- Konu Sahibi ferforjeler
- #1
nerden nasıl başlayacağımı bilmiyorum....sanki hiçbirşey yolunda gitmiyor..herşey üst üste geliyor...kendimi çok yalnız hissediyorum...
ilk önce erkek arkadaşımdan bahsetmek istiyorum 3 yıllık bir ilişkim vardı hatta 4.senemize girecektik artık ayrı şehirlerdeyiz...ve ben bu sene dersaneye gidip kpssye hazırlanacağım ve küçük bir ilçede olduğumdan dolayı burda dersane olmadığından ablamda kalacağım...ne dersaneye gitmemi istedi ne ablamlarda kalmamı istedi...en son kabul etti ama birçok saçma sapan istekle beraber....geçen hafta görüşmeye geldi konu dersane olayına geldi istemeyerek kabul ediyorum ama benim şartlarım doğrultusunda diye giriş yaptı....ne makyaj yapıcakmışım ne evde gelenlerin yanına çıkıcakmışım ..ttelefonlarını derste dahi olsam açacakmışım.hiçbir erkekle merabalığım olmayacakmış buraya kadar hiç sesimi çıkartmadım sonra neymiş efendim hiçbirşekilde erkek hocalara soru sormayacakmışım...bende ters teptim kusura bakma ben soru sorarken hoca seçemem diye... ilk kolumu sıktırdı çektim kolumu sonra demediğini bırakmadı kızlar....ben oraya ortam yapmaya gidiyormuşum...yok ben evde çok sıkılmışım o yüzden gidiyormuşum...benim amacım geleceğim değilmiş daha neler neler... sonra bana küfür ederek beni masasından kovdu ve ben bunların hiçbirini haketmedim kızlar....şimdi hergün arıyor ama bitti kızlar....kendimi çok kötü hissetsemde bitti...
bilmiyorum daha önce bir akrabasında kalan oldu mu kızlar ben daha öncede kaldım inanın çok zor sadece kalan için değil eminim onlar içinde çok zor yeri geldi aç yattığım oldu yeri geldi duşumu alamadan gittiğim oldu bu sefer ablamda kalıcam belki bu kadar zorlanmıcam ama yine çok zor geçecek kızlar....ve ablam hamile benim kalacağım odası çocuk odası yapmak isteyeceklerdir ben nasıl davrancam kaç aylıkken çocuğun odası yapılır onlarıda zor duruma düşürmek istemiyorum belki söyleyemez onlar ben teklifte bulunayım daha ilk çocuk ve benim sınavıma 1 2 ay kala dünyamıza gelecek bebeğimiz...
25 yaşındayım arkadaşlarımın çoğu evlendi gitti ben daha başkalarının üzerinde kalıyorum...sanki herşey ters gidiyor...bunları yazarken bile gözlerim doluyor...birde çok ince düşünen içien kapanık biriyim kızlarrr...sanki ne kendi evimde yerim var ne bir başka yerde....kendi düzenimi kurmayı o kadar çok kurmak istiyorumki artık.....



ilk önce erkek arkadaşımdan bahsetmek istiyorum 3 yıllık bir ilişkim vardı hatta 4.senemize girecektik artık ayrı şehirlerdeyiz...ve ben bu sene dersaneye gidip kpssye hazırlanacağım ve küçük bir ilçede olduğumdan dolayı burda dersane olmadığından ablamda kalacağım...ne dersaneye gitmemi istedi ne ablamlarda kalmamı istedi...en son kabul etti ama birçok saçma sapan istekle beraber....geçen hafta görüşmeye geldi konu dersane olayına geldi istemeyerek kabul ediyorum ama benim şartlarım doğrultusunda diye giriş yaptı....ne makyaj yapıcakmışım ne evde gelenlerin yanına çıkıcakmışım ..ttelefonlarını derste dahi olsam açacakmışım.hiçbir erkekle merabalığım olmayacakmış buraya kadar hiç sesimi çıkartmadım sonra neymiş efendim hiçbirşekilde erkek hocalara soru sormayacakmışım...bende ters teptim kusura bakma ben soru sorarken hoca seçemem diye... ilk kolumu sıktırdı çektim kolumu sonra demediğini bırakmadı kızlar....ben oraya ortam yapmaya gidiyormuşum...yok ben evde çok sıkılmışım o yüzden gidiyormuşum...benim amacım geleceğim değilmiş daha neler neler... sonra bana küfür ederek beni masasından kovdu ve ben bunların hiçbirini haketmedim kızlar....şimdi hergün arıyor ama bitti kızlar....kendimi çok kötü hissetsemde bitti...
bilmiyorum daha önce bir akrabasında kalan oldu mu kızlar ben daha öncede kaldım inanın çok zor sadece kalan için değil eminim onlar içinde çok zor yeri geldi aç yattığım oldu yeri geldi duşumu alamadan gittiğim oldu bu sefer ablamda kalıcam belki bu kadar zorlanmıcam ama yine çok zor geçecek kızlar....ve ablam hamile benim kalacağım odası çocuk odası yapmak isteyeceklerdir ben nasıl davrancam kaç aylıkken çocuğun odası yapılır onlarıda zor duruma düşürmek istemiyorum belki söyleyemez onlar ben teklifte bulunayım daha ilk çocuk ve benim sınavıma 1 2 ay kala dünyamıza gelecek bebeğimiz...
25 yaşındayım arkadaşlarımın çoğu evlendi gitti ben daha başkalarının üzerinde kalıyorum...sanki herşey ters gidiyor...bunları yazarken bile gözlerim doluyor...birde çok ince düşünen içien kapanık biriyim kızlarrr...sanki ne kendi evimde yerim var ne bir başka yerde....kendi düzenimi kurmayı o kadar çok kurmak istiyorumki artık.....



