çalışan anne olmak ya da çocuğunu kendin büyütmek..

ne yapmalıyım?


  • Ankete Katılan
    135
  • Anket Kapalı .
Mesleğinden dolayı tabi ki çalış derim ama atama da 4 yıllık zorunluluk kısmı çok önemli.
Bilmiyorum ama eğer gerçekten böyle ise mesleğini yapmak için bulunduğun şehirde farklı şeyler düşün derim.
Dershane olabilir mesela.Hem işini yapıyor olursun hem evladından ayrı kalmak zorunda olmazsın.
Ama böyle bir düşünce yoksa,sırf çevrene ''öğretmen ama,ataması olmadı,öğretmen ama çalışmıyor''dedirtmemek için,
hiç o yola girme derim.Evet kimisi için çalışmak bir yaşam biçimi ama evladı olan anneler için ben böyle düşünmüyorum.
Eğer maddi durum yerinde ise,kira-borç-tek maaş ile geçinme zorluğu gibi durumlar yaşanmıyorsa,
sadece ego tatmini için,çalışmak istemek benim anlayabileceğim bir durum değil.
Evet zor geçiniliyordur,borç vardır,tek maaş yetmiyordur,ailelerden destek yoktur tabi ki çalışılmalı.
Bu durumda ''aman evimde oturayım,çocuğumu ben bakayım''bahanesini de anlamam.
Çocuğuna istediğini alamayacaksan evde oturmak sana lüks,çocuğa eziyet bence.
Ama sizde durum böyle değil şükür ki.
Yine de hayat sizin,evlat sizin,seçim sizin.Umarım hakkınızda en hayırlı olan kararı verirsiniz.
 
aynı sıkıntı bendede var arkadaşlar, ben özel şirkette çalışıyorum, bebeğim 4 aylık şuan, 1 ay sonra iznim bitecek, eşim evlenmeden evvel çocuğumuz olunca çalışmazsın demişti fakat kredi ödediğimiz için şimdi iş hayatıma döneceğim, vicdanen kendimi çok kötü hissediyordum, alışmak adına 1 ay önce bakıcı tuttuk yanımızda ama yakında iş hayatına döneceğim diye bebeğimin herşeyini ben yapıyorum, herşeyi ile ben ilgileniyorum burada yazdığınız fikirleri okuyarak kendimi avuttum, içime su serpildi, küçücük bebeğimi bir başkasına bırakmak beni çok rahatsız ediyordu.
ama buradaki arkadaşımızdan çok çok daha fazla şanslıyım ki çalışmak uğruna eşimden ayrı kalmayacağım ve iş yerim evime çok yakın olduğu için öğlen molamı evde bebeğimle geçirebileceğim.
arkadaşımız 4 yıl eşinden ayrı kalmaktan bahsetmiş ve neyseki şuan için geçerli değilmiş çünkü beni en çok eş durumu üzmüştü, ben eşimden uzakda olmak istemezdim şahsen. evet maddi fark gündeme gelince çok kırılıyoruz ama ben bu dünya tatlısı savunmasız bebeklerimize gösterdiğimiz zorunlu olarak fazla ilgi alaka ve vakitten ötürü eşlerimizi yeterince istemedende olsa ihmal ettiğimizi düşünüyorum. eskisi gibi birlikte rahat vakit geçiremiyoruz, film izleyemiyoruz, yeri geliyo bebeğimin mızmızlığından dolayı birlikte aynı anda yemek yemek için masaya oturamıyoruz. elimizde olmadan aynı çatı altında birbirimize vakit ayıramıyoruz. bu hep bu şekilde olmayacak tabiiki ama yinede eşimle uzanıp sarılarak artık tv izleyemesemde varlığını yanımda hissetmek bile bana büyük bir destek.

yinede yıllardır çalışan bir bayan olarak 4,5 aydır evdeyim eşimden halen para isteyemedim :26: :27:
 
