Çalışan anneler yüreğinizi nasıl avutuyorsunuz :(

kristinnn · 4 Mayıs 2011

kesinlikle çalışan anneler ile arkadaşlık etmelisin canım, benim annemin çevresi de hep böyleydi tabi. benim arkadaşlarımın anneleri ev hanımıydı mesela, ona ble dikkat etmek laızm çocuğun psikolojisi açısından. çocuğun da çalışan annelerin çocuklarıyla arkadaşlık etsin ,kendini daha iyi hissedecektir.

yaşadığım bir olayı anlatayım size. annem çalışıyor yine okulda. ben erken gelmişim üst komşunun kızıyla yaşıtız oyun oynamaya çıktık. onun bir de 2 yaşında kız kardeşi var, annesi ev hanımıydı. namazında niyazında kapalı bir hanım. onların evine çıktık bi sebepten hatırlamıyorum şimdi, kadın gezmeye gitmiş. küçük olan kız evdeymiş. yatak odasında bir kolundan iple yatağa bağlanmış durumda yatıyor. bu ne böyle dedim? 7 yaşındayım ben o aklımla şok olmuştum. kız düşse, kolu kesilecek resmen. annesi hep öyle yaparmış meğer. normalmiş onlara.

meryemmeryem · 4 Mayıs 2011

oğluma teyzesi bakıyor bazen annemgildede kalıyor eminim çok iyi bakılıyor bundan hiç kaygım yok

bütün ev hanımlarına saygım sonsuz ama
maalesef bazı kesimler çalışan annelere nedense iyi gözle bakamıyorlar
gereksiz kırıcı sözler sarfediyorlar
çalışan anne olmak çok zor bu zoru başardığımız için
takdir edileceğimize birde üstümüze geliyorlar

allah bu günleri kolay atlatabilmemiz için bize yardımcı olsun inşallah

meryemmeryem · 4 Mayıs 2011

lilypos .!.:
kesinlikle çalışan anneler ile arkadaşlık etmelisin canım, benim annemin çevresi de hep böyleydi tabi. benim arkadaşlarımın anneleri ev hanımıydı mesela, ona ble dikkat etmek laızm çocuğun psikolojisi açısından. çocuğun da çalışan annelerin çocuklarıyla arkadaşlık etsin ,kendini daha iyi hissedecektir.

yaşadığım bir olayı anlatayım size. annem çalışıyor yine okulda. ben erken gelmişim üst komşunun kızıyla yaşıtız oyun oynamaya çıktık. onun bir de 2 yaşında kız kardeşi var, annesi ev hanımıydı. namazında niyazında kapalı bir hanım. onların evine çıktık bi sebepten hatırlamıyorum şimdi, kadın gezmeye gitmiş. küçük olan kız evdeymiş. yatak odasında bir kolundan iple yatağa bağlanmış durumda yatıyor. bu ne böyle dedim? 7 yaşındayım ben o aklımla şok olmuştum. kız düşse, kolu kesilecek resmen. annesi hep öyle yaparmış meğer. normalmiş onlara.

of allahım yaaa bu nasıl bişey böyle
allahım çocuklarımızı korusun
ben saçının bir teline zarar gelmesin isterim kıyamam yavruma şu insanlara bak

ipektuncer · 4 Mayıs 2011

meryemmeryem .!.:
normalde hiç oğluma yansıtmam
evim ne halde olursa olsun o uyuyana kadar iş yapmam
hep onunla oynarım konuşurum herşeyi anlatarak yaşarım
çok akıllıdır hiç bana zorluk çıkarmaz
ama dünkü olay beni çok sarstı

canım haklısın aslında çevremdekilerde etkiledi beni
birde bir yere gezmeye gidiyoruz
sanki ben kötü biriymişim gibi
mesela bişey oluyor oğlum ağlayıp bana geliyo hemen ordakiler anne çalışıyor ya çocuk özlüyor ya annesini fazla görmüyor ya vs vs başlıyorlar

öyle yapmaya çalışacam bundan sonra

Al işte, aynen benim başıma gelenler..
Kendi çocukları ağlarsa, çocuktur ağlar..
Benimki ağlarsa "ayy yazık ya, seni hiç görmüyo ya.."..
Tabi evet, hiç görmüyo, Çocuk Esirgeme Kurumunda büyüyo, tövbe Yarabbim..
Bak cnm benim çok muhtaç durumda bir kuzenim var, peşpeşe de çocuk dopurdu. Mesleği var ama evde oturuyor. Ev kira, kocasının maaşı 800 tl, aç açık halde çocuklar, inan bana.
Ara ara sırf çocuklara erzak götürmek için uğrardım. Nasıl sevinirdi çocuklar, poşetlerin başına üşüşürlerdi hemen, acırdım hallerine yavruların.
Ve kuzenim çalışsa eşinin 3 katı maaş alır, mesleği iyi çünkü. Ve annesi ile aynı binada oturuyor, çalışmaması için tembellik dışında bir sebebi yok.
O bile bana laf sokardı inan ki, "ay yazık ya, seni hiç görmüyo" diye. Benim kızımın bir eli yağda, bir eli balda. En güzel okula gidiyor, h.sonları en keyifli aktiviteleri ailesi ile yapıyor. Sen kimsin benim çocukalrıma acıyorsun embesil, senin çocuklarının karnı aç yahu..
Bak bu h.sonu bir arkadaşa gittim, geçmiş olsun ziyareti idi, mecburiyetten gittim.
Yoksa ben hakikaten çalışmayan annelerle asla görüşmüyorum. (kötü niyetli olanlarını kastediyorum,yanlış anlaşılmasın)
Neyse benim kızım da hakikaten çok cana yakın, yabancılığı yoktur. Bir de hamileliğim ilerledi, kaldıramıyorum onu tuvalette falan. Arkadaşıma dedi ki, "abla, annem kaldıramaz beni sen tuvalate götürür müsün"..
"Ayy kıyamam sana, yavrum yabancılara alışmış, tabi kreş köşelerinde kimbilir tuvalette ne yapıyor"..
"B..k yapıyor" dedim ben de, vallahi dedim.. Yalan da değil..

