Rabbim sabır versin...
benim de meleğim gitti, daha 8 haftalıkken kalbi durmuş 1 hafta öylece beklemiş. dr kalbi, atmıyor dediğinde yıkıldım... ilk bebeğim ilk heyecanımdın.minik mucizemdin ama melek oldun. Bana herkes sen tek değilsin diyo, herkesin başına geliyomuş... Herkes üzülmüyo mu ağlamıyo mu diyorum senin kadar değil diyolar... Nerden bilecekler gece nasıl yastıkları ıslatana kadar acıyla yandığımızı? nerden bilecekler nasıl üzülüp ağladığımızı? Ne çektiğimizi? gençmişim yine olurmuş bebeğim. Neyse ki hamile kalabiliyormuşum... Sen olur mu annem ilk heyecanım olur mu? kesin sesinizi demek isterken sadece içimden nefret ediyorum bu cümlelerden. Bunu bi çırpıda söyleyenlerden. Hiç konuşmasalar daha az üzerler belki... Meleğim gerçekten melek oldu... Annesinin biricik meleği... Seni çok seviyorum bebeğim sen beni bırakıp gittin ama annen seni asla unutmayacak... Her gece son ultrason resmini öpüp uyuyorum sen varmışsın gibi seni asla unutmuyorum bebeğim...
beim bebeğim de 12 hftalık bıraktı beni..dün koparıp aldılar...ultrason resmine bakmaya doyamıyorum ayrılamıyorum kolları havada kalmış yavrumun...gözleri ağzı burnu bile belli...içim yanıyor yaşamayan anlamaz...
internete giriyorum benimle aynı duyguları yaşayan var mı diye? Yorgunum yoğun bakım odalarının önünde.belki bi umut çocuğum kurtulur diye.akşamları eve geliyoruz arada bir internete giriyorum hastalığının sebebini araştırıyorum.teselli arıyorum.
Kadınlar kukübü melek anneleri
.melek anneleri..melek anneleri
şimdi anlıyorum melek annenin ne demek olduğunu.bebeğini kaybedip ebediyete uğurlayan bebeğini melek yapıp uçuran anneler.
Isterseniz yaşadığım acı ve sabır dolu hikayeyi baştan anlatayım..
Bir gün boğazımda feci acılar hissediyorum. öğretmenlik mesleğinin en zor taraflarından biri faranjit. Boğazım çok ağrıyor. çocuklara ders anlatamıyorum sesim kısılıyor. Boğazım ağrıyor doktora gidiyorum rapor vermiyor.
Kaymakamlık yasaklamış öğretmene rapor işini.
Ilaç kullanmak istiyorum çocuklara daha faydalı olmak için. Bir taraftan test yapıyorum negatif çıkıyor. Bunun üzerine doktora gidip antibiyotik alıyorum ve kullanıyorum. Kullandıktan birkaç gün sonra test yaptığımda hamile olduğumu öğreniyorum büyük bit telaşla doktora koşuyorum. Doktor hamleliğini ilk 10 günün zehir dahi içsen hiçbir şey olmaz diyor. Bunun üzerine rahatlıyorum. 8.haftadan itibaren öyle bir bulantım oluyor ki akıllara zarar.
Hiç bir şey yiyemiyorum. Evde hiçbir şey pişiremiyorum. Her gün muhakkak kusuyorum bazen 3 bazen 5 kez. Doktora gidiyorum rapor almak için vermiyorlar.
Kaymakam yasaklamış
tabiri caizse yol kenarlarına kusa kusa okula gidiyorum. öğlenleri hiç bir şey yiyemiyorum ekmekten bile tiksiniyorum. Yağdan salçadan sütten yoğurttan soğandan etten yemek kokusundan cevizden bademden meyve sularından mantardan kızartmadan zeytinden yumurtadan her şeyden. Yediğim tek bir şey var o da domates salatalık. 5 ay tam 5 ay böyle geçiyor. Kimi zaman dersten çıkıyorum kusmak için. 5 ayı atlattıktan sonra tam rahat bir nefes alıyorum. Bebeğim çok sağlıklı her şey normal. Suyu çapı ..vs her şeyi çok güzel.derken şişkinliklerim başlıyor. Yol yürümede zorlanıyorum ama hiç sakınmıyorum kendimi .
