bazı konularda bazı durumlarda mesafenin de çözemediği bir sarmala giriliyor ne yazık ki Manevi yönden dirhem huzurumuz yok Eşimin ailesi ile özellikle çok sıkıntılar yaşıyoruz en çok hastalık konusunda diyebilirim. ( Daha önce ki konumda bahsetmiştim annesi hastalığını kullanarak gerçekten bizi çok yıprattı yıpratmaya da devam ediyor ) kendi ailem ile de sıkıntılar yaşıyorum ama idare edilebilecek düzeyde şu an için Geçen hafta Bağlı bulunduğum bakanlığı aradım ben bilmiyordum fakat geldiğim yere geri dönme imkanım var mış aslında benim niyetim başka bir küçük ilçe olur mu sormak fikir almaktı ama ne yazık ki sadece geri gitme hakkım varmış geldiğim yere. onunda süresi varmış şu an 1 yıl geçti 1 yıl daha dönmez isem o hakkımda son buluyor. Ama o kadar beklemek istemiyorum karar verip yoluma devam etmem gerekiyor böyle yaşayamıyorum çünkü Yani kısacası tekrar dönebilme imkanımız var fakat artık benim ne kalmaya ne gitmeye yeniden düzen kurmaya gücüm var inanılmaz yorgunum ve inanılmaz yıprandık orası öyle burası böyle Bu kararımın da geri dönüşü olmayacak Orada bedenen çok yorgundum burada ruhen çok yorgunum. Karar bile verecek gücüm yok Siz olsanız ne yapardınız ? Eşim de ailesi kaynaklı sorunlardan bunaldı ama oda benim gibi ikilemde her yönü ile düşünmeye çalışıyoruz ama sıkıştım kaldım Çocuğumun eğitimi ailemin mutluluğu ve kendi ruh halim dengede olmalı diyorum çok tükendik burada ailevi gerilimlerden dolayı Evet huzuru seçmek kolay gibi görünse de uzaktan gerçekleri de göz önünde bulundurmam gerekiyor diyorum kendi kendime. Bazen hayat bizi hem ruhen hemde bedensel zorlayan tercihlerle baş başa bırakıyormuş bende şu an o EŞİK deyim desteğe çok ihtiyacım var
Maalesef küçük şehirler hatta ilceler bu bakımdan daha kötü. Kötü aliskanliklar küçük yerlerde daha çok yayılıyor gencler arasında. Nerden biliyorsunuz demeyin çok yakinen şahit olduklarım var.Küçük şehirler çocuklar için kötü alışkanlıkların kontrolü açısından iyi diyorlar bilemiyorum ben de küçük şehirdeyim oğlum var bakalım öyle olacak mı ?
Kesinlikle yorumunuza katıldım. Akdeniz'in bir çok şehrini bilirim hatta eşim Antalyalı sık gider geliriz. Hayat orada katlanilabilir benim açımdan. Doğal guzelligi kolaylığı. Konu sahibi Akdeniz demeseydi İstanbul'dan bahsediyor sanardim. İstanbul tam kaos mesela bazen burada nefes alamadığımi hissediyorum4 yıl önce tasindiysaniz siz ondan önce 5 yıl boyunca evli olarak memleketinizde yasamadiniz mi zaten? Yani ne değişmiş oldu, memleketinizde ne sizi bu kadar şaşırttı o kısmı hiç anlayamadım. Ayrıca memleketinizde de geçici görevle gitmissiniz zaten yani o ya da bu şekilde tekrar taşınacağınızin bilincindeymissiniz.
Ayrıca öte yandan Akdeniz'in aşırı yorucu şehri diye öyle bir anlatmışsınız ki aynı ülkenin guney bölgesinden mi bahsediyoruz hiç anlayamadim.Sanki Güney Amerika'ya gidip elmas batakliklarinda günde yirmi saat çalışıyor gibi anlatmışsınız.
