- Konu Sahibi geldikgidiyoruz
-
- #41
kesinlikle öyle seni çok iyi anlıyorum. mutlu değilsen boşanmayı ciddi ciddi düşün
kesinlikle öyle seni çok iyi anlıyorum. mutlu değilsen boşanmayı ciddi ciddi düşünbahsettiğiniz hareketler bana çok tanıdık geldi , kurtulmanıza sevindim insan o kadar soruya ve hesap vermeye endekslenince hayatı yaşayamıyor ki
evli değilim nişanlıydık ama ayrılmayı çok düşündüm ayrıyız suankesinlikle öyle seni çok iyi anlıyorum. mutlu değilsen boşanmayı ciddi ciddi düşün
İlk eşlerimiz aynı kişi olabilir mi acaba?ilk eşime çok benziyor. Dışarda melek gibi, herkesin sevdiği, imrendiği, eşine çocuklarına bağlı harika bir adamdı. Ama evde bir felaketti. Çok üst düzey psikolojik şiddeti vardı. Asla ve asla susmayan biriydi bizimkin de birde aşırı kıskançlık paranoya vardı. Hergün çantamı karıştırır, telefonumu didik didik eder google arama geçmişime bile bakardı acaba gün içinde nelere bakıyorum diye. Bırakın bir arkadaşla görüşmek kız kardeşimle kahve içmeye bile hiç bir zaman gidemedim. Nereye gidiyorsak peşimize takılır gelirdi. Çok seviyorum, ayrı duramıyorum derdi tabi yersek...O kadar çok konuşurdu ki onun susması için herşeyi verebilir herşeyi yapabilirdim. Birde beni çok sindirmişti. Cesaretsizdim boşanmak istesem bile ondan kurtulamayacağımı düşünürdüm. Benim 2 oğlum var en son onlarında psikolojilerinin baya bir bozulduğunu görünce cesaret ettim ve kararlı durdum boşandım. Bir gün bile pişman olmadım, acaba düzelirmiydik hiç demedim. Bir kez bile özlemedim. 11 sene evli kaldık son 3 senesinde hiç bir lafına kırılmaz ya da kızmazdım ne derse desin o kadar kayıtsızlık olmuştu bende. Sadece susmasını isterdim. 3 seneye yaklaşıyor boşanalı hala peşimde seni çok seviyorum, unutamıyorum falan diyor ki tekrar evlenmiş olmama rağmen. Bir erkek nasıl bu kadar çok konuşur aklım hayalim almıyor hala...
Bence boşan arkana da bakma...
Konu sahibinin kızı Max 7 yaşında hatta daha küçük...ilk kumbarasi ise sevinçten bu şekilde davranması gayet normal. Biz yetişkinler bile bazen yaşımıza uygun olmayan şeyler yapıyoruz, tepkiler veriyoruz.diğer anlattıklarından bağımsız olarak söylüyorum
çocuğa gereksiz yere gürültü yapmamak gerektiğini uygun bir şekilde öğretmek lazım
yani kumbara konusunu bence biraz fazla dramatize etmişsin
kumbara bir oyuncak değildir dediği gibi içine para atılır ve bir köşede durur, elde gezdirilmez
çok mu sert tepki verdi bilmiyorum ama altında yatan mantık haksız değil.
Herkese merhaba! Benim şuanda içinden çıkamadığım ya da cesaret edipte adım atamadığım bir konu hakkında yardımlarınıza ihtiyacım var.
Konu evliliğim ilgili. Ben 29 yaşındayım eşim benden 8 yaş büyük. 7 yıllık evliyiz ve bir kızımız var. İkimizde kamudayız ve aynı kurumda çalışıyoruz. Benim iş alanım daha yoğun o daha sakin bir pozisyonda. Çevremizde çift olarak sevilir sayılır hatta örnek olarak gösteriliriz. Ama tabi evliliğimizin iç yüzünü ailem dahil kimse bilmiyor.
Benim eşim en ufak şeye sinirlenip kavga çıkartan biri. Kendi inandığını veya o an düşündüğünü benimde inanmam için sürekli diretir ve haklı olsam da sanki yanlış ve hatalı davranan benmişim gibi hissettirir. Ben tartışma büyümesin diye başka odaya geçerim o peşimden gelir dırdır konuşmaya devam eder ta ki sonunda evet sen haklısın dedirtebilmek ve üste çıkmak için. Sonra sakinleşir özür diler sarılır öper yeniden başlayalım her şeye bunlar yaşanmamış gibi devam edelim der. Kimi zaman bana hak verir kendimi düzelteceğim söz bir daha anlamadan dinlemeden sinirlenmeyeceğim seni kırmayacağım seni kaybetmek istemiyorum der. Belli bir sürede böyle devam eder. Ama yine çok basit bir olaydan dolayı beni kırmaktan ve üzmekten çekinmez ve en çok üzüldüğüm yer de bunu kızıma da yapar.
