çalışan anne olmak ya da çocuğunu kendin büyütmek..

ne yapmalıyım?


  • Ankete Katılan
    135
  • Anket Kapalı .
:)) arkadaşın mesajına ne gibi fark oluyor .. sorusuna kısmen ben cevap vermek isterim.. en azından çevremi gözlemliyerek..
3 görümcem var pırlanta gibiler severim onları.. ama hayatlarını düşününce.. allahım ben böyle yaşayamam diyorum..
evlenmeden önce 3-5 sene çalışmışlar paraları annelerine vermişler.. evlenince de koca biryere götürürse anca öyle çıkarlar.. 2şer çocuk evde.. caddeye çıksalar hangi otobüs.. dolmuşla nereye gideceklerini bilmezler.. kısaca biraz asosyelleşiyor insan evde dura dura.. üst sokaktaki markete gitmek için bile kocaya haber veriliyor..
şu anda 32-35 yaşlarındalar.. ama 50 yaşlarına gelince tipik mahalle kadınları olacaklarına eminim..
onlar ankarada 1996dan beri oturuyor.. ben 2007den beri.. ve onlar daha anıtkabire bile gitmemişler.. neden çünkü birinin götürmesi gerekiyor.. cümlelerim birbirine girdi :)))
bana göre mesela çalışan anneden ziyade.. kreşte yetişen çocuklar çok daha sosyal ve atılgan ... her çalışan annenin çocuğu kreşe gitmiyor.. anneane yada babaanne bakıyor.. çocuklar ozaman şımarık ve inat bişiy oluyorlar.. benim düşüncem böyle.. lütfen kimse alınmasın.. fikir paylaşmak için burdayız
mesajında kendimi buldum.

.......................................
 
Son düzenleme:
"atanacak puan al ama tercih yapma, egon tatmin olsun:)"


bu son şıkka bayıldım:9:..ben olsam herzaman için çalışmayı tercih ederdim ama şu 4 yıl olayı da az zaman değil.bilmediğiniz bir şehirde,yanınızda kimse yok ve eşinizden uzakta nasıl büyüteceksiniz o çocuğu?her bakıcıya da güvenilmiyor ki.kreş derseniz heryerde 0-2 yaş gurubu yok,olsa bile kendi adıma 3 yaştan önce bu konuya sıcak bakmayan biriyim.ama elinizde de mesleğiniz var,niye yapmayasınız?off daha çok kafanızı karıştırdım değil mi?:26:.zor bir karar.
 
"atanacak puan al ama tercih yapma, egon tatmin olsun:)"


bu son şıkka bayıldım:9:..ben olsam herzaman için çalışmayı tercih ederdim ama şu 4 yıl olayı da az zaman değil.bilmediğiniz bir şehirde,yanınızda kimse yok ve eşinizden uzakta nasıl büyüteceksiniz o çocuğu?her bakıcıya da güvenilmiyor ki.kreş derseniz heryerde 0-2 yaş gurubu yok,olsa bile kendi adıma 3 yaştan önce bu konuya sıcak bakmayan biriyim.ama elinizde de mesleğiniz var,niye yapmayasınız?off daha çok kafanızı karıştırdım değil mi?:26:.zor bir karar.


ben de durumumu en basit şekliyle özetleyen mesajınıza bayıldım...

o son şık, annem ve eşimin fikri..onlara göre ben arkadaşlarımla konuşurken eziliyorum çalışmadığım için..

sonra işimi soranlara "kazandım ama gitmedim" diye hava mı atacağım:))
 
çalışmanız tabiki olumlu olur sizin açınızdan bu tarz söylemlerede mağruz kalmazsınız ama 4 yıl uzun bir süre evli olsanız bile okadar ayrı kalmak ne derece doğru olur bilemiyorum
klasik olacak ama annem hep söyler gözden uzak olan gönüldende ırak olur diye.illa atanmak mı gerekiyor pek bi bilgiye sahp değilim oyüzden soruyorum yani arkadaşında dediğ gibi çevrenizde bir yerde okullarda bir sürü branş öğretmenleri aranıyor ben kendime iş bakıyorum kızım 6 aylık yani malum çokça bilinen iş bulma imkanı olan sitelerde dersanelere kolejlere öğretmenler aranıyor kendimde şahit oldum bence o daha uygun sizin ve aileniz için bir bakın derim.
 