Doğuma birkaç hafta kala bir akşam feci bi ağrıyla yatıyorum , yatamıyorum..tarifi imkansız hastaneye koşuyoruz . özel bi hastaneye beni hemen devlet hastanesine yönlendiriyorlar. Devle hastanesinde böbrekten şüpheleniliyor. Müthiş bi şekilde hırpalanıyorum böbreğime yumruklar vuruluyor, kan alınıyor akşama kadar...sonuç alınamıyor bilinemiyor. Eşim beni merkeze götürme kararı alıyor. Ordada nst kan ilaç serum derken acılarım diniyor. Yarın yine gelin diyorlar. Geldiğimizde ise böbrek büyümesi olduğu anlaşılıyor. Bir de bebeğimde kordon dolaması olduğunu fark ediyorlar. Doktorum biraz daha beklemem gerektiğini bebeğin gelişmesi gerektiğini söylüyor. Sezeryan için gün vermiyor haftaya gelin gününü belirleyelim diyor. 1 hafta daha acı ama nasıl bir acı.nst de doğum sancılarım maksimum düzeyde çıkıyor. Onca doğum sancısı üstüne tekrar gittiğimizde bize pazartesiye gün veriyor. Pazar akşamı annemler kayınvaldemler hepsi uzun bir yolculuğun ardından hepsi bizde sabaha doğumum olacak.onları ağırlıyorum uzun uğraş hazırladığım yemeklerden ikram ediyorum ve aniden suyum geliyor. Akşam saat 21.00 suları hemen yola düşüyoruz doktoru arıyoruz ulaşamıyoruz .hastaneyi arıyoruz doktorun geleceğini söylüyorlar. Hastaneye giriş yaptığımızda beni doğum odasına alıyorlar. Doğum hazırlıklarına başlıyorlar ebeler. Doğumumun normal olmadığını söylüyorum kordon dolaması var doktor sezeryan yapacak diyorum. Doktor tekrar aranıyor tekrar tekrar. Saat 24.00 sancılarım artıyor nstde maksimum düzeyi gösteriyor hatta bazen göstermiyor bile son sınırı bile geçtiğinden ns t de sancılarımı grafik bile gösteremiyor.ben sabrediyorum allaha yalvarıyorum doktorun bir an önce gelmesi için.korkuyorum.suyum tamamen boşaldı bebeğe zarar olur diye korkuyorum. Korkma serum bağladık o onu besler diyorlar. Doktorun gelmeyeceğini söylüyorlar.randevumuz sabah 8.00 de olduğu için o zaman gelecekmiş sabahı beklemeliymişiz. Annemler kayınvaldemler hepsi ayaklanıyor. Doktoru çağırıyorlar hemşirelere kızıyorlar. Ama ne çare doktor gelmiyor.o saatler bana asır gibi geçiyor. Saat 1 -2 -3 -4 bir türlü sabah olmuyor. çocuk gittikçe aşağı iniyor . Benden sonra 2 kişi daha doğum için hastaneye geliyor. Biri normal doğum yapıyor diğeri için yine doktoru çağırıyorlar. Saat 4 te doktor geliyor.
Bana hastaneye gelmek zorunda mıyım daha erken bi tarih belirleseydiniz bilmiyormudunuz diyor. Beni ameliyathaneye hazırlıyorlar. Soğuk odalardan geçiyorm titriyorum. Benden sonra geleni benden daha önce ameliyathaneye alıyorlar. Yine sancılarımla birlikte bir kenarda bekiyorum. Bana sıra geldiğinde içeri alınıyorum. Doktorum hiç yüzüme bile bakmıyor. Soru soruyorum cevaplamıyor. Kolumdaki serumun yanlış bağlandığını farkediyorlar. Kolum iyice şişmiş damar yerine dokuya serum verilmiş. Bayıltılıyorum uyandığımda büyük bi acıyla kıvranıyorum. Neyse ki bebeğimin sağlıklıymış bunu öğreniyorum.1 gün sonra eve geliyoruz.bebeğimin 40 günlük olması için gün sayıyorum.40 gün geçiyor.bebeğim aniden kusmaya başlıyor.dışkısı sıvı halde geliyor. özel hastaneye gidiyoruz bebeğimden kan alınıyor. Ilaç veriyor bizi eve gönderiyor. Bunun üzerine kusma şikayetleri artıyor devlet hastanesinin acil servisine götürüyoruz. Gaz sancısı deyip gönderiyorlar. Bir gün sonra tekrar acile gidiyoruz bu sefer kasılmalar başlamış gözleri kaymış durumda. Kullanılan ilacın yan etkisidir diyor acil doktoru. Eve göndermeye çalışıyor. Bir çocuk doktoru çağırması için yalvarıyoruz yakarıyoruz ama nafile. Haftasonu olması ve saatin 21.00 olması sebebiyle çağıramayacağını söylüyor. Onu şikayet etmekle tehdit ediyorum. Acil ambulans ayarlaması ve bizi çocuk hastanesine sevk etmesi için zorluyorum, olmuyor. Yalvarıyoruz rica ediyoruz herkes bize bakıyor neden buraya getirdiniz yazık diyor. Soruyorum allah rızası için biz buranın yabancısıyız çocuk hastanesini biri bize tarif etsin diye yalvarıyorum kimseden bi ışık göremiyorum. Bunun üzerine acil doktoru çocuk doktorunu çağıracağını söylüyor. Bizi yeni doğan bakım odasına alıyorlar. Doktor sinirli bi halde gelip neyi var diyor. Anlatıyoruz.çişi kokuyor mu* diye bana soruyor ona göre ilaç tedavisi başlatacam diyor aksi halde sorumlusu sensin çabuk söyle diye azarlıyor. Allah aşkına ben böyle bi durum için nasıl karar verebilirim size soruyorum arkadaşlar. Bende kayınvaldeme soruyorum çaresizlik içerisinde. Kan alınıyor toplam 5 tüp kan yarım saat aralıklarla alınıyor. Isal olmuş diyorlar. üşütmüş diyorlar. Kanı temiz. Sonra tekrar yanlış alınmış tekrar alın diyorlar. Bu arada kanı durmuyor. Ben bebeğimin başındayım babasının girmesi yasak sadece annesi girecekmiş. Kayınvaldem saklanıyor bi köşeye hemşireler geldikçe. Bi taraftan koluna bağladıkları tahtayı tut diyorlar bi taraftan altına bi torba veriyorlar bunu tut diyorlar bi tarafta kanayan koluna pamuk tut. Allah aşkına bunların hepsini tek başıma ben yapacakmışım başka kimseyi almıyorlar içeri. Güvenlik görevlileri giriyor burda fazla eleman varmış diye kayınvaldem depoya saklanıyor. Bi taraftan bebeğim sürekli kan kaybediyor. Yalvarıyorum hemşirelere bebeğimin kanı durmuyor gelin diye zor zanaat rahat yataklarından kalkıp geliyorlar ve sıkı tut iyi bastıramamışsın deyip gidiyorlar. En sonunda isyan ediyorum..
yeterrrrrrrrrrr biri yetişsin imdaaaaaaaaaaaat bebeğim ölüyorrrrrrrrrrrrr diye eşimi arıyorum kalk gidiyoruz bebeğim ölüyor çocuğu götüreceğiz diyorum eşime.