Bende evladıma yeri gelince kızıyorum, bazen sesim yüksek çıkıyor ama herşeye hemen bağırmıyorum. Burdaki profil gayet şiddet yanlısı biri. Sapla samanı karıştırmayalım benceŞimdi herkes şiddet meyillisi sanacak ama gerçekten de çocuğuna hiçbir şekilde bağırmayan anne baba varmı acaba?? Nekadar büyümüş bağırma mevzusu. Kimse durduk yere bağırmaz ama insanız ya Bukadar dram yapılacak durum değilAdamın ben ben demesi sadece kendisi haklı gibi olması tabiki de çok saçma.
Burun sıkma olayını şimdi okudum. Evlerden ırak böylesi. O çocukcagizin kim bilir kaç defa sevinci kursağında kaldı böyle.Bende evladıma yeri gelince kızıyorum, bazen sesim yüksek çıkıyor ama herşeye hemen bağırmıyorum. Burdaki profil gayet şiddet yanlısı biri. Sapla samanı karıştırmayalım bence
Bende sonradan okudum, adam ruh hastasıBurun sıkma olayını şimdi okudum. Evlerden ırak böylesi. O çocukcagizin kim bilir kaç defa sevinci kursağında kaldı böyle.
Boşanmaya nasıl ikna oldu peki? Böyle tipler kolay kolay pes etmezler çok uğraştırdı mı?ilk eşime çok benziyor. Dışarda melek gibi, herkesin sevdiği, imrendiği, eşine çocuklarına bağlı harika bir adamdı. Ama evde bir felaketti. Çok üst düzey psikolojik şiddeti vardı. Asla ve asla susmayan biriydi bizimkin de birde aşırı kıskançlık paranoya vardı. Hergün çantamı karıştırır, telefonumu didik didik eder google arama geçmişime bile bakardı acaba gün içinde nelere bakıyorum diye. Bırakın bir arkadaşla görüşmek kız kardeşimle kahve içmeye bile hiç bir zaman gidemedim. Nereye gidiyorsak peşimize takılır gelirdi. Çok seviyorum, ayrı duramıyorum derdi tabi yersek...O kadar çok konuşurdu ki onun susması için herşeyi verebilir herşeyi yapabilirdim. Birde beni çok sindirmişti. Cesaretsizdim boşanmak istesem bile ondan kurtulamayacağımı düşünürdüm. Benim 2 oğlum var en son onlarında psikolojilerinin baya bir bozulduğunu görünce cesaret ettim ve kararlı durdum boşandım. Bir gün bile pişman olmadım, acaba düzelirmiydik hiç demedim. Bir kez bile özlemedim. 11 sene evli kaldık son 3 senesinde hiç bir lafına kırılmaz ya da kızmazdım ne derse desin o kadar kayıtsızlık olmuştu bende. Sadece susmasını isterdim. 3 seneye yaklaşıyor boşanalı hala peşimde seni çok seviyorum, unutamıyorum falan diyor ki tekrar evlenmiş olmama rağmen. Bir erkek nasıl bu kadar çok konuşur aklım hayalim almıyor hala...
Bence boşan arkana da bakma...
Sen yumusak yumusak yaziyosun her seyi anlamiyoruz. Bu öküzün sana yaptigi siddetleri anlatsana asil. Senin burnunu sıkarak morartan adam cocuga vurmuyor mu? Sana vurmadi mi? Sen bu kadar alttan alan biri olmasan sen de hakkini savunsan kim bilir nolur bu adam seni hastanelik eder bence.Bakın bu normal bir bağırma değil. Aldığı kumbarayı elinden çekip masanın üstüne vura vura bağırdı yani sanki tüm hıncını çıkartmak ister gibi. Ben sadece çok basit bir şey için çocuğun nasıl kalbini kırdığını anlatmaya çalıştım. Ve bunu sürekli yapıyor. Neden bağırdığını kızdığını bile anlamadı çocuk. Mantıklı bir açıklaması yok bunun.
