Çocuğum için geç mi kaldım

Tek tek alıntı yapamıyorum hepinize teşekkür ederim güzel fikirler aldım.

Oturduğumuz yer köy gibi. Kreş imkanımız yok. Kaldı ki çocuk parkı bile yok. Hele yaşıtı olarak hiç çocuk yok. Tek oyun arkadaşı benim. Baba da sürekli olarak işte. Nerdeyse yatmadan yatmaya geliyor.

Elimizde olanlarla maksimum ne yapabilirim bunu öğrenmek amacıyla açtım konuyu.

Canim annenler nerede oturuyor. Onların çevresinde konu komşu coluk çocuk varsa bir aylığına oraya gidebilirsiniz.

Bu arada koy yeri gibi ise hayvanlar çocuklar için çok iyi oyun arkadaşı olabilir. Tabii gözetim ile. Kedi köpek tavuk tavsan vs onları hergün sevdirmeye goturebilirsin belki.
 
bence doktorla görüşün sırf sizden kaynaklı değil sonuçta çocuklar tv de gördüklerini de yaparlar konuşurlar ama o da yoksa doktor yardımı daha iyi olur
 
Bundan sonrasına bakın üzülmeyin. Tv çok zararlı gerçekten. İki buçuk yaş çok geç değil. Benim kızımda iki yaşında. Sizi anlayabiliyorum bu yüzden. Ben mesela biryerlere gittiğimizde otobüsteysek eğer muhakkak sürekli konuşuyorum bak ağaçlar bak araba bak otobüs bak gökyüzü vs. diye. Dışarı çıktığımızda etrafı tanıtıyorum. Toprakla taşlarla oynayıp yanında sürekli bişeyler anlatıyorum. Bazen dertleşiyorum sıkıntıdaysam. Sürekli adını söyleyip sanki karşımda yaşıtım varmış gibi. Yemek yerken tabağındakilerin ne olduğunu söylüyorum mesela ekmek bak bu köfte bak bu salatalık vs. diye. Hiçbi imkan yoksa siz ona destek olun. Oda size bakıp inşallah konuşmaya başlayacaktır.
 
Benim de kizim iki bucuk yasinda cümle kuramiyor.
Onun yasindayken konusanlari düsününce acaba diyorum. Her cocuk farklidir diyorum.
Fakat tabiki de konusmasini istiyorum. kelimeleri söylüyor. Almanyadayiz hem almanca hem türkce karisti cocukta. Hamileligim zor gecti ve sürekli yattigim icin ilgilenemedim ve dört aydir tablete bagimli oldu. Düzeldikce süreyi azaltacagim. Baska carem yoktu vermek zorunda kaldim. Orada kendine oyunlar indirip oynuyor.
Ama öncesinde bir bucuk yasindayken tüm alfabeyi ilgilizce ve almanya okuyup sarki gibi söleyebiliyordu hala da öyle ama artik sikici geliyor. Sayilari da ona kadar biliyor okuyabiliyor.
Kalemi güzel tutuyor ama her gün onun icin yetersizim diye düsünmekten bitiyorum. Tablet elinde. Simdi kusmalarim azaldi elinden almakta zorlaniyorum. Evin icinde neler yapabilirim artik bilemiyorum. Cok yorgun hissediyorum.
en korktugum sey ise cocugumu yanlis yetistirmek. Konusmamasinin sebebi de evin icinde benimle yalniz kalmasi. Su en civil caginda benimle eve hapsoldu kücücük cocuk hastayim diye.
Su vicdan azabi bende de var ama elimden birsey gelmiyor.
Yemeye yeni basladim disarida parka götürecek enerjim hala yok =(
 
Tv'nin iyi olmadığını hepimiz biliyoruz ama sebep bu olamaz. Çok cahil insanlar var mesela ama çocukları konuşuyor.
Ben ilk çocuğumda hiç tv açmadım, telefonu eline almışligi yoktu ama 2 yaşından sonra cümle kurmaya başladı.
İkinci cocuk 1.den dolayı tvyi doğumundan itibaren tanıdı, eline telefon almayı öğrendi ama henüz 2 yaşında olmamasına rağmen şakir şakir konuşuyor. İletişimi çok daha iyi. İnsanın gözünün içine bakıyor ama ilki hala o kadar canlı bakmaz mesela .
Sizin yapacağınız en iyi şey çocuğunuzu kreşe vermek evde tvyi izlememek, izlemeniz de bebek kanallarını birlikte izleyip yorum yapmak. Luli tv, duck tv , babaya first, baby tv . Asla çizgi film değil bunlar.
 