Konfor alanından çıkamayan İnsanları anlıyorum ama küçücük çocuğun ilkokulun ortasında sırf keyfi olarak ordan oraya fütursuzca taşınıp durmasını konfor düşkünlüğü olarak değerlendiriyorum açıkçası. Neyin mucadelesini verdiniz 3 yıl akdenizde hiç anlamadım. Savaş bolgesine 3 yıl gidenler bile bu kadar hayiflanmiyordur heralde mücadele ettim diye.
Hafta içi haftasonu demeden tiyatro etkinlik gezerek bir değil bir kaç çocuğu etutlere kurslara gezmelere götürecek kadar vakit ayirsaniz bile buna mücadele denir mi bilmiyorum.
Bu kadar yoksullukla, hastalıkla ya da işsizlikle mücadele eden kişiler varken trafikte fazladan gittiğiniz dakikalara mücadele demek aşırı rahat düşkünü olmanız gerekir. Velev ki oylesiniz, ki bu da sizin tercihiniz elbette, o zaman da çocugun eğitim ve kurs imkanlarinin azalması, lkokula yeni yeni alisirken değişmek zorunda kalan sosyal çevresi, sürekli keyfi olarak entegrasyon süreci yaşamak zorunda kalması da artık sizin rahatinizi bozmamalı.
Nasil olsa sizin için yaşamak is yerine beş dakikada gitmeyi lüks sanarak bir Akdenizde bir büyük şehrin size ve çocuğunuza sunacağı imkanları görmek yerine mücadele olarak degerlendirmekle özdeşiyor.
Bence siz taşınmayı düşünerek iyi yapıyorsunuz, olmadı bı daha tasinirsiniz ne olacak.
Eşinizin ailesine sinir.cizebilirsiniz.her kaynana ile.sorun yaşayan sehir değiştirmiyor.esinizle konusunMerhaba eşimle 9 yıldır evliyiz bir tane çocuğumuz var bundan 4 yıl önce akdeniz bölgesinde çok pahalı bir şehire memur olarak atandım ve oraya taşındık . Çok zorlandık çok sıkıntılar yaşadık . Sil baştan yeni bir hayat kurduk düzen kurduk. Atandığım şehir bizi maddi manevi açıdan çocuk açısından bakımı vs çok yordu ve yıprattı. Trafik çilesi bir yandan çok yoruluyordum gerçekten kendime hiç zaman ayıramıyordum Gurbette olanlar beni anlayacaktık gerçekten hiç kolay değil tek başına mücadele etmek Hele ki bir de çocuk var ise Bu şehir de bırakın bir şeylerin sahibi olmayı geçinebildiğimize şükür ediyorduk.
Ama zamanla alışıyor derler ya insan alıştık öyle böyle 3 yıl kaldık. 1 yıl önce memleketime bir vesile ile tayin isteme şansım oldu bende bu şansı kaçırmak istemedim geçici görevlendirme ile memleketime geri döndüm Memleketim küçük sakin bir ilçe yaşam çok kolay ekonomik tam bir memur şehri atandığım şehir şu an yaşadığım ilçenin 6-7 katı çok aşırı pahalı sıcağı nemi trafiği ayrı bir dert. Burada her konuda hayat kolay maddi açıdan çok rahat Daha az yoruluyorum işim evime 5 dk yürüme mesafesinde çok büyük bir konfor diyebilirim kendime sosyal hayatıma her şeye yetişebiliyorum bol bol zamanım kalıyor artıları çok fazla büyük şehir e göre bir nimet diyebilirim. Çocuk konusunda eğitim kültürel ve sosyal açıdan evet geriledi ama etüt ile desteklemeyi düşündüm bu yıl ( 4. sınıfa başlayacak öğretmenimiz iyi değil şansımıza eğitim çok kötü ve geriledi kendini geliştirebileceği alan çok kısıtlı ) ,Orada çok daha iyiydi yetişme tarzı eğitim kültürel