- Konu Sahibi yalnizkus_
-
- #21
Bu da motivasyon kaynağı olsun.basarilar dilerim.
Bu da motivasyon kaynağı olsun.basarilar dilerim.Malesef hem potansiyelimin altında çalışıyorum hem de iş yükü yaşıyorum. Evet bence de şuan ki sektöre göre en sıradan hatta ne yazık ki en insani şartlar. Neyse ki her ne kadar potansiyelimin altında çalışmaya göz yumduğum dönemler olsa da beklemediğim kadar terfiler aldım. Hiçbir emek sonuçsuz kalmıyor.
Kazandığın parayı harcayacak zaman yok desene,cidden çok zormuş;kolaylıklar diliyorumDert bitmiyor ki dert köşesine bir dert konusu daha açılmasın :) çalışmayı çok seviyorum, çalışmaya aşığım. Uğruna çok şey feda ettim; okuduğum bölüm ile ilgili kendimi geliştirecek iş olmayınca memleketi ailemi, en sevdiğim arkadaşlarımı bırakıp büyük şehire yerleşip sıfırdan bir hayat kurmak gibi, özel hayatımla ilgilenmeyi tamamen bırakıp önceliği ilk işime vermek gibi evet meyvelerini de alıyorum yakın zamanda terfi oldum vs çalışmak çok güzel ama çok çalışmak?
Okuduğum bölüm özel sektörde iş yapıyor, ataması çok az bundan kaynaklı kamuda değil, özel sektörde çalışıyorum. 9 Saat mesai, trafik ile birlikte üç-dört saat yol günün birçoğu gidiyor. Eve gidince de temizlik, çamaşır, kişisel bakım ve hijyen derken iki - üç saat kalıyor. Son zamanlarda serbest zaman saatlerini çok özlüyorum. Kendime, sevdiklerime ayırdığım saatler,i uzun uzadıya kahve merasimlerini, özenle hazırlanan kahvaltıları ve acelesiz keyifle yenen lokmaları. Trafiksiz hafta içi iş saati ile sessiz sakin yapılan gezmeleri. Evet bunlar için para lazım ve bunun içinde çalışmak lazım. Para konusunu bir yana bırak evde üç gün kalsam bunalıma girerim çalışmak her şeyden önce kafamı dağıtmama olanak sağlıyor ve üretmek iyi geliyor. Ama özel sektörde mesailerin uzunluğu ve büyük şehirde trafik yoğunluğu derken bazen yoruyor. Siz ne düşünüyorsunuz?
Büyük şehirde yürüme mesafesi ya da bir metro hattı değilse eğer 3 saat oluyor minimum. Trafik almış başını gidiyor. İş yerinde kendimize ayırdığımız bir saat öğle molasını hayat sayıyoruz. Buna da fazlası ile şükrediyorum orası ayrı.Ben de böyleyim 9 10 aydır şartları iyi güzel bir isim var yoğunluğum eh normal ama o yol bitirdi beni 4 saat gidiş dönüş. En iyi ihtimal 3 saat. Daha altı olmadı ve toplu taşıma. Oldum dedim daha ölmedim bir de küçük kızım var Allah sabır versin hayat çok zor iki gömleğe iki kahveye hayatımı satiyorum
Yoo kazandığım parayı bir çırpıda harcıyorum aslındaKazandığın parayı harcayacak zaman yok desene,cidden çok zormuş;kolaylıklar diliyorum
Aleeev sen misin?Dert bitmiyor ki dert köşesine bir dert konusu daha açılmasın :) çalışmayı çok seviyorum, çalışmaya aşığım. Uğruna çok şey feda ettim; okuduğum bölüm ile ilgili kendimi geliştirecek iş olmayınca memleketi ailemi, en sevdiğim arkadaşlarımı bırakıp büyük şehire yerleşip sıfırdan bir hayat kurmak gibi, özel hayatımla ilgilenmeyi tamamen bırakıp önceliği ilk işime vermek gibi evet meyvelerini de alıyorum yakın zamanda terfi oldum vs çalışmak çok güzel ama çok çalışmak?
