BİR ÇOCUĞUM VAR 21 AYLIK ÖZEL BİR ŞİRKETTE MUHASEBECİYİM .
Nasıl peki çocukla iletişiminiz Akşamları ona nekdar zaman ayırabılıyorsunuz bırlıkte neler yapıyorsunuz kısıtlı zamanlarımız olduğu için kaliteli zaman geçirmek zorundayız oynadıgımız oyunlarıda paylasabılırız.
Benım oglumda 30 aylık oldu dun aksam ısten gelır gelmez aykumu yaptık bırlıte cokda kolaymıs 11 e kadar oynadık
Oyunlarımız hakkında bırbrımıze fıkır verebılırz
Merhaba :)
bir anne değilim hatta evli bile değilim ama başlık çalışan bir annenin çocuğu olarak direk dikkatimi çekti
Evet anneleri için illaki zordur çocuktan ayrı düşme amaa inanin çock için de çoook zor.
hemşireydi benim annem, bakıcılarla büyüdüm belleğimde pek iyi şeyler yok, travmatik olaylar ki hala hatırlıyorum.
birisi mesela dövmüştü beni yumurta yemiyorum diye, annene söylersen seni camdan atarım demişti hiççç unutmam ve söyleyememiştim de.
bunun dışında annemin nöbetleri olurdu, bütün gece yatağıma gitmez annemin gelmesini beklerdim. dalmaya yakın babam kucağına alırdı hemen uyanır kanepeni köşesine kaçardım ağlardım çok yatağa gitmemek için.
sonra kardeşim olur 6 yaşındayken, o da 1 aylıktı kreşe geldi benimle.
hiç hiççç unutmuyorum, kardeşim beşiğinde ağlıyordu birgün, sessizce bebeklerin olduğu bölüme girip kardeşimi alıp kapının arkasına saklanıp susturmaya çalışmıştım. onun için üzülüyor ben de ağlıyordum.
annem bu yaptığımı öğrenince anında emekliliğini istedi, yükselmesine maaş zammına 2 ay kala hemde, baş hemşire olmasına 2 ay kala, ve rahat ettik ben de kardeşim de :)))
ama bilesiniz hala travmadır bende, 30 yaşındayım aklımdan silinmeyenler var. şimdi evlensem çocuğum olsa sanırım bunca emek verip geldiğm bu mevkiden istifa etmeyi düşünürüm.
gerçi ozamanın şartları ile şimdi bir değil illaki.
ama sevgili anneler, bilin ki bizler için de zordu :)))) güle güle büyütün yavrularınızı öpüyorum yüreğinizden
Merhaba :)
bir anne değilim hatta evli bile değilim ama başlık çalışan bir annenin çocuğu olarak direk dikkatimi çekti
Evet anneleri için illaki zordur çocuktan ayrı düşme amaa inanin çock için de çoook zor.
hemşireydi benim annem, bakıcılarla büyüdüm belleğimde pek iyi şeyler yok, travmatik olaylar ki hala hatırlıyorum.
birisi mesela dövmüştü beni yumurta yemiyorum diye, annene söylersen seni camdan atarım demişti hiççç unutmam ve söyleyememiştim de.
bunun dışında annemin nöbetleri olurdu, bütün gece yatağıma gitmez annemin gelmesini beklerdim. dalmaya yakın babam kucağına alırdı hemen uyanır kanepeni köşesine kaçardım ağlardım çok yatağa gitmemek için.
sonra kardeşim olur 6 yaşındayken, o da 1 aylıktı kreşe geldi benimle.
hiç hiççç unutmuyorum, kardeşim beşiğinde ağlıyordu birgün, sessizce bebeklerin olduğu bölüme girip kardeşimi alıp kapının arkasına saklanıp susturmaya çalışmıştım. onun için üzülüyor ben de ağlıyordum.
annem bu yaptığımı öğrenince anında emekliliğini istedi, yükselmesine maaş zammına 2 ay kala hemde, baş hemşire olmasına 2 ay kala, ve rahat ettik ben de kardeşim de :)))
ama bilesiniz hala travmadır bende, 30 yaşındayım aklımdan silinmeyenler var. şimdi evlensem çocuğum olsa sanırım bunca emek verip geldiğm bu mevkiden istifa etmeyi düşünürüm.
gerçi ozamanın şartları ile şimdi bir değil illaki.
ama sevgili anneler, bilin ki bizler için de zordu :)))) güle güle büyütün yavrularınızı öpüyorum yüreğinizden
canım benim :))ayy gözlerim doldu
hayır tepkiniz ağır yapmayın...yorumunuz için çok teşekkur ederız gerçekten yüreğimize su serptiniz.inanılmaz bir mutluluk duyduk yorumunuza karşılık.