açıdan bu benim açımdan buranın en büyük eksiklerinden birisi oldu Fakat diğer artı yönlerine rağmen bura da da başka sıkıntılarımız oldu ve çok yıprandık Meğer ailelerin olduğu yerde yaşamak yakın olmak iyi değilmiş biz bunu bilemedik ,düşünemedik uzakta iken kıymetli olunuyor senede 1 kere gelirdik kafamız çok rahattı. fakat yakında iken bırakın kıymeti herkes dirlik bozma huzur bozma çabasında. Mesafe koysanız da bazı konularda bazı durumlarda mesafenin de çözemediği bir sarmala giriliyor ne yazık ki Manevi yönden dirhem huzurumuz yok Eşimin ailesi ile özellikle çok sıkıntılar yaşıyoruz en çok hastalık konusunda diyebilirim. ( Daha önce ki konumda bahsetmiştim annesi hastalığını kullanarak gerçekten bizi çok yıprattı yıpratmaya da devam ediyor ) kendi ailem ile de sıkıntılar yaşıyorum ama idare edilebilecek düzeyde şu an için Geçen hafta Bağlı bulunduğum bakanlığı aradım ben bilmiyordum fakat geldiğim yere geri dönme imkanım var mış aslında benim niyetim başka bir küçük ilçe olur mu sormak fikir almaktı ama ne yazık ki sadece geri gitme hakkım varmış geldiğim yere. onunda süresi varmış şu an 1 yıl geçti 1 yıl daha dönmez isem o hakkımda son buluyor. Ama o kadar beklemek istemiyorum karar verip yoluma devam etmem gerekiyor böyle yaşayamıyorum çünkü Yani kısacası tekrar dönebilme imkanımız var fakat artık benim ne kalmaya ne gitmeye yeniden düzen kurmaya gücüm var inanılmaz yorgunum ve inanılmaz yıprandık orası öyle burası böyle Bu kararımın da geri dönüşü olmayacak Orada bedenen çok yorgundum burada ruhen çok yorgunum. Karar bile verecek gücüm yok Siz olsanız ne yapardınız ? Eşim de ailesi kaynaklı sorunlardan bunaldı ama oda benim gibi ikilemde her yönü ile düşünmeye çalışıyoruz ama sıkıştım kaldım Çocuğumun eğitimi ailemin mutluluğu ve kendi ruh halim dengede olmalı diyorum çok tükendik burada ailevi gerilimlerden dolayı Evet huzuru seçmek kolay gibi görünse de uzaktan gerçekleri de göz önünde bulundurmam gerekiyor diyorum kendi kendime. Bazen hayat bizi hem ruhen hemde bedensel zorlayan tercihlerle baş başa bırakıyormuş bende şu an o EŞİK deyim desteğe çok ihtiyacım var
Yakın bir zamanda buna benzer bir konu açılmıştı. Hatta verdiğiniz detayların hepsi aynı. Siz o üyesiniz galiba. Defaatle size başka yere atanın dendi. Siz de ancak geldiğiniz yere dönebileceğinizi söylemiştiniz.Merhaba eşimle 9 yıldır evliyiz bir tane çocuğumuz var bundan 4 yıl önce akdeniz bölgesinde çok pahalı bir şehire memur olarak atandım ve oraya taşındık . Çok zorlandık çok sıkıntılar yaşadık . Sil baştan yeni bir hayat kurduk düzen kurduk. Atandığım şehir bizi maddi manevi açıdan çocuk açısından bakımı vs çok yordu ve yıprattı. Trafik çilesi bir yandan çok yoruluyordum gerçekten kendime hiç zaman ayıramıyordum Gurbette olanlar beni anlayacaktık gerçekten hiç kolay değil tek başına mücadele etmek Hele ki bir de çocuk var ise Bu şehir de bırakın bir şeylerin sahibi olmayı geçinebildiğimize şükür ediyorduk.
