Ah oğlum sensiz bir anneler günü daha geldi geçiyor..
sadece bir güne sığdırmamalı insan anlamlı şeyleri,
evet biliyorum , insanlar sevinecek, insanlar evlatlarıyla
bebekleriyle gülümseyerek geçirecek bugünü..
Oysa ben..
Senin acını hatırlayacağım,
aklıma seni kaybettiğim gün gelicek..
Anne oldum, ama bebeğimi kara topraklara
vermek zorunda kaldım..
Bunun acısıyla sensiz bugünü kutlasam da
içim yanıyor hala..
Mezarına gelmek isterdim bugün..
Toprağına su verirken sanki
sana hiç tatmadığın anne sütünü
veriyormuş gibi, hissediyorum..
Garip ama gerçek!!
Ben acı içindeyken kardeşinin gelmesini
bekliyorum, ama gelmiyor biricik oğlum...
Hamile kalamayışımın sebebi bilinmiyor..
Her şey normal, ama yok olmuyor..
Belki de sen ilk ve tek kalacaksın..
Beni anne yapıp gittin oğlum,
anneni babanı yarım bıraktın..
Bakıyorum da baban senin acından sonra
hiç istekli değil, yeni bebek fikrine..
Hani ona göre olmasa da olur...
Ama ben senin acına ancak
kardeşinin gelmesiyle
dayanabilirim diye düşünüyorum...
Seni çok özledim!
Özlemek senin acınla anlam buldu ben de..
Seni hiç koklayamadım..
Can yaram,
anneler günümüz kutlu olsun!
Seni çok seviyorum. .
Annen. .