Çaresiz hissettiğinizde ne yapıyorsunuz?

maydanozsuyu

My little sunshine🌞
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
4 Mayıs 2019
3.482
6.195
78
32
Başlık belli...
Şu sıra gerçekten çaresiz gibiyim...
Ailemin maddi sıkıntıları, babamın intihar edicem düşünceleri, kardeşimin bundan kaynaklı depresyonu, annemin babamın düşüncesizliklerinden dolayı 25 senedir çektiği dert tasa, tetiklenen anksiyetem ve obsessyonlarım, felaket senaryoları yazan beynim, geçmek bilmeyen hamileliğim, nefret ettiğim işim, sürekli hastalanmam, yaşadığım müthiş manevi çöküş...

son bir senedir çok üst üste geliyor ve gerçekten bunaldım...
çaresiz gibiyim...
Kimseye dert anlatamam mesela...
İçime atar volkan gibi patlarım en son....

bu durumlarda ne yapıyorsunuz Allah aşkına?
 
Psikolojik tedavi alma şansınız var mı?

hamileyim ilaç kullanamam bulunduğum ilde de psikolojik destek alabileceğim bir yer yok. gebelikten sonra ankaradaki doktoruma tekrar gitmeyi planlıyorum. ilaçların da çok işe yaradığı söylenemez tabi... kullanırken süper bırakınca berbat oluyorum. daha doğrusu mutlaka başa sardıracak bi travma olay yaşıyorum. tam iyi oldu dedim babam intihar edicem diye 15 gün boyunca elinde silah arabayla dağ bayır dolandı telefonları kapatıp ben başa döndüm... bakalım...
 
ÖNCE ALLAHA SIĞINIRIM .O BENİ DUYAR ;KARINCANIN AYAK SESİNİ DUYAN RABBİM BANA DA SABIR VERİR.DAHA SONRA GEREKİRSE TEDAVİ OLURUM VE BENİ HUZURSUZ EDEN ORTAMLARDAN MÜMKÜNSE UZAK DURURUM.

Beni huzursuz eden ortamlardan şu an için kaçamıyorum sorun da o. hamileliğim huzursuz ediyor mesela ama elbette devam etmek durumunda, ailemi aramak huzursuz ediyor ama aramak zorundayım zaten bitikler, iş yerimden nefret ediyorum ama çalışmak durumundayım...

baya dağ başına yerleşmek geliyor içimden eşimi bebeğimi alıp kimsenin olmadığı bir yer...
 
hamileyim ilaç kullanamam bulunduğum ilde de psikolojik destek alabileceğim bir yer yok. gebelikten sonra ankaradaki doktoruma tekrar gitmeyi planlıyorum. ilaçların da çok işe yaradığı söylenemez tabi... kullanırken süper bırakınca berbat oluyorum. daha doğrusu mutlaka başa sardıracak bi travma olay yaşıyorum. tam iyi oldu dedim babam intihar edicem diye 15 gün boyunca elinde silah arabayla dağ bayır dolandı telefonları kapatıp ben başa döndüm... bakalım...
İlaç değil de terapiyi kastetmistim aslında.
 
Herkesi ayrı ayrı düşünüp üzülmekten vazgeç. Onlar düşünsün! bu kız hamile! onu üzmeyelim, sıkıntıları yansıtmayalım, biraz pozitif olalım diye... En çok kendini ve bebeğini düşün. Seni olumsuzluğa ve çaresiz düşüncelere iten hiç kimseyi ve hiçbirşeyi düşünme.
Hayat bunu gerektiriyor.
Kulağına küpe olsun. Silkelen biraz.
 
hamileyim ilaç kullanamam bulunduğum ilde de psikolojik destek alabileceğim bir yer yok. gebelikten sonra ankaradaki doktoruma tekrar gitmeyi planlıyorum. ilaçların da çok işe yaradığı söylenemez tabi... kullanırken süper bırakınca berbat oluyorum. daha doğrusu mutlaka başa sardıracak bi travma olay yaşıyorum. tam iyi oldu dedim babam intihar edicem diye 15 gün boyunca elinde silah arabayla dağ bayır dolandı telefonları kapatıp ben başa döndüm... bakalım...
Online psikoterapi veren psikologlar var
Maddi durumunuz elveriyor ise görüşebilirsiniz.
Bu arada ben bol bol bitki cayi içiyorum o zamanlarda ama hamileyseniz oda size gelmez .
Psikoterapi ya da on-line hamileler için nefes koçları ile çalışabilirsiniz.
Sizi biraz rahatlatır.
 