Okuduğum bölüm özel sektörde iş yapıyor, ataması çok az bundan kaynaklı kamuda değil, özel sektörde çalışıyorum. 9 Saat mesai, trafik ile birlikte üç-dört saat yol günün birçoğu gidiyor. Eve gidince de temizlik, çamaşır, kişisel bakım ve hijyen derken iki - üç saat kalıyor. Son zamanlarda serbest zaman saatlerini çok özlüyorum. Kendime, sevdiklerime ayırdığım saatler,i uzun uzadıya kahve merasimlerini, özenle hazırlanan kahvaltıları ve acelesiz keyifle yenen lokmaları. Trafiksiz hafta içi iş saati ile sessiz sakin yapılan gezmeleri. Evet bunlar için para lazım ve bunun içinde çalışmak lazım. Para konusunu bir yana bırak evde üç gün kalsam bunalıma girerim çalışmak her şeyden önce kafamı dağıtmama olanak sağlıyor ve üretmek iyi geliyor. Ama özel sektörde mesailerin uzunluğu ve büyük şehirde trafik yoğunluğu derken bazen yoruyor. Siz ne düşünüyorsunuz?
Bende özel sektör kölelerindenim. 9-6 mesai bunun harici işe giderken 2 saat dönerken 2 saat derken toplam 4 saat yol ilave ekleyelim. Ev gel yemek bulaşık çamaşır sınava hazırlanıyor birde derken zaten uykum geliyor uyuyorum. Ama mecburum ödemem gereken kiram ve borçlarım var. Lüks sayılabilecek (?) giderlerim var. Bunları yapabilmem için paraya para kazanabilmek için çalışmaya ihtiyacım var. Ne doğuştan zenginim nede sonradan zengin oldum Bunu hazmettim. Yani pencereden bakıp h.içi bu saatte insanlar nasıl geziyor ben neden pc başındayım diye sorgulamaktansa şükrediyorum ki işim var. Burada olmak için can atan binlerce kişi var allah yardımcısı olsun herkesin :)Dert bitmiyor ki dert köşesine bir dert konusu daha açılmasın :) çalışmayı çok seviyorum, çalışmaya aşığım. Uğruna çok şey feda ettim; okuduğum bölüm ile ilgili kendimi geliştirecek iş olmayınca memleketi ailemi, en sevdiğim arkadaşlarımı bırakıp büyük şehire yerleşip sıfırdan bir hayat kurmak gibi, özel hayatımla ilgilenmeyi tamamen bırakıp önceliği ilk işime vermek gibi evet meyvelerini de alıyorum yakın zamanda terfi oldum vs çalışmak çok güzel ama çok çalışmak?
Okuduğum bölüm özel sektörde iş yapıyor, ataması çok az bundan kaynaklı kamuda değil, özel sektörde çalışıyorum. 9 Saat mesai, trafik ile birlikte üç-dört saat yol günün birçoğu gidiyor. Eve gidince de temizlik, çamaşır, kişisel bakım ve hijyen derken iki - üç saat kalıyor. Son zamanlarda serbest zaman saatlerini çok özlüyorum. Kendime, sevdiklerime ayırdığım saatler,i uzun uzadıya kahve merasimlerini, özenle hazırlanan kahvaltıları ve acelesiz keyifle yenen lokmaları. Trafiksiz hafta içi iş saati ile sessiz sakin yapılan gezmeleri. Evet bunlar için para lazım ve bunun içinde çalışmak lazım. Para konusunu bir yana bırak evde üç gün kalsam bunalıma girerim çalışmak her şeyden önce kafamı dağıtmama olanak sağlıyor ve üretmek iyi geliyor. Ama özel sektörde mesailerin uzunluğu ve büyük şehirde trafik yoğunluğu derken bazen yoruyor. Siz ne düşünüyorsunuz?
