demez hic korkma,maddi imkansızlıklar yuzunden bebeklerinden ayrı kalıp calısmak zorunda olan annelerin durumu baska.Ama onun dısında daha minicik yavrularını bakıcıya bırakanların biraz anneligin yukunden kactıklarını dusunuyorum,cunku hic kolay degil 7-24 bir bebegin bakımın yapmak ve kendini resmen kaybetmek.Ama herkesin unuttugu bir sey var,bu durum sonsuza kadar surmuyor,su anda kızım 22 aylık ve nerdeyse bagımsızlıgını kazanmak uzere,su anda ise donmek icin uygun bir zaman mesela,ama yeni bri gebelik yuzunden yine donmuyorum.Hadi buna da 2 yıl kendim baktım diyelim,benim icin kariyerimin 4 yılı kayıp toplamda ,ama calısırsam cocuklarımın cocuklukları kayıp
(
Benim de arkadasımın esi baska sehirde calısıyordu ve oglu babam bize ne zaman gelecek diye soruyordu,o evin bir yabancısı gibi goruyordu babasini.Ama onlar mecburlardı ve oyle olması gerekiyordu,Allah´ıma sukurler olsun ben mecbur degilim ve goruyorum ki sende degilsin.Cevrendekilerin ailenin konusmalarını takma,ne demek calıs kpssye,al yuksek puanı ama tercih yapma
arkadasım beyin bedava mı gercekten yahu,madem calısmayacaksın niye kendine bunca eziyet,zamanı gelince calısır kazanırsın insallah.Cok sıkıntı yapıyrolarsa da 90 aldım ama gitmiyorum der gecersin,bu mu yani sorun.
Benim yasım 33 ve ben bile gec kaldıgımı dusunmuyorum,senin eminim daha cok vaktin vardır.Azcık kurtarsın kendini yavrucaklar,dertlerini,gun icinde basından gecenleri anlatabilecek hale gelsinler o zaman calısırsın,hem de tam gaz ve hic bir vicdan muhasebesi olmadan.
su anda bulundugun yere atanabilmek icin eminim cok yuksek bir puan gerekiyordur ama sen isetrsen yine de dene,belli mi olur yavrunun sansına belki imkansız olan bu sefer olur,ama baska yere gitme kuzum,cok pisman olursun.