Çaresizlik zor şey. Şu an tek odaklanman gereken bebeğin. Kendini sorunlardan soyutlaman gerek. Bebek doğunca yine iletişime gecersin ama bence doğana dek iletişimi kesmelisin.
 
Başlık belli...
Şu sıra gerçekten çaresiz gibiyim...
Ailemin maddi sıkıntıları, babamın intihar edicem düşünceleri, kardeşimin bundan kaynaklı depresyonu, annemin babamın düşüncesizliklerinden dolayı 25 senedir çektiği dert tasa, tetiklenen anksiyetem ve obsessyonlarım, felaket senaryoları yazan beynim, geçmek bilmeyen hamileliğim, nefret ettiğim işim, sürekli hastalanmam, yaşadığım müthiş manevi çöküş...

son bir senedir çok üst üste geliyor ve gerçekten bunaldım...
çaresiz gibiyim...
Kimseye dert anlatamam mesela...
İçime atar volkan gibi patlarım en son....

bu durumlarda ne yapıyorsunuz Allah aşkına?
Allah diyoruz. Çarede, çaresizlikte her durumda sığınabildiğim Rabbime hamdolsun.
 
Başlık belli...
Şu sıra gerçekten çaresiz gibiyim...
Ailemin maddi sıkıntıları, babamın intihar edicem düşünceleri, kardeşimin bundan kaynaklı depresyonu, annemin babamın düşüncesizliklerinden dolayı 25 senedir çektiği dert tasa, tetiklenen anksiyetem ve obsessyonlarım, felaket senaryoları yazan beynim, geçmek bilmeyen hamileliğim, nefret ettiğim işim, sürekli hastalanmam, yaşadığım müthiş manevi çöküş...

son bir senedir çok üst üste geliyor ve gerçekten bunaldım...
çaresiz gibiyim...
Kimseye dert anlatamam mesela...
İçime atar volkan gibi patlarım en son....

bu durumlarda ne yapıyorsunuz Allah aşkına?
Agridaydiniz değil mi ? İmkan olmayabilir ama bir psikolog vs terapi imkânınız varsa destek almaya çalışın lütfen .
Özür dileyerek söylüyorum ama babanız gerçekten bencil ,bu kadar insanı yüreği ağzında yaşatmaya lüzum var mı yani intihar edeceğim.diye.Suan karninizdaki bebeğin bile hakkına giriyor sorun neyse tedavi olmayı denesin böyle olmaz ki size de günah ailenize de
 
Asıl tedavi size değil ailenize lazım. Babanizi aşırı bencil buldum. Insanlara böyle bir korku yasatmaya hiç hakkı yok. Insan utanır ya. Heleki kızı hamile ise. Ailenizden mümkün oldukça uzak durun. En azindan bebek doğana kadar. Insan bu kadar mı sorumsuz olur.
Benim kötü durumlarla baş etme şeklim aslında basit: kötü haber mi aldım? (mesela kronik hastaligim olduğunu öğrendim) - 48 saat istediğim gibi ağlar, zirlar kendime acırım. O süreyi tanırim ondan sonra gereken gibi hayatımı ele alır gereken neyise onu yaparım. Ama çökmeme izin vermem. Depresyondan ve anksiyete çıktıktan sonra bu teknik iyi geldi. Hem istediğim gibi duygularima yer veriyorum, içimde kalmıyor, hem hayat devam ediyor
 
Başlık belli...
Şu sıra gerçekten çaresiz gibiyim...
Ailemin maddi sıkıntıları, babamın intihar edicem düşünceleri, kardeşimin bundan kaynaklı depresyonu, annemin babamın düşüncesizliklerinden dolayı 25 senedir çektiği dert tasa, tetiklenen anksiyetem ve obsessyonlarım, felaket senaryoları yazan beynim, geçmek bilmeyen hamileliğim, nefret ettiğim işim, sürekli hastalanmam, yaşadığım müthiş manevi çöküş...

son bir senedir çok üst üste geliyor ve gerçekten bunaldım...
çaresiz gibiyim...
Kimseye dert anlatamam mesela...
İçime atar volkan gibi patlarım en son....

bu durumlarda ne yapıyorsunuz Allah aşkına?
Bol bol la havle vela kuvvete illa billahil aliyyil aziym duasını ve rabbi yessir vela tu assır inne rabbi le gavurur rahim duasını okurum. Ben yazılışlarını yanlış yazmış olabilirim siz netten bakarsanız görürsünüz gerçekten kalbi cok ferahlatıyor.
 
