Çalışmayan kadınlar

hic cekinmiyorum
fakat paraya kendi param gözüyle baktigim icin idareli gidiyorum
gereksiz almamaya calisirim, esim de oyle birsey alirken bana sorar
hatta ben gerekirse ona cok harcama derim tamam der
hic sorun olmadi valla bi arkadasin da dedigi gibi en mahremimi paylasmisim, para kim köpektir ya
 

Siz yardim kuruluslarda bir iki ev kadini gördünüz diye, bu cogu ev kadinlari yardim kuruluslarinda oldugu anlamini getirmiyor. Ben ev kadinlara burun kivirmiyorum, ancak her bir yetiskin birey kendini gecindirmek ile sorumlu olduguna inaniyorum. Dedigim gibi bügün sorun olmuyor, ama yarin oluyordur. En basit emeklilige bile sorun oluyor. Cocuklar hem kendini, hem anne babayi gecindirme mecburiyetinde kaliyorlar.

Piyango cikarsa yine kendi maasini cikarmis oluyorsun. Yatirim yapip, her ay maas gibi para eline gecebilir. Evliliginde sikinti yasadiginda yine bu paradan faydalanirsin. Ancak es maasi öyle degildir. Zaten esin maasi o kadar yüksek degil. Bosanmak istediginde yada es vefaat ettiginde yine elde sifir kaliyor. Yani kisacasi, kendi ayaklarin üzerine durmus olmuyorsun.

Ve piyango ciksa yine calismak isterim evet. Sadece isim kim bilir farkli olurdu. Hatta kim bilir bahs ettiginiz o kuruluslarda, atolyelerde calismak isterdim.
 
Ben meslegimin zorlugundan ve yasadigim hastaliktan dolayi calismak istemez koca yada baba parasi yemek isterdim.Hatta yurtdisindaki sevdigimle gitmedigime cok pismanim.Calisanlarin yuz karasiyim ama yasadigimi ben bilirim napayim. Ates dustugu yeri yakiyor.Disardan konusmasi kolay oluyor.Trdeki calisma sartlari ve bazi seyler cok zor.Bilmiyorum belki yurtdisinda daha insancil imkanlar vardir.Meslegimdeki insanliktan uzak calisma sartlari hayatimdan bezdirdi.Buyuzden hastaligim bile iyilesmiyor.Calismiyor olsaydim coktan iyilesirdim.Lanet olsun calismaya.izinli oldugumda yuzumde guller aciyor.Calisma stresi sariyor sonra da.Evde bosanmis ablam ve cocuklari olmasa istifa ederdim.
 
Bende seninle aynı durumdayım. Eşim kısıtlamiyor fakat ben çekiniyorum. Son 1 aydır kozmetik eksiği baktım sadece. Ondada ihtiyacım vardı. Sağolsun hiç esirgemez ama ben şeyapamiyorum. Geçen bi pantolon alacaktım. Hiç kot pantolonum yoktu. Kumaslar vardı. Yaşım 21 ama ev hanımı bi anne gibi dolaniyodum. Biraz ceki düzen veriyim kendime dar kot alayım dedim. Gezip bakarken bi tane denedim. Çekine çekine. Eşime gosterdim kabinde nasıl duruyor diye. Niye aliyon anlamiyorum ki fuzuli masraf ama dedi güzel olmuş dedi. Bi kötü oldum beklemiyodum çünkü kiyafete dair hiç bir şey almamistim o güne kadar. Sinirlendim aklımdan. Sen sigaraya veriyosun fuzuli olmuyor diye soylendim kendi kendime. Ama tabi benden başka duyan olmadi. Sinir içeri atıldı. Onun dışında bir lafı olmadı şükür. Çalışmayı çok istiyorum fakat memurluk dışında veya özel güvenilir bildiğim yer dışında olmaz diyor. Bildiği yer de duruma olmuyor. Calistirmiyor. Bende zorlamayı bıraktım.
 

Uzatmak istemiyorum ama yine ayni yere geldik,
kafanizdaki ev hanimi=kocasi asgari ucretle calisan, kendisi butun gun yemek temizlik cocuk ucgeninde, ezik, zavalli, caresiz kadin....
Boyleleri yok mu, var,
Ama tum ev hanimlari ayni degil, anlatmaya calisiyorum anlatamiyorum, sonra bakiyorum en sevmedigim seyi yapiyorum, kendimi tekrar ediyorum :)
O yuzden peki tamam diyelim, belli ki hicbir sey kafanizdaki kaliplari degistiremeyecek, bosa yormayalim birbirimizi.
 
Çalışmak yada calismamak niye kimse karsisindakinin görüşüne saygı gö
stermek yerine sorguluyor anlamıyorum buraya insanlar sorunlarını yazıyor bazende dertlesmek için ama biz insanlar anlamak yerine sorgulamaya tercih ediyoruz karşıdaki kulaklarimizi tikayip sadece kendi dogrularimizi kabul ettirmek istiyoruz.yazık ya beni hem cinsim anlamayıp bukadar asıp keserse erkeklerin yaptığı çok deg.il
 
Bence de burada kilit nokta erkeğin tavrıdır.Erkek bonkör davranmazsa kadın elbette çekinir.Eşi çalışmayan erkekler daha hassas olmalı
 
Simdi maddi durumu normal biriyle evlensem o da istifa etmemi kabul etse ..Birsuru kiyafetim var omur boyu yeter.Kozmetik stogum birkac yil yeter.Zaten deneye deneye ise yarar olanlari ortaya cikiyor.Alisveris edecegimi ettim hevesimi de aldim.Biraz birikmisle araba alirim.Ya kendim kullanir ya da otellere kiraya verirdim harclik icin.Harclik icin biraz daha biriktirir sonra istifa ederdim.Ozel kurumda yine harclik icin ara ara calisirdim..Maksat arada bosa dusmek.Belki ozel kurumda ogretmenlik yapardım .Yada birsure ucretsiz izin alirdim.
Ama hepsi hayal..
 
