Bebeğim,oğlum ben seni görmek için gün sayarken bu gece ellerime cansız bedenini verdiler.Biliyordum hissediyordum dünya güzeli bir oğlum olacağını gerçekten de öyleydin baban gibi kapkara gözlerin vardı.Minik minik ellerin parmakların vardı.Ama olmadı oğlum aldı rabbim seni benden.Ben senin için hayaller kurarken bunu yaşamak o küçük cansız bedenini almak varmış avuçlarıma.Bu acıya nasıl dayanıcam bilmiyorum.Sanki bir rüyadayım kabus dolu bir rüyadayım uyanıcam ve sen karnımdaymışsın gibi hissediyorum.Ama yoksun çoktan gittin benden.Olsun birtanem rabbim verdi rabbim aldı seni benden.İnşallah kardeşlerin olur.Ama asla sen ömür boyu aklımdan kalbimden çıkmayacaksın.Ne mutlu sana ki bu iğrenç dünyayla tanışmadan cennete gittin.Seni kucağıma almak babana benzeyen o gözlerini doya doya izlemeyi çok isterdim ama kaderimiz buymuş.Ben yanına gelirmiyim görürmüyüm seni bilmiyorum ama senin beni beklediğini biliyorum bebeğim.Tanışamadık elele tutuşamadık ama seni çok seviyorum.Herşeyden çok seviyorum.İnana bana babanda çok seviyor ve asla unutmayacak.Cennetinde mutlu yaşa seni hiç unutmayacağım bebeğim...01,02,2015 gecesi 2 aylık bebeğimi kaybettim bu ona yazdığım ilk ve tek mektup.