Bana öyle yapan herifin burnunu söküp eline veririm. Nasıl sinirlendim!Eğilimi var çok çabuk sinirlenir öfkelenir artık her şeyi beklerim. Yakın zamanda kızım kreşte arkadaşının ayakkabısını giyerek gelmiş yanlışlıkla ertesi gün evden çıkarken kızımın kendi ayakkabısını giydirmek istedim arkadaşının ayakkabısını da poşete koyup okula göndereyim diye düşünüyordum. Eşim ''ne gerek var giysin gitsin arkadaşının ayakkabısını öyle gitsin'' diye söylenmeye başladı ''işte sen çok ince düşüncelisin ne gerek var bu kadar inceliğe'' deyip söylenmeye bir taraftan da kızıma ayakkabıyı giydirmeye çalışırken bende öyle olmaz poşetle gönderilim dediğim esnada burnumu öyle bir şiddetle ve nefretle sıktı ki burnumun ucu mosmor oldu ben neye uğradığımı şaşırdım çünkü ortada bunu yapmasını gerektirecek bir şey yoktu işe gidecektim izin aldım gidemedim. Bir de burnumu sıktıktan sonra bana haksızsın hakkettin deyip bağırmaya devam etti. Sonra tabi aynı senaryo özürler dileyip tutulmayan sözler vermeler.
değişmez o adam.Konu sahibinin kızı Max 7 yaşında hatta daha küçük...ilk kumbarasi ise sevinçten bu şekilde davranması gayet normal. Biz yetişkinler bile bazen yaşımıza uygun olmayan şeyler yapıyoruz, tepkiler veriyoruz.
Ayrıca ota b.ka bağırarak çocuğa terbiye verilmez, güzelce anlatirsin. Gerekirse 10 kere anlatırsın.
Bizimkinin iyi yanı keyfine, konforuna aşırı düşkün olmasıydı. Paraya, pula rahata çok önem veren birisiydi. Evliliğimizin son 3 senesi sadece boşanma üzerineydi. Ben asla kavga etmezdim, sessiz sedasız o hayatımda yokmuş gibi evde yokmuş gibi davranırdım. Tabi onun davranışları devam ederdi. Bu derece psikolojik şiddete tanık olmayan kalmaz bence. Bu adamın ne olduğunu anlayınca kanıt toplamaya başladım. Mesela işyerimi hergün dahiliden 10 kere arardı. Cep telefonum zaten susmazdı. İşyerimdekiler şahit oldular mesela bana. Düğüne bi yere gittiğimizde yaşadığı kıskançlık krizlerine, beni eliyle itip kakmasına şahit olan çoktu. Hepsini yazdık boşanma dilekçesine. En vurucu olanı, evdeki çocuk bakıcısının ifadeleri,büyük oğlumun psikolojik terapi notlarıydı. Davayı ve delilleri görür görmez koşarak geldi anlaşmalı olsun dedi. Çünkü ağır kusurluydu. Rahatına düşkün olduğundan arabayı aldı gitti. Valla ne benim için ne çocukları için sefalet çekebilecek, işi ileri götürürse hapse girebilecek biri değildi.Banada ev eşyaları ev kaldı. Aslında hiç bişey alamazdı ama ben 3 sene sürecek davayı göze alamadım.Boşanmaya nasıl ikna oldu peki? Böyle tipler kolay kolay pes etmezler çok uğraştırdı mı?
valla demekki böyle tipler var yani. Kurtulmak lazım...İlk eşlerimiz aynı kişi olabilir mi acaba?Saçma sapan soruları, boşandıktan sonra bile peşinde koşması, hiç durmadan konuşması, sürekli eleştirmesi falan tamamen aynı. Kurtulmuş olmanıza çok sevindim.
Konu sahibi de boşansın, çocuğa şimdiden psikolojik şiddet uygulayan devamında neler yapmaz.
Boşayın bu adamı.. Bu da bir çeşit şiddet değil mi? Bu adam tedavi olmaz, olmaya yanaşmaz, malesef düzelmez de. Karakteri bu çünkü, hep ben haklıyım kafasında. Kendinize de, çocuğunuza da yazık etmeyin. Haa ama pişman olmamak ve aklınızda acaba kalmaması için psikolojik destek almasını önerip tedavi olmasını sağlayabilirseniz onu da deneyip görmüş, şans vermiş olursunuz.Eğilimi var çok çabuk sinirlenir öfkelenir artık her şeyi beklerim. Yakın zamanda kızım kreşte arkadaşının ayakkabısını giyerek gelmiş yanlışlıkla ertesi gün evden çıkarken kızımın kendi ayakkabısını giydirmek istedim arkadaşının ayakkabısını da poşete koyup okula göndereyim diye düşünüyordum. Eşim ''ne gerek var giysin gitsin arkadaşının ayakkabısını öyle gitsin'' diye söylenmeye başladı ''işte sen çok ince düşüncelisin ne gerek var bu kadar inceliğe'' deyip söylenmeye bir taraftan da kızıma ayakkabıyı giydirmeye çalışırken bende öyle olmaz poşetle gönderilim dediğim esnada burnumu öyle bir şiddetle ve nefretle sıktı ki burnumun ucu mosmor oldu ben neye uğradığımı şaşırdım çünkü ortada bunu yapmasını gerektirecek bir şey yoktu işe gidecektim izin aldım gidemedim. Bir de burnumu sıktıktan sonra bana haksızsın hakkettin deyip bağırmaya devam etti. Sonra tabi aynı senaryo özürler dileyip tutulmayan sözler vermeler.