çalışmanız tabiki olumlu olur sizin açınızdan bu tarz söylemlerede mağruz kalmazsınız ama 4 yıl uzun bir süre evli olsanız bile okadar ayrı kalmak ne derece doğru olur bilemiyorum
klasik olacak ama annem hep söyler gözden uzak olan gönüldende ırak olur diye.illa atanmak mı gerekiyor pek bi bilgiye sahp değilim oyüzden soruyorum yani arkadaşında dediğ gibi çevrenizde bir yerde okullarda bir sürü branş öğretmenleri aranıyor ben kendime iş bakıyorum kızım 6 aylık yani malum çokça bilinen iş bulma imkanı olan sitelerde dersanelere kolejlere öğretmenler aranıyor kendimde şahit oldum bence o daha uygun sizin ve aileniz için bir bakın derim.

canım, küçük bir ilçenin köyünde yaşıyorum.maalesef eşim kendi köyünde öğretmen.dar bir çevre.ilçedeki tek dershane cemaatin ve çalışma saatleri çok zor.geceleri gündüzleri yok.zaten kendilerinden olanlar çalışıyor sadece. ki eşim de buna müsaade etmez.kolej falan da yok...ücretli öğretmenliği yediremiyorum. aynı okuldan mezun ol, 4te bir maaşa çalış...
 
ben olsam çalışır girerdim kpssye
belki iyi puan alıp istediğiniz bir yere atanma şansınız olur
sistemi çok iyi bilmiyorum ama
iyi puan alanların istedikleri yere yerleşme şansları vardır diye düşünüyorum.
bakarsınız yakınlara bir yerlere atanırsınız.
öğretmenlik çok güzel ve kutsal bir meslek bence.
illa devlette çalışmak da zorunda değilsiniz.
çocuklarınız büyüdükten sonra özel okulda da çalışabilirsiniz
özel ders de verebilirsiniz
neden eğitimizini boşa harcayasınız ki
 
