o kadar çok şey yaşadım ki,anlatsam sayfalar sığmaz...
evleneli nerdeyse 3 yıl oldu ama canımdan bezdim...kaynanam 3 yıl boyunca her gün hem de her gün yapmadığını bırakmadı.Eşim tek çocuk,evlenince oğlunu paylaşamadı,bunalıma girdi,düğün günü bile ilaç kullanarak salona geldi,daha ertesi gün başladı kavgalara,tartışmalara...her yerde dedikodumu yaptı,het yaptığım hareketten anlam çıkardı.
eşimle ben internette tanışıp evlendik.her kavgada bunu haykırdı yüzüme,bana internet o.... bile dedi,ki herkez bilir benim ne kadar aklı başında biri olduğumu...7 aylık hamileyken seni de karnındaki oğlunu da istemiyorum dedi,doğuma bir gün kala kavga ettik ertesi gün doğuma öyle girdim,daha neler neler.... kayınpederim ölünce iyice kafayı yedi,yedi-sekiz ay aynı evde kaldık yalnız kalamıyorum dedi de ama anamdan içtiğim süt burnumdan geldi...
ve bu olaylarda eşim hep arada kalan taraf oldu,herşeye onun için katlandım göğüs gerdim...
en son ailemin yanına tatile gittiğimde beni aldatmış,bunu da birlikte çıktığımız tatilde öğrendim ki evlendiğimizden beri ilk tatilimizdz zehir oldu...ve dün yine annesinin yüzünden kavga ettik,onun yanında bana vurdu ve sol kulağım dünden beri çınlıyor,az duyuyor...
ben tüm bunları yaşamayı haketmedim,onu hala çok seviyorum hem de nefret ediyorum...
ölmeyi düşündüm ama oğlum var,onu bırakamam,canımı bırakamam,yaşamak zorundayım...
böyle devam edemeyiz onu da biliyorum,boşanmak da istemiyorum...
ne yapacağımı bilmiyorum,aldatma ve dayak olayını ailem bilmiyor,benden uzaktalar zaten anlatamadım,kimseyle paylaşamadım,insan nasıl anlatır dostuna anasına bunları...bilmiyorum ne yapıcam.............