çaresizlikten ölücem artık..

medidnired

Üye
Kayıtlı Üye
23 Mayıs 2018
75
44
8
35
Arkadaşlar Merhaba,

Önceki konularımı bilen bilir..
Biz eşimle ayrılmaya karar vermiştik fakat o hafta oğlum rahatsızlandı kusma ateş 2 gün acile taşındık..
Tabi babasını da istediği için eşimi de çağırdım hep birlikte götürdük hastaneye.
ve o günlerde kendimi o kadar yorgun ve çaresiz hissetmiştim ki yanımıza dön diye yalvardım resmen oda döndü..

ikimizde çalışan insanlarız ve oğlumu yarım gün kreşe yazdırdım 12- 5 buçuk
ben sabahları evden çok erken çıkıyorum o yüzden o da babasıyla 9 gibi ananeye gidiyor.
Ama ne gitmek adamın canına okuyormuş sabahları onu giymem bunu giymem okula gitmiycem ananeme gitmiycem..
Ananenin kapısında da baba beni bırakma diye kıyamet kopuyormuş..
Okula bu hafta başladı ilk gün ben durdum sürekli yanıma gelip gelip kontrol etti bekliyor muyum diye..
Aynı şeyi 2 gündür anneme de yapıyor kadıncağız bekliyor okulda..

Bu sabah yine aynı hengame yine baba gitme diye kıyamet kopmuş ve eşim artık bezdim bıktım diye bana isyan etti..Benimde artık psikolojim kaldırmıyor zaten zor bir çocuk bir de eşimin isyanları..
İşim çok iyi bırakmak istemiyorum ama çık işten kendin bak diyor zaten 4 yaşında, ilkokula başlayacak 2 yıl sonra..

Ya haftaiçi annemlerde kalacağım annemler okul zamanı gelince gönderecekler yada eşimin bu isyanlarını duymak zorunda kalacağım..
Ne yapacağımı bilmiyorum artık.. Birde ev işlerini de yapmıyorsun bilmem ne falan diye de yükleniyor bana..
Elimden gelen bu dedim bende.. iş,ev,çocuk,karılık bilmem ne yetişmek kolay mı..

Tıkanmış,tükenmiş durumdayım ne yapacağım ben ya
 
İşten kesinlikle ayrılmayın. Okulun ilk zamanları çocuklar yaşadığı ayrılma kaygısından hemen uyum sağlayamıyor,anneanneye giderken yaşadığı şey de bu. Bence çocuğunuzun düzeni oturunca rahatlayacaksınız. Bu süreci daha az yıpranarak atlatmak için bir çocuk psikoloğundan randevu almanız ve yardım almanız isabet olur. Böylece kısa sürede halledebilirsiniz.

Ev işleri konusunda da eşiniz anlayışlı olmak durumunda. Size yardım etmek ve çocuklu bir evin süper derli toplu bir yer olamayacağını kabul etmek durumunda.

Eşinizle Aranızdaki diğer sorunları hallettiyseniz şu an stres altında olsanız da lütfen çaresizlik olarak düşünmeyin yaşadıklarınızı. Çözülebilir durumlar hepsi
 
Son düzenleme:
Sakın işinizi bırakmayın. Zaten ayrılığın ucundan dönmüşsünüz bir daha böyle bir durum olursa ne yapacaksınız?
Zaten 4 yaşındaymış. Babası mecbur fedakarlık yapacak ikiniz bir süre idare edeceksiniz. Elbet sonra düzene girer her şey.
Ayrıca sürekli şikayet edeceğine biraz işlerin ucundan tutsun.Ev işi yapmak çocuk bakmak sadece sizin göreviniz değil.
 


zaten bütün yük bende diyor.
Dün akşam yemek yaparken bulaşık makinasını boşaltmasını istedim.
Geçen gün beyazları yıkamıştım renklileri de o attı diye çamaşırı da o yıkıyor oldu.
Bundan sonra evden elini çekecekmiş tamamen..
İnanın çok yoruldum bu hengamede..
 
AlisiR okula merak etme hem alisinva daha çok sevecek zamanla şimdi ilk günler zorlanıyor çocuk.. alisinca da okuldan çıkmak istemez...
 
Simdi anaokuluna krese vs alismazsa ilk okula baslayinca okulada alismaz okuma yazma vs nin ogrenildigi en onemli sinif 1.sinif. ziyan olur. Egitim hayayina 1 0 geri baslar. Dahasi sorunlu bir evliliginiz varsa sakin ola isten ayrilip adama kalmayın..
 
Sende çek elini ev işini de uzaylılar yapsın.. sana da yazık destek olması gerekirken yaptığına bak
 

Her ikiniz de çalışıyorsunuz. Ev işleri ve çocuk kadın çalışsa da ona ait işler miymiş eşinizin dünyasında? Kendisi eve geldiğinde rahatça otursun işe giderken de temiz ütülü kıyafetleri hazır olsun,bir de çocuğun sadece güler yüzüyle karşılaşsın:) Suyundan da koyun!Oh!!