arkadasım sıkıntını anlıyorum,evde cocuk bakmak,bir yere sıkısıp kalmak ve kocadan en ufak sey icin para istemek zor gercekten,hele hele uzun sure kendi paranı kendin kazandıysan.Fakat pedagojı egitimi almıs ve cocuk psikolojisi ve gelisiminden azcık haberi olan bir ogretmen olarak lutfen bildiklerini biraz hatırla diyorum.Bebegin henuz cok ufak ve onun gelecegi icin disini sıkmalısın,su anda ne ondan ayrı kalabilirsin ne de babasından ayrı bırakabilirsin.Bunu yaparsan ilerde ne yaparsan yap telafi edemeyecgin psikilojik sıkıntılar yuklersin yavruna.4 yıl cok ama cok uzun bir sure,o cocugun cocuklugunun nerdeyse tamamı ve ya annesinden yada babasından yada her ikisinden de uzak yetisecek,ne ugruna?Allah korusun eger esinden ayrılırsan yada olum hastalık gibi bir durum olursa alırsın cocugunu buyuk sehirde girersin bir ise verirsin krese bakıcıya her neyse,sartlar neyi gerektiriyorsa oyle yaparsın.Ama su anda bunu yapman cocuguna cok buyuk bir ceza olur,umarım beni yanlıs anlamaz ve samimiyetime inanırsın.Her zaman kadının calısmasından yana oldum ama kendi omrumuzde 3-4 yıl ne ki,oysa o ilk 3-4 yıl cocugunuz icin ne kadar onemli.Ben kendim de ingilizce ogretmeniyim ve Bursa da oturuyorum,22 aylık kızım var ve seneye atamam olur belki diyerek kpss hazırlanmaya baslamıstım.Bursaya atanabilmem icin cok yuksek puanlar almam gerekiyor ama denemeliyim diye dusundum ve cevremde herkes nereye olursa atan,zaman gelir gecer dese de bursa olmazsa tercih yapmayacagımı soyluyorum.Annem benimle gelebilir ustelik,ama ben cocugumu babasından uzak tutmak istemiyorum,su anda cocugun ufak oldugu icin anlamayabilirsin ama biraz zaman gecince babasına olan bakısını,tavrını gorunce onları ayırmaman gerektigini cok iyi anlarsin.Ben bir de yeniden hamile oldugumu ogrenince nerdeyse tamamen kpssden vaz gectim sayılır,ilk yılında bebegime tamamen kendim bakmak istiyorum cunku sartlar el verirse.Bak siz de ikinciyi dusunuyormussunuz,atanırsan bunu nasıl basarabileceksin?Hayat cok kısa ve geriye donup bakınca eminim keske daha cok calıssaydım demeyecegiz,keske cocuklarımın her anını paylasabilseydim diyecegiz.Beni annem 1,5 yasında babaanneme bırakıp baska bir sehre calısmaya gitmiz babamla ve inan hayatım boyunca hep sevdiklerimin beni terk edecegi korkusunu yasadım,anksiyete,panik atak vs gelistirdim ve temelinde cocuklukta yasanmıs bu tramvanın cok buyuk etkisinin oldugunu biliyorum simdi.Simdi annem hep yanımda ama asla kendini affetmiyor beni o kadar ufak bıraktıgı icin,sartlar oyleymis diyorum,uzulme diyorum ama pismaniginin buyklugu gozlerinden okunuyor,cahilmisiz kızım diyor cahil.
Ben meslegime tapıyorum,bu egitimi almak icin belki de benden daha cok sıkıntı cekmis cok az insan vardır,kazıyarak geldim dersem abartmıs olmam.Ozel sektorde sadece 3 yıl calısıp hamilelik sebebiyle bıraktım ve dedimiz gibi henuz geri donme sansım olmadı.Olsun,cocuklarım3 yasına gelip de kolundan tutup krese gpturme vakti geldiginde ben de okulun yolunu tutarım Allah izin verirse.Saglık olsun yeter ki,evlatlarım saglıklı,mutlu analı babalı buyusunler yeter.Saglıcakla.
 
canım, küçük bir ilçenin köyünde yaşıyorum.maalesef eşim kendi köyünde öğretmen.dar bir çevre.ilçedeki tek dershane cemaatin ve çalışma saatleri çok zor.geceleri gündüzleri yok.zaten kendilerinden olanlar çalışıyor sadece. ki eşim de buna müsaade etmez.kolej falan da yok...ücretli öğretmenliği yediremiyorum. aynı okuldan mezun ol, 4te bir maaşa çalış...

canım çok zor gerçekten hakkında hayırlısı ne ise o olsun ben hiçbir şıkkı seçemedim maalesef,4 yıl yapabilirim kendime güveniyorum diyorsan yaparsın ama iyi düşün hem 4 yıl da neymiş ya bakanlıkta iş yapmış yani çok enteresan gerçekten..
 
