Çıkmazdayım

Tiiredgirll .!.:

Ise gireli 6 7 ay oldu ama artik ruhen asiri derecede cokmus durumdayim. Sebebine girmek istemiyorum cok uzun.. Sadece soyle soylebilirim ki bir yerde sekreterim ve benim ne guzel hayallerim vardi.. simdi ayni yerde etrafimda surekli kendini gelistirmis okumus ve rn az bir konuda bilgisi olan insanlari gordukce artik kendimi git gide kotu hissetmeye basladim. ve sekreter muameleleri.. egolari.. disardan okuyunca cok basit gibi geliniyor olabilir ama artik dayanamiyorum.sla ama asla kucumsedigimden degil. Kac aydir ha ciktim cikcam taksidim yuzunden cikamiyorum. Ciktiktan sonra ne yapacagim onu hic bilmiyorum. Daha 20 yasindayim ama gelecegime bir sey katamamak beni o kadar uzuyor ki Universire simavina calisamadim bu sene icin. Ciktiktan sonra mecbur seneye olan hem uni simavina hem de kpss ye calismayi dusunuyorum. Sorun su ki isten cikinca ailemin psikolojik baskisi.. benden maddi bir beklentileri yok ama bu baskilarini anlamiyorum. Sabah bana dis taksidin bitsin cik diyen annem az once is bulmadan cikma diyor. Ya pardon da ben ciksam basvuracagim is yine ayni pozisyon olacak. Istiyorlar ki kpss ye hazirlanirken evde kalmim calisayim. Ciktiktan sonra annemle babamin ozellikle babamin soylemlerinden is buldun mu diye yapacagi psikolojik baskidan.. ( babam asiri bir sekilde otoriter) artik napacagimi bilemiyorum. Kimse derdimi anlamiyor. Ablama da anlattim goruyor ne kadar mutsuz oldugumu ilk baslarda bana destek cikti az once 2 ay sonra cikacagimi soyleyince sen bilirsin ciktiktan sonra calismicaksan sinava calisicaksan cik..Acikcasi kimsenin umurunda degil benim psikolojimin ne durumda oldugu. Tek bildigim gunden gune ruhumun daraldigi ve ne yapacagimi bilememem..
Siz olsaniz ne yapardiniz? Nasil bir yol izlerdiniz? Bana fikir verirseniz cok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Duygusuz_ .!.:

Ablan haklı değilmi ama , ya sınava çalış ya gir bi işe çalış demiş işte sen önce ne istediğine karar vermelisin bence

Genişletmek için tıkla...

bukettt45 .!.:

Ailenizin bu kadar baskı yapması yanlış çalış işe gir diye.yaşınız da daha küçükmüş istediğiniz bir bölümü bitirip o alanda işe girebilirsiniz.insanın her istediği olmuyor ama nasip de varsa meslek sahibi olursunuz inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Tiiredgirll .!.:

Evet ben de o baskidan ypruldum ve coktum artik. Is yeri beni ayri cokertti ama kalkip derdimi anlatamayacak bir aileye sahibim bu daha kotu hani hamgi yola ciksam ucu mutsuzluk ve ben cok yoruldum bu durumdan. 2 yillil bolum okudum yeni mezun oldum ama cok kotu bir bolumdu. Bolum birincisi oldum diye ise girmemem onlari sinir ediyor. Tekrardan okumam falan.. of yazarken daraldim napacagim hic bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Tiiredgirll .!.:

Ablam hakli, zaten bende onla aymi fikirdeyim. Ciksam isten oturup evde calisicam 1 sene. Ama iste o 1 sene annemle babamin gozune cok baticak. Babam surekli is baktin mi diye sorucak. Ki oyle siradan bir soru degil bu babam icin.. Ayrica 1 sene evde kalicam ama cebimde bes kurus olmayacak. Babamdan istemeyi istemiyorum
En azindan part time bir iste calissam harclik olarak o bile yeter bana amac sadece cebimde biraz harclik olsun. Ama iste bunu onlara dersem e niye.cikiyorsun isten diyecekler. Yani beni hicbir sekilde anlamayan, anlamak istemeyen, mutsuzlugumu onemsemeyem bir aileye sahibim ve en yakinimdakilerin beni dusunmemeleri bu konuda, okul okumami hem de 20 yasindayken daha desteklememeleri beni cok ama cok uzuyor

Genişletmek için tıkla...

