Evet anlaşıldı şimdi sorunun ne olduğu
o aşağı yukarı 12 yaşındaydı sen evden ayrıldığında tam deli çağına giriş zamanları
sevdiği değer verdiği bir arkadaşını birden evde bulamadı yitirdi
üstelik bütün ilgi sende odaklandı dediğin gibi ağır başlı üniversite öğrencisi falan filan
anne baba her ay para gönderir destek olur, abla başka şehirde hem okur hem kendi kendini idame ettirir
ve en önemlisi gurur kaynağı,
ters tepmiş tatlım
(( şuan için tek sorun bu gibi duruyor
belki kendini sen gittikten sonra kaybetti çocukluğunu falan, ama sen dönünce de kendini bulabilir.
sabırlı olmaya çalış, akıl vermek gibi olmasın tavırların
ne bileyim birlikte birşeyler yapmaya çalışın, inşallah sen de iyi bir bölümde ve okulda okuyacaksın benden çok daha iyi şeyler yapacağını hepimiz biliyoruz gibilerinden biraz yüreklendirici şeyler konuş
ona birşeyler danış, kardeşim fikrine ihtiyacım var şu konuda başa çıkamıyorum bana akıl verir misin sen ne düşünüyorsun falan
yani bu tavırla şunu yansıt, "evet üniversite bitirdim 5 yıl hayatı gördüm ama benim de başa çıkamadığım şeyler var ve belki birlikte başarabiliriz bana akıl vermen için ben gibi olmana gerek yok" bunları hissettir ona
bence kilit sendin, açacak olan da sensin :)