arkadasım sıkıntını anlıyorum,evde cocuk bakmak,bir yere sıkısıp kalmak ve kocadan en ufak sey icin para istemek zor gercekten,hele hele uzun sure kendi paranı kendin kazandıysan.Fakat pedagojı egitimi almıs ve cocuk psikolojisi ve gelisiminden azcık haberi olan bir ogretmen olarak lutfen bildiklerini biraz hatırla diyorum.Bebegin henuz cok ufak ve onun gelecegi icin disini sıkmalısın,su anda ne ondan ayrı kalabilirsin ne de babasından ayrı bırakabilirsin.Bunu yaparsan ilerde ne yaparsan yap telafi edemeyecgin psikilojik sıkıntılar yuklersin yavruna.4 yıl cok ama cok uzun bir sure,o cocugun cocuklugunun nerdeyse tamamı ve ya annesinden yada babasından yada her ikisinden de uzak yetisecek,ne ugruna?Allah korusun eger esinden ayrılırsan yada olum hastalık gibi bir durum olursa alırsın cocugunu buyuk sehirde girersin bir ise verirsin krese bakıcıya her neyse,sartlar neyi gerektiriyorsa oyle yaparsın.Ama su anda bunu yapman cocuguna cok buyuk bir ceza olur,umarım beni yanlıs anlamaz ve samimiyetime inanırsın.Her zaman kadının calısmasından yana oldum ama kendi omrumuzde 3-4 yıl ne ki,oysa o ilk 3-4 yıl cocugunuz icin ne kadar onemli.Ben kendim de ingilizce ogretmeniyim ve Bursa da oturuyorum,22 aylık kızım var ve seneye atamam olur belki diyerek kpss hazırlanmaya baslamıstım.Bursaya atanabilmem icin cok yuksek puanlar almam gerekiyor ama denemeliyim diye dusundum ve cevremde herkes nereye olursa atan,zaman gelir gecer dese de bursa olmazsa tercih yapmayacagımı soyluyorum.Annem benimle gelebilir ustelik,ama ben cocugumu babasından uzak tutmak istemiyorum,su anda cocugun ufak oldugu icin anlamayabilirsin ama biraz zaman gecince babasına olan bakısını,tavrını gorunce onları ayırmaman gerektigini cok iyi anlarsin.Ben bir de yeniden hamile oldugumu ogrenince nerdeyse tamamen kpssden vaz gectim sayılır,ilk yılında bebegime tamamen kendim bakmak istiyorum cunku sartlar el verirse.Bak siz de ikinciyi dusunuyormussunuz,atanırsan bunu nasıl basarabileceksin?Hayat cok kısa ve geriye donup bakınca eminim keske daha cok calıssaydım demeyecegiz,keske cocuklarımın her anını paylasabilseydim diyecegiz.Beni annem 1,5 yasında babaanneme bırakıp baska bir sehre calısmaya gitmiz babamla ve inan hayatım boyunca hep sevdiklerimin beni terk edecegi korkusunu yasadım,anksiyete,panik atak vs gelistirdim ve temelinde cocuklukta yasanmıs bu tramvanın cok buyuk etkisinin oldugunu biliyorum simdi.Simdi annem hep yanımda ama asla kendini affetmiyor beni o kadar ufak bıraktıgı icin,sartlar oyleymis diyorum,uzulme diyorum ama pismaniginin buyklugu gozlerinden okunuyor,cahilmisiz kızım diyor cahil.
Ben meslegime tapıyorum,bu egitimi almak icin belki de benden daha cok sıkıntı cekmis cok az insan vardır,kazıyarak geldim dersem abartmıs olmam.Ozel sektorde sadece 3 yıl calısıp hamilelik sebebiyle bıraktım ve dedimiz gibi henuz geri donme sansım olmadı.Olsun,cocuklarım3 yasına gelip de kolundan tutup krese gpturme vakti geldiginde ben de okulun yolunu tutarım Allah izin verirse.Saglık olsun yeter ki,evlatlarım saglıklı,mutlu analı babalı buyusunler yeter.Saglıcakla.

hislerime tercüman oldun..
kafam o kadar karışık ki...

diyorum ki, kardeşi de yapalım inşallah, kreş yaşına geldiklerinde de sınava girebilirim.sen beni anlarsın, istediğin yere atanmak çoooooooooooooook zor...arkadaşım şırnağa 89 puanla atandı.atanan çocuklu arkadaşlarıma bakıyorum, anne muşta baba çanakkalede...çocuk çanakkaleye giderken "hasanın evine gidiyoruz" diyor:50:

bilemiyorum...öte yandan büyüyünce "neden çalışmadın" der mi...2. çocuğu da beklersem çok geç kalmış sayılmaz mıyım??
 
ortaokuldan beri öğretmen olacağım dedim...

demez olaydım demiyorum da...