Hemşireler götüremezsiniz kaydını yaptık girişini yaptık diyorlar. Kimseyi dinlemiyorum eşime bağırıyorum götürüyoruz diye. Hastaneler aranıyor hiç bi hastane bizi kabul etmiyormuş .sabaha karşı hava aydınlanıyor. Ortalık ışımaya başlıyor biz halen hastanedeyiz. Bebeğim baygınlık geçiriyor. Titriyor vücudu soğuyor. Kucağıma alıyorum ısıtmaya çalışıyorum hastane çok soğuk sarılıyorum. Serumuna dikkat et diyorlar. Karışmayın siz bilmiyorsunuz bebeğim üşüyor titriyor diyorum. Bebeğimin gözlerinden biri kapanıyor. Kayınbabam sağlık bakanlığını arıyor bunun üzerine bakanlık bize ambulans gönderiyor saat sabahın 6 sı. Ambulansla çocuk hastanesine sevk ediliyoruz. Hastaneye giriş yaptığımızda bu çocuk menenjit olabilir diyorlar. Hemen tomografisi isteniyor tomografiye göndermek istemiyorum.
O küvezde tomografi odasına giderken arkasından koşuyorum, koşuyorum yetişmeye, sarılmaya, dokunmaya, bebeğimi koklamaya koşuyorum. Bebeğimin beynine zara verir diyorum .yapmayın nolur yapmayın ..beni kapının önüne koyuyorlar burda bekle diyorlar. Bebeğim melekler gibi yatmış. Artık iki gözü de kapanmış. Vücudu iyice soğumuş. Melekler gibi yatıyor. Meğersem bebeğim beyin kanaması geçirmiş. K vitamini eksikliğinden olabilir, şundan olabilir, bundan olabilir, doğumda k vitamini yapılmamış olabilir . Bu bebekten umudunuzu kesin diyorlar. Nasıl keserim yatağı yorganı evde kızımı bekliyor. Kıyafetleri yeni yıkandı. Kızım temiz temiz giyecek. Babası ona daha neler alacak. Annesi onu daha doya doya emzirecek. Hani 12 gün sütü gelmemişti annesinin bebeğin aç kaldığı anlaşılmamıştı . Doya doya emzirecek annesi aç kaldığı günlere inat..
Beyin tomografisinde fışkırırcasına kanamış beyni diyorlar. önden arkadan yandan kanamış. Bunu ameliyat yapsak bile masada kalır diyorlar. Yandan delsek kanı boşaltsak beyin diş macunu gibi fışkırır diyorlar. Neden bu kadar geciktirdiniz neredeydiniz diyorlar.
Diyemiyorum bebeğimi yediler bitirdiler diye. Söyleyemiyorum kucağımda soğudu diye. Sadece sırtı sıcak kalmıştı o da üşüyen dizlerimi ısıtmıştı. Diyemiyorum ben onu ısıtamadım o küçücük bedeniyle annesini ısıttı. Soğuk ambulansta ,gözleri kapanırken ,kalp atımı yavaşlarken üşüyen annesini ısıttı.
Dua edin allahtan bi umut diyorlar. Bir gün doktor kan değerlerinin normale geldiğini düzeldiğini söylüyor. Heyecanlanıyorum , seviniyorum..pazartesiyi bekleyin diyorlar. Sabırla pazartesiyi bekliyorum.
Tüm anneler bebeğini emzirmek için bakım odasına alınıyor. Herkes 3 satte bir bebeğini emzirmeye girerken ben giremiyorum. Benimki ememiyor. Bende 3 saatte bir süt çekiyorum biberonla odaya uzatıyorum . Kapının kenarından kızımın kokusunu almaya çalışıyorum. şifa olsun kızıma, elifime o sütü çok severdi. Ilk 12 gün uyuyamamıştı. Açlıktanmış.. Bilinemedi kızım
pazartesi günü getirdiğimiz bebeği bir hafta sonra pazartesi günü elimize veriyorlar. Kucağıma almak istiyordun ya al işte diyorum kendime . Alamıyorum.. Hareketsizce yatmış kızım. Aranmıyor , ağlamıyor , öylece yatıyor.. üşüme annem ..üşüyorsan eğer ısıtayım seni .acıktın mı annem ..acıktıysan emzireyim seni..nennini söyleyeyim mi? Kı zım bey za e lif bey za ee eee eee eee e bebeğim eeee .
İnternete giriyorum benimle aynı duyguları yaşayan var mı diye? Yorgunum yoğun bakım odalarının önünde.belki bi umut çocuğum kurtulur diye.akşamları eve geliyoruz arada bir internete giriyorum hastalığının sebebini araştırıyorum.teselli arıyorum.
kadınlar kukübü melek anneleri
.melek anneleri..melek anneleri
şimdi anlıyorum melek annenin ne demek olduğunu.bebeğini kaybedip ebediyete uğurlayan bebeğini melek yapıp uçuran anneler.
isterseniz yaşadığım acı ve sabır dolu hikayeyi baştan anlatayım..
Bir gün boğazımda feci acılar hissediyorum. Öğretmenlik mesleğinin en zor taraflarından biri faranjit. Boğazım çok ağrıyor. Çocuklara ders anlatamıyorum sesim kısılıyor. Boğazım ağrıyor doktora gidiyorum rapor vermiyor.