Son düzenleme:
bende öğretmenim 4.yılım sanırım özlük haklarını bilmiyorsun atanmak kolay değil istedikten sonra zor da değil 4 ay uykumdan fedakarlık yaptım tabi ozaman bekardım 2008de 95 puanla evime en yakın okula atandım Allaha şükür.Atandıktan ve stajerliğin kalktıktan sonra doğum yaparsan 2 yıl ücretsiz izin hakkın oluyor müdür yardımcılığı sınavına girdiğim için yönetmeliklere vakıfım kolay gelsin
 
bende öğretmenim 4.yılım sanırım özlük haklarını bilmiyorsun atanmak kolay değil istedikten sonra zor da değil 4 ay uykumdan fedakarlık yaptım tabi ozaman bekardım 2008de 95 puanla evime en yakın okula atandım Allaha şükür.Atandıktan ve stajerliğin kalktıktan sonra doğum yaparsan 2 yıl ücretsiz izin hakkın oluyor müdür yardımcılığı sınavına girdiğim için yönetmeliklere vakıfım kolay gelsin

canım böyle yüksek puanla atanan arkadaşları gördükçe motive oluyorum...95 puan bana rüya gibi geliyor...alsam, sivasın bir ilçesine köyüne çook rahat atanırım..isteyince gerçekten zor değil..bebeğim henüz emekleyip, sürünüp beni peşinden gezdirecek kadar büyük değil. yani bu sene de treni kaçırırsam benim için çook daha zor olacak.

destekleriniz için ayrı ayrı teşekkür ederim. beni yine de kızarak da olsa motive ederseniz sevinirim:)
 

bence ne yap ne et çalış.

ben çalışan anne çocuğu olarak büyüdüm. kardeşimle aramda 1.5 yaş var üstelik. onu ben büyüttüm resmen.

ama kesinlikle annesi ev hanımı olan çocuklardan daha olgundum, daha cesurdum...

onlar evde kalmaya korkarlardı, ben hep yalnızdım. yemek yapmaktan anlamazlardı 10 yaşımdan beri bir şeyler yapıyorum...

ve kesinlikle kendime çok güvenli büyüdüm.

üstelik koca parası yemek için mi okudun. paraya ihtiyacın yoksa da bırak çalış biriktir. birikimin olsun. onca vize&final zahmetlerini oturup çocuk büyütmek için mi yaşadın...
 
gel gitlerin var aslında bi diyosun çocugum ailem herşeyden önemli oturayım çocugumu yetiştireyim birde küçük bi olay zoruna gidiyo eminim bende aynı olurdum.şunu düşün bu çocuk büyüyecek ve okula gidecek yada yıllar gectiginde mutlu olucakmısın ögretmenlik en rahat mesleklerden biri ben üniversitedeyim tam gün çalısıyrum malesef ama sen yarım günde evinde olucaksın bu büyük bi avantaj eksileri artıları düşün öyle karar ver ben cogu zaman bebegim yok daha durumumuz cok cok iyi olsa çalısmam diyorum ama çalışmam gerektigini arada hissettirenler çıkıyor :)
 
herkese merhabalar..

