Merhaba mesajımı okuyan herkese, yaklaşık bir aydır internetten tanışıp konuştugum birisi var ve gördüğüm kadarıyla çok saygın birisi.konuşmalarımız ,hayattan beklentilerimiz ikimizin de hayatında ciddi ilişki istemesiyle başladı, yani ilk bu konuları konuştuk.bana sanırım aşık olmuş vaziyette görünüş,iş,yaşam tarzı vs bunları profilimden görüp kendiine uygun bulmuş olmalı ki daha şimdiden evlilik konularını açıp benim hayatına dahil olmamı istiyor, maddi konularda büyük vaatler sunuyor (sana iş kurarız, istersen benim iş yerimde çalışırsın gibi ) beni kazanmaya çalışıyor bu şekide çünkü bu sene işimden ayrıldıgımı ve evde sıkıldıgımı biliyor.yaklaşık 1 ay sonra kadar ilk defa buluşacagız.tabi ne olur bilemem ama bir taraftan da maddi durumumuz aşırı kötü bu sene, annemle yaşıyorum babam var ama yok ve bir taraftan da kpss sınavına hazırlanmaya çalışıyorum(ilk çok iyi çalışıyordum bir aydır çalışamıyorum) hayatımı kurtarabilmek için. Evde kendimi bir fazlalık yük olarak görüyorum (akrabalarımın bana hissettrdiği )ve annemin bana olan bazı cümleleri aşırı güven algımı sarsıyor (bu hayatta hiç dostunuz yok o yüzden sınavına iyi çalış demesi , kendi arkadaşlarının kocalarının arkadaşlarını terk ettiğini bastırarak bana söylemesi ,kimseye güvenmemem gerektiğini söylemesi ) bunlar beni tam ders çalışıcakken akılma gelip aglatıyor bu cümleler diğer yandan konuştugum çocugun söyledikleri daha çok dikkatimi çekiyor sanki yaralarımı sarıyor gerçek olmayacak olsa bile.küçücük bir güven hissettikten sonrasında çaresizlik duygusu bastırıyor ve beni beter ediyor daha çok ağlıyorum isyan ediyorum her şeye ve sanki kendimi kötü birimiş gibi hissediyorum sanki ilk defa böyle bir durum yaşıyorum. (Yazdıklarım lütfen yanlış anşaşılmasın insanları kullanmak gibi algılanmasın sadece güvensizlik içinde hissetmememin bana yaşattıgı duygularla boğuşuyorum) .. Siz ne düşünüyorsunız bu tablodan ..