Aylık ihtiyaçlarımı karşılayabilecek kadar gelirim olsa doyum noktası dediğimiz dinlenme sürecine geçeceğim bir süre ama maalesef ki sürekli artan fiyatlar derken asla aylık gider karşılayacak meblayı göremiyorumAleeev sen misin?
Tamda arkadaşım gibi yazmışsınız. Ama o bu noktaya geldi mi bilemiyorum. En son konuştuğumuzda yemek yemeyi atladığını , bunun onun için sorun olmadığını filan söylemişti. Ama bence sorun, büyük sorun hem de.
Bu işlerin bir doyum noktası olmalı. Şu kadar yıl aktif çalıştım şimdi sakin moda geçiyorum gibi. Yoksa pil bir yerde biter. Yaş gençken görülmeyen şeyler, ileri yaşta maddi- manevi yorar insanı.
Tabi ki ben de şükrediyorum, arada serzenişimde oluyor ama şükretmesem işe gelecek motivasyonu bulamazdım. Hepimize kolaylıklar diliyorum.Bende özel sektör kölelerindenim. 9-6 mesai bunun harici işe giderken 2 saat dönerken 2 saat derken toplam 4 saat yol ilave ekleyelim. Ev gel yemek bulaşık çamaşır sınava hazırlanıyor birde derken zaten uykum geliyor uyuyorum. Ama mecburum ödemem gereken kiram ve borçlarım var. Lüks sayılabilecek (?) giderlerim var. Bunları yapabilmem için paraya para kazanabilmek için çalışmaya ihtiyacım var. Ne doğuştan zenginim nede sonradan zengin oldum Bunu hazmettim. Yani pencereden bakıp h.içi bu saatte insanlar nasıl geziyor ben neden pc başındayım diye sorgulamaktansa şükrediyorum ki işim var. Burada olmak için can atan binlerce kişi var allah yardımcısı olsun herkesin :)
Belki başka bir Büyükşehir düşünebilirsin imkan varsa. İstanbul’daysan eğer gerçekten trafik çok yorucuDert bitmiyor ki dert köşesine bir dert konusu daha açılmasın :) çalışmayı çok seviyorum, çalışmaya aşığım. Uğruna çok şey feda ettim; okuduğum bölüm ile ilgili kendimi geliştirecek iş olmayınca memleketi ailemi, en sevdiğim arkadaşlarımı bırakıp büyük şehire yerleşip sıfırdan bir hayat kurmak gibi, özel hayatımla ilgilenmeyi tamamen bırakıp önceliği ilk işime vermek gibi evet meyvelerini de alıyorum yakın zamanda terfi oldum vs çalışmak çok güzel ama çok çalışmak?
Okuduğum bölüm özel sektörde iş yapıyor, ataması çok az bundan kaynaklı kamuda değil, özel sektörde çalışıyorum. 9 Saat mesai, trafik ile birlikte üç-dört saat yol günün birçoğu gidiyor. Eve gidince de temizlik, çamaşır, kişisel bakım ve hijyen derken iki - üç saat kalıyor. Son zamanlarda serbest zaman saatlerini çok özlüyorum. Kendime, sevdiklerime ayırdığım saatler,i uzun uzadıya kahve merasimlerini, özenle hazırlanan kahvaltıları ve acelesiz keyifle yenen lokmaları. Trafiksiz hafta içi iş saati ile sessiz sakin yapılan gezmeleri. Evet bunlar için para lazım ve bunun içinde çalışmak lazım. Para konusunu bir yana bırak evde üç gün kalsam bunalıma girerim çalışmak her şeyden önce kafamı dağıtmama olanak sağlıyor ve üretmek iyi geliyor. Ama özel sektörde mesailerin uzunluğu ve büyük şehirde trafik yoğunluğu derken bazen yoruyor. Siz ne düşünüyorsunuz?