Ama zamanla alışıyor derler ya insan alıştık öyle böyle 3 yıl kaldık. 1 yıl önce memleketime bir vesile ile tayin isteme şansım oldu bende bu şansı kaçırmak istemedim geçici görevlendirme ile memleketime geri döndüm Memleketim küçük sakin bir ilçe yaşam çok kolay ekonomik tam bir memur şehri atandığım şehir şu an yaşadığım ilçenin 6-7 katı çok aşırı pahalı sıcağı nemi trafiği ayrı bir dert. Burada her konuda hayat kolay maddi açıdan çok rahat Daha az yoruluyorum işim evime 5 dk yürüme mesafesinde çok büyük bir konfor diyebilirim kendime sosyal hayatıma her şeye yetişebiliyorum bol bol zamanım kalıyor artıları çok fazla büyük şehir e göre bir nimet diyebilirim. Çocuk konusunda eğitim kültürel ve sosyal açıdan evet geriledi ama etüt ile desteklemeyi düşündüm bu yıl ( 4. sınıfa başlayacak öğretmenimiz iyi değil şansımıza eğitim çok kötü ve geriledi kendini geliştirebileceği alan çok kısıtlı ) ,Orada çok daha iyiydi yetişme tarzı eğitim kültürel açıdan bu benim açımdan buranın en büyük eksiklerinden birisi oldu Fakat diğer artı yönlerine rağmen bura da da başka sıkıntılarımız oldu ve çok yıprandık Meğer ailelerin olduğu yerde yaşamak yakın olmak iyi değilmiş biz bunu bilemedik ,düşünemedik uzakta iken kıymetli olunuyor senede 1 kere gelirdik kafamız çok rahattı. fakat yakında iken bırakın kıymeti herkes dirlik bozma huzur bozma çabasında. Mesafe koysanız da bazı konularda bazı durumlarda mesafenin de çözemediği bir sarmala giriliyor ne yazık ki Manevi yönden dirhem huzurumuz yok Eşimin ailesi ile özellikle çok sıkıntılar yaşıyoruz en çok hastalık konusunda diyebilirim. ( Daha önce ki konumda bahsetmiştim annesi hastalığını kullanarak gerçekten bizi çok yıprattı yıpratmaya da devam ediyor ) kendi ailem ile de sıkıntılar yaşıyorum ama idare edilebilecek düzeyde şu an için Geçen hafta Bağlı bulunduğum bakanlığı aradım ben bilmiyordum fakat geldiğim yere geri dönme imkanım var mış aslında benim niyetim başka bir küçük ilçe olur mu sormak fikir almaktı ama ne yazık ki sadece geri gitme hakkım varmış geldiğim yere. onunda süresi varmış şu an 1 yıl geçti 1 yıl daha dönmez isem o hakkımda son buluyor. Ama o kadar beklemek istemiyorum karar verip yoluma devam etmem gerekiyor böyle yaşayamıyorum çünkü Yani kısacası tekrar dönebilme imkanımız var fakat artık benim ne kalmaya ne gitmeye yeniden düzen kurmaya gücüm var inanılmaz yorgunum ve inanılmaz yıprandık orası öyle burası böyle Bu kararımın da geri dönüşü olmayacak Orada bedenen çok yorgundum burada ruhen çok yorgunum. Karar bile verecek gücüm yok Siz olsanız ne yapardınız ? Eşim de ailesi kaynaklı sorunlardan bunaldı ama oda benim gibi ikilemde her yönü ile düşünmeye çalışıyoruz ama sıkıştım kaldım Çocuğumun eğitimi ailemin mutluluğu ve kendi ruh halim dengede olmalı diyorum çok tükendik burada ailevi gerilimlerden dolayı Evet huzuru seçmek kolay gibi görünse de uzaktan gerçekleri de göz önünde bulundurmam gerekiyor diyorum kendi kendime. Bazen hayat bizi hem ruhen hemde bedensel zorlayan tercihlerle baş başa bırakıyormuş bende şu an o EŞİK deyim desteğe çok ihtiyacım var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?