Çıkmazdayım:(

andromeda-80 · 3 Mayıs 2016

Arkadaşlar kk da yeniyim. İlk entrym hatta. Kafam karışık, fikir alacak kimsem de yok malesef. Benim sorunum eşimle. Birbirimizden koptuk, sevgimiz bağlılığımız kalmadı. Evin içinde iki yabancı gibiyiz. Aslında kötü biri değildir eşim, sigara hariç kötü alışkanlığı bile yoktur. Psikolojik ya da fiziksel hiçbir şekilde şiddet uygulamaz, tartışmayı uzatmaz. Buraya kadar herşey yolunda görünüyor farkındayım. Ama evin içinde varlığı yokluğu bir. Ha duvarla konuşmuşum ha onunla bir farkı yok. Evle ve benimle alakası yok. Ben de bu ilgisizlikten ve bunu defalarca tekrarladığım halde bir gelişme kaydedemediğimiz için soğudum ondan. Halbuki defalarca söyledim, istediğim bir tatlı söz, biraz ilgi. Başka bir beklentim yok diye. Eve gelmesi için saatleri sayan benken şimdi gelecek mi gelmeyecek mi umurumda değil. Zaten fiziken gelse de ruhu evde değil. Asıl sorun bu değil. Bir kızımız var 6 yaşına yakın. Kızım evliliğimin sağlam olduğu zamanlarda dünyaya geldi. Şimdi kızım kardeş istiyor. Hatta o kadar çok istiyor ki tv de ya da yolda, parkta bebek görünce bakakalıyor bebeklere. Öyle bir boynunu büküp içli içli bakışı var ki burnumun direği sızlıyor, içim kopuyor o haline. Ama bizim babasıyla ilişkimiz bebek yapma yakınlığı için çookk uzak. Zaten uzun zamandır ev arkadaşı gibiyiz. Bu arada eşimle ayrılma konusunu konuştuk. Yapabileceğimiz herşeyi yapıp kurtarmaya çalışma konusunda ortak karara vardık ama ne o ne ben bunun için çabalayamıyoruz bile, o kadar soğumuşuz. Kızıma kıyamıyorum, eşimi yeniden sevemiyorum ne yapacağımı gerçekten bilemiyorum.

bboonnyy9090 · 3 Mayıs 2016

eşinle konuşmayı dene olmadı evlilik terapistinden destek alın

Laale · 3 Mayıs 2016

andromeda-80 .!.:
Arkadaşlar kk da yeniyim. İlk entrym hatta. Kafam karışık, fikir alacak kimsem de yok malesef. Benim sorunum eşimle. Birbirimizden koptuk, sevgimiz bağlılığımız kalmadı. Evin içinde iki yabancı gibiyiz. Aslında kötü biri değildir eşim, sigara hariç kötü alışkanlığı bile yoktur. Psikolojik ya da fiziksel hiçbir şekilde şiddet uygulamaz, tartışmayı uzatmaz. Buraya kadar herşey yolunda görünüyor farkındayım. Ama evin içinde varlığı yokluğu bir. Ha duvarla konuşmuşum ha onunla bir farkı yok. Evle ve benimle alakası yok. Ben de bu ilgisizlikten ve bunu defalarca tekrarladığım halde bir gelişme kaydedemediğimiz için soğudum ondan. Halbuki defalarca söyledim, istediğim bir tatlı söz, biraz ilgi. Başka bir beklentim yok diye. Eve gelmesi için saatleri sayan benken şimdi gelecek mi gelmeyecek mi umurumda değil. Zaten fiziken gelse de ruhu evde değil. Asıl sorun bu değil. Bir kızımız var 6 yaşına yakın. Kızım evliliğimin sağlam olduğu zamanlarda dünyaya geldi. Şimdi kızım kardeş istiyor. Hatta o kadar çok istiyor ki tv de ya da yolda, parkta bebek görünce bakakalıyor bebeklere. Öyle bir boynunu büküp içli içli bakışı var ki burnumun direği sızlıyor, içim kopuyor o haline. Ama bizim babasıyla ilişkimiz bebek yapma yakınlığı için çookk uzak. Zaten uzun zamandır ev arkadaşı gibiyiz. Bu arada eşimle ayrılma konusunu konuştuk. Yapabileceğimiz herşeyi yapıp kurtarmaya çalışma konusunda ortak karara vardık ama ne o ne ben bunun için çabalayamıyoruz bile, o kadar soğumuşuz. Kızıma kıyamıyorum, eşimi yeniden sevemiyorum ne yapacağımı gerçekten bilemiyorum.