konu sahibi arkadaşım ilk sana ceva vermek istedim.ben de okul rehber öğretmeniyim.. eşimle evliliğimizin ilk bir yılı ayrıydık ve birbirimize neredeyse hiç alışamadan ayrıldık.. o zamanlar bebeğimiz yoktu... kesinlikle 4 yıl boyunca çok zorlanırsınç... heleki eşiyle yaşamaya alışmış biri olarak ayrı kalmak sana çok zor gelecektir.. zaten çocuğa bakacak anne yokmuş eee bakıcı da istemem diyorsun..hani yazmışsın ya borçlarını bile ödüyorum diyor eşim diye.. bunu maddi dururmumuz iyi senin borçlarını bile ödeyebiliyorum anlamında mı diyor yoksa senin borçlarını bile ben ödüyoum diye yüzüne vurarak mı diyor.. ki kavga sırasında kötü niyetle söyleiş olsa bile eşin normalde nasıldır çalışmadığın için seni ezebilecek biri mi???23 nisan tatili sebebiyle de 4 gün evdeydim ve farkkettim ki evde kaldığım zaman oğluma hiç sinirlenmiyorum..çocuğa bağırmıyorum.. bence imkanların iyiymiş çalışmasan da olabilir..asla çalışmasan bile boşuna okuduğunu düşünme... nüiversite hayatının sana kattığı yüzlerce güzellik deneyim ve genel kültür var.. ve bunlar çocuğunu yetiştirirken sana avantaj olarak yansıyacaktır..istersen kpss ye gir iyi bi puan al ve sadece eşinin olduğu yani şu an yaşadığınız yerleri yaz...
çalışan anne ve çalışmayan anne arasındaki farka gelince de bence önemli olan okumaktan ziyade kendini yetiştirebilmesi insanın.. kendi ilkokul ya da orta okul mezunu olup da çocuklarını okutan ve en önemlisi ahlak edep sahibi yapan onlarca anne gördüm.. buna karşılık çocuğuna haber vermeden evden giden çocuğunu sattlerce kapıda bekleten öğretmenler doktorlar gördüm.. bennim gördüklerim istisnanın dışında sayıca epey fazla olan örnekler..hepimiz çocuk büyütebiliriz ama acaba yetiştirebilecek miyiz!!!![/QUOTE

:46::46::46::46::46::46:bende calısıyorum ama cogunluk calısan bayanı sankı ınsan olarakta ev hanımından üstün görmüş ev hanımlarını küçümsemiş tabiri caızse .
okuyup bı yerlere gelmekte bazen burun büyütüyor bence herkeste olmasada :34:
 
Son düzenleme:

bence ne yap ne et çalış.

ben çalışan anne çocuğu olarak büyüdüm. kardeşimle aramda 1.5 yaş var üstelik. onu ben büyüttüm resmen.

ama kesinlikle annesi ev hanımı olan çocuklardan daha olgundum, daha cesurdum...

onlar evde kalmaya korkarlardı, ben hep yalnızdım. yemek yapmaktan anlamazlardı 10 yaşımdan beri bir şeyler yapıyorum...

ve kesinlikle kendime çok güvenli büyüdüm.

üstelik koca parası yemek için mi okudun. paraya ihtiyacın yoksa da bırak çalış biriktir. birikimin olsun. onca vize&final zahmetlerini oturup çocuk büyütmek için mi yaşadın...

cocuk büyütmek kötü bişey mi:19: yanı kıyaslama yapılıyoda bazen ucu cok baska yerlere gdııyo bence arkadaslar oturarak cocuk büyütülmüyo ayrıca:34:
 
merhaba kızlar

ben atanamayan bir öğretmenim.okurken nişanlandım, mezun olunca evlendim, önceler ücretli çalıştım ama oğlum olunca ayrıldım.şimdi oğlum 5. aya girdi ve temmuzda yine kpss var...

yanlış anlamayın, durumu anlatmak için yazıyorum, 2 ev, araba, maddi durumumuz iyi...çalışmama bu açıdan gerek yok. eşim de ' sen evi temiz tut, çocuğumuzu iyi yetiştir para isteyen yok'diyor.

amaaaaaaaaaaaa

öğrenim kredisi borcumu eşim ödüyor(9bin kadar)ve yukardaki cümlesi bir tartışma sırasında çok rahat'borcunu bile ödüyorum'a dönüşebiliyor...
ailem o kadar okuttu, onlara hiç maddi destek olamadım. üniversitedeki kardeşime bile eşim harçlık yolluyor.
çevremde herkes 'emeklerin boşa mı gidecek, kocanın eline mi bakacaksın?' gibi yorumlar yapıyor.
ve maalesef sosyal açıdan "öğretmenim" demekle "çalışmıyorum" demek farkediyor...