çok zor durumdayım..

bir de geçen sene çook iyi çalıştım. hamileydim üstelik.saatlerce masadan kalkmazdım. kitapları devirdim. hangi sayfayı açsam"ben bunu biliyorum" diyordum.sınavdan çıktım"dereceye bile girerim" dedim. o kadar iyi geçmişti..kaç geldi?

76:52::37::37:

ösym ye itiraz dilekçesi gönderdik sınav kağıdımın incelenmesi için...hiç bir cevap alamadık.

şevkim de kırıldı yani...kitabın başına geçiyorum, "ne için bunca emek" diyorum..
 
merhaba kızlar

ben atanamayan bir öğretmenim.okurken nişanlandım, mezun olunca evlendim, önceler ücretli çalıştım ama oğlum olunca ayrıldım.şimdi oğlum 5. aya girdi ve temmuzda yine kpss var...

yanlış anlamayın, durumu anlatmak için yazıyorum, 2 ev, araba, maddi durumumuz iyi...çalışmama bu açıdan gerek yok. eşim de ' sen evi temiz tut, çocuğumuzu iyi yetiştir para isteyen yok'diyor.

amaaaaaaaaaaaa

öğrenim kredisi borcumu eşim ödüyor(9bin kadar)ve yukardaki cümlesi bir tartışma sırasında çok rahat'borcunu bile ödüyorum'a dönüşebiliyor...
ailem o kadar okuttu, onlara hiç maddi destek olamadım. üniversitedeki kardeşime bile eşim harçlık yolluyor.
çevremde herkes 'emeklerin boşa mı gidecek, kocanın eline mi bakacaksın?' gibi yorumlar yapıyor.
ve maalesef sosyal açıdan "öğretmenim" demekle "çalışmıyorum" demek farkediyor...

amaaaaa

atanınca 4 yıl yer değiştirmeyeceğine dair sözleşme imzalanıyor. yani eşimden uzağa atanırsam 4 yıl ayrıyız ve benle gelebilecek kimsem yok..annem de kayınvalidem de gelemez.
oğlumu bakıcıya vermek istemiyorum.onun her şeyiyle ben ilgilenmek istiyorum.
bir yandan da yazıyorum ve başımı kaşıyacak vaktim yok...bir de çalışsam ne olur bilemiyorum..
oğlum 2 yaşına gelince kardeş yapmak istiyoruz...

bir de eşimle kendi annem' tüm arkadaşların atandı. çalış, atan ama gitme. çalışmamak kendi tercihin olsun, ezilmezsin' diyorlar..

siz ne dersiniz?

Çalışın, atanın 4 yıl dişinizi sıkın sonra rahata erin. Eğer gitmeyecekseniz başkasının hakkını gaspetmeyin.
 
hislerime tercüman oldun..
kafam o kadar karışık ki...

diyorum ki, kardeşi de yapalım inşallah, kreş yaşına geldiklerinde de sınava girebilirim.sen beni anlarsın, istediğin yere atanmak çoooooooooooooook zor...arkadaşım şırnağa 89 puanla atandı.atanan çocuklu arkadaşlarıma bakıyorum, anne muşta baba çanakkalede...çocuk çanakkaleye giderken "hasanın evine gidiyoruz" diyor:50:

bilemiyorum...öte yandan büyüyünce "neden çalışmadın" der mi...2. çocuğu da beklersem çok geç kalmış sayılmaz mıyım??