Olmuyorsa zorlamanın bir anlamı yok.
Evliliğiniz bitmiş bence.
Hayırlı olsun inşallah...

andromeda-80 · 3 Mayıs 2016

Çok konuştuk, çok ayrı frekanslardayız. Ne o beni anlayabiliyor, ne ben onu. Aslında ben elimden geleni yaptığımı düşünüyorum. Onun beklentileri için çok şeyi sineye çektim. Herkesin hayatında olan sorunlarımız var bizim de. Güvenimi kaybedecek çok şey yaptı, çok söz verdi tutmadı. Benim de hiçbir şeyi unutamama gibi bir huyum var ama olan şeyleri yok saymaya çalışıyorum. Kinlendiğim bazı durumları unutmaya çalışıyorum. Eşim boğazına çok düşkündür mesela, elimden geldiğince hoşuna gidecek şeyleri yapmaya çalışıyorum. Hiçbir maddi beklenti içinde bile değilim, bir kere bile ona şunu istiyorum demedim. Çocuğun hemen hemen herşeyiyle zaten ben ilgileniyorum. Ben söylemesem kızıyla bile vakit geçirmek aklına gelmez. Tek istediğim benim duygularımı yeniden canlandırmak için emek sarfetmesi ama yapmıyor. Bunu istediğimi söyleyince boş boş yüzüme bakıyor. Aslında aile terapisti meselesini kendisi önerdi bana. Gitmek de istiyorum ama ciddi maddi yük, şu an karşılayamayız

Emojii · 3 Mayıs 2016

Bu kadar ağır olmasa da dediklerinizi 7 aylık ilişkimde yaşadım. Artık iletişim kuramaz hale gelmiştik sürekli kavga tartışma, dediğiniz şeyleri ilerde evlendiğimde yaşarım diye düşünerek günlerce düşündüm ve ilişkimi bitirdim. Seviyorum seviyordum bitirirken. Ama artık iletişim kuramaz hale gelmiştik küçücük bir olayda bile sen ben kavgasına dönüyordu olay , bende siz gibi senden cok birsey beklemiyorum küçücük bir ilgi, kelime küçücük bi söz bekliyorum derdim tamam derdi ama bir gün olur ertesi gün olmazdı. Çoğunluklu her konuda suç bana gelirdi benim yüzümden olmuştu olurdu hep.. ona tam anlamıyla güvenemedim.. İlerde pişman olmamak için şimdi bitirdim... Sizde biraz kendimi gördüm..

andromeda-80 · 3 Mayıs 2016

Aslında bizim kavgamız gürültümüz olmaz pek. İletişim yok sadece.Biz evlenmeden önce o kadar ilgiliydi ki onu bekliyorum belki. Her derdimde koşar gelirdi. Biraz moralim bozuk diye gecenin bir yarısı 30 km yol teperek evimin önüne gelip, sadece pencereden beni seyredip bana biraz moral vererek gitmişliği vardır. Benim onunla evlenmeme neden olan şey tek cümlesiydi. O kadar büyük bir cümleydi ki bana göre, bir ömre yeter sandım. "Artık güçlü olmana gerek yok, ben varım" demişti. Şimdi ise dünya üstüme yıkılsa bakar geçer o kadar. Bu kadar keskin dönüş beklemiyordum, benimki de pek çok hayal kırıklığından biri işte. Aslında boşanmaktan korkmuyorum, benim asıl korkum kızımdaki hayal kırıklığı. Kardeş isteğini görmezden gelemiyorum

tugsem_10 · 3 Mayıs 2016

bir hafta ayrı bir yerde yaşayın bakalım.ne olacak.

ilkduyansenol · 3 Mayıs 2016

sırf kızınız istiyor diye çocuk yapılmaz.tek taraflı evlilik yürümez siz arkanızı döndüğünüzde ben bu evlilikte yeteri kadar fedakarlık yaptım diyorsanız kangrene çevirmenin anlamı yok.siz mutlu olursanız çocığunuz mutlu olur evde huzur varsa çocuk huzurlu büyür.