Aynı şeyi siz teklif edin bakalım benim işim çok iyi ayrılmak istemiyorum. Ev işlerine hep ben koşturuyorum ama bak demek ki başarısızım olmuyor. Sen işten ayrılıp ev işleri ve çocuğumuzla ilgilensen nasıl olur? Bu evi dağınık görmekten bıktım ne yapsam olmuyor elimi çekeceğim evden deseniz ne yapar acaba?
 
Cocuk baba evi terk ettikten sonra travma yasayip şimdi tekrar gitmesinden korkuyor olabilir. Zamanlama kötü olmus. Sonucta sadece alisma süreçleri sancılı cocuklar için üstüne de ayrılık girince tam tuz biber. Bence bir pedagogla görüşün veya aole terapistle madem barisiyorsunuz. Is8nizden ayrilmayin
 


bencil ya işine odaklanamıyormuş sabahları evden çıkmak ne kadar zormuş ben bilmiyormuşum ve daha neler neler..

taştım,taşıyorum inanın..
 
kınamıyorum asla yanlış anlamanızı asla istemem ama bana biraz dayanıksız göründünüz buradan..
ne yaşadığınızı bilemiyoruz elbette.
çocuk bu ilk günden alışmasını beklemeyin.
4 yaşındaki çocuğa bakmak için de işten ayrılmak çok yanlış bir hareket olur bence.
üstelik kreş yarım gün..
çocuğun sizi yönetmesine izin vermeyin..
 

Çok uzun süreli ayrı kalmadı babasından en fazla 1 hafta.
Ve onun yanında konuşmamaya da çok özen gösterdik..
Geçen sabahta ben bıraktım bana da aynı şeyi yaptı.. Anne gitme gitme..
İşime de odaklanamıyorum inanın çok üzülüyorum
 


Bende aynı fikirdeyim ama eşimin isyanlarıyla nasıl başa çıkacağım..
Dediğim gibi ben çok erken gidiyorum işe o saatte kaldırmak istemiyorum oğlumu..
Dayanıksız olan taraf ben değilim malesef eşim.. Daha dördüncü günde bıktı..
 
Bi Zahmet o evde tek yasamiyoruz sende bi ucundan tut desenize. . Ev isi yapmıyorsun, çocuk bakmiyorsun, hayirdir çocuğu okula götürmek zormu geldi beyefendiye.. BABALİGİ ne sanmista cocuk yapmis beyefendi?? Madem babalık zor gelicekti spremlerine sahip ciksaydi ozaman.. hey allahım yaa şu kadınları evlendikten sonra hem evde hizmetçi hem cocuklarina annne hemde yataklarina es olarak gormek isteyen erkeklerden nefret ediyorum. ..
 


Cocuklar biz ne kadar dikkat etsek de birseylerin dogru gitmediğini fark eder. Oglunzun genel yapisi nasil bilmiyorum tabi, ama bazi cocuk 1 haftayı unursamazken baska cocuga ömür boyu gelebilir. Kaybetme korkusu ikiniz icin de oluşmuş olabilir. Cocuklarin zaman duygusu pek olmaz. Sizin neden gittiğinizi ve ne zaman geleceğinizi kavramamistir belki de.
 
onlar bıkar tabi..
hayat onlara güzel..
bu zamanda iş bırakılır mı hiç?
bu sene yarım gün kreşe gitmese, seneye anaokuluna gidecek zaten..
üstelik destek olan bir anneanne var..
herkes bu kadar şanslı da değil..
 
bende aynı fikirdeyim ama daha bugün 4. gün ve eşim direk bezdim bıktım diye isyan etmeye başladı..
Ne yapacağımı şaşırdım artık inanın..

iyi de zaten boşanmaktan dönmüşsünüz, o da sizin yalvarmanızla. boşanmayı düşünmenizin bi sebebi vardı belli ki. adamın bıkkınlığına yenilip işi bırakmak ne alaka.
 
bencil ya işine odaklanamıyormuş sabahları evden çıkmak ne kadar zormuş ben bilmiyormuşum ve daha neler neler..

taştım,taşıyorum inanın..

Taşmayın :) İnanın çocuk sizin tedirginliğinizi anlarsa adaptasyon süresi uzuyor. Bi kaç hafta sabretmesini söyleyin eşinize ,düzelecek.

Anaokulunda bir çocuğumuz vardı annesinin kucağından çığlık kıyamet alınıp sınıfa getirilirdi yemek yemeyi reddeder annesinin ne zaman geleceğini sorup dururdu. Ben gözlem için ilk kez anaokuluna gittiğimden ve alışkın olmadığımdan bu duruma o kadar üzülmüştüm ki. Öğretmen anlattı,çocuk okula gelmemek için hastaymış gibi yapıyor aile de yollamıyormuş böylece adaptasyon süreci uzuyormuş. Kapıda vedalaşırken de anne endişeli ve dolu gözlerle bazen de kızgınlıkla bırakınca çocuk da okulu bir ceza ya da endişe duyulacak yer olarak görüyormuş.

Yaklaşık 2 hafta sonra bu çocuğumuz en çok yiyen en çok oyun oynayan en çok eğlenen çocuklarımızdan biri oldu :) Merak etmeyin geçecek. Belki rahatlatır diye anlattım..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…