amaaaaa

atanınca 4 yıl yer değiştirmeyeceğine dair sözleşme imzalanıyor. yani eşimden uzağa atanırsam 4 yıl ayrıyız ve benle gelebilecek kimsem yok..annem de kayınvalidem de gelemez.
oğlumu bakıcıya vermek istemiyorum.onun her şeyiyle ben ilgilenmek istiyorum.
bir yandan da yazıyorum ve başımı kaşıyacak vaktim yok...bir de çalışsam ne olur bilemiyorum..
oğlum 2 yaşına gelince kardeş yapmak istiyoruz...

bir de eşimle kendi annem' tüm arkadaşların atandı. çalış, atan ama gitme. çalışmamak kendi tercihin olsun, ezilmezsin' diyorlar..

siz ne dersiniz?

cnm benm bir arkadaşım bebeğini aldı gitti doğuya..yalnız..bakıcı buldu sonra bi akrabası geldi baktı..dışarıdan nasıl zor gözüküyor..ama kendine özgüveni geldi..ve inanmazsın çok mutlu şu an..:16:seneye eşinin yanına gelebileceği kesin değil bile üstelik..tabi bu karakter meselesi ama borcunu ödüyorum dese bana gider dersanede bile işe başlarım heralde..herkese karşı başımız dik olsun her zaman inşallah..:16:
 
arkadaşlar


ders çalışıyorum sürekli..eşim de destekliyor.hedefim cidden güzel bir puanla yaşadığım ile atanmak..ama başka yer olursa da nasip artık. hele olsun da...

bu arada lütfen birbirimize kırılmayalım ve başlık "hangi anne çocuğunu iyi yetiştirir" tartışmasına sahne olmasın...ben eminim kimse diğer tarafı rencide etmek için yazmıyor.

oğlum dün geceden beri hasta...yeni uyudu...ben daha hiç uyumadım..çalışmamak evde yan gelip yatmak değil, tüm anneler bilir bunu..çalışsın ya da çalışmasın her anne çocuğunun iyiliğini ister...
 
merhaba arkadaşım; ben de 21 haftalık gebeyim; ve özel sektörde çalışıyorum; işe ara verip vermeme konusun da çok kararsızım; ilk bebeğim olduğu için yanın da olmak istiyorum.
 
Annem bizleri büyütmek için öğretmenlik mesleğinden istifa etti.
Yani başkalarının çocuklarını eğitmektense kendi çocuklarını
eğitmeyi seçti.Annem gibi devlet işini çocukları için bırakan fedakar pekçok anne var.
İşte bu annelerin hepsiyle gurur duyuyorum.

Sizin olayınızda güzel olan böyle bir seçime maruz kalmamışsınız.
Zaten hali hazırda devlet işinde de çalışmıyorsunuz.
Çalışan birinin bırakmasına karar vermesi çok daha zor.

Ben size memurluk değil de; basit ve kolay bir iş yapın derim.
Bir yerde part time çalışmaya ne dersiniz?
Hem daha çok zamanınız, hem de az biraz kazancınız olurdu.
Bence herkes de mutlu olurdu.

Kpss de başka yere atanırsanız; bu felaket olur.
Evli olan bir kadın bunu eşine yapmamalı.
Çocuk da babasını göremez o zaman.
 
evet arkadaşım ben de en azın dan bebişim biraz ele gelinceye kadar da olsa ara vermeyi düşünüyorum; alacağım tazmınat ve süt parası en azın dan idare edinceye kadar; istanbul da yaşamak çok zor çünkü.

umarım Allah hayırlısını nasip eder.
 
Annem bizleri büyütmek için öğretmenlik mesleğinden istifa etti.
Yani başkalarının çocuklarını eğitmektense kendi çocuklarını
eğitmeyi seçti.Annem gibi devlet işini çocukları için bırakan fedakar pekçok anne var.
İşte bu annelerin hepsiyle gurur duyuyorum.

