Ay ben zaten obsesifim, tüm dünyam karardı. Kapıya kaç defa dokunduğumuzun hesabını yapıyorum. Dışardan gelince elimizi yıkamadığımız zamanları hatırlamaya çalışıyorum. Cidden beddua edeceğim seni doğuran anaya da babaya da diye.
Nasıl bir sınav veriyoruz şu ülkede? Her günümüz daha kötüsü de olabilirdi ile geçiyor. İşedi ama büyük çişini yapmadı şükür, cidden bu konumdayım. Gasp edilince şükür dayak atmadı, taciz edince şükür tecavüz etmedi. Başımıza daha neler gelecek? Neyse Allah daha kötüsünden saklasın diyerek güzel bir paradoks bırakıyorum size.Bende ondan o durumu yaşasam ne yapardım bilemiyorum.. Bizde bir ara asansöre yapan bi sapığın teki vardı, tüm ayna çiş... Bunu yapan çocuk değil bide, kimbilir kaç yaşına gelmiş psikolojik sorunlu garip bi varlık.
Kokusu bile uyuz eder insanı dokunmasada oraya
korktum senden yahu :)))))Ay istemsizce güldüm.
Betimlemeler harika, gözümde canlandı resmen
Ahahahahagülünecek bir konu değil ama kusura bakmayın.
Binada cıngar çıkarırdım ben olsam. Annesini de tehdit ederdim, sizi rezil ederim, haberlere yollarım, polisi ararım vs. Para cezası verdiririm vs. Yağmasam da gürlerdim. Öyle tipler korkar bu tehditlerden.
Pek sevilmediğim doğrudurkorktum senden yahu :)))))
Oturduğum semtten iğreniyorum. Ne kadar görgüsüz, yol yordam bilmeyen insan varsa toplanmış adeta! Dün akşamüstü ufak bir işim çıktı, dışarı çıkmak için her insan gibi bina kapısını kullanıyorum ve özellikle belirtecek olursam binada giriş ve çıkış yapmak için kullanılan; yazıyla bir rakamla 1 adet kapı var. O katta oturanların 5 tane çocuğu var ve en küçük çocuk 4 yaşında bir erkek. Resmen binanın içinde yaşıyor. Oyuncaklarını diziyor, merdivenlerden geçerken izin istiyoruz falan. Neyse dedik çocuktur oynasın. Ama dün gördüklerim beni delirtti! Dışarıda hava ılık, güneş parlıyor, kuşlar cıvıldıyor... Merdivenleri ikişer üçer inerken keyifli bir ıslık dudaklarımın arasından kayarak çıkıyor. Aşırı keyifliyim yani. Her neyse giriş kata geldim kızlar oturuyor (4 yaşındaki oğlan çocuğunun ablaları) merdivende, gördüler beni ancak kenara çekileyim falan yok, rica ettim canımlar izin verirseniz yüksek müsadenizle şuradan sıyrılıp çıkayım, diye. Oflayarak çekilirken gözüm bina kapısının oradaki çocuğa takıldı. Kıçı bize dönük, elleri önünde ve biraz öne doğru kerkinmiş! Beyin nöronlarım çarpıştı o an, çocuk işedi işeyecek sinyali artık her bir hücremde inliyordu. Evladım napıyorsun demeye kalmadan -evden çıkarken güneş ne güzel parlıyor diye Tanrı’ya şükrettiğim ışık demeti dünyayı aydınlatmayı bırakmışta çocuğun çişini aydınlatmayı görev edinmişti sanki- işeyiverdi. Ya inanın, doğruca köşeye de işemedi yukarılara kadar işedi. Ablasının ismi Medine, “Medine kalksana napıyor kardeşin diye bağırdım, “Anneni çağırsana” diye cıyakladım. “Ya siz napıyorsunuz yaa” diye hönkürdüm. Bina kapısı, ben kendi kendime temizlenirim, diye dile gelecekti de kızdan en ufak bir ses dahi çıkmadı! “Medine” diye yineledim. Olağanca boşvermişliğiyle “Başka yerden çık o zaman” dedi. Size tüm samimiyetimle söylüyorum o an binada başka bir çıkış olduğuna inandım gördüklerimin de şokuyla “Nerede yea diğer kapı gösterinsenize” diyecektim!!! Çocuğa evine gitsene dedim, çocuk ben evime gitmem dedi! Ya biz o kapıya dokunuyoruz ya, sonra gidip ekmek alıyoruz falan. Annesi çıktı seslere; noluyor Desmoond dedi, çocukların anlatsın dedim. İyi ki cebimde selpak vardı da onunla açtım kapıyı! Ben şimdi ne kadar konuşsam da o çocuk o haltı yine yiyecek, annesi umursamaz kadının teki. Bana bir yol gösterin ya napayım ben?