dilek yapan · 3 Mayıs 2016

andromeda-80 .!.:
Çok konuştuk, çok ayrı frekanslardayız. Ne o beni anlayabiliyor, ne ben onu. Aslında ben elimden geleni yaptığımı düşünüyorum. Onun beklentileri için çok şeyi sineye çektim. Herkesin hayatında olan sorunlarımız var bizim de. Güvenimi kaybedecek çok şey yaptı, çok söz verdi tutmadı. Benim de hiçbir şeyi unutamama gibi bir huyum var ama olan şeyleri yok saymaya çalışıyorum. Kinlendiğim bazı durumları unutmaya çalışıyorum. Eşim boğazına çok düşkündür mesela, elimden geldiğince hoşuna gidecek şeyleri yapmaya çalışıyorum. Hiçbir maddi beklenti içinde bile değilim, bir kere bile ona şunu istiyorum demedim. Çocuğun hemen hemen herşeyiyle zaten ben ilgileniyorum. Ben söylemesem kızıyla bile vakit geçirmek aklına gelmez. Tek istediğim benim duygularımı yeniden canlandırmak için emek sarfetmesi ama yapmıyor. Bunu istediğimi söyleyince boş boş yüzüme bakıyor. Aslında aile terapisti meselesini kendisi önerdi bana. Gitmek de istiyorum ama ciddi maddi yük, şu an karşılayamayız

canım, sen şu anda büyülü sözler duyup eşine eski heyecanını kazanmak istiyorsun anlıyorum. ama üzülerek söylüyorum sizin sevginiz bitmiş. ve hayat çok kısa... tahminimce 30lu yaşlarındasın, harcama kendini. gücünü ve aklını topla, kendini en iyi sen bilirsin. eminim her türlü durumun altından üstünden kalkarsın. yüzündeki gülücüğü içindeki yaşama sevincini asla eksik etme. her şey güzel olacak inan buna. Ben sana inanıyorum.

andromeda-80 · 3 Mayıs 2016

Huzur kavramı biraz düşündürücü. Yani sevginin yokluğu huzursuz edermi ki? Yanlız yaşıyor gibiyim daha çok. Ama bazı şeyler de batmıyor değil. Bu kadar çok koptuğun birinin ihtiyaçlarını karşılamak ( yemek, çamaşır, ütü gibi) bile bi yerden sonra batıyor. Ama ayrılmadan önce tüm seçenekleri denemiş, keşkem kalmamış olmalı. Çocuğuma bunu borçluyum. Daha ne yapılabilir bilmiyorum

andromeda-80 · 4 Mayıs 2016

tugsem_10 .!.:
bir hafta ayrı bir yerde yaşayın bakalım.ne olacak.

Senede bir iki kere yurt dışına gider eşim. Dediğiniz 1 haftalık ayrılıkları yaşıyoruz ama şahsen ben pek özleyemiyorum, onun da pek özlediğini sanmıyorum. Zaten yurt dışındayken evde olduğundan daha fazla konuşuyoruz. Sürekli görüntülü arar, konuşuruz. Normal hayatımızda o kadar çok konuşmamaya alışmışız ki çok konuşunca da sıkılıyorum şahsen :)))

andromeda-80 · 4 Mayıs 2016

ilkduyansenol .!.:
sırfedebiliyorumiyor diye çocuk yapılmaz.tek taraflı evlilik yürümez siz arkanızı döndüğünüzde ben bu evlilikte yeteri kadar fedakarlık yaptım diyorsanız kangrene çevirmenin anlamı yok.siz mutlu olursanız çocığunuz mutlu olur evde huzur varsa çocuk huzurlu büyür.