Sizin olayınızda güzel olan böyle bir seçime maruz kalmamışsınız.
Zaten hali hazırda devlet işinde de çalışmıyorsunuz.
Çalışan birinin bırakmasına karar vermesi çok daha zor.

Ben size memurluk değil de; basit ve kolay bir iş yapın derim.
Bir yerde part time çalışmaya ne dersiniz?
Hem daha çok zamanınız, hem de az biraz kazancınız olurdu.
Bence herkes de mutlu olurdu.

Kpss de başka yere atanırsanız; bu felaket olur.
Evli olan bir kadın bunu eşine yapmamalı.
Çocuk da babasını göremez o zaman.

kpss de başka yer yazmayacağım inşallah..bu nedenle çok çalışıp kendime iyi bir puan alarak tercih hakkı yaratmalıyım...gün içinde gidiş geliş yapabileceğim yerler yazmayı düşünüyorum.
 
merhaba arkadaşım; ben de 21 haftalık gebeyim; ve özel sektörde çalışıyorum; işe ara verip vermeme konusun da çok kararsızım; ilk bebeğim olduğu için yanın da olmak istiyorum


merhabalarrr.bende çok kararsız bir dönemdeyim.güzel bi işim var.asla bırakmak istemiyorum.ama çocuk hayalim okadar ağır basıyorki.sürekli aklımda.eşimin baskısı da cabası tabi.da çok istiyor. pöffff çıkamadım içinden
 
ilk önce bebgin hayirli olsun canim.

benim fikrimi yazayim, zit fikirde olanlar lütfen üzerine cekmesin, kendi sahsi fikrim yazmicaktim ama bebgin o kadar tatli ki dayanamadim, daha dogrusu kiyamadim.

bende bilgi iletisim ve elektrik mühendisligi bölümünden mezunum, 3 aylik hamileyken bitirdim, zor bir hamilelik gecirdigim icin doguma kadar yattim.

bebgim simdi alti bucuk aylik ve ben her saniyemi her dakikami onunla gecirme cabasindayim, anneligin tadini cikarmak istiyorum. ilerde "aman büyüdü gitti, nasil büyüdü anlamadim" gibi seyler demek istemedigim icin kesinlikle calismayi düsünmüyorum. bebgimin ilklerinde hep yaninda olmak istiyorum.

bence sende anneligin tadini cikar derim. kendine bu kadar fazla yüklenme bence, bir kadin, hem anne hem es hem evhanimi hem arkadas hem .......... olamaz. bu kadar yükün altina girmeye ne gerek varki??

eliniz ayaginiz tutarken bütün enerjiniz bebeginize harcasaniz, inanin bana cok mutlu bir bebek olacaktir.

sonucta biz bir cocuk degil topluma faydali bir insan yetistirmeye calisiyoruz. bu o kadar kolay olmuyor.

niye okuduma gelince, kendini egitmek yetisitirmek hicbir zaman bosa degildir zarar gelmez.

bana da diyor bagzilari madem onca sene niye okudun, bende öyle diyorum okumaktan kendini yetistirmekten egitmekten zarar gelmez.

bu yazdiklarim mecbur calismak zorunda olan kisiler icin gecerli degil tabi, mecburiyet ayri.

not: ben de calisan annenin kiziydim, ve bu benim icimde hep yardir, ama annem calismak zorunda oldugu icin zamaninda ona direk kizamiyorum. ama annesi evde olan arkadaslarimi hep kiskanmisimdir:14:
 
canım niye çekinesin ki yorumunu yazmak için?

ben de zor bir doğum geçirdim...oğlum kucağıma almadan küveze girdi...doktor yaşama şansı yarı yarıya her şeye hazır olun dedi...şimdi yanımdayken,,ne bileyim..her anım onun olsun istiyorum...

