Çocuğu için kariyerini bırakanlar pişman olan var mi?

Çocuklar için kariyerini silenler?

  • Evet pişmanım

    OY: 14 63,6%
  • Değilim, evde mutluyum

    OY: 8 36,4%

  • Ankete Katılan
    22
Yarim gün yasasından faydalanamadım ücretsiz izne çıktığım için. Ama pişman değilim ciktigima. 6 Aylık bebekle donsem daha çok üzerdim kendimi.
canım yasa yeni çıktı ilkokul çağına kadar yarım maaş ve yarım emeklilik primiyle yarım gün çalışabiliyorsun bende düşünüyorum şahsen
 
çok haklisiniz, annem ev hanımıydı ama o bile yapıyor bazen, kendimi düşünemiyorum bile
 
Çalısan bir anneyim . Hatta bildiğiniz kariyer yapan bir anneyim. Halimden çok memnunum.
Önemli olan uzun zamandan çok nitelikli zaman geçirmek çocuğunuzla.
Ben gelecek kaygısı yada çalışmazsam aç kalırım falan diye çalışmıyorum, hayatta birilerine faydalı olmak, farklılık katmak için çalışıyorum .
Kızımla bu konuyu minicik olduğu zamandan beri konuşuyormuş ve oda şu an halinden çokta memnun olduğunu dile getiriyor sıklıkla.
 
canım yasa yeni çıktı ilkokul çağına kadar yarım maaş ve yarım emeklilik primiyle yarım gün çalışabiliyorsun bende düşünüyorum şahsen
Yasadn önce doğum yaptığım ve 2 yıllık izne çıktığım için o seçenek benim için geçerli olmadı.
 
Yasadn önce doğum yaptığım ve 2 yıllık izne çıktığım için o seçenek benim için geçerli olmadı.
olurmu canım 66 aylıktan küçük çocuğu olanları kapsıyor eğer doğum yaptıktan sonra olayı olsa kimse yararlanamaz..senin dediğin analık izninin bitiminden sonra devreye giren yarım gün çalışıp tam maaş alma ..oda ilk çocukta 2 ay 2.de 4 ay ..bu farklı bir araştır istersen..işçi ve memur statüsünde çalışanlar için ayrı ayrı yeni geçti meclisten ..çocuğun ilkokul çağına gelesiye kadar istersen yarım gün çalışabiliyorsun ama tabi yarım maaş ve emekli keseneklerinde çalıştığın zamana göre oluyor
 
Maddi durumun seni çalışmana gerek duyulmayacak kadar iyiyse evet çocuklarınla kal.. Çalışma madem. Ve böylece akşam eşin eve gelince suskun olduğu için,gün boyu ne kadar yorulup yıprandığını anlamadığı için eşine sar.. Sonra stres yap. E elinde olmadan zamanla biriken bu stresi çocuklarına da yansıt. Çalışmaya alışkın bir insanın evde oturması bir zaman sonra çok koyuyor. Verimsiz ve yetersizlik duyguları insanı gerçekten yıpratıyor.

Şimdi ben böyle yazdım kusura bakma belki de kızarsın bana ama ben yaşadıklarımı yazdım. Çalışma olayına çocuk için bir son verince yaşadığım süreç çok korkunçtu gerçekten. Öncelikle çalışmayı çok özledim. Bütün gün çocuklasın zaten ama bi yere kadar. Onun bitmek tükenmek bilmeyen bir enerjisi var. Ama sen arada kafa dinlemek istiyorsun, bir kahveni sigaranla şöyle keyif içinde içmek istiyosun. Ne mümkün.. Akşam oluyo koca geliyor. Oturup iki kelam etmiyor. Yemek yiyor ve kendi dünyasına çekiliyor. Adam yorgun çünkü!!! Ve başlıyosun kocaya sarmaya.. Ufak tefek tartışmalar, tripler falan... Herşeyini erteliyosun çocuğuna baktığın için. Bunlar kafanda büyüyor büyüyor büyüyor.. ve boooommmm artık içine sığdıramadıklarını o masum evladına yansıtıyosun. Ama tabi elinde olmadan. 2 senem böyle geçti tatlım inan bana..
Sonra önce yavrumu kreşe verdim. İnan bana benimle geçirdiğinden daha kaliteli vakit geçiriyordu çocuk orda bunu farkettim kameralardan izlerken. Ardından işe girdim.. Ohh bee dünya varmış. Çalışırken kafa dağılıyor tabi. Daha güvenli, güçlü hissediyorsun. Çocugunu da özlediğin için artık onunla geçirdiğin vakit te kaliteli oluyor.