Kaymakamlık yasaklamış öğretmene rapor işini.
İlaç kullanmak istiyorum çocuklara daha faydalı olmak için. Bir taraftan test yapıyorum negatif çıkıyor. Bunun üzerine doktora gidip antibiyotik alıyorum ve kullanıyorum. Kullandıktan birkaç gün sonra test yaptığımda hamile olduğumu öğreniyorum büyük bit telaşla doktora koşuyorum. doktor hamleliğini ilk 10 günün zehir dahi içsen hiçbir şey olmaz diyor. Bunun üzerine rahatlıyorum. 8.haftadan itibaren öyle bir bulantım oluyor ki akıllara zarar.
Hiç bir şey yiyemiyorum. Evde hiçbir şey pişiremiyorum. Her gün muhakkak kusuyorum bazen 3 bazen 5 kez. Doktora gidiyorum rapor almak için vermiyorlar.
Kaymakam yasaklamış
Tabiri caizse yol kenarlarına kusa kusa okula gidiyorum. Öğlenleri hiç bir şey yiyemiyorum ekmekten bile tiksiniyorum. Yağdan salçadan sütten yoğurttan soğandan etten yemek kokusundan cevizden bademden meyve sularından mantardan kızartmadan zeytinden yumurtadan her şeyden. Yediğim tek bir şey var o da domates salatalık. 5 ay tam 5 ay böyle geçiyor. Kimi zaman dersten çıkıyorum kusmak için. 5 ayı atlattıktan sonra tam rahat bir nefes alıyorum. Bebeğim çok sağlıklı her şey normal. Suyu çapı ..vs her şeyi çok güzel.Derken şişkinliklerim başlıyor. Yol yürümede zorlanıyorum ama hiç sakınmıyorum kendimi .
Doğuma birkaç hafta kala bir akşam feci bi ağrıyla yatıyorum , yatamıyorum..tarifi imkansız Hastaneye koşuyoruz . Özel bi hastaneye beni hemen devlet hastanesine yönlendiriyorlar. Devle hastanesinde böbrekten şüpheleniliyor. Müthiş bi şekilde hırpalanıyorum böbreğime yumruklar vuruluyor, kan alınıyor akşama kadar...sonuç alınamıyor bilinemiyor. Eşim beni merkeze götürme kararı alıyor. Ordada nst kan ilaç serum derken acılarım diniyor. Yarın yine gelin diyorlar. Geldiğimizde ise böbrek büyümesi olduğu anlaşılıyor. Bir de bebeğimde kordon dolaması olduğunu fark ediyorlar. Doktorum biraz daha beklemem gerektiğini bebeğin gelişmesi gerektiğini söylüyor. Sezeryan için gün vermiyor haftaya gelin gününü belirleyelim diyor. 1 hafta daha acı ama nasıl bir acı.nst de doğum sancılarım maksimum düzeyde çıkıyor. Onca doğum sancısı üstüne tekrar gittiğimizde bize pazartesiye gün veriyor. Pazar akşamı annemler kayınvaldemler hepsi uzun bir yolculuğun ardından hepsi bizde sabaha doğumum olacak.onları ağırlıyorum uzun uğraş hazırladığım yemeklerden ikram ediyorum ve aniden suyum geliyor. Akşam saat 21.00 suları hemen yola düşüyoruz doktoru arıyoruz ulaşamıyoruz .hastaneyi arıyoruz doktorun geleceğini söylüyorlar. Hastaneye giriş yaptığımızda beni doğum odasına alıyorlar. doğum hazırlıklarına başlıyorlar ebeler. Doğumumun normal olmadığını söylüyorum kordon dolaması var doktor sezeryan yapacak diyorum. doktor tekrar aranıyor tekrar tekrar. Saat 24.00 sancılarım artıyor nstde maksimum düzeyi gösteriyor hatta bazen göstermiyor bile son sınırı bile geçtiğinden ns t de sancılarımı grafik bile gösteremiyor.ben sabrediyorum Allaha yalvarıyorum doktorun bir an önce gelmesi için.korkuyorum.suyum tamamen boşaldı bebeğe zarar olur diye korkuyorum. korkma serum bağladık o onu besler diyorlar. Doktorun gelmeyeceğini söylüyorlar.randevumuz sabah 8.00 de olduğu için o zaman gelecekmiş sabahı beklemeliymişiz. Annemler kayınvaldemler hepsi ayaklanıyor. Doktoru çağırıyorlar hemşirelere kızıyorlar. Ama ne çare doktor gelmiyor.O saatler bana asır gibi geçiyor. Saat 1 -2 -3 -4 bir türlü sabah olmuyor. Çocuk gittikçe aşağı iniyor . Benden sonra 2 kişi daha doğum için hastaneye geliyor. Biri normal doğum yapıyor diğeri için yine doktoru çağırıyorlar. Saat 4 te doktor geliyor.