Tiiredgirll .!.:

Ise gireli 6 7 ay oldu ama artik ruhen asiri derecede cokmus durumdayim. Sebebine girmek istemiyorum cok uzun.. Sadece soyle soylebilirim ki bir yerde sekreterim ve benim ne guzel hayallerim vardi.. simdi ayni yerde etrafimda surekli kendini gelistirmis okumus ve en az bir konuda bilgisi olan insanlari gordukce artik kendimi git gide kotu hissetmeye basladim. ve sekreter muameleleri.. egolari.. disardan okuyunca cok basit gibi geliniyor olabilir ama artik dayanamiyorum.asla ama asla kucumsedigimden degil. Kac aydir ha ciktim cikcam taksidim yuzunden cikamiyorum. Ciktiktan sonra ne yapacagim onu hic bilmiyorum. Daha 20 yasindayim ama gelecegime bir sey katamamak beni o kadar uzuyor ki Universire sinavina calisamadim bu sene icin. Ciktiktan sonra mecbur seneye olan hem uni simavina hem de kpss ye calismayi dusunuyorum. Sorun su ki isten cikinca ailemin psikolojik baskisi.. benden maddi bir beklentileri yok ama bu baskilarini anlamiyorum. Sabah bana taksidin bitsin cik diyen annem az once is bulmadan cikma diyor. Ya pardon da ben ciksam basvuracagim is yine ayni pozisyon olacak. Istiyorlar ki kpss ye hazirlanirken evde kalmim calisayim. Ciktiktan sonra annemle babamin ozellikle babamin soylemlerinden is buldun mu diye yapacagi psikolojik baskidan.. ( babam asiri bir sekilde otoriter) artik napacagimi bilemiyorum. Kimse derdimi anlamiyor. Ablama da anlattim goruyor ne kadar mutsuz oldugumu ilk baslarda bana destek cikti az once 2 ay sonra cikacagimi soyleyince sen bilirsin ciktiktan sonra calismicaksan sinava calisicaksan cik..Acikcasi kimsenin umurunda degil benim psikolojimin ne durumda oldugu. Tek bildigim gunden gune ruhumun daraldigi ve ne yapacagimi bilememem..
Siz olsaniz ne yapardiniz? Nasil bir yol izlerdiniz? Bana fikir verirseniz cok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Tiiredgirll .!.:

Ise gireli 6 7 ay oldu ama artik ruhen asiri derecede cokmus durumdayim. Sebebine girmek istemiyorum cok uzun.. Sadece soyle soylebilirim ki bir yerde sekreterim ve benim ne guzel hayallerim vardi.. simdi ayni yerde etrafimda surekli kendini gelistirmis okumus ve en az bir konuda bilgisi olan insanlari gordukce artik kendimi git gide kotu hissetmeye basladim. ve sekreter muameleleri.. egolari.. disardan okuyunca cok basit gibi geliniyor olabilir ama artik dayanamiyorum.asla ama asla kucumsedigimden degil. Kac aydir ha ciktim cikcam taksidim yuzunden cikamiyorum. Ciktiktan sonra ne yapacagim onu hic bilmiyorum. Daha 20 yasindayim ama gelecegime bir sey katamamak beni o kadar uzuyor ki Universire sinavina calisamadim bu sene icin. Ciktiktan sonra mecbur seneye olan hem uni simavina hem de kpss ye calismayi dusunuyorum. Sorun su ki isten cikinca ailemin psikolojik baskisi.. benden maddi bir beklentileri yok ama bu baskilarini anlamiyorum. Sabah bana taksidin bitsin cik diyen annem az once is bulmadan cikma diyor. Ya pardon da ben ciksam basvuracagim is yine ayni pozisyon olacak. Istiyorlar ki kpss ye hazirlanirken evde kalmim calisayim. Ciktiktan sonra annemle babamin ozellikle babamin soylemlerinden is buldun mu diye yapacagi psikolojik baskidan.. ( babam asiri bir sekilde otoriter) artik napacagimi bilemiyorum. Kimse derdimi anlamiyor. Ablama da anlattim goruyor ne kadar mutsuz oldugumu ilk baslarda bana destek cikti az once 2 ay sonra cikacagimi soyleyince sen bilirsin ciktiktan sonra calismicaksan sinava calisicaksan cik..Acikcasi kimsenin umurunda degil benim psikolojimin ne durumda oldugu. Tek bildigim gunden gune ruhumun daraldigi ve ne yapacagimi bilememem..
Siz olsaniz ne yapardiniz? Nasil bir yol izlerdiniz? Bana fikir verirseniz cok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

KudrAlobar .!.:

Sınavların garantisi yok. Madem buradan çıkarsanız aynı mevkide bir iş bulacaksınız çıkmayın. Kazandığınızdan aileniz almıyormuş. Kendi kazancınızla bir kpss kursuna yazılın, iş çıkışı oraya gidin sınava böyle hazırlanın. Evde hazırlanmaktan daha iyi bir seçenek bence. Kazanırsanız ne ala, kazanamazsanız işinizden olmazsınız.

