Ablan esinden bosandi. O çoçuk babasindan bosanmadi. O sahis baba olmak istiyorsa, bu "armut agzima pis" seklinde olmaz. Mücadele edecek. Ablani sevmesede bile onun ile çoçugu için anlasacak. Sik sik çoçugu görmek isteyecek.
Adam çoçugun pesinde bile degil, sonra "babasiz hisi olursa senin suçun" diyor ablana. Adam ukala, vicdansiz, tipki ailesi gibide. Ablan niye buna kaniyor? Yani kusura bakma hakaret degil ama cidden akli beyni yokmu? Adam birsey söylüyor diye dogrumu oluyor?
Böyle bir adam, böyle bir aile çoçuga ne babalik, ne babaannelik yapabilir? O çoçuk onlardan ne alabilir? Doguma bile gelmeyen insanlar. Vicdandan yoksun. Torunlarini bile kendi elleri ile almiyorlar. Yani aklinizi basiniza toplayin ya. Cici gelin rolunu birakin. Ablan bir anne ise, sonuna kadar SADECE çoçugunu düsünmeli. Kimseye bir açiklama yapmak zorunda degil. Cocugun psikolojik ve fiziksel sagligi herseyden daha önemli.