wonder_fuls · 4 Mayıs 2011

ipektuncer .!.:
Al işte, aynen benim başıma gelenler..
Kendi çocukları ağlarsa, çocuktur ağlar..
Benimki ağlarsa "ayy yazık ya, seni hiç görmüyo ya.."..
Tabi evet, hiç görmüyo, Çocuk Esirgeme Kurumunda büyüyo, tövbe Yarabbim..
Bak cnm benim çok muhtaç durumda bir kuzenim var, peşpeşe de çocuk dopurdu. Mesleği var ama evde oturuyor. Ev kira, kocasının maaşı 800 tl, aç açık halde çocuklar, inan bana.
Ara ara sırf çocuklara erzak götürmek için uğrardım. Nasıl sevinirdi çocuklar, poşetlerin başına üşüşürlerdi hemen, acırdım hallerine yavruların.
Ve kuzenim çalışsa eşinin 3 katı maaş alır, mesleği iyi çünkü. Ve annesi ile aynı binada oturuyor, çalışmaması için tembellik dışında bir sebebi yok.
O bile bana laf sokardı inan ki, "ay yazık ya, seni hiç görmüyo" diye. Benim kızımın bir eli yağda, bir eli balda. En güzel okula gidiyor, h.sonları en keyifli aktiviteleri ailesi ile yapıyor. Sen kimsin benim çocukalrıma acıyorsun embesil, senin çocuklarının karnı aç yahu..
Bak bu h.sonu bir arkadaşa gittim, geçmiş olsun ziyareti idi, mecburiyetten gittim.
Yoksa ben hakikaten çalışmayan annelerle asla görüşmüyorum. (kötü niyetli olanlarını kastediyorum,yanlış anlaşılmasın)
Neyse benim kızım da hakikaten çok cana yakın, yabancılığı yoktur. Bir de hamileliğim ilerledi, kaldıramıyorum onu tuvalette falan. Arkadaşıma dedi ki, "abla, annem kaldıramaz beni sen tuvalate götürür müsün"..
"Ayy kıyamam sana, yavrum yabancılara alışmış, tabi kreş köşelerinde kimbilir tuvalette ne yapıyor"..
"B..k yapıyor" dedim ben de, vallahi dedim.. Yalan da değil..

Ay yazdıklarınızı okudum ve gözlerime inanamadım. Bi laf vardır, akşam öğünüm senden mi geliyor ki bana karışıp, laf sokuyorsun. Nasıl insanlarla muhatap olmak zorunda kalıyoruz, Allah herkesi iyi niyetli insanlarla karşılaştırsın.

meryemmeryem · 4 Mayıs 2011

ipektuncer .!.:
Al işte, aynen benim başıma gelenler..
Kendi çocukları ağlarsa, çocuktur ağlar..
Benimki ağlarsa "ayy yazık ya, seni hiç görmüyo ya.."..
Tabi evet, hiç görmüyo, Çocuk Esirgeme Kurumunda büyüyo, tövbe Yarabbim..
Bak cnm benim çok muhtaç durumda bir kuzenim var, peşpeşe de çocuk dopurdu. Mesleği var ama evde oturuyor. Ev kira, kocasının maaşı 800 tl, aç açık halde çocuklar, inan bana.
Ara ara sırf çocuklara erzak götürmek için uğrardım. Nasıl sevinirdi çocuklar, poşetlerin başına üşüşürlerdi hemen, acırdım hallerine yavruların.
Ve kuzenim çalışsa eşinin 3 katı maaş alır, mesleği iyi çünkü. Ve annesi ile aynı binada oturuyor, çalışmaması için tembellik dışında bir sebebi yok.
O bile bana laf sokardı inan ki, "ay yazık ya, seni hiç görmüyo" diye. Benim kızımın bir eli yağda, bir eli balda. En güzel okula gidiyor, h.sonları en keyifli aktiviteleri ailesi ile yapıyor. Sen kimsin benim çocukalrıma acıyorsun embesil, senin çocuklarının karnı aç yahu..
Bak bu h.sonu bir arkadaşa gittim, geçmiş olsun ziyareti idi, mecburiyetten gittim.
Yoksa ben hakikaten çalışmayan annelerle asla görüşmüyorum. (kötü niyetli olanlarını kastediyorum,yanlış anlaşılmasın)
Neyse benim kızım da hakikaten çok cana yakın, yabancılığı yoktur. Bir de hamileliğim ilerledi, kaldıramıyorum onu tuvalette falan. Arkadaşıma dedi ki, "abla, annem kaldıramaz beni sen tuvalate götürür müsün"..
"Ayy kıyamam sana, yavrum yabancılara alışmış, tabi kreş köşelerinde kimbilir tuvalette ne yapıyor"..
"B..k yapıyor" dedim ben de, vallahi dedim.. Yalan da değil..