Bizlerde zaten sabahın körlerinde yavrularımızı sıcacık yataklarından kaldırıp yollara düşüp onları ananeneler,babannelere,kreşlere götürmeye bayılıyorduk.Zaten hepimizin eşleri ,maddi durumları öylesine iyi durumdaki hepimiz aslında sırf ekonomik özgürlüüüük nidalarıyla aksamın bilmem kaçına kadar çalışarak eve yorgun argın gelip birde çocuklarımızla etkinlik yapıp onlara zaman ayırıp yemek yapıp cocugu uyutuncada bulasık yıkayıp ütü yapip mutlu oluyoruz.
Birbirimizle dayanışmaya çalışıyoruz moral vermeye çalısıyoruz herkez annenız kadar şanslı degıl ha dıyınce işini bırakabilsin.Yazınız ancak yüreğimizin yangınına o kapılardan bırakıp gittiğimiz yavrularımız gün içinde ne yapıyordur düşüncelerine bin kat daha hüzün kattı.
Çok teşekkürler...
Konu zaten çalışan anneler henüz anne bile değilsiniz inşallah Allah nasip ederde anne olursunuz da bir annenin yüreğinin ne kadar kırılgan olduğunu öğrenirsiniz heleki konu evladıysa.hayır tepkiniz ağır yapmayın...
benim annem de şanslı değildi... bilemezsiniz görmediniz yaşamadınız bu bir önyargıdır, şanslı diyemezsiniz
sadece çocuk açısından da bakın istedim, bunu yapmayın.
zira yazarken gayette incitmemeye çalıştım, katkı ise benimki de katkı sizlere
lütfen siz de incitmeyin, hayatın gerçeği bunlar
sanal da olsa kalp kırmak iyi değil, ilahi adalet var...
kırılmadım ama devam ederseniz kırılırım, sizin gibi benim de yaralarım var...
Sevgili anne,Konu zaten çalışan anneler henüz anne bile değilsiniz inşallah Allah nasip ederde anne olursunuz da bir annenin yüreğinin ne kadar kırılgan olduğunu öğrenirsiniz heleki konu evladıysa.
Sorabilirmıyım neyi amaçladınız bu yazıyı yazarken zaten bir çogumuz annane babanne destegıyle çalısıyor bakıcı tutabılecek durumda olan annelerımızde emınım her turlu guvenlıgını sağlayarak ve gerekli referansları alarak bırakıyordur bakıcıya.Anlattıgınız ve yaşadığınız kötü olayların burda annelerin kalbine nasıl dokunacağınızı birgün anlar ve beni anarsınız umarım
arkadaşlar çalışan anneler çocuklarıyla daha kaliteli vakit geçiriyor. tabi ev hanımlarına değil sözüm. biz yavrularımızla her an birlikte olamadığımız için onlarla geçirdiğimiz zaman daha kıymetli nezdimizde. bi de çalışan anneler daha planlı olmak zorunda. vicdan yapmaya hiç gerek yok. üç çocuğum var. biri 5 biri 3 yaşında biri de daha 4 aylık. ama çok şükür hepsine de yetebiliyorum. bütün gün çocuğuyla yan yana olup çocucuğuyla 5 dakika oyun oynamamış, daha çocuğunun neyi sevdiğini bilmeyen,sürekli çocuğunu azarlayan,çocuğu kendi kendine büyüyen ... ne anneler var. bebeğim kucağımda saklambaç oynuyoruz. işlerimi bile onlarla yapıyorum. birlikte çamaşır asıyoruz. bulaşık makinesini boşaltıyoruz. daha küçükler ama akşam onlara süt kendime de çay yapıyorum birlikte çay saati:) yapıyoruz.sohbet ediyoruz. bebeğimizi şarkılarla birlikte uyutuyoruz. misafircilik oynuyoruz. birlikte pasta yapıyoruz... önemli olan budur. çocuğunuza onun sizin için önemli olduğunu hissettirdiğinizde çalışıp çalışmamanız onu etkilemez. acitasyon yapmaya gerek yok. eğer bakıcısı da iyiyse ( ki bu çocuğun davranışlarından bakıcınızı sevip sevmediğinden anlaşılır)hiçbir sorun yok. kariyerin de çocuğun da alasını yaparız. evimize de kocamıza da gül gibi bakarız evelallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?