Başlık belli...
Şu sıra gerçekten çaresiz gibiyim...
Ailemin maddi sıkıntıları, babamın intihar edicem düşünceleri, kardeşimin bundan kaynaklı depresyonu, annemin babamın düşüncesizliklerinden dolayı 25 senedir çektiği dert tasa, tetiklenen anksiyetem ve obsessyonlarım, felaket senaryoları yazan beynim, geçmek bilmeyen hamileliğim, nefret ettiğim işim, sürekli hastalanmam, yaşadığım müthiş manevi çöküş...

son bir senedir çok üst üste geliyor ve gerçekten bunaldım...
çaresiz gibiyim...
Kimseye dert anlatamam mesela...
İçime atar volkan gibi patlarım en son....

bu durumlarda ne yapıyorsunuz Allah aşkına?
[/QUOTE
Başlık belli...
Şu sıra gerçekten çaresiz gibiyim...
Ailemin maddi sıkıntıları, babamın intihar edicem düşünceleri, kardeşimin bundan kaynaklı depresyonu, annemin babamın düşüncesizliklerinden dolayı 25 senedir çektiği dert tasa, tetiklenen anksiyetem ve obsessyonlarım, felaket senaryoları yazan beynim, geçmek bilmeyen hamileliğim, nefret ettiğim işim, sürekli hastalanmam, yaşadığım müthiş manevi çöküş...

son bir senedir çok üst üste geliyor ve gerçekten bunaldım...
çaresiz gibiyim...
Kimseye dert anlatamam mesela...
İçime atar volkan gibi patlarım en son....

bu durumlarda ne yapıyorsunuz Allah aşkına?
Allah'a el açıp dua ediyorum, huzur buluyorum
 
Yerinizde olsam sadece bebeğime odaklanırdım.
Sağlıklı olması sizin sağlığınıza bağlı.
Bizahmet ailen sorun çıkarmamaya özen göstersin , sen zaten hamilelik gibi zor bir süreç içindesin ki son aylar patlamaya hazır bomba oluyor insan.
 
İmkanınız varsa kesinlikle online terapi.

Değilse de meditasyonları öneririm. Youtube’da bulabilirsiniz bir sürü, en azından zihninizi sakinleştirir, iyi gelir.
 
Hayat ilerledikçe üzüldüğümüz, dert edindiğimiz konular değişiyor. Ben de uzun süre maddi manevi çok sıkıntı çektim. Ailesel, kişisel bir sürü problemim oldu hastalık sahibi oldum. Aynı sizin gibi kimselere anlatmaz patladığım anlarda da ağlar ağlar ve ağlardım :) Sıkıntılarım hiç geçmeyecek gibi gelirdi daha kötü ne olabilir daha ne yaşayabilirim derdim. Zamanla yaşadıklarımı çevremdekilerle paylaşmaya başladım. Benzer şeyleri hatta daha kötülerini başkalarınında yaşadığını görünce dertlerim gözüme o kadarda büyük görünmedi. Sonrasında daha kötü ne olabilir artık diye düşünüyodum ya daha kötüsü başıma geldi. Evladım gayet sağlıklıyken bir anda her şey alt üst oldu. Yaklaşık 1 yıldır sürekli hastanedeyiz, gittikçe kötüleşen bir tablo var. Ama ben eskisi gibi ağlamıyorum, dertler gerçekten paylaştıkça azalıyor anlatıp dertleşiyorum. İnsanların iyi dileklerini, dualarını duydukça daha pozitif oluyorum.

Lütfen siz de içinize atmayın, paylaşın sıkıntılarınızı. Bu günlerin de geçeceğine inanın. Şu an en önemli şey bebeğiniz. Bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alırsınız ve yepyeni güzel başlangıçlar yaşarsınız dilerim.
 
Back
X