çok haklısın canım yazını çok beğendim
hakikaten yaa nedir bu böyle nasıl bir insan şeklidir bize bunu yapanlar
off senin dediğin gibi yapacam
hatta ben son günlerde hiç kimseye gezmeye gitmiyom
iş sonrası akşamları oğlumla eşimle zaman geçiriyom
hafta sonuda bir ailelerimize gidersek gidiyoz yoksa oğlumu parka felan götürüyom

en azından duymayınca böyle lafları rahat ediyom

meryemmeryem · 4 Mayıs 2011

wonder_fuls .!.:
Ay yazdıklarınızı okudum ve gözlerime inanamadım. Bi laf vardır, akşam öğünüm senden mi geliyor ki bana karışıp, laf sokuyorsun. Nasıl insanlarla muhatap olmak zorunda kalıyoruz, Allah herkesi iyi niyetli insanlarla karşılaştırsın.

öyle canım inanki maalesef böyle insanlarda var

bircocukannesi · 4 Mayıs 2011

Bende çalışan bir anneyim. 3 yaşında bir oğlum var. benımde oncekı konularda
bu yonde sorunlarım vardı. paylaşmıştım.ama zamanla aştım. 3 aylıkken bıraktım oglumu.
sımdıye kadar annem ve kızkardeşim baktı ogluma. inankın kı en az benım kadar ıyı
bakıyorlar ve ilk torun olması sebebıylede sacının telıne zarar gelecek dıye ödleri kopuyo.
Allah razı olsun hepsınden. ama bizler anne olarak hernekadar uzulsekte, gonul rahatlıgıyla
işlerımıze gıdemesekte cocuklarımızın daha saglam ve saglıklı bıreyler olabılmelerı için
ve daha ıyı sartlarda yetısebılmelerı ıcın calısmamız ve o zemını hazırlamamız gerekıyor.

benım oglumda sureklı bana " annecım bugun işe gıtme" dıyor, ama ben karsıma alıyorum
oglumu uzun uzun anlatıyorum calısmam gerektıgını, kendısını cok sevdıgımı,neden işe
gıttıgımı.gun boyu cocogun yanında olmak onemlı degıl. önemlı olan cocukla kalıtelı ve
mutlu zaman gecırebılmektir. hernekadar onlar cocukta olsalar ınanın kı onlar bızı cok
ıyı anlıyorlar. İçinizi ferah tuttun Kişisellestirme yapmıyorum ama sıze laf söyleyenler sizi cekemeyenlerdir.biri sizin hakkınızda elestırı yapıyorsa eger o kişiden 1-0 öndesınız demektır.
ve şunuda gururla söylemek istiyorum tüm çalışan kadınların adına (kötü düşünen annelere ithafen); " hem evinin kadını, hem kocasına iyi bir eş olabilen,hemde anne olupta aynı zamanda çalışan kadın olmak HER YİĞİDİN HARCI DEĞİLDİR... boşuna kendınızı uzmeyın ve gurur duyun

innuk · 4 Mayıs 2011

Meryemcim canım vicdanını rahat tut..
Hatırlarsan seninle aynı dönemde işe dönmüştük. Her iki durumuda yaşadım ama herkeste bir olmuyor. Sen çocuğunla yeteri kadar vakit geçirebiliyorsan için rahat olsun.Ama eğer çalışmak seni mutlu etmiyorsa ve evde bebeğin ile daha mutlu olacağını düşünüyorsan bir karar vermem gerekebilir.
Ben oğlum 4,5 aylıkken anneme bırakıp çalışmaya başlamıştım. Bir müddet sonra oğlumda bazı yönlerin gelişmediğini fark ettik ve pedagog a götürdük. Dr. bunun sürekli TV seyretmesinden kaynaklı ve anne baba ile çok zaman geçirmemesinden kaynaklı bir davranış bozukluğu olduğunu söyledi ve o gün itibariyle işi bıraktım.Ben sabah 6 da o uyurken evden çıkıp akşam 7 bazen 8 de gelip onunla ilgilenmeye çalışıyordum. Tabiki günün stresini üzerimden atamamış olduğum için en ufak hırçınlığında çileden çıkabiliyordum.haftada Tek gün izin yaptığımda evin işi dışarıda işe güce koşturmaca vs. derken öncelik her ne kadar oğlumda gibi görünsede yine ona yeteri kadar zaman ayırmamış olduğum ortaya çıktı..Hayat öyyyle koşuşturmaca içinde akıp giderken farkında olmadan çok şey kaçırmışım.
Şimdi hem çalışan anneliği hem ev hanımı anneliği tecrübe etmiş biri olarak Söyleyeceklerim

1. Eğer işinizde kariyer olarak çok iyi bir noktada değilseniz yada devlet memurluğu gibi bir işiniz yoksa bebeğiniz 3 yaşına gelene kadar işe ara vermek en doğrusu.3 yaşından sonra zaten anneye değil sosyal yaşantıya ihtiyaçları olacağı için en doğrusu 3 yaşına kadar annenin bakması. Ama ülkemizin şartları ne yazık ki buna müsaade etmiyor arkdaşlar 3 yıl ara vermek söz konusu olmadığına göre en doğrusu maddi imkan veya işe geri dönememek gibi bir durum söz konusu değilse ilk üç yıl bebişlerin sadece anneye ihtiyaçları var.

