Bunları yazan anne inanıyorum ki yavrusunu ihmal etmiyordur,sadece daha fazla ilgilenebilirdim iknci olmasaydı duygusu var herhalde canım.Ama inanki yaşları az olsa da çok olsa da -ki benimkilerin arasında 9 yaş var-mutlaka bir dönem insan hissediyor bu duyguları.İki çocuk büyütmek gerçekten zor ikisine de eşit sevgi ilgi göstermek için varını yoğunu ortaya koyuyorsun olmuyor gibi geliyor.Ama sonuçta çocuklarından öyle güzel yansımalar alıyorsun ki bütün o çırpınmalara değiyor.a.s.
Minik tırtılım, sevimli böceğim, kuzum,
Sana kavuşmak için çok uğraştık bebeğim. Bazen ümitsizliğe kapıldığım anlar oldu, bazen de seni elbet kucağıma alacağım dediğim anlar. Yılmadık bebeğim.Birkaç doktorun çocuğun olmaz demesine rağmen yılmadım, hep dua ettim bebeğim. Doğumdan sonra seni kucağıma aldığımdaki ruh halimi hiçbir zaman kimseye anlatamam.
Kardeşinin gelişine ise hazır değildin tırtılım, daha doğrusu hiçbirimiz hazır değildik. Kardeşinin doğumuyla çok şey değişti, sen dahil. Birden sana "abla" sıfatı yükledik hepimiz. Oysa sen daha 2 yaş 9 aylıktın. Daha doğru dürüst konuşamıyordun bile.O minnacık yüreğin abla olmaya hazır değildiki.
Hatalıyım bebeğim, sanıyorum sana gereken ilgiyi, sevgiyi veremedim.Hep suçluluk hissettim sana karşı. Anlıyorumki iki tane çocuk büyütmek zor, bazen altından kalkamayacağımı düşünüyorum. Heleki yaşlarınız bu kadar yakın olunca hanginize nasıl davranacağımı ,napacağımı bilemiyorum.
Ama şunu biliyorum ki sen ne kadar bana katı davransanda özünde çok yumuşak, çok duygusalsın. Sana bir adım atana, sen on adım atacaksın. hata bendeki bazen sana adım bile atamıyorum.
Özür dilerim minik tırtılım:çok üzgünüm:
Bunları yazan anne inanıyorum ki yavrusunu ihmal etmiyordur,sadece daha fazla ilgilenebilirdim iknci olmasaydı duygusu var herhalde canım.
Ama şunu biliyorum ki sen ne kadar bana katı davransanda özünde çok yumuşak, çok duygusalsın. Sana bir adım atana, sen on adım atacaksın. hata bendeki bazen sana adım bile atamıyorum.
Evet, çoğu zaman ihmal ettiğimi düşünüyorum. :çok üzgünüm:
Kuzu güveç.........
Seni anlayabiliyorum..Çalışan bir bayan olarak içinde bulunduğun karmaşık duyguları ben de yaşıyorum çoğu zaman tek çocuğum olmasına rağmen..
Ama elimizden geleni yapıyoruz sen de biliyorsun ki.. Üzülme tamam mı?
Çocuğumu ilk kreşe verdiğim zaman 2,5 yasındaydı, henüz konuşamıyordu ve ben her sabah onu kreşe bırakırken ''özür dilerim oğlum'' derdim.....Bu huyumdan çok zor vazgeçtim, kreş öğretmeninin yardımıyla....................
yazdıklarını okuyunca çok duygulandım ve kendimi çok kötü hissettim benimde 7 yaşında kızım var ve 8 aylık kızım var ve kızımı çok ihmal ettiğimi düşünüyorum yazdıklarını okuyunca iyice emin oldum eminimki sen çok iyi bir annesin çok içten yazmışsın kızım şuan okulda gelince ona sıkı sıkı sarılıcam ve onu ihmal ettiğim için özür diliyce çok saol paylaşımın içinn canımmsenağlama
Benim bu hissettiklerim, bocalamam onların suçu değil ki ama:çok üzgünüm:
Sanki yetmiyormuşum gibi geliyor.
Dün akşam kızımla kek yapmaya kalktık. Ha bir baktım oğlan bitti dibimizde o da karıştıracakmış hamuru. "Sen git ben ablanla özel yapıcam keki" diyememki, sonuç ta o da minnacık bir kuzu, o da ilgi istiyor o da bizimle birşeyler yapmak istiyor.
Çok bocalıyorum çook, bazen çok fazla suçluluk hissediyorum minik tırtılıma karşı. Bazı anneler derlerya hani "amaan çocuk işte". ben öyle diyemiyorum.
Minik tırtılım, sevimli böceğim, kuzum,
Sana kavuşmak için çok uğraştık bebeğim. Bazen ümitsizliğe kapıldığım anlar oldu, bazen de seni elbet kucağıma alacağım dediğim anlar. Yılmadık bebeğim.Birkaç doktorun çocuğun olmaz demesine rağmen yılmadım, hep dua ettim bebeğim. Doğumdan sonra seni kucağıma aldığımdaki ruh halimi hiçbir zaman kimseye anlatamam.
Kardeşinin gelişine ise hazır değildin tırtılım, daha doğrusu hiçbirimiz hazır değildik. Kardeşinin doğumuyla çok şey değişti, sen dahil. Birden sana "abla" sıfatı yükledik hepimiz. Oysa sen daha 2 yaş 9 aylıktın. Daha doğru dürüst konuşamıyordun bile.O minnacık yüreğin abla olmaya hazır değildiki.
Hatalıyım bebeğim, sanıyorum sana gereken ilgiyi, sevgiyi veremedim.Hep suçluluk hissettim sana karşı. Anlıyorumki iki tane çocuk büyütmek zor, bazen altından kalkamayacağımı düşünüyorum. Heleki yaşlarınız bu kadar yakın olunca hanginize nasıl davranacağımı ,napacağımı bilemiyorum.
Ama şunu biliyorum ki sen ne kadar bana katı davransanda özünde çok yumuşak, çok duygusalsın. Sana bir adım atana, sen on adım atacaksın. hata bendeki bazen sana adım bile atamıyorum.
Özür dilerim minik tırtılım:çok üzgünüm:
kardeşimle aramda 2.5 yaş var.banada hemen "abla"etiketi yapıştırıldı.daha ben süt kuzusuyken.(annem arada pişmanlığını dile getirir)
"sen ablasın ağlama" "sen büyüdün artık yapma" vs vs..bu kardeşimle aramda sorun yaratmadı belki ama çocuk olamadan beni büyüttü.bir sıkışmışlık yaşadım.:çok üzgünüm:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?