Kamu da çalışmadığım için buradan ayrılırsam gideceğim tek yer memlekete dönmek olur büyük ihtimalle. Evet İstanbul gerçekten çok yoruyor her anlamda. Ve daha kötüsü insan alışıyor da bu şehire bu tempoya. Şuan ayrı zorlanıyorum gidersem ayrı zorlanacam.Belki başka bir Büyükşehir düşünebilirsin imkan varsa. İstanbul’daysan eğer gerçekten trafik çok yorucu
Dışarıdan gidince çok zevkli de içinde yaşarken zor evet. Yoldan kurtarmak adına yakın bir yere taşınma ihtimali ?Kamu da çalışmadığım için buradan ayrılırsam gideceğim tek yer memlekete dönmek olur büyük ihtimalle. Evet İstanbul gerçekten çok yoruyor her anlamda. Ve daha kötüsü insan alışıyor da bu şehire bu tempoya. Şuan ayrı zorlanıyorum gidersem ayrı zorlanacam.
Yoğun trafik bölgesinde çalışıyorum, iş yerine yürüme mesafesinde ev bulmadığım sürece her yer trafik her yer en az 2 saat gidiş geliş yol mesafesi. Büyük şehir için normal karşıladığım için farklı ev arayışına girmedim açıkçası. İlk geldiğimde gidiş geliş 6 saat bir yerde çalıştığım oldu asıl zoru oydu.Dışarıdan gidince çok zevkli de içinde yaşarken zor evet. Yoldan kurtarmak adına yakın bir yere taşınma ihtimali ?
Aslında personel arayışında olabilir eğer çok sıkışık bir süreç geçirmiyorsa. Bir yaştan sonra dinlenme taraftarıyım dilerseniz siz de annenize naçizane önerilerde bulunabilirsiniz.annem esnaf, 7 gün çalışır
kötü de kazanmaz. ama hep şöyle söyler, para kazanıyorum ama harcayacak zamanım yok
yani harcayacak zaman olmadıktan sonra çook çalışmanın ne anlamı var ki eğer bariz bi hedef yoksa ?
hedef dediğim de atıyorum birikim yapmak, araba almak, ev almak falan gibi
Ne için kendinden ödün verirsen ver bir önemi olmuyor artık. Değer görmeyi karşıdan bekleme devri bitti artık kendine değer verme vakti malesef. 100 bin tazminat güzel bir motivasyon kaynağıymış gerçektenbi de iş için kendini çok paralamak da yoruyor insanı
ilk iş deneyimimde hem hevesim olduğu için hemde deneyim kazanmak için kendimden çok verdim
ofisten eve gelince bi de evdeki bilgisayarı açar çalışırdım
hafta sonları bazen ofise gider çalışırdım
meğer beni buna iten asıl şey bana fazla yük bindirmeleri ve benim de yükün altında ezilip kendimi yetersiz hissetmemmiş
yani suç işverendeydi ama ben o dönem sorun bende sanıyordum
1 sene dolmadan burn out gibi bişi oldum ve strese bağlı sağlık sorunlarım olmaya başladı
bi de kendimi paralıyor olmam kimsenin umurunda değildi kimse ne kadar çabaladığımı görmüyordu
aslaa ama asla yaranamıyordum karşılığını alamıyordum
işi de aşırı sahiplenmiştim ki bu çok gereksiz babanın firması bile olsa o kadar sahiplenmeye gerek yok
sonra bi gün kapının önüne konuldum senden verim alamıyoruz eskisi gibi bi de artık çok mutsuzsun denilerek
e tabi alamaz kimse çünkü 5 kişinin yapması gereken işi sadece ben sırtlanıyordum ve eziliyordum artık
kısa bi süre sonra şuan çalıştığım yerde başladım ve kendime bi söz verdim
burayı asla önceki yer gibi gereksiz sahiplenme moduna girmeyeceğim . her işin bi gün sonu gelecek
burada da ilk 1 sene çok toy olduğum için kendimi ispatlama çabasıyla ve fazla iş yükü ile geçti
sonra bişeyler yoluna girdi iş yüküm hafifledi falan derken sistem daha rahat oturdu