2. Çalışan bir anne olarak işe gidiş ve işten geliş saatiniz belli ise ve haftada 2 gün tatiliniz varsa.Eve geldiğinizde çocuğunuzla gerçekten verimli vakit geçiriyor. İş stresini evinize (eşiniz de dahil ) hiç yansıtmıyorsanız. Çocuğunuzla günde en az 3 saat birebir vakit geçirebiliyorsanız. Hayatın koşuşturmacası sizi bunaltmıyor kendinizi iyi hissediyorsanız. Çalışmaktan daha güzel birşey olamaz.

3. Çocuğunuza gerçekten kendiniz bakmak istediğiniz halde çalışmaya gidiyorsanız yada gerçekten evde oturmak ve çocuk bakmak size göre olmadığı halde çalışıyorsanız bu iki durumda sizin psikolojinizi olumsuz etkiler dolayısıyla da çocuğunuzu. Geçim sıkıntısı ve gelecek kaygısını bir yana bırakıp bebeğe kendiniz bakar yada çocuğu geçekten güvenilir birine bırakıp çalışırsanız siz hem kendiniz hem bebeğiniz için en güzelini yaparsınız. Çünkü her iki durumunda kötü örnekleri var ne yazık ki..

4. Bu herkes için geçerli değil arkdaşlar ama psikoloğum bana söylediğinde çok etkilenmiştim. Kaybedilen paranın telafisi zaman içinde mümkün olabilir ama kaybedilen zamanın geri dönüşü yok..
Para kazanamazsan bugün iyi yaşayamazsın,ama yaşarsın.
Yarın evin olmaz araban olmaz, ama kirada oturur dolmuşa binersin.
Çocuğun özel okullara kolejlere gidemez ama en güzel devlet okullarında başarılı bir öğrenci olabilmesi için ona yeterince vakit ayırabilirsin..
Ama eğer Çocuğun ihtiyacı olan anne sevgisini gerçek anlanda alamıyorsa, tekrar çocukluğuna dönüp ona bunu veremezsin..

ipektuncer · 4 Mayıs 2011

lilypos .!.:
kesinlikle çalışan anneler ile arkadaşlık etmelisin canım, benim annemin çevresi de hep böyleydi tabi. benim arkadaşlarımın anneleri ev hanımıydı mesela, ona ble dikkat etmek laızm çocuğun psikolojisi açısından. çocuğun da çalışan annelerin çocuklarıyla arkadaşlık etsin ,kendini daha iyi hissedecektir.

yaşadığım bir olayı anlatayım size. annem çalışıyor yine okulda. ben erken gelmişim üst komşunun kızıyla yaşıtız oyun oynamaya çıktık. onun bir de 2 yaşında kız kardeşi var, annesi ev hanımıydı. namazında niyazında kapalı bir hanım. onların evine çıktık bi sebepten hatırlamıyorum şimdi, kadın gezmeye gitmiş. küçük olan kız evdeymiş. yatak odasında bir kolundan iple yatağa bağlanmış durumda yatıyor. bu ne böyle dedim? 7 yaşındayım ben o aklımla şok olmuştum. kız düşse, kolu kesilecek resmen. annesi hep öyle yaparmış meğer. normalmiş onlara.

Şimdi olsa polise şikayet edersin, gelir götürürler kadını..
O zamanlar çocuk psikolojisi yoktu Allahtan..

meryemmeryem · 4 Mayıs 2011

innuk .!.:
Meryemcim canım vicdanını rahat tut..
Hatırlarsan seninle aynı dönemde işe dönmüştük. Her iki durumuda yaşadım ama herkeste bir olmuyor. Sen çocuğunla yeteri kadar vakit geçirebiliyorsan için rahat olsun.Ama eğer çalışmak seni mutlu etmiyorsa ve evde bebeğin ile daha mutlu olacağını düşünüyorsan bir karar vermem gerekebilir.
Ben oğlum 4,5 aylıkken anneme bırakıp çalışmaya başlamıştım. Bir müddet sonra oğlumda bazı yönlerin gelişmediğini fark ettik ve pedagog a götürdük. Dr. bunun sürekli TV seyretmesinden kaynaklı ve anne baba ile çok zaman geçirmemesinden kaynaklı bir davranış bozukluğu olduğunu söyledi ve o gün itibariyle işi bıraktım.Ben sabah 6 da o uyurken evden çıkıp akşam 7 bazen 8 de gelip onunla ilgilenmeye çalışıyordum. Tabiki günün stresini üzerimden atamamış olduğum için en ufak hırçınlığında çileden çıkabiliyordum.haftada Tek gün izin yaptığımda evin işi dışarıda işe güce koşturmaca vs. derken öncelik her ne kadar oğlumda gibi görünsede yine ona yeteri kadar zaman ayırmamış olduğum ortaya çıktı..Hayat öyyyle koşuşturmaca içinde akıp giderken farkında olmadan çok şey kaçırmışım.
Şimdi hem çalışan anneliği hem ev hanımı anneliği tecrübe etmiş biri olarak Söyleyeceklerim

