PAYLAŞ BENİ
Paylaş beni,
Itır kokulu yaz günlerine
Başımı yatır.
Korkak deniz geri çekilirken
Dalga boyu yol alır.
Şimdi biz ne yapalım
Hangi seraba çöl olalım
Hangi dağa sevdalanalım
Paylaş bizi
Akışıyla zamanın
Ve susuşuyla yaprağın.
İçimden geçip giden,
Ardından baktığım hayat
Bir şiirden ötekine
Yollanır.
Otobüslerin
Asalak yalnızlıkları
Hürmeten selamladığımız
Geçmiş zaman aynalarıdır.
Paylaş beni şimdi
Şarabıyla bi dilencinin
Yudumlayın kanımı sıcak
Sağır bir şehir rehavetiyle
Gecenin.
ONLAR
Ansızın gelip bir hiçlikten
Hayatlarımıza, yüreklerimize,
gözbebeklerimize yerleşen, her şeyleşen
ömürce koruyup kolladıklarımız
onlar; çocuklarımız.
Ayrılığın –e hali
Kenevir gibi büyüdü içimde
Gizli saklı, saydam
Kimselere duyurmadan.
Hangi evresinde bu aşkı
Teşhis etti doktorlar
Ve hangi ilacın yan etkisiydi
Döne döne uyandığım sabahlar.
Huzursuz bir şarkı,
Sonu gelmeyen melodi
Hangi halindeyiz ayrılığın
Çekimleyecek halim yok şimdi.
Bilincim kapanmış
Şuursuzca aramaktaymışım ellerini
Ellerini görenler nedense
Yanlış adreslere göndermişler beni.
Ayrılığın –e hali;
Beni –sana, seni-bana gösterir
Ayrılığın –de hali;
Bende senden kalanlarla,
Sende benden gidenler arasında bir nota
-den hali;
her şeye rağmen
ölümden yakın olduğumdur hayata…
Satıyorum renklerimi
“satıyorum renklerimi
maviden başladım
çıkardım kırmızıları
dar zamanlara sakladığım”.
Isıtıyorum ellerimi dayayıp
Gidişinin hüznüne
Bir masal düşüyor kitap arasından
İçi boşaltılmış
Özlediğim her şey gözlerinde kalmış.
Nasıl dilsiz olur aynalar
Bir katre düşer alnıma gökyüzünden hediye
Nasıl incelir zaman akar ve yol alır
Yararak yüreğini ikiye
Anlıyorum ki şimdi,
En çok senden emin olmuşum
Iskalayarak kendimi
Gidersin II
Gidersin
Yine alev alır buralar
Hızı kesilir ağaçların
Soluksuz kalır orman.
Gidersin
Taş taş üstünde durmaz olur
Yorgun bir gün dökülür,
Sessiz kalır liman.
Gidersin
Susar evler,
kaldırımlar yayalara kapanır,
şiirlerde kalmaz derman.
Bir yağmur aklını kaçırmış gibi
Döver şehri
Her gidenin bir gölgesi kalır o zaman.
Gözlerimde yunus maviliği
Elimin içi testere,
Dokunacak diye korkar, karşımda duran
Gözlerin, akvaryumu ömrümün
Gidersen nefessiz kalır, ölürüm.
Paylaş beni,
Itır kokulu yaz günlerine
Başımı yatır.
Korkak deniz geri çekilirken
Dalga boyu yol alır.
Şimdi biz ne yapalım
Hangi seraba çöl olalım
Hangi dağa sevdalanalım
Paylaş bizi
Akışıyla zamanın
Ve susuşuyla yaprağın.
İçimden geçip giden,
Ardından baktığım hayat
Bir şiirden ötekine
Yollanır.
Otobüslerin
Asalak yalnızlıkları
Hürmeten selamladığımız
Geçmiş zaman aynalarıdır.
Paylaş beni şimdi
Şarabıyla bi dilencinin
Yudumlayın kanımı sıcak
Sağır bir şehir rehavetiyle
Gecenin.
ONLAR
Ansızın gelip bir hiçlikten
Hayatlarımıza, yüreklerimize,
gözbebeklerimize yerleşen, her şeyleşen
ömürce koruyup kolladıklarımız
onlar; çocuklarımız.
Ayrılığın –e hali
Kenevir gibi büyüdü içimde
Gizli saklı, saydam
Kimselere duyurmadan.
Hangi evresinde bu aşkı
Teşhis etti doktorlar
Ve hangi ilacın yan etkisiydi
Döne döne uyandığım sabahlar.
Huzursuz bir şarkı,
Sonu gelmeyen melodi
Hangi halindeyiz ayrılığın
Çekimleyecek halim yok şimdi.
Bilincim kapanmış
Şuursuzca aramaktaymışım ellerini
Ellerini görenler nedense
Yanlış adreslere göndermişler beni.
Ayrılığın –e hali;
Beni –sana, seni-bana gösterir
Ayrılığın –de hali;
Bende senden kalanlarla,
Sende benden gidenler arasında bir nota
-den hali;
her şeye rağmen
ölümden yakın olduğumdur hayata…
Satıyorum renklerimi
“satıyorum renklerimi
maviden başladım
çıkardım kırmızıları
dar zamanlara sakladığım”.
Isıtıyorum ellerimi dayayıp
Gidişinin hüznüne
Bir masal düşüyor kitap arasından
İçi boşaltılmış
Özlediğim her şey gözlerinde kalmış.
Nasıl dilsiz olur aynalar
Bir katre düşer alnıma gökyüzünden hediye
Nasıl incelir zaman akar ve yol alır
Yararak yüreğini ikiye
Anlıyorum ki şimdi,
En çok senden emin olmuşum
Iskalayarak kendimi
Gidersin II
Gidersin
Yine alev alır buralar
Hızı kesilir ağaçların
Soluksuz kalır orman.
Gidersin
Taş taş üstünde durmaz olur
Yorgun bir gün dökülür,
Sessiz kalır liman.
Gidersin
Susar evler,
kaldırımlar yayalara kapanır,
şiirlerde kalmaz derman.
Bir yağmur aklını kaçırmış gibi
Döver şehri
Her gidenin bir gölgesi kalır o zaman.
Gözlerimde yunus maviliği
Elimin içi testere,
Dokunacak diye korkar, karşımda duran
Gözlerin, akvaryumu ömrümün
Gidersen nefessiz kalır, ölürüm.
