10 eylül 2011 de evlendik.3 gün balayına gittik gece döndük.ertesi gün akşam annesi aradı yemek yemediyseniz gelin yiyelim dedi.bi de beni aramıyor oğluna soruyor.sanki ben yemek yapamıyorum.eşimde benim yemek yaptığımı ve yediğimizi söyledi.sağolsun..ertesi gün yemeğe çağırdılar.sonra baktım zırt bırt telefon oğlunu arıyor yine yemeğe gelin.gidiyoruz erken kalktınız daha gitmeyin diye bin bir surat.ben onlarda sıkıntıdan patlıyorum.mutfağı ben temizliyorum yemekten sonra.evde vim yok çamaşır suyu yok.bi de mutfak musluğundan akan sıcağa yakın suyla yıkatıyo ki ben kaynar suda yıkamayı tercih ediyorum.çıkmıyo yağlar.tv izliyorum sürekli konuşuyolar muhabbet edicekmişiz.kayınpeder kayınvalideyle benim çarşıda gezmemi,oğlunun da kendisiyle gezmesini istiyor.eşim 7 yıl dışarda okumuş,1 yılda başka şehirde çalışmış.ne üniversite zamanı ne de iş zamanı yanına gitmişler..şimdi kıymete bindi.evde oğlunun yokluğu belli oluyomuş.eşim arıyo annem aradı bizi çağırıyor diyor.bende neden beni aramıyor diyorum.ne fark eder diyor.kahvaltıya gittik sonra biz çarşıya gitmek istedik.yok kalın öğlen yemeği yiyelim.beraber gidelim..ya bi rahat bırakın.kayınvalide çok meraklı,her şeyin parasını soruyor.gereksiz esnafla pazarlıklar...sinirimi bozuyor.eli cebine hiç gitmiyor.bu hafta sonu eşim ve eşimin ailesiyle onların köye gideceğiz bayram için.eşim diyoki benzin parası verelim.hayatımda bu kadar tuhaf şey duymadım dedim.o zaman binelim gidelim otobüse,ben bu işe razı değilim dedim.böyle ufak hesaplar da neymiş dedim.benim için mi gidiyolar dedim.hayır dedi ee o zaman dedim.bizim arabayla gitsek benzin parası vericekler miydi dedim.verirlerdi dedi.böyle konulardan nefret ediyorum ve eşimden soğutuyo beni.maalesef..annesi babası öğretmen aç açıkta sanki..sinirlerim çok bozuk çok..dışarda yemek yerken annesi ararsa söylemiyo dışardayız diye,özenirmiş annesi.sanki ulaşılmaz bi şey dedim.çok gıcık çookk...