Doğru söylüyorsunuz. Bunun doğruluğunu mantık olarak kabul edebiliyorum ama anne yüreği dayanmıyor işte. Kızımın o eksik haline, o boynunu büküp bebeklere bakışına dayanamıyorum. Aslında ben kızıma karşı neler yapabilirim onu düşünerek açmıştım konuyu, eşimle ilişkimizden ziyade

andromeda-80 · 4 Mayıs 2016

dilek yapan .!.:
canım, sen şu anda büyülü sözler duyuiste eski heyecanını kazanmak istiyorsun anlıyorum. ama üzülerek söylüyorum sizin sevginiz bitmiş. ve hayat çok kısa... tahminimce 30lu yaşlarındasın, harcama kendini. gücünü ve aklını topla, kendini en iyi sen bilirsin. eminim her türlü durumun altından üstünden kalkarsın. yüzündeki gülücüğü içindeki yaşama sevincini asla eksik etme. her şey güzel olacak inan buna. Ben sana inanıyorum.

Eşime eski heyecanımı kazanmak istiyorum evet ama inanın kendim için değil. Kızımın kardeş isteği eşimle kopukluğumuzu düzeltmemi gerektirdiği için. Kaldı ki ikinci bir çocuk olursa sevgisiz dünyaya gelmesi ona da haksızlık, isterim ki sevgiyle dünyaya gelsin, istensin, beklensin. Eşimle koptuk doğru ama ayrılmayı da istemiyor. Kurtarmak istiyorum diyor, ben hala seviyorum diyor. Kendi başımıza çözemiyoruz, bir aile terapistine gidelim diyor. Ne kadar doğru bilemem gerçi de. Ben onun kadar net seviyorum diyemiyorum mesela. Yani bir umut olduğuna inanmak istiyorum:) Güzel sözleriniz için teşekkür ederim. Kk benim girip mesaj yazacağımı aklıma bile getirmeyeceğim bir alandı. Ama bazen insan manevi destek arıyor. Siz de iyiniyetli hoş bir mesajla destek verdiniz çok sağolun

andromeda-80 · 4 Mayıs 2016

abde .!.:
Bu kadar ağır olmönerebilirilerinizi 7 aylık ilişkimde yaşadım. Artık iletişim kuramaz hale gelmiştik sürekli kavga tartışma, dediğiniz şeyleri ilerde evlendiğimde yaşarım diye düşünerek günlerce düşündüm ve ilişkimi bitirdim. Seviyorum seviyordum bitirirken. Ama artık iletişim kuramaz hale gelmiştik küçücük bir olayda bile sen ben kavgasına dönüyordu olay , bende siz gibi senden cok birsey beklemiyorum küçücük bir ilgi, kelime küçücük bi söz bekliyorum derdim tamam derdi ama bir gün olur ertesi gün olmazdı. Çoğunluklu her konuda suç bana gelirdi benim yüzümden olmuştu olurdu hep.. ona tam anlamıyla güvenemedim.. İlerde pişman olmamak için şimdi bitirdim... Sizde biraz kendimi gördüm..

Canım tahminimce benden yaşça küçüksündür. Bir abla olarak şunu önerebilirim. Ne kadar seversen sev, içine sinmeyen bir şey varsa, taşlardan biri bile yerine tam oturmuyorsa, sana garip gelen ya da batan birşeyler varsa o ilişkiyi tekrar tekrar düşün. Sana evlilikten önce batan şey evlendikten sonra düzelmiyor aksine çığ gibi büyüyor çünkü. Bundan sonraki ilişkinde doğru insanla karşılaşmanı dilerim

tugsem_10 · 4 Mayıs 2016

andromeda-80 .!.:
Senede bir iki kere yurt dışına gider eşim. Dediğiniz 1 haftalık ayrılıkları yaşıyoruz ama şahsen ben pek özleyemiyorum, onun da pek özlediğini sanmıyorum. Zaten yurt dışındayken evde olduğundan daha fazla konuşuyoruz. Sürekli görüntülü arar, konuşuruz. Normal hayatımızda o kadar çok konuşmamaya alışmışız ki çok konuşunca da sıkılıyorum şahsen :)))

sizinki "seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli" şarkısı gibi olmuş ayrılık yakınlaştırıyor yakınlık uzaklaştırıyor ilginç.demekki çift olarak yan yana dinamizminiz düşüyor.tam bir aşk evliliği olmuş sizinkisi.tek körükleyen uzaklık.