Bana karşı yaptığı ilk fiziksel şiddeti buydu. Ben evliliğin ilk başlarında alttan alırdım bana eşi gibi değil de sanki eğitmeye çalıştığı bir varlık gibi davranırdı, kısıtlamaya çalışırdı tabi bunu ben anlamazdım normali bu sanırdım sonra bende sesimi çıkartınca büyük kavgalarımız başladı beni psikolojik anlamda yorup dediğini yaptırmaya çalıştı. Sadece bir kere elimden bir kaza çıkacak artık sus dedi bende çıksın bakalım ne oluyormuş görelim dedim bir şey yapmadı ama bu konuda kendisine güvenmiyorum. Her kavganın sonunda onun özürleri, sözleri, çiçekleri ile olayın üstü kapandı.Sen yumusak yumusak yaziyosun her seyi anlamiyoruz. Bu öküzün sana yaptigi siddetleri anlatsana asil. Senin burnunu sıkarak morartan adam cocuga vurmuyor mu? Sana vurmadi mi? Sen bu kadar alttan alan biri olmasan sen de hakkini savunsan kim bilir nolur bu adam seni hastanelik eder bence.
Öyle dengesiz bir hale sokuyor ki beni ne yapacağımı kafamda kurupta adım atamıyorum. Şimdi de sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi çok mutluymuşuz gibi davranıp beni sevgi sözlerine boğuyor. Benim kalbim çok soğudu bunu bakışlarımdan bile anlayabiliyor aslında o yüzden de şu anda olağanüstü bir çaba sarfediyor beni kaybetmek istemediğini her fırsatta söylüyor tabi bu davranışlarından sözlerinden artık etkilenmiyorum eskiden olsa etkilenirdim. Aile terapisine gitmeyi teklif edeceğim. Şu anda yapacağım ilk şey bu olacak.Boşayın bu adamı.. Bu da bir çeşit şiddet değil mi? Bu adam tedavi olmaz, olmaya yanaşmaz, malesef düzelmez de. Karakteri bu çünkü, hep ben haklıyım kafasında. Kendinize de, çocuğunuza da yazık etmeyin. Haa ama pişman olmamak ve aklınızda acaba kalmaması için psikolojik destek almasını önerip tedavi olmasını sağlayabilirseniz onu da deneyip görmüş, şans vermiş olursunuz.
Sizin terapiyle bir işiniz yok. Eşinizin tek başına ömür boyu terapi almasi lazim. Çünkü karakteri bu, kisilik bozukluğu var. Kizinizda adhd tanısı olmasi zaten eşinizin genleri yüzünden. Bu adamin tanısı nedir asıl mesele o? Aile terapisiyle olcak is degil bu vakit kaybetmeyin bireysel iyilesmesi lazim. Bana sorarsaniz eşiniz borderline. Okb da eşlik ediyor olabilir.Öyle dengesiz bir hale sokuyor ki beni ne yapacağımı kafamda kurupta adım atamıyorum. Şimdi de sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi çok mutluymuşuz gibi davranıp beni sevgi sözlerine boğuyor. Benim kalbim çok soğudu bunu bakışlarımdan bile anlayabiliyor aslında o yüzden de şu anda olağanüstü bir çaba sarfediyor beni kaybetmek istemediğini her fırsatta söylüyor tabi bu davranışlarından sözlerinden artık etkilenmiyorum eskiden olsa etkilenirdim. Aile terapisine gitmeyi teklif edeceğim. Şu anda yapacağım ilk şey bu olacak.
Bundan sonraki ilk dengesiz hareketinde, sinirli, agresif hareketinde bencede teklif edin, tedavi olmayacaksa da bu işi bitirmek istediğinizi söyleyin. Ya kendini düzeltsin ya da düzeltsin. Başka çaresi yok. Şuan çabalasa da elbet bir yerde yine eski haline dönecektir.Öyle dengesiz bir hale sokuyor ki beni ne yapacağımı kafamda kurupta adım atamıyorum. Şimdi de sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi çok mutluymuşuz gibi davranıp beni sevgi sözlerine boğuyor. Benim kalbim çok soğudu bunu bakışlarımdan bile anlayabiliyor aslında o yüzden de şu anda olağanüstü bir çaba sarfediyor beni kaybetmek istemediğini her fırsatta söylüyor tabi bu davranışlarından sözlerinden artık etkilenmiyorum eskiden olsa etkilenirdim. Aile terapisine gitmeyi teklif edeceğim. Şu anda yapacağım ilk şey bu olacak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?