İki işte çalışmayın mümkünse, birinden birini bebeğinize göre ayarlayın ve yarım gün olacak şekilde çalışın.3 yaşından sonra ki siz daha iyi biliyorsunuzdur ilk 3 yıl kritik, sonrasında kreşe gider zaten
Ben çalışmıyorum 3 çocuğum 2 bakıcım var çocuklarımın gerekliliklerini tamamlamadan tuvalete bile gitmiyorum. Önce onlar sonra ben düşüncesindeyim.(evet bu doğru bişey değil ama huyum kurusun) ve yine yetemiyorum yine yetemiyorum. Bazı şeyleri iş olsun diye yapıp çok gerekli bişeymiş gibi davrandığımı farkettim mesela. Bence çalışmıyor olmak herşeye yetebilme istediğin gibi yetiştirebilme anlamına da gelmiyor. Çocuğunla çok vakit geçirmen değil kaliteli vakit geçirmen önemli.(Yaşım 40 olacak nerdeyse 13 yaşındaki oğlumla powerboard sürüyoruz hergün 1 saat insanlara komik geliyor. Son Doğum günümde bana krampon
aldı mesela. Kardeşi ve benimle birlikte futbol oynamak İçin. 3 yaşındakiyle scooter biniyorum arkamdan bakıp kalanlar oluyor. Sporumu 11 aylık 12 kiloluk dumbell oğlumla yapıyorum kaldır indir çok eğleniyor. Parklarda kaydırakta tünelde oyun parkurlarında en önde ben varım.)
Türk dili ve edebiyatı öğretmeniyim. Yaşadığım yer küçük bir ilçe ve bir temel lise var az öğrenci var orada da buna rağmen iki edebiyatçı olacağız. Diğer edebiyat öğretmeni geçen sene 2 buçuk gün çalışmış. Benimde öyle olacak sanırım diğer part-time olan işse bir aile dostumun merkezi her şeyi geçen sene bana göre ayarladı hamile olduğum için elinden ne geliyorsa yaptı ders saatleri açısından şimdi de yapar mı acaba diyorum haftada 10 ders gittim mesela şuan da farklı olmaz gibi geliyor hala çok kararsızım
Çok kararsızım ve orta yolu bulmam gerekiyor hem bebeğime yetmeliyim hem güzel bir maddiyat lazım çünkü bu iki iş cidden iyi getiri yapıyor en azından bebeğimin ihtiyaçlarını geleceğini düşünebilirim. Ayrıca size imrendim doğrusu ne güzel onlarla olabilmek dimi ya akşamdan beri düşünüyorum da sizinde yaptığınız gibi hayatta her şey bizim elimizde yapmak istersek her şeyin en güzelini yapabilirizBen çalışmıyorum 3 çocuğum 2 bakıcım var çocuklarımın gerekliliklerini tamamlamadan tuvalete bile gitmiyorum. Önce onlar sonra ben düşüncesindeyim.(evet bu doğru bişey değil ama huyum kurusun) ve yine yetemiyorum yine yetemiyorum. Bazı şeyleri iş olsun diye yapıp çok gerekli bişeymiş gibi davrandığımı farkettim mesela. Bence çalışmıyor olmak herşeye yetebilme istediğin gibi yetiştirebilme anlamına da gelmiyor. Çocuğunla çok vakit geçirmen değil kaliteli vakit geçirmen önemli.(Yaşım 40 olacak nerdeyse 13 yaşındaki oğlumla powerboard sürüyoruz hergün 1 saat insanlara komik geliyor. Son Doğum günümde bana krampon
Ama bebeğiniz çok küçükmüş tavsiyem bu yıl tek okulda çalışıp ayrılığınızı kısa süreli tutmanız yönünde olacak.
Artık şekillendirdim ya haklısınız en azından şanslıyım ben güveneceğim birisi bakacak bebeğime ve kızım için çalışmam lazım ve çalışırsam ben mutlu olacağım mutlu anne mutlu bebek:)