Blue is the warmest colour. Bir bakın derim:))
Burda konu açacagina git başka bi eve taşin yaa hayret bisey seni o evde yaşamak icin zorlami tutuyolar.seninse ev kiraya ver çik kirayaOturduğum semtten iğreniyorum. Ne kadar görgüsüz, yol yordam bilmeyen insan varsa toplanmış adeta! Dün akşamüstü ufak bir işim çıktı, dışarı çıkmak için her insan gibi bina kapısını kullanıyorum ve özellikle belirtecek olursam binada giriş ve çıkış yapmak için kullanılan; yazıyla bir rakamla 1 adet kapı var. O katta oturanların 5 tane çocuğu var ve en küçük çocuk 4 yaşında bir erkek. Resmen binanın içinde yaşıyor. Oyuncaklarını diziyor, merdivenlerden geçerken izin istiyoruz falan. Neyse dedik çocuktur oynasın. Ama dün gördüklerim beni delirtti! Dışarıda hava ılık, güneş parlıyor, kuşlar cıvıldıyor... Merdivenleri ikişer üçer inerken keyifli bir ıslık dudaklarımın arasından kayarak çıkıyor. Aşırı keyifliyim yani. Her neyse giriş kata geldim kızlar oturuyor (4 yaşındaki oğlan çocuğunun ablaları) merdivende, gördüler beni ancak kenara çekileyim falan yok, rica ettim canımlar izin verirseniz yüksek müsadenizle şuradan sıyrılıp çıkayım, diye. Oflayarak çekilirken gözüm bina kapısının oradaki çocuğa takıldı. Kıçı bize dönük, elleri önünde ve biraz öne doğru kerkinmiş! Beyin nöronlarım çarpıştı o an, çocuk işedi işeyecek sinyali artık her bir hücremde inliyordu. Evladım napıyorsun demeye kalmadan -evden çıkarken güneş ne güzel parlıyor diye Tanrı’ya şükrettiğim ışık demeti dünyayı aydınlatmayı bırakmışta çocuğun çişini aydınlatmayı görev edinmişti sanki- işeyiverdi. Ya inanın, doğruca köşeye de işemedi yukarılara kadar işedi. Ablasının ismi Medine, “Medine kalksana napıyor kardeşin diye bağırdım, “Anneni çağırsana” diye cıyakladım. “Ya siz napıyorsunuz yaa” diye hönkürdüm. Bina kapısı, ben kendi kendime temizlenirim, diye dile gelecekti de kızdan en ufak bir ses dahi çıkmadı! “Medine” diye yineledim. Olağanca boşvermişliğiyle “Başka yerden çık o zaman” dedi. Size tüm samimiyetimle söylüyorum o an binada başka bir çıkış olduğuna inandım gördüklerimin de şokuyla “Nerede yea diğer kapı gösterinsenize” diyecektim!!! Çocuğa evine gitsene dedim, çocuk ben evime gitmem dedi! Ya biz o kapıya dokunuyoruz ya, sonra gidip ekmek alıyoruz falan. Annesi çıktı seslere; noluyor Desmoond dedi, çocukların anlatsın dedim. İyi ki cebimde selpak vardı da onunla açtım kapıyı! Ben şimdi ne kadar konuşsam da o çocuk o haltı yine yiyecek, annesi umursamaz kadının teki. Bana bir yol gösterin ya napayım ben?
Ahahaha benim tarafımda mısınız? Onların mı? Dayak falan yemeyelim sonraya bu oturduğunuz yerin semti nere acaba. bu tarife uyan aileyi tanıyorum sanki :)
Oha ne kadar güzel bir fikir! Çözüm listemde birinci sıraya yerleştireceğim.Burda konu açacagina git başka bi eve taşin yaa hayret bisey seni o evde yaşamak icin zorlami tutuyolar.seninse ev kiraya ver çik kiraya
Bu nasıl bi cevap ve öneri , yorum yapmış olmak için yapmayın size de zorla yorum yap demiyorlar heraldeBurda konu açacagina git başka bi eve taşin yaa hayret bisey seni o evde yaşamak icin zorlami tutuyolar.seninse ev kiraya ver çik kiraya
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?