önceki yerde hep kovulmaktan korkuyordum başıma da gelmişti, o iş yerimden çıkarılmıştım
burada psikolojik olarak bu işten çıkarılma korkumu yenmeyi başardım . ve bu psikoloji ile çok daha verimli ve başarılıyım
işi aşırı sahiplenmemek işi düzgün yapmamak anlamına gelmiyor
işimi tabi ki sahiplenip en iyi haliyle yapıyorum gayret ediyorum
ancak duygusal anlamda aşırı bağlı değilim . bugün var yarın yok
bi de kaç sene oldu artık şey kafasındayım yani, çıkarırlarsa da tazminat öderler bende gider başka iş bulurum üstelik +100 bin lira fazladan para olur cebimde kafasındayım
duygusal yükleri attığımdan beri çook daha rahatım
bi işyeri senin işine gelmiyorsa oradan çıkmaktan , daha iyi alternatiflere yönelmekten korkma
ben o ilk iş yerimde çok toy olduğum için buradan başka yerde çalışamam kimse beni kabul etmez kafası vardı
çok şükür çoktan aştım bu da duygusal bi yüktü mesela
Teşekkür ederim, umarım :)Meslekte acemiliğim aynen anlattığınız gibi geçti. Şimdi ustalık evresindeyim. Çalışma saatlerim daha az. Kendime daha fazla vakit ayırabiliyorum. Sizin de öyle olur zamanla. Sadece sabır.
Dert bitmiyor ki dert köşesine bir dert konusu daha açılmasın :) çalışmayı çok seviyorum, çalışmaya aşığım. Uğruna çok şey feda ettim; okuduğum bölüm ile ilgili kendimi geliştirecek iş olmayınca memleketi ailemi, en sevdiğim arkadaşlarımı bırakıp büyük şehire yerleşip sıfırdan bir hayat kurmak gibi, özel hayatımla ilgilenmeyi tamamen bırakıp önceliği ilk işime vermek gibi evet meyvelerini de alıyorum yakın zamanda terfi oldum vs çalışmak çok güzel ama çok çalışmak?
Okuduğum bölüm özel sektörde iş yapıyor, ataması çok az bundan kaynaklı kamuda değil, özel sektörde çalışıyorum. 9 Saat mesai, trafik ile birlikte üç-dört saat yol günün birçoğu gidiyor. Eve gidince de temizlik, çamaşır, kişisel bakım ve hijyen derken iki - üç saat kalıyor. Son zamanlarda serbest zaman saatlerini çok özlüyorum. Kendime, sevdiklerime ayırdığım saatler,i uzun uzadıya kahve merasimlerini, özenle hazırlanan kahvaltıları ve acelesiz keyifle yenen lokmaları. Trafiksiz hafta içi iş saati ile sessiz sakin yapılan gezmeleri. Evet bunlar için para lazım ve bunun içinde çalışmak lazım. Para konusunu bir yana bırak evde üç gün kalsam bunalıma girerim çalışmak her şeyden önce kafamı dağıtmama olanak sağlıyor ve üretmek iyi geliyor. Ama özel sektörde mesailerin uzunluğu ve büyük şehirde trafik yoğunluğu derken bazen yoruyor. Siz ne düşünüyorsunuz?
bil fiil 24 yıldır çalışıyorumKamu da çalışmadığım için buradan ayrılırsam gideceğim tek yer memlekete dönmek olur büyük ihtimalle. Evet İstanbul gerçekten çok yoruyor her anlamda. Ve daha kötüsü insan alışıyor da bu şehire bu tempoya. Şuan ayrı zorlanıyorum gidersem ayrı zorlanacam.
motivasyon değil aslında, 100 bini almaktansa çalışabildiğim kadar çalışmayı tercih ederim buradaNe için kendinden ödün verirsen ver bir önemi olmuyor artık. Değer görmeyi karşıdan bekleme devri bitti artık kendine değer verme vakti malesef. 100 bin tazminat güzel bir motivasyon kaynağıymış gerçekten
Teşekkür ederim, umarım :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?