Çalışmak gibisi yok canım.. Tecrübe konusuyor
 

Ayni ben, dediginiz gibi tüm beklentim eşime yoneliyor, bu beklenti karsilanmayinca eşime sariyirum
 
Üç kuruş için pişman olunur mu? Evlat bu hiçbir şeyle kıyaslanamaz. Eğer maddi olarak bir problem yaşamıyorsanız kreş çağına kadar en azından kendiniz bakın çocuğunuza.hatta kreşe başlasın 2. çocuk düşünüyorum yalnız kalmasın diye. Ben evladımla çok mutluyum. Her anında yanındayım. Yeni bir hareketini keşfettiğimde videoya çekip tadını çıkarıyorum. Eşime nispet yapıyorum.dediğim gibi maddi yönden rahatsanız kimse sizin gibi bakamaz ona evlat candır
Ha bu arada sosyal faaliyetlerinizi ihmal etmeyin. Onunla pilatese gidin oyun gruplarına katılın. Çok yoruluyorsanız daimi yardımcınız olsun. Ben kariyerimi bıraktığım için bir an bile pişman olmadım.
 
Sizi de tebrik ediyorum, ama ben sizin kadar mutlu olamadim evde, birde yazdiklarimi okursanız maddi kaygı gutmedigimi gorursunuz. 3 kuruş için sözü birz agir olmamış mi? Yani 3 kuruş için de çalışıyor olabilir bir anne. Ancak Evde son zamanlarda sık sık sinir harbi yasayan bir anne olmayı da kendime yakistiramiyorum.
 
Üç kuruş derken onu kastetmedim. Tabi ki bebeğini bırakan her anne para peşinde koşuyor demek istemiyorum. Tek söylediğim şey eğer madden problem yaşamıyorsanız alın çocuğunuzu aktivitelere katılın. Mesela Bebek yüzme kursları var, pilates yapın, oyun grupları var. Birlikte keyifli ve kaliteli zaman geçirin. İnan'ın hem sabrınız artıyor hem mutlu oluyorsunuz. Yoksa çalışan annelere tabi ki sözüm yok. Benim oğlum 16 aylık ve soranlara kariyerimin zirvesindeyim diyorum. Hayatım boyunca yaptığım hiçbir işten annelik kadar keyif almadım. Tabi ki bu benim kanaatim. Size de saygı duyarım.
 
Evet bu Yen'i çıktı arkadaş doğru söylüyor mrv_mn35
Konuyla ilgili olarak da evet bi çocuğu annenin büyütmesi kadar güzel birşey yok ama anneler de yıpranıyor iş yerinde nefes alıp daha iyi bir enerjiyle çocuklarına vakit ayırabiliyor. Ve de hep okuyorum buralarda; ayrılmak istiyorum ama ailem kabul etmiyor mesleğim yok çalışıp kendimi geçindiremem diyen kendini çaresizliğe hapsetmiş olan birçok kadın var hayat bu işte onlar da bilemezdi bigün başlarına böyle şeyler geleceğini, aynı şekilde biz de bilemeyiz o yüzden her an evlatlarımıza bakabilecek kapasitesite de olmalıyız maddi anlamda da
 
Ben de memurum nisanda işe döneceğim. Evde son zamanlarda çok sıkıldım. Hava soğuk dışarıya yaz gibi çok çıkamıyoruz. Kızım da sıkılıyor. Martta kreşe verecektim doktorumuz bekleyin nisanı grip salgını bitince verin dedi. Beklemedeyim. Kızım kreşte daha mutlu olacak biliyorum. Ben de çalışan annenin kızıyım. İyi ki de çalışmış beni en güzel şartlarda okuttular meslek sahibi oldum. Kızım da umarım aynı cümleyi kurar benim için...
 