Bana hastaneye gelmek zorunda mıyım daha erken bi tarih belirleseydiniz bilmiyormudunuz diyor. Beni ameliyathaneye hazırlıyorlar. Soğuk odalardan geçiyorm titriyorum. Benden sonra geleni benden daha önce ameliyathaneye alıyorlar. Yine sancılarımla birlikte bir kenarda bekiyorum. Bana sıra geldiğinde içeri alınıyorum. Doktorum hiç yüzüme bile bakmıyor. Soru soruyorum cevaplamıyor. Kolumdaki serumun yanlış bağlandığını farkediyorlar. Kolum iyice şişmiş damar yerine dokuya serum verilmiş. Bayıltılıyorum uyandığımda büyük bi acıyla kıvranıyorum. Neyse ki bebeğimin sağlıklıymış bunu öğreniyorum.1 gün sonra eve geliyoruz.bebeğimin 40 günlük olması için gün sayıyorum.40 gün geçiyor.bebeğim aniden kusmaya başlıyor.dışkısı sıvı halde geliyor. Özel hastaneye gidiyoruz bebeğimden kan alınıyor. İlaç veriyor bizi eve gönderiyor. Bunun üzerine kusma şikayetleri artıyor devlet hastanesinin acil servisine götürüyoruz. Gaz sancısı deyip gönderiyorlar. Bir gün sonra tekrar acile gidiyoruz bu sefer kasılmalar başlamış gözleri kaymış durumda. Kullanılan ilacın yan etkisidir diyor acil doktoru. Eve göndermeye çalışıyor. Bir çocuk doktoru çağırması için yalvarıyoruz yakarıyoruz ama nafile. Haftasonu olması ve saatin 21.00 olması sebebiyle çağıramayacağını söylüyor. Onu şikayet etmekle tehdit ediyorum. Acil ambulans ayarlaması ve bizi çocuk hastanesine sevk etmesi için zorluyorum, olmuyor. Yalvarıyoruz rica ediyoruz herkes bize bakıyor neden buraya getirdiniz yazık diyor. Soruyorum Allah rızası için biz buranın yabancısıyız çocuk hastanesini biri bize tarif etsin diye yalvarıyorum kimseden bi ışık göremiyorum. Bunun üzerine acil doktoru çocuk doktorunu çağıracağını söylüyor. Bizi yeni doğan bakım odasına alıyorlar. doktor sinirli bi halde gelip neyi var diyor. Anlatıyoruz.çişi kokuyor mu* diye bana soruyor ona göre ilaç tedavisi başlatacam diyor aksi halde sorumlusu sensin çabuk söyle diye azarlıyor. Allah aşkına ben böyle bi durum için nasıl karar verebilirim size soruyorum arkadaşlar. Bende kayınvaldeme soruyorum çaresizlik içerisinde. Kan alınıyor toplam 5 tüp kan yarım saat aralıklarla alınıyor. İsal olmuş diyorlar. Üşütmüş diyorlar. Kanı temiz. Sonra tekrar yanlış alınmış tekrar alın diyorlar. Bu arada kanı durmuyor. Ben bebeğimin başındayım babasının girmesi yasak sadece annesi girecekmiş. Kayınvaldem saklanıyor bi köşeye hemşireler geldikçe. Bi taraftan koluna bağladıkları tahtayı tut diyorlar bi taraftan altına bi torba veriyorlar bunu tut diyorlar bi tarafta kanayan koluna pamuk tut. Allah aşkına bunların hepsini tek başıma ben yapacakmışım başka kimseyi almıyorlar içeri. Güvenlik görevlileri giriyor burda fazla eleman varmış diye kayınvaldem depoya saklanıyor. Bi taraftan bebeğim sürekli Kan kaybediyor. Yalvarıyorum hemşirelere bebeğimin kanı durmuyor gelin diye zor zanaat rahat yataklarından kalkıp geliyorlar ve sıkı tut iyi bastıramamışsın deyip gidiyorlar. En sonunda isyan ediyorum..
yeterrrrrrrrrrr biri yetişsin imdaaaaaaaaaaaat bebeğim ölüyorrrrrrrrrrrrr diye eşimi arıyorum kalk gidiyoruz bebeğim ölüyor çocuğu götüreceğiz diyorum eşime.
Hemşireler götüremezsiniz kaydını yaptık girişini yaptık diyorlar. Kimseyi dinlemiyorum eşime bağırıyorum götürüyoruz diye. Hastaneler aranıyor hiç bi hastane bizi kabul etmiyormuş .sabaha karşı hava aydınlanıyor. Ortalık ışımaya başlıyor biz halen hastanedeyiz. Bebeğim baygınlık geçiriyor. Titriyor vücudu soğuyor. Kucağıma alıyorum ısıtmaya çalışıyorum hastane çok soğuk sarılıyorum. serumuna dikkat et diyorlar. Karışmayın siz bilmiyorsunuz bebeğim üşüyor titriyor diyorum. Bebeğimin gözlerinden biri kapanıyor. Kayınbabam sağlık bakanlığını arıyor bunun üzerine bakanlık bize ambulans gönderiyor saat sabahın 6 sı. ambulansla çocuk hastanesine sevk ediliyoruz. Hastaneye giriş yaptığımızda bu çocuk menenjit olabilir diyorlar. Hemen tomografisi isteniyor tomografiye göndermek istemiyorum.
O küvezde tomografi odasına giderken arkasından koşuyorum, koşuyorum Yetişmeye, sarılmaya, dokunmaya, bebeğimi koklamaya koşuyorum. Bebeğimin beynine zara verir diyorum .yapmayın nolur yapmayın ..Beni kapının önüne koyuyorlar burda bekle diyorlar. Bebeğim melekler gibi yatmış. Artık iki gözü de kapanmış. Vücudu iyice soğumuş. Melekler gibi yatıyor. Meğersem bebeğim beyin kanaması geçirmiş. K vitamini eksikliğinden olabilir, şundan olabilir, bundan olabilir, doğumda k vitamini yapılmamış olabilir . Bu bebekten umudunuzu kesin diyorlar. Nasıl keserim yatağı yorganı evde kızımı bekliyor. Kıyafetleri yeni yıkandı. Kızım temiz temiz giyecek. Babası ona daha neler alacak. Annesi onu daha doya doya emzirecek. Hani 12 gün sütü gelmemişti annesinin bebeğin aç kaldığı anlaşılmamıştı . doya doya emzirecek annesi aç kaldığı günlere inat..
