Merhabalar daha önceden açtığım konulardan belki hatırlayanlar vardır. En son babaevinde doğum yaptım demiştim ve aradan 1.5 yıl geçti oğlum büyüdü birlikte bu zorlu yolları geçiyoruz bakalım. Oğlum 5 aylıkken dava açtım her şeyi dosdoğru yazdım, benim tek istediğim mehir hakkım 4 bilezigim ve anne babamın aldığı 2 bilezikti.Geri kalan ne varsa zehiriniz olsun dedim ama vermedi tabi süreç başladı. O dilekçeyi okuduğum gün ölmek istedim Allahım nasıl böyle acımasız olabilir insanoğlu deidm, nasıl iftira atıp yalan yazabildiler böyle diyerek yedim bitirdim kendimi. Tüm bunlara rağmen oglunu gormek icin tek bir çabası bile olmamasına rağmen ben iletişime geçerek oğlumu göstermeye çalıştım. Ogluyla ilgilendi sevdi ben yatılı 2gece gonderdim belki oğluna alışır tekrar bir aile olmamızı ister gibi düşündüm.
Tabi bu durumlara dusmemdeki en büyük sebep ailemdi. Babaevi çok zor Allahim kimsenin yuvasını bozmasin. Annem ben kızıma bakarım ben varım diye esip gürledi hep, evet Allah razı olsun kapılarını açtılar ama bu zamana kadar oglimla her seyimizi tek başıma karşıladım. Onun dışında maddi destekten ziyade manevi bir destek göremedim.Olan psikolojimi de burda kaybettim zaten öyle ki sığınma evine bile gittim. Kötü tabirle ailem dul kavramini yapıştırdı uzerime. Bir kere dışarı çıksam ikinciy3 çıkmam laf olmaya başladı, telefonla bir arkadaşımla konussam lafı edilmeye,yok işte çok gidip gelme o bunu der bu bunu derler vs. Ben bunları yasayacagimi henüz hamileyken anladığım icin çabaladım heo zaten. Dava sürecinde de yaptım bunu çünkü tek yolum evim kalmisti en azından deneriz belki oğlumla bi şans olur diye düşündüm hep.Olmadı ne yaptıysam.
Ben artık kendjmi çok güçsüz hissediyorum, görüntüde çok mutlu güçlü umursamazim ama içim bambaşka. Duruşmam var sahitlerim dinlencek, ama bazen dusunuyorm bu süreç nereye kadar sürecek diyorum. Anlaşmalı teklif ettim 500d3n fazla nafaka veremem 50 binde para veririm dedi. 750 nafaka ver bitsin dedim kabul etmeyince kaldı öyle.
Ben artık kendime guvenemiyorm çünkü aşırı öfke halim var, onların yalancı sahitlerinin konuşacağı günü düşündükçe ne yaoacagimi dusunuyorm. Canım yanıyor, yolum yok gibi karmakarisigim. bir sürü delilim var ama onun da şahitleri (yalanci) .Bu yollardan geçenler varsa fikirlerinize çok ihtiyacım var daha güçlü olabilmek adına. Tüm bunların yanında bi de mahkemeden gorus günü istedi karar çıktı ama hiçbir şekilde gelmiyor görmeye, kendime mi yanayım oğlumun yok sayilisina mi sasiridm kaldim. Şimdiden teşekkür ederim yorumlarınız için