Çocuk sahibi olmak büyük bir sorumluluk ,yetiştirmek de sadece besleyip büyütmekten ibaret değil diye düşünüyorum .. onun için fedakarlık yapmak gerek .
girdiği ortamlardan o ortamla konuşulan muhabbetlere kadar önemsiyorum ..
Bu kendi hayatımdan vazgeçmek de değil. Kariyerimi farklı bir alanda şekillendirmek . Oğlumun asla yanımdan ayrılmayacağı çalışmaların içerisinde bulunmak
 
Benim annem çalışmıyordu ve maddi anlamda annemin aşırı ve gereksiz kisitlri yüzünden gerçekten zor sartlarda okudum. Derler ya tirnaklrimla kazidim, şuan da bir elim yağda bir elim balda değil ama çalışmayı maddi olrak mecbur kılmıyor. İdare edebiliyoruz.

Kendi ailemden çok uzgim Esimin ailesindede çalışan pek bi kadın yoktu benim çalışmamı sürekli torpulediler, açıkçası yıprattılar. Ve suan daha net görüyorum ki görüşlerimi bulandirmislar..Ama kendi çocuklarını 10 binler verip dersanelere gönderiyorlar.
 

tatlım sen zaten yeterince ara vermişsin, 2 yıl güzel bir zaman, normalde insanlar 4 ay izin yapabiliyorlar bence işinize dönün zaten çocugunuzun en güzel zamnlarına eşlik etmişsiniz. evde otur otur kendi kendinize kaygılarınız oluşmuş, iş hayatı ile birlikte geçer hepsi. benim henüz çocugum yok ama ben olsam bırakmazdım.
 
Sakın bırakma işini. Özellikle de çocuğunu düşünüyorsanız birakma. Önemli olan çocukla ne kadar zaman geçirdiğim değil, geçirdiğini zamanin kalitesi. Özellikle yabancı makaleleri takip etmeye calisiyorum bu konuda. Bizim geleneksel bakis acimizin aksine çalışan annelerin çocukları çok daha mutlu ve ozguvenli yetişkinler oluyor. Yine bizim geleneksel bakis acimizin aksine çocuk için yapilan bizim fedakarlık olarak nitelendirdiğimiz bu tip durumlar çocuğun sağliksiz bir kişilik geliştirmesine neden oluyor. Yani bizim sacini süpürge eden anne modelimiz son derece yanlış. Hepsini bir kenara birakin, evladiniza doğru bir rol model olmaniz için calismaniz gerekiyor.
 
Kendi adıma diyorum ki.
Tüküreyim kariyerine bilmem nesine.
Hafta sonu evdeyim, sabahları kızımı okula bırakacak vaktim var bu sebeple ki mesaiye ancak saat 10:00 da başlıyorum.
en geç 17:00 de işten çıkıyorum ki, genellikle 16:00 da çıkarım.
17:30 - 18:00 gibi evde oluyorum.
Türkiye koşullarında iyi şartlarda çalışıyor olmama rağmen kızımın bazen ettiği bir iki cümle beni kahrediyor.
İşte o zaman; kariyermiş, sosyal hayatmış, ekonomik özgürlükmüş hepsinin taa içine tüküreyim diyorum.
Herkesin keyfi için hiç bir şey yapamamış olmamıza, boşa geçen zamanlarıma üzülüyorum.
Sonra henüz bu yıl bir baltaya sap olma çabası ile girmiş olduğumuz kredi borcunu düşünüyorum.
Kızımın özel okul masrafını düşünüyorum, istediği bebeği düşünüyorum, onun için yapacağım partileri düşünüyorum derken liste uzayıp gidiyor.
Sabah oluyor, hazırlanıyorum kızımı uyandırıyorum, yine öpüp koklamaya doyamadan onu okula bırakıp işe gidiyorum.
 
Gerçekten yorum yapan herkese cani gönülden tesekkur ediyorum. Yanlız kalmak insana yaramıyor
 
daha Yeni cuma gunu dilekcemi verdim. omzumdan kocaman bir yuk kalkmis gibi. evladimi insallah evlatlarimi buyutunce tekrar geri donmeyi planliyorum. ama karar verinceye kadar cok uykusuz kaldim. bakacak bir akrabam yok... b
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…