Beyin tomografisinde fışkırırcasına kanamış beyni diyorlar. Önden arkadan yandan kanamış. Bunu ameliyat yapsak bile masada kalır diyorlar. Yandan delsek kanı boşaltsak beyin diş macunu gibi fışkırır diyorlar. Neden bu kadar geciktirdiniz neredeydiniz diyorlar.
Diyemiyorum bebeğimi yediler bitirdiler diye. Söyleyemiyorum kucağımda soğudu diye. Sadece sırtı sıcak kalmıştı o da üşüyen dizlerimi ısıtmıştı. Diyemiyorum ben onu ısıtamadım o küçücük bedeniyle annesini ısıttı. Soğuk ambulansta ,gözleri kapanırken ,kalp atımı yavaşlarken üşüyen annesini ısıttı.
Dua edin Allahtan bi umut diyorlar. Bir gün doktor kan değerlerinin normale geldiğini düzeldiğini söylüyor. Heyecanlanıyorum , seviniyorum..pazartesiyi bekleyin diyorlar. Sabırla pazartesiyi bekliyorum.
Tüm anneler bebeğini emzirmek için bakım odasına alınıyor. Herkes 3 satte bir bebeğini emzirmeye girerken ben giremiyorum. Benimki ememiyor. Bende 3 saatte bir Süt çekiyorum biberonla odaya uzatıyorum . Kapının kenarından kızımın kokusunu almaya çalışıyorum. Şifa olsun kızıma, elifime o sütü çok severdi. İlk 12 gün uyuyamamıştı. Açlıktanmış.. Bilinemedi kızım
Pazartesi günü getirdiğimiz bebeği bir hafta sonra pazartesi günü elimize veriyorlar. Kucağıma almak istiyordun ya al işte diyorum kendime . Alamıyorum.. hareketsizce yatmış kızım. Aranmıyor , ağlamıyor , öylece yatıyor.. üşüme annem ..Üşüyorsan eğer ısıtayım seni .Acıktın mı annem ..acıktıysan emzireyim seni..nennini söyleyeyim mi? Kı zım bey za e lif bey za ee eee eee eee e bebeğim eeee .
İKRA'MM... İlk Göz Ağrımız, Ahiretliğimiz, Biricik Kızımız, Cennet Kuşumuz, Küçük Meleğimiz, Boncuk Gözlümüz, Ciğer Paremiz...
Bugün Biz'den gideli tam 28 gün oldu minik yavrum, yani "yaşadığın ömür" kadar ömür geçti üstünden... Bir bilsen seni ne kadar özlediğimizi... O mis gibi "Cennet" kokunu, tatlı sesini, masum gülümsemeni, o BONCUK gözlerini, her şeyini..! Her yerde, her an'ımızda seni bize verenden sonra bir tek "Sen" varsın annem; aklımızda, fikrimizde, zikrimizde yalnızca "Sen" ve "Sen"li hatıralar... Sen öyle özel bir varlıktın ki bizim için; anne ve babana 9 ay heyecanı, 28 gün de bayramı yaşattın ve sonra görevini tamamlayıp bizden uzaklara ama en emin, en güzel yere uçup gittin benim beyaz kelebeğim...
Seni elime ilk verdikleri an, o şaşkınlıkla "Bu benim bebeğim mi?" diye dökülüvermiş dudaklarımdan. O kelimeleri duyupta bana gücenmedin değil mi kuzum? Miniciktin annem, misss gibi kokuyordun, o boncuk gözlerin yumuş yumuş, öpmeye doyamadığım ellerin ve ayakların buruş buruştu. Gözlerimizi ayıramıyorduk senden, o kadar güzeldin ki bebeğim, bizim için "Güneş'ten daha parlak, Ay'dan daha güzeldin"... Senin gibi güzel ve özel bir varlığı bize verdiği için Allah'a ne kadar şükrettiğimizi bilmiyorum! 7 yıllık sabrımızdan sonra bize "ikinci bir hayat" vermişti Yüce Yaradan; ikinci bir şans, yeni bir heyecan ve umutlar... Ama fazla uzun sürmedi bu saadetimiz... 28 mutlu günden sonra sarsıcı bir darbeyle yıkıldı hepsi! Geriye sadece evin her köşesinde senden kalan güzel hatıraların, giyemediğin yepyeni elbiselerin ve boş beşiğin...
Biliyor musun bebeğim? Artık ölümden korkmuyorum, çünkü sonunda "sana" kavuşmak var! İnşallah senin şefaatine layık kullardan oluruz. Rabbim'e her gün dua ediyorum; bu dünyada ayrı kaldık bebeğimizle, ebedi dünyada cennetinde kavuştur bizi, diye. İnşallah yavrum, inşallah seni bize veren Rabbim, zamanı geldiğinde de cennetinde ebedi huzura eriştirir bizi...
SENİ ÇOK ÖZLÜYORUZ KIZIM, EN GÜZEL'E EMANETSİN BENİM GÜZEL YAVRUM......
