Eşim pilot tu hava yolunda..takıntı ve obsesiflige yüzünden 10 ay önce istifa etti..babasınin durumu iyi maden hicbir zorlugumiz yok.ama gel gör ki çalışmıyor hazır yiyor bahsinin parasına güveniyor.. sorun para değil ben çalışmasını istiyorum..her gün 12 kere kadar uyuyor..bir sürü iş yapabilir bekliyor keyfi gelsin..çalış diyince kavga çıkıyor..eskiden çok çekmiştim ama son yıllarda benim hükmüm geçiyor.. yani rabbim elime düşürdü onu..ama sürekli evde olması bana dert oldu resmen..ebet mantık evliliği yaptık sevdimde ama işte kısmet nerden bilirsin böyle olucağını.. ben karşımda güçlü erkek görmek istiyorum..ne yapacaksa bana soruyor artık.. sürekli psikolojik yapıyorum kendimden veriyorum.. kimi zamanda yeter deyip ben bağırıyorum artık hiç korkmuyorum dayak yemiş ve darp raporu almış biri olarak o günden beri şiddet yok ama evde oturmaya çok alıştı.. oğlum özel okula gidiyor babası karşılıyor yarısını.. babası bana maaş ve sgk mi ödüyor..ama ben çalışkan erkek gibi erkek görmek istiyorum..birşeyler basarsın istiyorum daha çok opsesifligi artıyor yok kanser olurmuş yok kalbi sıkışıyormuş uçakta.. ama arkadaşları ile ukraynaya tatile gidince ne ağrı kaldı kalbinde ne kanser riski..yani kısacası 45 yaşında hayatını mahvediyor..bende herşeyim var susup oturayım demiyorum..cektirdiklerinin bedelini odetiyorum.. ama her gün onu motive etmekten yoruldum..