Cenazede insanların tavırları

Basiniz sağ olsun. Ordaki size verilen mesaj ; hayat devam ediyor. Bir de böyle düşünün. Başsağlığına gelmiş insanlar bunlar . Daha fazlasını neden bekliyorsunuz. Ayrıca yedirmek ölen kişinin arkasından hayır hasenattir iyi etmişsiniz.

Çok teşekkür ederim hepinize, amin inşallah nurlar içinde uyusun, inanın kahveyi yapmadım, bir baktım taziyede muhabbeti arttıranlar bir yerden kahve bulmuş yapıyorlar, sigaralarının yanında içmek için, sohbet edip eğlenilmemeliydi, en çok bu üzüyor beni daha da üzen benim sessizliğim, Mazhar Alanson'un söylediği bir söz vardı, tecrübe kelleştikten sonra gelen tarak gibidir diye, olan oldu artık ve ben sustum, burada yazan, anlayan, kendi acısını ifade eden, eleştiren, benzer şeyleri yaşadığını söyleyen herkese çok çok teşekkür ederim, sevdiklerini kaybedenlerin başı sağ olsun, yattıkları yer incitmesin.

Allah sabır dirayet versin, aynısını yaşadım kendime çok kızdım, evlendirdiği ve yüzüğüne kadar çeyizine kadar yaptığı dayımın kızını Of ne kadar kalabalık cenazeden sonra bize gidelim diye başkalarına söylerken duydum, o an acımdan ve uyuşukluğumdan pek fazla bir şey diyemedim Ama, ona ve diğerlerine hatta gözüme ne battıysa (kinci biri değilim ama ) yerini bulunca patır patır söyledim, kırar mıyım döker miyim diye düşünmedim çünkü en çok ben kırıldım, o saygısızlığı insan düşmana bile yakıştıramıyorken, acıyı paylaşmak için gelen insanların bu tavrı kendilerinin ayıbı, ama bazen söylemek hatırlatmak bildiğini gördüğünü duyduğunu belli etmekte şart oluyor , tekrar başınız sağ olsun

Hangimiz yasamadık ki konusahibi bunu.Kuzenlerim bir sohbet tutturdu ,hasret gidermeye gelmis gibi.Ben rahmetli babamin odasindan çikmadim besbelli kafam götürmüyor.Hic aldırmadilar bile gün yapar gibi oturup gittiler .Tek yaptigim yanlarina oturmamak oldu.Anlarlar sandim ama anlayan olmadi malesef.Kalkip bozacak gücün de olmuyor bazen cenaze sahibiyken bu da cok normal.

seburuz .!.:

Merhabalar, annaneciğimi kaybettik, ne yazık ki, nur içinde yatsın, taziyedeki insanların tavırları yüreğime oturdu, çok üzgünüm, o an herkese kızmadığım için de çok üzgünüm, taziyeden beri kendimle kavga edip duruyorum neden söylemedim diye, oturup sohbet edenler, sigara yakanlar, gülenler, evet yaşı büyük olabilir, hasta olabilir ama benim bütün anılarım gitti, çocukluğum, gençliğim, bir daha asla bulamayacağım sıcaklığı, insanlar zalim, yemek derdine düştük, gelenlere hizmet derdine, limonatası, yemeği, çayı, kahvesi, oturduğumuz an göze battı, sohbete başladı herkes, birbirini göremeyenler hasret giderdi, kahkaha atanı duydum, ikinci gün dayanamadım artık ağlamaktan helak oldum, annaneme cenazede insanların haline ağladım oturup, bunu hak etmemişti ve benim gibi kimseye bir şey demeyip sadece üzülen torunu, herkesin yüzüne söylemediğim için öyle pişmanım ki, içimden atamıyorum bu duyguyu, hayatım boyunca yaşayacağım bir pişmanlığın daha içine düştüm, herkesle kavgam bitti, kendimle bitmedi, öyle güzel bir insandı ki her şeyiyle, yattığı yer incitmesin.

Genişletmek için tıkla...