1. Eğer işinizde kariyer olarak çok iyi bir noktada değilseniz yada devlet memurluğu gibi bir işiniz yoksa bebeğiniz 3 yaşına gelene kadar işe ara vermek en doğrusu.3 yaşından sonra zaten anneye değil sosyal yaşantıya ihtiyaçları olacağı için en doğrusu 3 yaşına kadar annenin bakması. Ama ülkemizin şartları ne yazık ki buna müsaade etmiyor arkdaşlar 3 yıl ara vermek söz konusu olmadığına göre en doğrusu maddi imkan veya işe geri dönememek gibi bir durum söz konusu değilse ilk üç yıl bebişlerin sadece anneye ihtiyaçları var.

2. Çalışan bir anne olarak işe gidiş ve işten geliş saatiniz belli ise ve haftada 2 gün tatiliniz varsa.Eve geldiğinizde çocuğunuzla gerçekten verimli vakit geçiriyor. İş stresini evinize (eşiniz de dahil ) hiç yansıtmıyorsanız. Çocuğunuzla günde en az 3 saat birebir vakit geçirebiliyorsanız. Hayatın koşuşturmacası sizi bunaltmıyor kendinizi iyi hissediyorsanız. Çalışmaktan daha güzel birşey olamaz.

3. Çocuğunuza gerçekten kendiniz bakmak istediğiniz halde çalışmaya gidiyorsanız yada gerçekten evde oturmak ve çocuk bakmak size göre olmadığı halde çalışıyorsanız bu iki durumda sizin psikolojinizi olumsuz etkiler dolayısıyla da çocuğunuzu. Geçim sıkıntısı ve gelecek kaygısını bir yana bırakıp bebeğe kendiniz bakar yada çocuğu geçekten güvenilir birine bırakıp çalışırsanız siz hem kendiniz hem bebeğiniz için en güzelini yaparsınız. Çünkü her iki durumunda kötü örnekleri var ne yazık ki..

4. Bu herkes için geçerli değil arkdaşlar ama psikoloğum bana söylediğinde çok etkilenmiştim. Kaybedilen paranın telafisi zaman içinde mümkün olabilir ama kaybedilen zamanın geri dönüşü yok..
Para kazanamazsan bugün iyi yaşayamazsın,ama yaşarsın.
Yarın evin olmaz araban olmaz, ama kirada oturur dolmuşa binersin.
Çocuğun özel okullara kolejlere gidemez ama en güzel devlet okullarında başarılı bir öğrenci olabilmesi için ona yeterince vakit ayırabilirsin..
Ama eğer Çocuğun ihtiyacı olan anne sevgisini gerçek anlanda alamıyorsa, tekrar çocukluğuna dönüp ona bunu veremezsin..

merhaba canım seni gördüğüme sevindim

oğluma teyzesi bakıyor benim kadar iyi baktığına eminim şüphem yok bu konuda
oğlumun gelişimini de çok iyi takip ediyorum ve bir sıkıntı görmüyoruz
işten arta kalan tüm zamanı oğlumla birlikte iyi geçirmeye çalışıyorum
bütün bunlara rağmen oğlumun bir bakışı bir gözyaşı beni yaralıyor

şuanki maddi durumumuz iyi işten çıksam bir sorun olmaz
ama iki gün sonra ne olacağımızı bilemiyorum
eşimde özel sektörde
her geçen gün ekonomi biraz geriliyor ülke olarak
ben nasıl neye kime güveneyimki

3,5 yıl sonra oğlumun ihtiyaçlarını karşılayamazsam kahrolurum bu durumda kötü değilmi
şimdi işi bıraksam okula başlayınca dönsem desem
buda mümkün değil belki iş bulamam veya bilemiyorum o gün şartlar ne olur

ayrıca işimi çalışmayı inanın çok seviyorum
işten çıkınca psikolojim bozulsa ve bunu oğluma yansıtırsam diye de korkuyorum

bazen istemiyor değilim aslında
şten ayrılıp oğlumun her saniyesine eşlik etmek istiyorum
offf psikoloğa gitmeyi bile düşünüyorum bu günlerde faydasını görürmüyüm bilemiyorum

meryemmeryem · 4 Mayıs 2011

kızlar bilmiyorum sizlerde de oluyormu ama
bakın oğluma teyzesi bakıyor defalrca diyorum iyi bakıyor eminim ama
bazen bunalınca aklıma şeytan giriyor
acaba oğlumun bir sıkıntısı varmı teyzesi ona nasıl davranıyor
ne yedirdi yedimi vs gibi şeyler geliyo aklıma niye böyle oluyor çok üzülüyorum
ama oğlum teyzesini görür görmez atlıyor kucağına onu kıskanıyor bazen çok seviyor
bunları görünce de diyorum çocuk kötü bişey yaşasa böyle severmi onu diye