Öncelikle başınız sağolsun.Bebeğiniz neden vefat etti acaba merakımı mazur görün.çok tatlıymış gerçekten.Rabbim cennetinde buluştursun.Bu dünyadaki hasretimizi orda indirsin
Çok sağolun kardelen49 hanım. Bebeğimin neden vefat ettiği tam belli değil, doktorlar tam bir teşhis koyamadı. Ama dışarıdan görünenler, antibiyotik ve bakla. 14 günlükken işitme testine götürdüğümüzde grip başlangıcı vardı, bizde bir çocuk doktoruna gösterdik yavrumu. Doktor da 2 şurup vermiş, birisi ne yazık ki antibiyotik! 3 gün kullandık o antibiyotiği, sonra bıraktık. Antibiyotiği bıraktıktan sonra kuzum da ıkınma sorunu başladı, kakasını yaparken çok zorlanıyordu. Sonra üstüne de ben bakla pişirip yiyince, zaten yavrumun vücut direnci düşük, bir de üstüne bakla tuz biber olmuş. 2 gün sonra, 3. gün akşam(hıdrellez) yavrum aniden fenalaştı, acile götürdük, oradan gece helikopterle Antalya'ya yetiştirdik ama yetmedi, kurtaramadık boncuğumuzu.. Sonradan öğrendiğimiz kadarıyla, bazı bebeklerde enzim eksikliği olurmuş. Baklada da azot miktarı yüksek olunca, zehirlenmeye sebep olurmuş ama doktorlar bunu kabul etmiyor, tek baklayla olacak iş değil bu diyorlar. Kesin sebebinin belli olması için kan tahlili yapılması gerekiyordu ama yavrumun vücudunda hiç kan kalmamış, yapamadılar. Otopsi de istemedi hastane bizden, bizim de aklımıza gelmemiş acımızla. Yani neden gittiği tam belli değil, bizi de en çok bu belirsizlik üzüyor. Ancak Rabbimize olan inancımız sayesinde sabrediyoruz. Kızımızın ömrü o kadarmış, onlar sebep olacakmış dedik ve hamdediyoruz. Çok zormuş evlat acısı, Allah kimseye vermesin...
Canım arkadasım cok üzüldüm yasadıklarını okuyunca.bende 7aylık hamıleyken kaybettım bebeğimi tabiki benim acım seninkiyle ölçüşemez.Allahım sana bin kat sabır dayanma gücü versin.
Sana akıl tavsiye vermek haddime değil ama sakın kendini sorumlu tutma suçlama .Gelen hersey allahtan inan.O ol diyince oluyor hersey Olmuşla bitmişede üzülme lütfen artık elinden bişey gelmez ,neden oldugunu öğrenmek sonucu değiştirmiyor.bende kendimi çok suçlayıp sürekli ne oldugunu öğrenmek için ugraşmıştım.Ama hiçbirşeyi değiştiremiyormuşuz ki.kötü günleri düşünmek yerine güzel günlerinizi düşün güzel meleğininde her sen onu güzel düşündğünde seni gördüğünü ve gülümsediğini hayal et ben öyle yapıyorum Onlar rabbimizin yanında çok daha güzel bir yerlerdeler onlar için böylesi daha hayırlıymış bir gün onlara kavuşacagız Umarım beni yanlış anlamazsın Sana ailene ferahlık güzel mutlu günler diliyorum
Çok sağolun kardelen49 hanım. Bebeğimin neden vefat ettiği tam belli değil, doktorlar tam bir teşhis koyamadı. Ama dışarıdan görünenler, antibiyotik ve bakla. 14 günlükken işitme testine götürdüğümüzde grip başlangıcı vardı, bizde bir çocuk doktoruna gösterdik yavrumu. Doktor da 2 şurup vermiş, birisi ne yazık ki antibiyotik! 3 gün kullandık o antibiyotiği, sonra bıraktık. Antibiyotiği bıraktıktan sonra kuzum da ıkınma sorunu başladı, kakasını yaparken çok zorlanıyordu. Sonra üstüne de ben bakla pişirip yiyince, zaten yavrumun vücut direnci düşük, bir de üstüne bakla tuz biber olmuş. 2 gün sonra, 3. gün akşam(hıdrellez) yavrum aniden fenalaştı, acile götürdük, oradan gece helikopterle Antalya'ya yetiştirdik ama yetmedi, kurtaramadık boncuğumuzu.. Sonradan öğrendiğimiz kadarıyla, bazı bebeklerde enzim eksikliği olurmuş. Baklada da azot miktarı yüksek olunca, zehirlenmeye sebep olurmuş ama doktorlar bunu kabul etmiyor, tek baklayla olacak iş değil bu diyorlar. Kesin sebebinin belli olması için kan tahlili yapılması gerekiyordu ama yavrumun vücudunda hiç kan kalmamış, yapamadılar. Otopsi de istemedi hastane bizden, bizim de aklımıza gelmemiş acımızla. Yani neden gittiği tam belli değil, bizi de en çok bu belirsizlik üzüyor. Ancak Rabbimize olan inancımız sayesinde sabrediyoruz. Kızımızın ömrü o kadarmış, onlar sebep olacakmış dedik ve hamdediyoruz. Çok zormuş evlat acısı, Allah kimseye vermesin...
