Hanimlar, oğlum üç yaşına giriyor ve yavaştan ikinci bebeği düşünmeye başladık. Kaynana tarafım tam bir kız çocuk hastası. Eltimin bir oğlu ve bir kızı var. Bana da ayda yılda, bir araya gelirsek, alttan alttan ikincisi kız olur inşallah diye kendilerince baskı yapmaya çalışıyorlar.
Oğlum çok narin, kibar, evde herşeye yardım etmeye çalışan, bir şey tasisam koşup ucundan tutan, çok ama çok düşünceli bir bebek. O doğduktan sonra açıkçası kız bebek hayalim kendi kendine eridi bitti. Hatta erkek olursa, birbirlerine daha iyi destek olurlar diyorum kendi kendime düşününce. Tabii ki herşeyin başı sağlık ama oğlum benim dünyam ve o kadar arkadaş ki bana o küçücük haliyle.
Geçen gün babasıyla tartıştık ve sesler ne yazik ki yükseldi biraz. Daha doğrusu eşimin sesi. Bunu duyan oğlum babasının yanına giderek anneme bir daha bağırma babaa dedi. Yanıma gelip üzülme ben seni korurum falan dedi. Aşkım ya. :) Ne yani ikinci bir oğlum olursa ki hiç mahsuru yok, bu cahillerin ağzına sakız mi olacagim şimdi?