acaba benim psikolojik destek mi almam lazım bu düşüncele normal midir sizce

kubraderin · 4 Mayıs 2011

arkadaşlar merhabalar hepinize
öncelikle çok üzgün ve hayatta sadece kızı için yaşayan bir anneyim..
bu konuda o kadar çok doluyum ki... hepinizi gerçekten çok iyi anlıyorum..
anlıyorum ama çare olmadığını düşünüyorum.
benim gibi düşünen varmı aranızda bilmiyorum ama benimde annelik hislerim;
daha kızımı 58 günlükken bıraktım 2 aylık olmasına 2 gün vardı...
vicdanım sızlıya sızlıya bıraktım.mecburdum çalışmaya mecburumda...
1 ay kayınvalidem baktı kendi evimde,olmadı yapamadık vs.. (çoookk uzun hikaye)
şuanda annem veya kızkardeşim (henüz 14 yaşında) bakıyolar..bugün tam 7 aylık kızım.
5 aydır alışamadım çalışmaya hep gel gitlerdeyim.bırakayım mı işimi bırakmayayım mı?
ölüyorum vicdan azabından.kıyamam ben ona..eksik olmuyo gözyaşlarım yemek yemiyor süt içmiyor..
aç yavrum daha 7 aylık biliyor beni. çok kızıyorum.her yer bas bas bagırıyor ilk 6 ay anne sütü diye veriyolar 3 ay izin adaletmi bu kızlar ya? çoookkkkkkkkkkk kıskanıyorum ev hanımlarını etrafımda görmek istemiyorum onlar bana her zaman farklı gelecekelr eminim... kim ister yavrusu bırakmayı.ahh bırakmak zorunda kalanlar UTANSIN..şuanda işyerindeyim halan aglıyorum.kimsenin beni anlıycanıda sanmıyorum.çok şeye kızıyor bazen lanet okuyorum.
her akşam eve gittiğimde kızımın gözlerine baktıgımda;bana nasıl kızgın baktıgını anlıyorum
2 aylıktı ya.. öldürüyo bu durum beni.bu bölümü okurken dedim benden çok varmış...
üzülüyorum yavrularımıza.umarım bize kızmazlar anlarlar bizi.şu yönden rahatım annem bakıyor kayınvalide değil.rabbim büyük.tşk ederim hepinize

senexpoelif1983 · 4 Mayıs 2011

canım ;

bende 24 haftalık hamileyim bende bıracakacağım anneme sonra çalışmaya devam ne yapalım sadece kendinn böyle olduğunu düşünme sonuçta bir çok insan bunu yapıyor yada yapmak zorunda kalıyor .zaten insanların paraya ihtiyaçı olmasa çalışmaz zaten ne için çalışıyoruz onlar için

innuk · 4 Mayıs 2011

meryemmeryem .!.:
merhaba canım seni gördüğüme sevindim

oğluma teyzesi bakıyor benim kadar iyi baktığına eminim şüphem yok bu konuda
oğlumun gelişimini de çok iyi takip ediyorum ve bir sıkıntı görmüyoruz
işten arta kalan tüm zamanı oğlumla birlikte iyi geçirmeye çalışıyorum
bütün bunlara rağmen oğlumun bir bakışı bir gözyaşı beni yaralıyor

şuanki maddi durumumuz iyi işten çıksam bir sorun olmaz
ama iki gün sonra ne olacağımızı bilemiyorum
eşimde özel sektörde
her geçen gün ekonomi biraz geriliyor ülke olarak
ben nasıl neye kime güveneyimki

3,5 yıl sonra oğlumun ihtiyaçlarını karşılayamazsam kahrolurum bu durumda kötü değilmi
şimdi işi bıraksam okula başlayınca dönsem desem
buda mümkün değil belki iş bulamam veya bilemiyorum o gün şartlar ne olur

ayrıca işimi çalışmayı inanın çok seviyorum
işten çıkınca psikolojim bozulsa ve bunu oğluma yansıtırsam diye de korkuyorum

bazen istemiyor değilim aslında
şten ayrılıp oğlumun her saniyesine eşlik etmek istiyorum
offf psikoloğa gitmeyi bile düşünüyorum bu günlerde faydasını görürmüyüm bilemiyorum

meryemmeryem .!.:
kızlar bilmiyorum sizlerde de oluyormu ama
bakın oğluma teyzesi bakıyor defalrca diyorum iyi bakıyor eminim ama
bazen bunalınca aklıma şeytan giriyor
acaba oğlumun bir sıkıntısı varmı teyzesi ona nasıl davranıyor
ne yedirdi yedimi vs gibi şeyler geliyo aklıma niye böyle oluyor çok üzülüyorum
ama oğlum teyzesini görür görmez atlıyor kucağına onu kıskanıyor bazen çok seviyor
bunları görünce de diyorum çocuk kötü bişey yaşasa böyle severmi onu diye