bir de oğlum şimdiden anneci oldu. benden başka kimseye gitmiyor. hatta kayınvalidem çıldırıyor hırsından:1: ama en azından şu borcumu ödeyene kadar çalışmak istiyorum.. bir de ilk maaşımı babamın eline sayayım, içim rahat etsin. yoksa öyle emekli olana kadar çalışma niyetinde değilim zaten.

bir de şu var: ben 1 sene ücretli öğretmenlik yaptım ama maalesef bir kere maaşımı çekip harcayamadım. kartım eşimdeydi. evliyiz sonuçta iki başlılık olmasın demiştim. zaten küçücük ilçe, herkes tanıdık. öyle kadın tek başına çıkıp alışveriş yapacak bir yer değil. ne eksikse o alıyordu. bu arada kardeşlerime harçlık gönderiyordu, benim de bir şeyimi eksik etmiyordu ki hala etmez..

yani atanınca öyle ayrı kese olmaz bizim evde...benim maaşım varken de eşimden kontör almasını istiyordum mesela ve o gerekirse o zaman da itiraz ediyordu.

yani bacılar, benim maaşım olsa bile "BENİM" maaşım olmaz...
ve eminim ayrı bir yere atansam da o maaşın hesabını veririm...hatta kartı kendi alıp harçlık bile gönderebilir:37: ki şakasını yapıyor bunun. "sana 200 yeter değil mi" diye
 
canım ben ankete katılmadım hayatınla ilgili bi konuda sorumluluk almak istemem. ama şu varki tavsiyede bulunan kişiler içersinde devlette çalışan hatta öğretmen olan çocuğu olan kişilerin yorumlarını değerlendir. diğerlerinin yorumlarını çok dikkate alma. çünkü benim de çevremde çok kişi var atanamamış bi şekilde ya da atanabileceği bi bölüm bitirmemiş ya da direk ev hanımı..
çocukları var ve derler ki "ayy iyiki de çalışmıyorum çocuğum yanımda hayatta onu kimselere güvenip de bırakamam. diğer insanlar nasıl bırakıyor anlamıyorum" acaba öğretmen olsalardı ve ondan sonra çocukları olsaydı istifa edebilirler miydi?(bi de şuna değinmek istiyorum öğretmen anneler çocuklarıyla çok ilgileniyor anaokulu öğretmenleri genelde ev hanımı annelerin tembelliğinden dem vururlar yok ogün günüm var çalışma olursa çocuğumu alamam filan diyolarmış) bazı arkadaşlar part time işte çalış demiş ama devlet işinden daha iyisi olamaz hele ki öğretmenin. benimim 4 gün okulum var ve yarım gün zaten öğretmenlik part time gibi.. evet emek gerektiren kutsal bir meslek ama bayan için de en ideal meslek..

benim kadının çalışması yönünde tek negatif etkileyen yön dayatmacı tutumlar zorunlu kıyafet yönetmelikleri ve inanç özgürlüğünün olmaması.. değilse bence bir bayan çalışabilir pek ala öğretmenlik yapabilir.. anne de olabilir.. benim annem benim bebekliğim yıllarında köyde kaldı.. günlerce tarlaya gidermiş akşama kadar da babannem bakarmış bana evde.. durumu çok dramatikleştirmeye gerek yok aslında.. çünkü köylerde kadınlar da sürekli çalışıyor ve çocuğuna babanne küçük görümce vs.. bakıyor..

ama tabiki yine de en güzeli evde olmak çocuğunla baş başa olmak ve evinin hanımı olmak..çünkü çalışan kadının yükü 2 kat. değinmek istediğim nokta öğretmen bi bayan için durumun o kadar da dramatik olmadığı.. tabi daha çocuğum yok bir gün çocuğum olur da bu dediklerimi yutarsam da hiç şaşırmam:52: o yüzden çocuğu olan öğretmenlerin tavsiyelerini dinle dedim başta:40:
 
Back
X