Laale · 4 Mayıs 2016

tugsem_10 .!.:
sizinki "seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli" şarkısı gibi olmuş ayrılık yakınlaştırıyor yakınlık uzaklaştırıyor ilginç.demekki çift olarak yan yana dinamizminiz düşüyor.tam bir aşk evliliği olmuş sizinkisi.tek körükleyen uzaklık.

Arkadaş özlemiyorum,konuşurken sıkılıyorum diyor. Eşimin de özlediğini sanmıyorum diyor.
Nasıl aşk evliliği bu?
Nasıl uzaklık körüklüyor ki?
Siz mi yanlış okuyorsunuz ben mi?

andromeda-80 · 4 Mayıs 2016

Laale .!.:
Arkadaş özlemiyorum,konuşurken sıkılıyorum diyor. Eşimin de özlediğini sanmıyorum diyor.
Nasıl aşk evliliği bu?
Nasıl uzaklık körüklüyor ki?
Siz mi yanlış okuyorsunuz ben mi?

Laale hanım uzaktayken daha çok konuşuyoruz, evde o kadar konuşmuyoruz dediğim için öyle düşünmüştür muhtemelen. Aşk evliliği diyemem ama görücü usulündeki gibi tamamen mantık da diyemem aramızdakine. Zaten görücü usulü evlenmedim ben. Biz iki iyi arkadaş gibiydik, birbirimizden başka bizi anlayan yoktu etrafımızda, biz de birbirimize sığınıp evlendik. Çok aşıktım desem yalan olur ama onun o sahiplenen, koruyan, ben söylemeden anlayan, derdimi anlatmadan bilen tavrını aşkın çok üstünde tutmuştum. Zaten babamı çocuk sayılabilecek yaşta kaybettiğim için yıllar sonra bu kadar güven veren biri ilaç gibi gelmişti bana. Öyle düşünerek evlendim

andromeda-80 · 4 Mayıs 2016

tugsem_10 .!.:
sizinki "seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli" şarkısı gibi olmuş ayrılık yakınlaştırıyor yakınlık uzaklaştırıyor ilginç.demekki çift olarak yan yana dinamizminiz düşüyor.tam bir aşk evliliği olmuş sizinkisi.tek körükleyen uzaklık.

Yan yanayken dinamizmimizin düştüğü çok doğru bir tespit. Evlenmeden önce de telefon ve o zamanlar moda olan msn üzerinden daha çok konuşurduk. Şimdi de sabah telefonda konuşuruz ama akşam yanyanayken herkes kendi dünyasında

sukranyildizer · 4 Mayıs 2016

canım öncelikle şunu söyliyim durumun monotonluğu can sıkıcıymış. bence bu konuyla alakalı bi uzmana görünmelisiniz. hem yeni bi bebek fikride evliliği canlandırmak için iyi bi fikir gibi geldi bana

andromeda-80 · 4 Mayıs 2016

sukranyildizer .!.:
canım öncelikle şunu söyliyim durumun monotonluğu can sıkıcıymış. bence bu konuyla alakalı bi uzmana görünmelisiniz. hem yeni bi bebek fikride evliliği canlandırmak için iyi bi fikir gibi geldi bana

Monotonluk can sıkıcı evet. Eşimi bilmem de benim uzaklaşmamda kesin etkisi olmuştur. Evliliği canlandırmak için bebek yapmak istemiyorum açıkçası, canlansın sonra bebek yapalım istiyorum. İstenen, beklenen, aşkla doğan bir çocuk olsun olacaksa. Annem beni dünyaya getirmeden önce kv si ona iki çocuğu var diye acırmış. Başka çocuğu olmuyor sanırmış. Eskiler 5-6 tane doğuruyormuş malum. Annem de kv si öyle dedi diye inat olsun diye doğurmuş beni. Açık açık da söylerdi bana. Öyle içime oturdu ki o laf, hala düşündükçe üzülürüm. O yüzden bir çocuk yapacaksam sadece dünyaya gelmesini istediğimiz için olsun isterim. Başka nedenlerin altında ezilmesini istemiyorum

Çıkmazdayım:(

Popüler Üye

Popüler Üye

Aşikârdır Zat-ı Hak

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Minik dünyam...

kaça bölünebilirim

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Minik dünyam...

Aşikârdır Zat-ı Hak

Popüler Üye

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Benzer Konular