İçimin gülen yüzü,
Seni çok seviyorum, çok özlüyorum... Hayatımın en güzel günleri içimde olduğun günlerdi... Kim bilebilirdi ki vücudumun tabutun olacağını...
Güzel kuzum ben sen fazla radyasyon alma diye alışveriş merkezinde kontrolden bile geçmedim, nasıl yaşatamadım seni anlamıyorum...
Tüp bebeklerin en acelecisi, en tontişi, en susamı; 5 tane daha kardeşin var onları hastanede bırakamam diye toparlanmaya çalışıyorum...
Kalbimdeki bu acı geçmez Rüzgar, geçemez. Seni şarkılar söyleye söyleye okşayarak kaybettik biz. Sen bizim esip giden Rüzgarımızsın, minnoşumuzsun ve hep öyle kalacaksın. Senin kalbinin durduğu ama benimkinin atmaya devam ettiği günü asla unutmayacağım ama bu kalp attıkça seni çok seveceğim ve özleyeceğim minik kuşum.
Babacığın da ben de seni hep çok seveceğiz. Rüyamda bu kadar kalabildim anne dedin bana... Keşke fazlası olsaydı, keşke yatakta birbirimizi gıdıklayabilseydik, babanın göğsünde uyuyabilseydin, elini tutabilseydim, saçlarını sevebilseydim, keşke aşık olabilseydin... Koskoca bir hayat vardı önünde sanki, yaptığın resimleri duvarlara asacak, sana fotoğraf çekmeyi öğretecektik...
Seni kaybetmenin acısı geçmeyecek, bunu biliyorum. Ama ben anneyim ve 5 bıdığım daha var, onlar için toparlanmalı, onları yaşatmaya çalışmalıyım.
Kardeşlerinin koruyucu meleği ol Rüzgar. Yaşamalarına, bizimle kalmalarına ve sağlıkla büyümelerine yardım et. Seni çok seviyorum can kuşum, tatlı buğday tanem.
Aydınlık ruhun ışık olsun...
Annen