Evde herkesin görevleri var, o çalışıyorsa ben çocuklarıma bakıyorum. Kendi paramı kazansam da gereksiz harcama yapmam . Şuanda da gereksiz olan şeyi almam. Ama rahat alışveriş yaparım. Utanmam sıkılmam:))
 
Bende de şu var mesala şimdi çalışmıyorum sağlık sorunlarımdan dolayı ama tekrar bir iki aya kadar işimin basında ölürüm inşallah.Herneyse.Esimin bu konuda asla hakkını yiyemem para lafını ağzına bile almaz hatta çoğu zaman ben onu frenlerim harcama konusunda.Ama sanki çalışırken ben daha rahattım şimdi de çok şükür ama bilmiyorum ya belkide ekonomik özgürlük diyoruz ya .Ha çekinme konusunda asla niye cekinicekmisim sonuçta biz bir hayatı paylaşıyoruz ve para herzaman ikinci planda olmali
 

Ben sizin ile elbette polemige girmek istemiyorum. Saygili bir sekilde bu tartismayi devam etsek cok sevinirim aslinda. Fikir alis verisi hosuma gidiyor.

Ben bir ev hanimin ezik oldugunu demiyorum. Hatta daha öncede dedim, zaman zaman insan elbette issiz kalabilir, bir kendine gelmek istiyebilir, bunda bir sorun yok.

Söyle bisey var, mesela 40-50 yasinda Hayriye teyzede ev kadini. Ve dediginiz gibi hayati hep yemek yapmak ile, cocuklar, es hizmeti ile gecti ve ben Hayriye teyzenin önüne saygi ile egiliyorum. Cünkü o kadin zor sartlarda cocuk büyüttü, büyük ihtimal ile romantik olmayan ama eh iste yürüyen bir evlilik ile.

Bu ayni saygiyi 25 yasinda bir ev hanimi icin his etmiyorum ama. Onlarin ki caresizlik degil cünkü. Bir 25 yasindaki kiz hayatindan daha fazla sey istemeli. Buradada konular okuyorum, hayatlar kv'de, eltiden ibaret oluyor. Bunun üstüne bide "esim istemiyor" diye bahane gösterip asil kendileri calismiyorlar. Ben sahsen üzücü buluyorum.

Söyle diyim, benim kizim bana gelse "anne ben calismak istemiyorum, aman esim bana baksin ki zaten kendisi istemiyor benim calismami" diye konussa cok üzülürüm. Nerede yalnis yaptim diye düsünürüm.

Mesela siz istermisiniz kizinizin ev hanimi olmasini?
 

Diğerleri bir yana, kizimin mutlaka iyi bir meslek sahibi olmasini ve is hayatini deneyimlemesini isterim,
Sonrasinda calisip calismamaya karar verme özgürlüğü olsun, ben kapitalizmin kolesi olmak istemiyorum, calismak ruhuma ters dediginde hayatini surdurebilecek kosullara sahip olsun isterim.
Bizler zaten max 80 yil surecek hayatlarimizin 40 yilini, günde 9 saat mesai, 2 saat yolda geciriyoruz, calistigimiz surece, bugun canim hicbir sey yapmak istemiyor deme luksumuz olamadi, darlansak da, bunalsak da o ofiste kafa patlatmak zorunda kaldik, hele kisin buz gibi havada sabah gunes dogmadan evden cikip aksam gunes batinca eve donebildik, en azindan cocugum sıkıldiginda sirtina cantasini atip seyahat edebilme özgürlüğüne sahip olsun, kendi secimlerini diledigince yapabilsin isterim. Bunun icin de gerekli kosullari umarim ki sağlayabilirim ona, o zaman hayatiyla ilgili kararlari gercekten ozgurce verebilme sansina sahip olur.
Isterse beyaz yakali olur bir ofiste omur curutur, ister pastane acar kendine, ister evde oturup cocuk büyütür, nasil mutlu olacaksa öyle yasamayi secme hakki olur. Kizimla ilgili tek temennim bu, nasil mutlu olacaksa oyle yasayabilme imkanina sahip olmasi.
 
Son düzenleme:

Cok güzel yazmissiniz, duygulandim hatta. Anne yüregi iste. Bende sizin gibi kizimin huzurlu ve mutlu olmasini isterim. Dediginiz gibi secimlerinde özgür olmasini. Ancak bunu yapmasi icin yine cok calismasi lazim diye düsünüyorum. Yani calissin ki istedigi seviyede geldiginde, o dediginiz özgürce kararini alsin.

Ay aman umarim hepimizin cocugu mutlu olur, ilk basta kendine sonra topluma hayirli,olurlar.
 
İlk yıl calismazken bi cekindim hic bişi almadim istemedim de sonra ise başladım baktım benim adam bi rahat hep kendine müslüman benimde tepem atti haliyle şimdiye dek ne aldiysam kendi kazancimdan aldım ama yani artik yeter cocugunu dogurcam ben aldıysa beni pasa pasa bakacak ihtiyaçlarımi karşılayacak artik hic cekinmiyorum sadece yok diyorum yok çünkü napim..
 
Evliyken çalışmadığım bir dönem olmadı ama olsaydı eminim çok çekinirdim.
Bana göre değil hiç başkasından para almak ya da istemek, harcatmak..
Bu başkası annem babam da olsa böyleydi hep..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Kocalarina nasil istedigini yaptıriyor bu bazı kadınlar
19 20 21
Yorumlar
402
Görüntüleme
32K
Emalia60
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…