- 8 Haziran 2010
- 2.801
- 8.288
- 158
Ya burda sirf kadin yöneticiyi savunacagiz diye niye gercekleri gormezden geliyoruz ki?
Kimse erkeklere mukemmel yoneticiler de demiyor ki. Kadinlarla calismak daha zor diyoruz.
Bunu daha zor bulmam demek, kadinlari yonetici konumunda istemedigim anlamina mi geliyor? Ne alaka? Elestirmenin neresi kotu? Elestirelim ki hatali yonlerimizi gorelim ve boyle yapmayalim. Bir gun ben de ust konumunda calisacagim ve kadin ustlerimden gördüğüm bu negatif ozellikleri ben yapmayacağım diye kendime telkin ede ede çalışıyorum. Sirf hayatin her alanında cinsiyetci yaklasima maruz kaliyorum diye hemcinsimi elestirmemem sacma degil mi? Bu da pozitif ayrimcilik oluyor. Ben bana kan kusturan erkek ya da kadin her ust insani elestiririm. Ama hayatimda genelde kadinlarla zor calisiyorum napalim yani? E erkekler de boyle diye gormezden mi geleyim?
Dunyayi yoneten erkeklerle bu durumu karsilastirmak da sacma. Henuz kadin bir lider goremedik, kadinlarin yonettigi bir dunyada cicek acacagini mi dusunuyorsunuz?
Dunyada kadin yönetici olmamasi ayri bir sorun, kadin yoneticilerin kisisel sorunlarini ise karıştırdığını savunmak ayri bir sorun. Ikisi ayri cinsiyetçi durumlar. Iki durumu karsilastirmak da sacma.
Toplumda kadin sevisirse o.pu oluyor ama erkege bir sey olmuyor olmasi da ayri bir cinsiyetci konu. Bunlarin hepsinin birbiriyle karsilastirmak bir sonuca vardirmaz.
Ha burda neden boyle oldugumuzu tartisirsak aslinda en dogrusu olur. Kucuklukten itibaren itelenip kakilarak, sen sus, sen konusma, sen kadinsin ne isin olur gibi laflarla buyumemiz etkili olabilir bilemiyorum.
Ayrica ben kadinlarla calismak zor diye niye yonetici olmak istemeyeyim? Ben kendime dersler cikararak ozel hayatimi is hayatima yansıtmamayi ogrenmeye çalışıyorum. Iyi ve duzgun olmayi amaçlıyorum. Dedigim gibi eleştiriyoruz diye burda 'kadinlar yonetici olmasin, kadinlar calismasin, zaten erkekler de soyle boyle' demek istemiyoruz.
Bir de mesela benim annem ev hanimi, hic calismamis. Simdi o gelip burda, kadin yonetici soyle boyle dese cinsiyetci yaklaşmış olur da is hayatinin ortasındaki kadinlarin, yasadiklari deneyimlerle bir tumevarim yapmasi cinsiyetci olmuyor.
Nasil ki ben tanimadigim bir erkekle ayni evde kalmayarak, aslinda tanimadigim tum erkekleri potansiyel sapik konumuna sokuyorsam ve bundan deneyimledigim olaylar mesulse, yasayan insanların kadin yoneticiyi daha zor bulması da cok olasi.
Kimse erkeklere mukemmel yoneticiler de demiyor ki. Kadinlarla calismak daha zor diyoruz.
Bunu daha zor bulmam demek, kadinlari yonetici konumunda istemedigim anlamina mi geliyor? Ne alaka? Elestirmenin neresi kotu? Elestirelim ki hatali yonlerimizi gorelim ve boyle yapmayalim. Bir gun ben de ust konumunda calisacagim ve kadin ustlerimden gördüğüm bu negatif ozellikleri ben yapmayacağım diye kendime telkin ede ede çalışıyorum. Sirf hayatin her alanında cinsiyetci yaklasima maruz kaliyorum diye hemcinsimi elestirmemem sacma degil mi? Bu da pozitif ayrimcilik oluyor. Ben bana kan kusturan erkek ya da kadin her ust insani elestiririm. Ama hayatimda genelde kadinlarla zor calisiyorum napalim yani? E erkekler de boyle diye gormezden mi geleyim?
Dunyayi yoneten erkeklerle bu durumu karsilastirmak da sacma. Henuz kadin bir lider goremedik, kadinlarin yonettigi bir dunyada cicek acacagini mi dusunuyorsunuz?
Dunyada kadin yönetici olmamasi ayri bir sorun, kadin yoneticilerin kisisel sorunlarini ise karıştırdığını savunmak ayri bir sorun. Ikisi ayri cinsiyetçi durumlar. Iki durumu karsilastirmak da sacma.
Toplumda kadin sevisirse o.pu oluyor ama erkege bir sey olmuyor olmasi da ayri bir cinsiyetci konu. Bunlarin hepsinin birbiriyle karsilastirmak bir sonuca vardirmaz.
Ha burda neden boyle oldugumuzu tartisirsak aslinda en dogrusu olur. Kucuklukten itibaren itelenip kakilarak, sen sus, sen konusma, sen kadinsin ne isin olur gibi laflarla buyumemiz etkili olabilir bilemiyorum.
Ayrica ben kadinlarla calismak zor diye niye yonetici olmak istemeyeyim? Ben kendime dersler cikararak ozel hayatimi is hayatima yansıtmamayi ogrenmeye çalışıyorum. Iyi ve duzgun olmayi amaçlıyorum. Dedigim gibi eleştiriyoruz diye burda 'kadinlar yonetici olmasin, kadinlar calismasin, zaten erkekler de soyle boyle' demek istemiyoruz.
Bir de mesela benim annem ev hanimi, hic calismamis. Simdi o gelip burda, kadin yonetici soyle boyle dese cinsiyetci yaklaşmış olur da is hayatinin ortasındaki kadinlarin, yasadiklari deneyimlerle bir tumevarim yapmasi cinsiyetci olmuyor.
Nasil ki ben tanimadigim bir erkekle ayni evde kalmayarak, aslinda tanimadigim tum erkekleri potansiyel sapik konumuna sokuyorsam ve bundan deneyimledigim olaylar mesulse, yasayan insanların kadin yoneticiyi daha zor bulması da cok olasi.