acaba benim psikolojik destek mi almam lazım bu düşüncele normal midir sizce

Canım son derece haklısın yarın ne olacağımız belli değil o yüzden işinide seviyorsan işine devam et düşünki senin gibi hem çalışıp hem anne olan binlerce kadın var ve hepsi aynı duyguları yaşıyorlar. Ben işim ve oğlum arasında tercih yapmak zorundaydım ve tabiki oğlumu seçtim. Evde olmakta çok mükemmel bir durum değil hala adapte olamadım.sonuçta 10 yıldan fazladır iş hayatının içindeydim.
Seni çok iyi anlıyorum insan kuzusuna doymak istiyor.Ama evde oluncada öyle çok kaliteli zaman geçiremiyorsun çünkü seni özlemiyor onun istediklerini yapmadığında kızıyor.dışarı çıkmak istiyor daha çok çatışabiliyorsun..Her ikisininde artı yönleride eksi yönleride var ama için rahat olsun. Şu an onun tek eksiği seni özlemek onuda aşacak zamanla hatta yeri gelecek teyzesine senin gözüne baka baka anne bile diyecek. (Kuzenim yapmıştı) Anne gitme beni de götür diye arkandan ağlıyacak ama bunlar geçici süreçler sonra büyüpte ona her imkanı sunan bir annesi olduğunda bugün çalıştığın için sana teşekkür edecek..Ben çalışırken hep bunları düşünerek gidiyordum işe..
Ama dedim ya benim işim normal standartlarda bir iş olsaydı ve oğlumda böyle bir sorun oluşmasaydı bende çalışırdım ve bundan gurur duyardım..

meryemmeryem · 4 Mayıs 2011

kubraderin .!.:
arkadaşlar merhabalar hepinize
öncelikle çok üzgün ve hayatta sadece kızı için yaşayan bir anneyim..
bu konuda o kadar çok doluyum ki... hepinizi gerçekten çok iyi anlıyorum..
anlıyorum ama çare olmadığını düşünüyorum.
benim gibi düşünen varmı aranızda bilmiyorum ama benimde annelik hislerim;
daha kızımı 58 günlükken bıraktım 2 aylık olmasına 2 gün vardı...
vicdanım sızlıya sızlıya bıraktım.mecburdum çalışmaya mecburumda...
1 ay kayınvalidem baktı kendi evimde,olmadı yapamadık vs.. (çoookk uzun hikaye)
şuanda annem veya kızkardeşim (henüz 14 yaşında) bakıyolar..bugün tam 7 aylık kızım.
5 aydır alışamadım çalışmaya hep gel gitlerdeyim.bırakayım mı işimi bırakmayayım mı?
ölüyorum vicdan azabından.kıyamam ben ona..eksik olmuyo gözyaşlarım yemek yemiyor süt içmiyor..
aç yavrum daha 7 aylık biliyor beni. çok kızıyorum.her yer bas bas bagırıyor ilk 6 ay anne sütü diye veriyolar 3 ay izin adaletmi bu kızlar ya? çoookkkkkkkkkkk kıskanıyorum ev hanımlarını etrafımda görmek istemiyorum onlar bana her zaman farklı gelecekelr eminim... kim ister yavrusu bırakmayı.ahh bırakmak zorunda kalanlar UTANSIN..şuanda işyerindeyim halan aglıyorum.kimsenin beni anlıycanıda sanmıyorum.çok şeye kızıyor bazen lanet okuyorum.
her akşam eve gittiğimde kızımın gözlerine baktıgımda;bana nasıl kızgın baktıgını anlıyorum
2 aylıktı ya.. öldürüyo bu durum beni.bu bölümü okurken dedim benden çok varmış...
üzülüyorum yavrularımıza.umarım bize kızmazlar anlarlar bizi.şu yönden rahatım annem bakıyor kayınvalide değil.rabbim büyük.tşk ederim hepinize

canım benim bizi birbirimizden başka kimse anlamıyor
artık ofisteki arkadaşlarımı bile düşünmeden kim ne der diye sorgulamadan bazen ağlıyorum işyerinde
napim elimde değil
tek yapabildiğim oğlum için bugünleri kolaylıkla atlatabilmek için dualar ediyorum

senexpoelif1983 .!.:
canım ;

bende 24 haftalık hamileyim bende bıracakacağım anneme sonra çalışmaya devam ne yapalım sadece kendinn böyle olduğunu düşünme sonuçta bir çok insan bunu yapıyor yada yapmak zorunda kalıyor .zaten insanların paraya ihtiyaçı olmasa çalışmaz zaten ne için çalışıyoruz onlar için

öyle canım tabiki onlar için çalışıyoruz

innuk .!.:
Canım son derece haklısın yarın ne olacağımız belli değil o yüzden işinide seviyorsan işine devam et düşünki senin gibi hem çalışıp hem anne olan binlerce kadın var ve hepsi aynı duyguları yaşıyorlar. Ben işim ve oğlum arasında tercih yapmak zorundaydım ve tabiki oğlumu seçtim. Evde olmakta çok mükemmel bir durum değil hala adapte olamadım.sonuçta 10 yıldan fazladır iş hayatının içindeydim.
Seni çok iyi anlıyorum insan kuzusuna doymak istiyor.Ama evde oluncada öyle çok kaliteli zaman geçiremiyorsun çünkü seni özlemiyor onun istediklerini yapmadığında kızıyor.dışarı çıkmak istiyor daha çok çatışabiliyorsun..Her ikisininde artı yönleride eksi yönleride var ama için rahat olsun. Şu an onun tek eksiği seni özlemek onuda aşacak zamanla hatta yeri gelecek teyzesine senin gözüne baka baka anne bile diyecek. (Kuzenim yapmıştı) Anne gitme beni de götür diye arkandan ağlıyacak ama bunlar geçici süreçler sonra büyüpte ona her imkanı sunan bir annesi olduğunda bugün çalıştığın için sana teşekkür edecek..Ben çalışırken hep bunları düşünerek gidiyordum işe..
Ama dedim ya benim işim normal standartlarda bir iş olsaydı ve oğlumda böyle bir sorun oluşmasaydı bende çalışırdım ve bundan gurur duyardım..

