Çekingenlikk

Aslında tam olarak bir dert olmasa da fikir almak istiyorum.

Bi şekilde değişmesi gereken bir huyum var. Ben birinden hoşlandığım zaman, yani küçük bi beğenme de olsa o kişiyle konuşamıyorum. Sıkıntım erkeklerle konuşmak değil tam. Arkadaş olarak hiç bir sıkıntım yok ama en ufak bir şeyde esmer halimle kıpkırmızı kesilip nefes alamıyorum, tuvaletim falan geliyor :))

Dışardan kendimden emin gözükürüm aslında ama herhangi biriyle farklı bi şekilde konuşmaya çekiniyorum. Sonuçta onun dikkatini benim kendimden emin halim çekiyo ama iş farklı boyuta geçince ' bu muymuş yani' demesinden korkuyorum. O yüzden kimseye pek pas vermezdim ama nereye kadar böyle süreceğini de merak etmiyor değilim. Aslında doğru kişi karşıma çıktığında daha rahat olacağımı düşünüyorum ama müneccim değilim ki konuşmadan doğru kişiyi anlayayım. Yani neresinden tutsam elimde kalıyor.:)

Son olarak da daha önce ergenlikte bi tane sevgilim olmuştu. :) O da çekindiğimi anlardı yanıma o kadar sık gelmezdi, arkadaş ortamı olurdu daha çok zaten. Bunu da ekleyeyim dedim. Herhangi öneriye, tavsiyeye ve tespitlere açığım. Teşekkürler şimdiden.

Ben de birkac sene once boyleydim birde tum yasantimi etkilerdi cekingenlik sevgili isi zaten herkes kosarken ben surunurdum okul sosyal hayat hep bir geri planlik .s ben esimle uni ayni okulda okuyip o vakit gorusemeyip cekinip yuzyuze gorusemedigim icin bir yil facebookta durup (konusmadan )bir yil sonra muhabbete baslamis biriyim e sonra tanidikca akici bir rahatlik geliyor umarim ayni ozguvenli sohbetleri sizde yasarsiniz. Ben de asiri acaba ne dusindu hakkimda der bir sohbeti on defa tartarim fakat bir kac aydir bu korkunc huyumdanda vaxgecmeye basladim hepimiz insaniz gec ve git artik rahatlatici felsefem bu birak o dusunsun istiyorsa aptal dilerse vay desin kime ne ? Amaaaan

sibelmuc .!.:

Ben de birkac sene once boyleydim birde tum yasantimi etkilerdi cekingenlik sevgili isi zaten herkes kosarken ben surunurdum okul sosyal hayat hep bir geri planlik .s ben esimle uni ayni okulda okuyip o vakit gorusemeyip cekinip yuzyuze gorusemedigim icin bir yil facebookta durup (konusmadan )bir yil sonra muhabbete baslamis biriyim e sonra tanidikca akici bir rahatlik geliyor umarim ayni ozguvenli sohbetleri sizde yasarsiniz. Ben de asiri acaba ne dusindu hakkimda der bir sohbeti on defa tartarim fakat bir kac aydir bu korkunc huyumdanda vaxgecmeye basladim hepimiz insaniz gec ve git artik rahatlatici felsefem bu birak o dusunsun istiyorsa aptal dilerse vay desin kime ne ? Amaaaan

Genişletmek için tıkla...

Benim de felsefem o yönde aslında. Genelde ben de umursamam kimseyi. :) Ama o an canım hiç konuşmak istemiyo, normalde konuşkanken. Noldu bu kıza olsun istemiyorum. Bilmiyorum aslında pek. Ama inşallah sizin gibi yenerim de geçer bu huy. :)