Daha yeni doğan bi bebeğe neden antibiyotik verilir ki?Bu antibiyotiğe gerçekten iyi bi düzenleme getirmeleri lazım böyle rastgele verilmemesi lazım.Ama netice itibariyle yavrunuzun ömrü o kadarmış sebepler bahane.Çok acı olmuş gerçekten Rabbim dayanma gücü versin.Bende doğuma bir ay kala kaybettim oğlumu.Bizimde belli değil sebebi.Karnımda kalbi durmuş.Bu dünyadaki sabrımızın karşılığını Rabbim ahirette versin, ebediyyen yavrularımızı sevmeyi orda nasip etsin
Amin, inşallah.. Bende anlam veremiyorum el kadar bebeğe antibiyotik verilmesini. Sağlık Bakanlığı'nın bu işe bir ayar getirmesi şart, hem de acil tarafından! Sizinki de çok zor, çok iyi bilirim. Siz doğuma bir ay kala, ben de doğumdan 28 gün sonra kaybettik yavrularımızı, Allah hepimize sabır versin. Yaşadıklarımız her insanın kaldırabileceği şeyler değil ama takdir-i ilahi. Rabbim bize inanmış ve böylesi bir yükü bize yüklemiş. İnşallah layıkıyla taşırız, inşallah tabi tuttuğu bu sınavdan alnımızın akıyla çıkarız. Bunu aklımla, mantığımla söylüyorum ama kalbim... İşte o "ille de yavrum" diyor... Aklımla, kalbim hep karşı karşıya geliyor her aklıma gelişinde. Biri ağlıyor, biri "sabret" diyor. Ben her şeye inat ayakta durmaya çalışıyorum, sırf ahirette yavruma kavuşmayı dileyerek sabrediyorum. Çok zormuş, çok... Onun o gülen yüzünü, o bakmaya doyamadığım boncuk gözlerini, misss gibi "cennet" kokan
canım allah sana sabır versin. ne güzel sabrediyorsun ben ikizlerimi kaybedeli 11 ay olmasına rağmen bazen dayanamıyorum ağlıyorum üstelik sen doğumdan sonra kaybetmişsin kızının resmini gördüm içim eridi yazacak kelime bulamıyorum allah cennetinde kavuştursun bizi
canım allah sana sabır versin. ne güzel sabrediyorsun ben ikizlerimi kaybedeli 11 ay olmasına rağmen bazen dayanamıyorum ağlıyorum üstelik sen doğumdan sonra kaybetmişsin kızının resmini gördüm içim eridi yazacak kelime bulamıyorum allah cennetinde kavuştursun bizi
KAYRA BATIN'IMA
BU SANA ıLK MEKTUBUM MELEGIM HAYALLERINLE AVUNDUGUM BEDENIME SIMSIKI SARILDIGIM SENI ILK DUYDUGUMDA MELEGIM DEDIGIM ıLK GOZ AGRIM
SEN GELMEDEN ONCE BILE SENI SEVMISTIM HEMDE ICIMDE HIC BILMEDIGIM BI SEVGIYLE SEN BANA GELDIKTEN SONRA HAYATIM DEGISTI SENINLE BERA-
BER BENDE BUYUDUM MELEGIM HERSEYI SENIN VARLIGINDA OGRENDIM IYILERI KOTULERI VE COK SABIR GOSTERDIM CUNKI SEN VARDIN VE BENIMLEYDIN
BEDENIMI SARAN SICACIK BIRI VARDI EVET SENDIN BU MELEGIM BAZEN SENINLE DERTLESIR BAZEN SEVER BAZENDE KIZARDIM AMA INAN MELEGIM ANNEN
SENI COK AMA COK SEVIYODU VE COK ISTIYORDU SENIN ICIN HERSEYE KATLANDI SENIN HER HALINI HAYAL ETTIM DOGDUGUNDA SENI KOLLARIMIN ARASINA
ALACAK SENI SIMSIKI SARACAKTIM SENI EMZIRMEYI BIR BILSEN NEKADAR COK ISTIYORDUM BENIM KOYNUMDA MISIL MISIL UYUMANI ODANI HAYAL EDIYORD-
UM.....
MELEGIM YINE SENI DUSUNUP AGLAMA KRIZINE GIRDIM SENı OZLEDIKCE ANDIKCA GOGUSLERIM VE CIGERIM SIZLIYOR AKLIMDAN BIRAN OLSUN CIKMI-
YORSUN MELEGIM SUAN CENNETTE BENI BEKLIYORSUN DUALARIM SENINLE KAYRAM ANNEN VE BABAN SENI COK SEVIYOR VE COK OZLUYOR VARLIGINLA
BIZI BILINMEZ SEVINC DENIZINE DUSURUP YOKLUGUNLA KOR BIR KUYUYA ATTIN BEBEGIM OYSAKI GELDIGIN GUN BAYRAMIM OLMUSTU VE SADECE 6 AY SURDU
BU MELEGIM........
SENINLE GECIRDIGIM GUNLER BENIM ICIN HER SANIYESI BIR SINAV OLDU BEBEGIM ANNEN IGNEDEN KORKAR HASTANEDEN NEFRET EDERDI
AMA SENIN ICIN HERSEYE KATLANDI SENI KAYBETMEMEK ICIN CUNKU SEN BANA GONDERILEN BIR MELEKTIN VE SENI KOKLAMAK ICIN ANNEN COK FEDAKARLIK
GOSTERDI AMA SEN CENNETLERE LAYIKMISIN SEN GERCEKTEN BIR MELEKMISIN OGLUSUM....EVET BABAN SENI OGLUSUM DIYE SEVERDI SENIN KAYRA BATIN
ODUGUNU BILMEDEN DAHA BEN KIZ DERDIM HAYIR DERDI BABAN OGLUSUM O DERDI SENIN ILK ERKEK OLDUGUNU BILE BABANIN AGZINDAN DUYDUM DOKTORDA
ILK TEKMENI HISSETTIGIMDE GERCEKTEN ICIMDE OLAGANUSTU BIR MELEK OLDUGUNU ANLADIM OKADAR MUTLU OLUYORDUM AZ BISEY HISSETMESEM HEMEN,
SENI MERAK EDERDIM OGLUSUM IYIMISIN DIYIP SORARDIM AMA SEN HILELIK YAPIP BABAN EVE GELINCE BENI TEKMELEMEYE BASLARDIN BABANLA OYNASMAYI
ISTERDIN HISSETTIRIRDIN BANADA BENI OPSUN DIYE KIPIR KIPIRDIN VE BABAN HEMEN GELIR SENI DOYASIYA OPERDI......
.......senağlama
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?