- 30 Mayıs 2009
- 7.163
- 8.019
- 723
- Konu Sahibi elifzeynep2012
- #5.661
ilaçlarla unutmak daha zor değil mi ya hayatının sonuna kadar almak zorunda kalırsan bence farkına var artık ne kadar değerli olduğunun o evleniyor diye sen kendine neden acıyorsun ki bak hepimizin kaderi doğuştan yazılı ve değişmeyen şeylerden bir taneside evleneceğimiz insan yani değiştirmezsinki sabret daha iyisi çıkacak belki karşına toparla kendini kendine gel biran önce kurtul şu duygulardan bak hayat devam ediyor herkes mutlu devam ediyor sen niye kendine haksızlık ediyorsun
Yok canım ilaçları önceden beri alıyordum zaten. Bende bu kronik depresyon gibi bişey var. Aslında şehir değiştirdim yeni ev yeni şehir yeni çalışma ortamı ve hepsi zorlayıcıydı tam o zamanlar bunla başlamıştık ve dibe çökmüştüm zaten önceden de vardı böyle depresyon geçmişim doktora gittim ve ilacı yazdı. Daha önceki doktorum en az bir sene kullan demişti ama ben kullanmadım erkenden bıraktım işte ilaçlarla mı yaşayacağım hep filan diyerek. Tekrar nüksetti. Bu sefer en azından senesini doldurmasını beklemeye karar verdim. O evleniyor diye kendime acı vermiyorum kabullendim, eskisi gibi üzmüyor canımı acıtmıyor. Dönsün beklentim yok. Fakat boşluğun verdiği ağır bir etki var. Geçmişi kusuyorum resmen bugünlerde. Bilmiyorum belki geçici bir etkidir. İnşallah öyledir. Hayatıma devam ediyorum kursa yazıldım iş ortamım cok yogun zaten işte dediğim gibi bi kaç gündür garip bir hal var bakalım hayırlısı.