Genişletmek için tıkla...

petrapuella .!.:

Senin konularını hatırlıyorum galiba bi üniversite de sekreterdin. Bence sende biraz alınganlık mevcut güzelim ve kendini hiçbir alanda yetkin görmediğinden hareketlerine yansıyor bu. Sana işten çık çıkma diyemem ama şunu söyleyeyim adam akıllı bi bölüm okumayacaksan hiç girme öyle toplara. Adam akıllı bi bölüm içinde ilk 40000e girmen gerekiyor bana göre öyle söyleyeyim. Üniversite mezunları işsiz master mezunları bile işsiz artık. İnan okul bittikten sonra ben de yaşadım aynı muameleleri bunun senin yaşınla eğitiminle o kadar da alakası yok. Yerinde olsam işten çıkmazdım ama kendimi geliştirirdim, bol bol gez kulüplere katıl dil öğren. Kendini eve kapatma sosyal bi hayatın olsun. İş yerindekilerine kendini anlatmaya çalışma kendini onlardan daha aşağı bi yere konumlandırma kafanda. Değilsin çünkü herkesin yapması gereken şeyler var herkes üniversite hocası olamaz değil mi sekretere de ihtiyaç var güvenlik görevlisine de. İnan öyle hocalar tanıdım ki mail atmaktan aciz adam prestiji batsın.
20 yaşındasın hayatının en güzel zamanı işin var kendini tanıman ve geliştirmen için çok zamanın var eğer istersen. Emin ol ülkedeki gençler arasında şanslı azınlıktasın. Yerinde olsam dediğim gibi devam ederdim ama karar senin. Bol şans

Genişletmek için tıkla...

Tiiredgirll .!.:

Ise gireli 6 7 ay oldu ama artik ruhen asiri derecede cokmus durumdayim. Sebebine girmek istemiyorum cok uzun.. Sadece soyle soylebilirim ki bir yerde sekreterim ve benim ne guzel hayallerim vardi.. simdi ayni yerde etrafimda surekli kendini gelistirmis okumus ve en az bir konuda bilgisi olan insanlari gordukce artik kendimi git gide kotu hissetmeye basladim. ve sekreter muameleleri.. egolari.. disardan okuyunca cok basit gibi geliniyor olabilir ama artik dayanamiyorum.asla ama asla kucumsedigimden degil. Kac aydir ha ciktim cikcam taksidim yuzunden cikamiyorum. Ciktiktan sonra ne yapacagim onu hic bilmiyorum. Daha 20 yasindayim ama gelecegime bir sey katamamak beni o kadar uzuyor ki Universire sinavina calisamadim bu sene icin. Ciktiktan sonra mecbur seneye olan hem uni simavina hem de kpss ye calismayi dusunuyorum. Sorun su ki isten cikinca ailemin psikolojik baskisi.. benden maddi bir beklentileri yok ama bu baskilarini anlamiyorum. Sabah bana taksidin bitsin cik diyen annem az once is bulmadan cikma diyor. Ya pardon da ben ciksam basvuracagim is yine ayni pozisyon olacak. Istiyorlar ki kpss ye hazirlanirken evde kalmim calisayim. Ciktiktan sonra annemle babamin ozellikle babamin soylemlerinden is buldun mu diye yapacagi psikolojik baskidan.. ( babam asiri bir sekilde otoriter) artik napacagimi bilemiyorum. Kimse derdimi anlamiyor. Ablama da anlattim goruyor ne kadar mutsuz oldugumu ilk baslarda bana destek cikti az once 2 ay sonra cikacagimi soyleyince sen bilirsin ciktiktan sonra calismicaksan sinava calisicaksan cik..Acikcasi kimsenin umurunda degil benim psikolojimin ne durumda oldugu. Tek bildigim gunden gune ruhumun daraldigi ve ne yapacagimi bilememem..
Siz olsaniz ne yapardiniz? Nasil bir yol izlerdiniz? Bana fikir verirseniz cok sevinirim

Genişletmek için tıkla...

Tiiredgirll .!.:

Peki mutsuzlugum ne olacak? istemsizce mutsuz olusum

Genişletmek için tıkla...