anlıyorum canım seni
işim çok yorucu değil çok zaman sorunumda yok
bazen işler yoğun olmazsa erken çıkıp gidebiliyorum evime
hafta sonu 2 günde izinliyim onuda oğluma ayırıyorum
bu zamanlar geçecek inşallah
çok yıpratıyor beni ama elimden gelen bişey yok

xpapatyamx · 4 Mayıs 2011

lilypos .!.:
kesinlikle çalışan anneler ile arkadaşlık etmelisin canım, benim annemin çevresi de hep böyleydi tabi. benim arkadaşlarımın anneleri ev hanımıydı mesela, ona ble dikkat etmek laızm çocuğun psikolojisi açısından. çocuğun da çalışan annelerin çocuklarıyla arkadaşlık etsin ,kendini daha iyi hissedecektir.

yaşadığım bir olayı anlatayım size. annem çalışıyor yine okulda. ben erken gelmişim üst komşunun kızıyla yaşıtız oyun oynamaya çıktık. onun bir de 2 yaşında kız kardeşi var, annesi ev hanımıydı. namazında niyazında kapalı bir hanım. onların evine çıktık bi sebepten hatırlamıyorum şimdi, kadın gezmeye gitmiş. küçük olan kız evdeymiş. yatak odasında bir kolundan iple yatağa bağlanmış durumda yatıyor. bu ne böyle dedim? 7 yaşındayım ben o aklımla şok olmuştum. kız düşse, kolu kesilecek resmen. annesi hep öyle yaparmış meğer. normalmiş onlara.

Çok pis küfürler biliyorum ama burda edemiyorum.Benim karşıma çıkmasın bu tipler, tutamam kendimi elimden bi kaza çıkar.Ben çocuklara, yaşlılara, hayvanlara eziyet eden zarar veren insanlardan nefret ediyorum.
Kızlar konunun dışına çıktım biliyorum ama çok kötü oldum ne demek 2 yaşında bir çocuğu kolundan bağlamak

meryemmeryem · 4 Mayıs 2011

aslında bazen rahatım mutluyum bazende böyleyim
sürekli gelgitler yaşıyorum
son günlerde çok bunalmamın ana nedeni şu
oğlum çok duygusal
(belkide bana çekti bende çok duygusalım,biri bana bağırsa oturur ağlarım)
mesela duygulu bir şarkı dinlerken veya bazen ben evde şarkı söylerim oğluma
hemen gözleri dolar sarılır ağlar
birde dünkü olay olunca kafa çok karıştı
acaba çalıştığım içinmi bu çocuk sürekli duygusal
benden uzak kaldığı içinmi duygusal oluyor diye düşünmeye başladım

onun kişiliği böyle biliyorum ama gelgitler yaşadığımda aklıma gelmeyen kalmıyor
ve sonuç kendimi suçlu hissediyorum

xpapatyamx · 4 Mayıs 2011

Seni anlıyorum canım, bende oğlum 1 yaşına girince işime döneceğim.Çok zor olacak ayrılmak.9 ay karnımda, 12 ay kucağımda, artık bi parçam o benim.Ev hanımlarına özeniyorum, bence çok şanslılar.Allah çalışan annelere yardım etsin, gerçekten ihtiyacımız var.
Bende arkadaşlara katılıyorum 6 ay sadece anne sütü deyip, 2.ayın sonunda doğum iznini bitirmek, ikiyüzlülük bu

meryemmeryem · 4 Mayıs 2011

xpapatyamx .!.:
Seni anlıyorum canım, bende oğlum 1 yaşına girince işime döneceğim.Çok zor olacak ayrılmak.9 ay karnımda, 12 ay kucağımda, artık bi parçam o benim.Ev hanımlarına özeniyorum, bence çok şanslılar.Allah çalışan annelere yardım etsin, gerçekten ihtiyacımız var.
Bende arkadaşlara katılıyorum 6 ay sadece anne sütü deyip, 2.ayın sonunda doğum iznini bitirmek, ikiyüzlülük bu

evet bencede bu haksızlık avuç kadar bebeği sütünden mahrum ediyorlar
allahtan ben ek gıdaya geçince işe başladım
doğum dan bir günönce bıraktım işi hemen hemen doğumdan sonra
yaklaşık 7 ay evde bebeğimle ilgilendim
ek gıdaya alışınca hemen baladım
ondan sonra pompalarla felan sütümü sağdım ama emzirmek gibi olmuyor ki

ah bu annelik ne zormuş elimizden bişey gelmemesi çaresizlik ne zormuş
allah yardımcımız olsun

Çalışan anneler yüreğinizi nasıl avutuyorsunuz :(

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Nirvana

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Guru

Popüler Üye

when you smile 05.09.2010

Popüler Üye

when you smile 05.09.2010

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency