buradaki hanımları kızdırmak için dönse dönerim yazmışımdır, burada biraz daha fazlasını paylaştığım kişiler vardı yaşadıklarımın, onlar fazlasıyla tepkili zaten sonra böyle bir niyetim olmadığını da ekledim o konuda:) sizin durumunuzu anlayabiliyorum onu da geçtiğimiz yıl yaşamıştım ilk ayrılığımızda o zaman biz de kopamadık bir araya geldik ama benimkinin asla kabul edilmez ve kimsede şimdiye dek karşılaşmadığım marazi yönleri var o nedenle olmadı, 8 ay oldu ayrılalı bu dönemde aradı da "bilgisayarıma mı girdin, feysbukta kadınlara baktıysam ne var canım bakmayan mı var, beddua etme bu kötü birşey bir yere varamazsın, biz birlikteyken sen gezdin ben yeterince gezemedim bundan ayrıldık ( evleniyorduk biz, evlilikten dönen adamın içine oturan tek şey yeterince gezememiş olması) "gibi insanın sinir sistemini alt üst eden sözleri oldu. emsaline rastlamadım umarım da rastlamam ne kendi hayatımda ne de başkasında. onun için kalbim hala kırık, ne yaşadım, 2 yıldır neydi gördüğüm, tanıdığım bildiğim insan, ben mi kördüm o mu çok iyi oyuncuydu diye düşünüp duruyorum hala. karşıma biri çıktığında tüm yaşam belirtilerimi yitirdiğimi fark ediyorum çünkü kötü biri olmasa bile o kişi onunla kıyaslıyorum ister istemez, kıyaslamasam bile en ufak bir his besleyemiyorum öyle karmaşık bir durum işte:) pişmanlığını görmem de imkansız adamın tek pişmanlığı çünkü son dönemlerde isteme vs telaşı varken arkadaşlarıyla yeterince gezememiş olması onun acısını çıkarıyor aylardır. bir de kadınlara yazıyor, o da içinde kalmış, ipini koparmış gibi feysbukta kadın arıyor hatta öyle bir cüret ki bu biri buna yazmadığında "sen mi onunla konuştun bana yazmıyor" diye sorabiliyor bile. dualarımın da bir faydası olmadı anlayacağın bu süre zarfında nereye gidecek, ne kadar daha sürecek bu acı bilmiyorum hayırlısı diyelim, hep öyle diyoruz zaten elden başka ne gelir ki:)
biraz daha dikkatli, anlayışlı olursanız birbirinize aranızda sevgi olduğu müddetçe toparlarsınız diye düşünüyorum. en büyük hatamız bazen iletişim kuramamak, büyütmeden, sorunların yığılmasını beklemeden konuşmak, birbirinin samimiyetinden şüphe duymadan yargılayıcı olmadan çözüm aramak sanırım birbirini seven iki insanın huzuru da bulmasına yardımcı olur. herşey olması gerektiği gibi gerçekleşiyor, bir araya geldiyseniz elbet vardır bir sebebi. biliyorum zordur ama sen yine kendini çok kaptırmadan, gözlerini tamamen hayata kapamadan ilişkinin tadını çıkar naçizane tavsiyem, duygularımızla yaşıyoruz, mantığımız çoğu zaman devre dışı kalıyor ki bence olması gereken de budur ama tek olumsuz yanı duygular öyle kırılgan ki bir kez kırıldığımızda toparlanmamız da epey zaman alıyor. umarım daha güzel haberlerini de okuruz buradan. :)
cunku arkadaslari icin canini verir, surekli evlenmeden gezip tozmasi gerektigine, evliligin onu tum erkek ortamlarindan uzaklastiracagina inanan bi kafasi var. 