Cok kisa süre önce 2 ,5 ay önce esimin babasini kaybettik. Cenaze sonrasi ve 3ü yemegi verilirken, biri cayim cok koyu digeri cayim cok acik.. demeye digeri de , ben tatli istemiyorum bana biraz daha dolma ver dedigini duydugum an kan beynime fiskirdi kaynanam icerde icler acisi agliyor esini kaybetmis kadincagiz! Biz icerde 40 yemegine kadar bakin 40 gün olana kadar insanlara servis actik karinlarini doyurduk! Bu cenazede yemek verme fikri kalkmali ! Seven sevmeyen herkes vefat edenin lokmasini yemeyi hic hak etmiyor. Durumu kötü olan birinin 1 aylik kirasini ödemek yada bi kac aile ye erzak yardimi yapmak cok daha mantikli. Kim ister allah korusun ama öldükten sonra insanin arkasindan yemek yenmesini siz toprak altinda olcaksiniz insanlarin umurlarinda olmadan o eve gelip aciyi paylasmak yerine karinlarini doyurcaklar cok igrenc ve acimasiz bir toplum olduk cok! Biz günlerce kendimize yaptigmiz yemegi bile baskalarina ikram ettik te cenaze sonrasi 1 kisi bile özellikle de aile dediklerimiz 1 kap yemek getirmedi. Bugünde benden olsub demedi kimse. Tabiri caizse yediler ictiler s*ctilar gittiler evlerine.. seven ve sevmeyen herkes geldi. Ben cok üzüldüm el dediklermiz yapar ama aile dediklermiz de yapti. Mesela kahve istiyen bile oldu .. :) acimizi bile dogru düzgün yasiyamadik daha hala sorguluyoruz biz ne yasadik? Bize ne oldu biz neler gördük? Babamizin o soguk teni neydi öyle .. kayinbabamda olsa ben severdim kendisini babam gibi malesef hastaydi.. arkadaslar bisey ikram etmeyin belediyeden ne gelirse o sonraki günler kesinlikle yapmayin bir cocuk bir aile sevindirin cok cok daha hayirli olur.. biz ettik siz etmeyin konu sahibi dik dur seni cok iyi anliyorum

candyshop .!.:

Size katılıyorum.Cenaze evleri aş evi gibi.Herkes acısını kendi kendine yaşasın.Kimsenin acı falan paylaştığı yok cenazeye gelerek.

Genişletmek için tıkla...

Off size kesinlikle katılıyorum.
"Mevlüt varmış gidip kavurmamızı yiyip gelelim" diyenleri duydum
Ve bu Cenaze mevlüdüydü

Konulara çok cevap vermem, cumartesi günü ağzı hep dualı anneannemi kaybettim. Gasilhaneye girene kadar kötüydüm, ağlayamıyordum çünkü acıları dinmişti ama kötüydüm işte. Vedalaşmaya girdiğimde sanki uyuyor gibiydi, Melek gibiydi. Öptüm, helalleştim. Sonrasında öyle ferahladı ki içim, herkese de söyledim tek ağlayan biziz bence anneannem gittiği yerde çok mutlu şu an diye. Çocukluğumda yaşadığım hatıraları düşündükçe hüzünleniyorum fakat kurtulduğu için seviniyorum bu sebeple yeri geldi kuzenlerimle güldük, yeri geldi ağladık. Bence erken yaşta beklenmeyen bir ölüm değilse eğer kabullenmek gerekiyor durumu. İnanın sizi ağlarken görmek onu daha çok üzerdi. Ölüm kavramını çok kötü bir şeymiş gibi oturttukları için böyle hissediyorsunuz. Üstünüze düşeni yapın, ağlamak istiyorsanız ağlar gülmek istiyorsanız gülersiniz. İnanın o insanların anneanneniz için orada bulunması bile çok güzel, baksanıza ne kadar seviliyormuş ki insanlar önemseyip gelmiş yoksa kimse bizim verdiğimiz üç kuruşluk yemek için ağlanılan bir ortamda bulunmak istemez. Bu açıdan bakarsanız kızgınlığınız eminim geçer.