çocuğunuz henüz çok küçükmüş.
ama asıl sorun 2. de hemen düşünüyor olmanız.
çocuklar 3 yaşına gelsin öyle girin sınava diyeceğim ama bu ülkede hergün sistem değişiyor.
ogüne kadar ne olur bilinmez.

kesinlikle kadının çalışması taraftarıyım ama eşinizden ayrı bir ilçede 4 sene çok uzun.
eğer atanırsanız eşinizin eş durumundan sizin yanınıza gelme olasılığı yokmu.
 
okadar okumuşsunuz durumunuz iyi diye emeğinize yazık olmasın ,çocuğunuz biraz büyüdükten sonra çalışabilirsiniz bence
 
hislerime tercüman oldun..
kafam o kadar karışık ki...

diyorum ki, kardeşi de yapalım inşallah, kreş yaşına geldiklerinde de sınava girebilirim.sen beni anlarsın, istediğin yere atanmak çoooooooooooooook zor...arkadaşım şırnağa 89 puanla atandı.atanan çocuklu arkadaşlarıma bakıyorum, anne muşta baba çanakkalede...çocuk çanakkaleye giderken "hasanın evine gidiyoruz" diyor:50:

bilemiyorum...öte yandan büyüyünce "neden çalışmadın" der mi...2. çocuğu da beklersem çok geç kalmış sayılmaz mıyım??

demez hic korkma,maddi imkansızlıklar yuzunden bebeklerinden ayrı kalıp calısmak zorunda olan annelerin durumu baska.Ama onun dısında daha minicik yavrularını bakıcıya bırakanların biraz anneligin yukunden kactıklarını dusunuyorum,cunku hic kolay degil 7-24 bir bebegin bakımın yapmak ve kendini resmen kaybetmek.Ama herkesin unuttugu bir sey var,bu durum sonsuza kadar surmuyor,su anda kızım 22 aylık ve nerdeyse bagımsızlıgını kazanmak uzere,su anda ise donmek icin uygun bir zaman mesela,ama yeni bri gebelik yuzunden yine donmuyorum.Hadi buna da 2 yıl kendim baktım diyelim,benim icin kariyerimin 4 yılı kayıp toplamda ,ama calısırsam cocuklarımın cocuklukları kayıp :((
Benim de arkadasımın esi baska sehirde calısıyordu ve oglu babam bize ne zaman gelecek diye soruyordu,o evin bir yabancısı gibi goruyordu babasini.Ama onlar mecburlardı ve oyle olması gerekiyordu,Allah´ıma sukurler olsun ben mecbur degilim ve goruyorum ki sende degilsin.Cevrendekilerin ailenin konusmalarını takma,ne demek calıs kpssye,al yuksek puanı ama tercih yapma :( arkadasım beyin bedava mı gercekten yahu,madem calısmayacaksın niye kendine bunca eziyet,zamanı gelince calısır kazanırsın insallah.Cok sıkıntı yapıyrolarsa da 90 aldım ama gitmiyorum der gecersin,bu mu yani sorun.
Benim yasım 33 ve ben bile gec kaldıgımı dusunmuyorum,senin eminim daha cok vaktin vardır.Azcık kurtarsın kendini yavrucaklar,dertlerini,gun icinde basından gecenleri anlatabilecek hale gelsinler o zaman calısırsın,hem de tam gaz ve hic bir vicdan muhasebesi olmadan.

ortaokuldan beri öğretmen olacağım dedim...

demez olaydım demiyorum da...

çok zor durumdayım..

bir de geçen sene çook iyi çalıştım. hamileydim üstelik.saatlerce masadan kalkmazdım. kitapları devirdim. hangi sayfayı açsam"ben bunu biliyorum" diyordum.sınavdan çıktım"dereceye bile girerim" dedim. o kadar iyi geçmişti..kaç geldi?

76:52::37::37:

ösym ye itiraz dilekçesi gönderdik sınav kağıdımın incelenmesi için...hiç bir cevap alamadık.

şevkim de kırıldı yani...kitabın başına geçiyorum, "ne için bunca emek" diyorum..

su anda bulundugun yere atanabilmek icin eminim cok yuksek bir puan gerekiyordur ama sen isetrsen yine de dene,belli mi olur yavrunun sansına belki imkansız olan bu sefer olur,ama baska yere gitme kuzum,cok pisman olursun.
 
Back
X