Öncelikle bir doktora danışın,hatalardan dolayı mı sağlığıyla ilgili bir durum mu onu kesinleştirin derim. Sonrasında Tvyi tamamen hayatınızdan çıkarın ve muhakkak sosyalleşeceği yaşıtlarının yanına götürün. Kreş imkanınız yokmuş ama o kadar çok kişiden duydum ki kreşe gidince şakır şakır konuşmaya başlayanı.
 
Öncelikle çocuğunuzla bebek gibi konuşmayın. Naşılmış benim olum.. tarzı. Çünkü çocuk nasıl duyarsa onu kapıyor. Ilk oğlumla doğdu doğalı hep düzgünce konuştum. Tv de izledi yalan yok. Bir yaşını biraz geçti anlamlı anlamsız konuşmaya başladı. Ama hep düzgün telafuz etti. Hiç bir zaman bebek gibi konuşmadı. Ama annemin anlattığına göre bende öyleymişim çok çabuk ve düzgün konuşmuşum. Birazda genetik galiba.
 
çok üzüldüm hissettiklerinize, nasıl paraladınız kendinizi ne zamandır kim bilir. ama yapmayın. evet, tv zararlı çocuk gelişimi için ama 2,5 yaş özellikle de bir erkek çocuk için çok geç bir yaş değil ki. etrafımda gördüğüm erkek çocukların büyük çoğunluğu 2 yaştan önce konuşmuyor zaten. 3 ten önce de düzgün cümle kuran az. siz farketmişsiniz bişileri madem, zararın neresinden dönülse kar.
yaşadığınız yer de sıkıntılı bir bölge anladığım kadarı ile. park yok, kreş yok. canım benim sıkılıyordur o. o zaman siz internetten alışveriş ile güzel oyuncaklar alın ona. renkleri öğretebileceğiniz kitaplar, legolar alın. sonra spor minderleri var ya. onlardan alın evde bir odayı ona park yapın. hoplasın, zıplasın. salıncak ta satılıyor nette. tavana asılan veya mama sandalyesi gibi. oyun oynarken mutlu oldukça sizinle daha çok iletişim kuracaktır. sonra mutfağa girdiğinizde onu da yanınıza alın. kek, börek yapın birlikte. çorbayı soğukken o karıştırsın, hatta bazen eli de hafifçe yansa bişi olmaz. öğrenir, farkeder bir şeyleri. siz patates doğrarken ona domates verin, plastik bıçakla o domates doğrasın. onu hayatınıza katın. o sırada konuşmalar, iletişim artacaktır.
tv yi de kaldırın gitsin. ben kızım doğduğundan beri o uyanıkken bişi izlemiyorum. o da artık 3,5 yaşında günde belki 2 çizgi film izliyor. sevmiyor çok ekrana bakmayı. zamanla o da siz de alışırsınız.
 
Aynı durum erkek kardeşim de de vardı çalıştığım yerden çıktı anlayacağın televizyon neredeyse sıfır artık eğitici oyun video vs ama en fazla bu kadar yani ama bilmiyorum eşim abarttığımı söylüyor daha ne kadar konuşacak diyor telde babasına neredesin diye hesap soruyor :) ya da ben birşey düşürüp kırsam aa ne ettin diyor :)) iki kelimelik cümleler kuruyoruz şimdi :)) geçen gün kendine onu al onu al diye diye tişört aldırdı ama yaşına göre yeterlimi bu durum bilemiyorum işte :KK43:

Bir iki kelimelik cümleler kuruyorsa normal zaten telegrafik konuşma evresinde şuan:) sözcük takılarını daha oturtmamıştır, 3 yaşa doğru bıcırdar;)
 
lütfen kendinizi üzmeyin olan oldu siz bir annesiniz yavrunuz için kötülük istermisiniz KESİNLİKLE HAYIR.ama zaman geri gelmez şimdi için cabalayın kesinlikle ve kesinlikle kreş faydalı olur yarım gün ögle sonrası gönderin.
parka cıkarın mutlaka orda istediğini yapsın inanın çocklar parkta cosuyor bence çok etkili olur yaz bitmden bakın kış geliyor eve kapanacak çocuklar. sürekli sokakta olun her yere gidin ama onun sevecegi yerlere etkileşim olur
VE ASLA KORKMA KENDİNİ HIRPALAMA KONUSUR KONUSUR KONUSUR BUNU UNUTMA...
 
BENDE KIZIMI çok götürmedim parka(nadir) sürekli evde büyüttüm. ama çok terbiyeli bir çocuk oldu yavrum herkes bayılır ALLAH NAZARDAN saklasın:nazar::nazar:.evde ve gezmelerde oynardık.bide kuzenleri çok onlarla görüşürdük sık sık.
 
Öyle üzgünüm, öyle kızgınım ki kendime. 2,5 yaşındaki çocuğuma öğretmem gereken şeyleri zamanında öğretmedim, televizyonu ona bakıcı yaptım. Hiçbir bahane beni haklı çıkaramaz zaten, hatalarım için fazlasıyla vicdan azabı çekiyorum, lütfen bu kısım için bir sille de siz atmayın.

Birkaç kelime dışında konuşmuyor. Çoğu zaman beni ve çevreyi duymazdan geliyor. 1 yıldır elimden gelen herşeyi yapıyorum, çok da ilerleme katettik ama yaşıtlarına göre daha bebeksi duruyor davranışları. Anne dediğini bile 1 aydır duyuyorum şükürler olsun. O da seslenmek için değil bazen canı isterse söylüyor.

Zamanı geri alıp hatalarımı telafi edemem :KK43: Bundan sonrası için neler yapabilirim? Düzelir mi yaşıtlarına yetişir mi sürekli bunları düşünüyorum :KK43: gerçekten çok üzgünüm. Bir de görenler niye konuşmuyor falan diye sordukları zaman daha da kötü oluyorum.

Çocuğum için geç mi kaldım bilmiyorum keşke konuştuğu günleri görebilsem biran önce :KK43:
derhal devlet hastanesinin pskiyatri bölümüne gidin.Geçici rapor verecek daha sonra ücretsiz bireysel terapi alıcak kısa zaman da bu durum çözülecek.benim oğlum da böyleydi bilgi almak istersen verebilirim
 
Öyle üzgünüm, öyle kızgınım ki kendime. 2,5 yaşındaki çocuğuma öğretmem gereken şeyleri zamanında öğretmedim, televizyonu ona bakıcı yaptım. Hiçbir bahane beni haklı çıkaramaz zaten, hatalarım için fazlasıyla vicdan azabı çekiyorum, lütfen bu kısım için bir sille de siz atmayın.

Birkaç kelime dışında konuşmuyor. Çoğu zaman beni ve çevreyi duymazdan geliyor. 1 yıldır elimden gelen herşeyi yapıyorum, çok da ilerleme katettik ama yaşıtlarına göre daha bebeksi duruyor davranışları. Anne dediğini bile 1 aydır duyuyorum şükürler olsun. O da seslenmek için değil bazen canı isterse söylüyor.

Zamanı geri alıp hatalarımı telafi edemem :KK43: Bundan sonrası için neler yapabilirim? Düzelir mi yaşıtlarına yetişir mi sürekli bunları düşünüyorum :KK43: gerçekten çok üzgünüm. Bir de görenler niye konuşmuyor falan diye sordukları zaman daha da kötü oluyorum.

Çocuğum için geç mi kaldım bilmiyorum keşke konuştuğu günleri görebilsem biran önce :KK43:
Anasinifina verin cocugunuzu
 
Benim ablam da yeğenime çok fazla televizyon izlettirmişti ve çocuk konuşamıyordu. Hatta bir doktor otistik bile demişti. Ablam çocuk psikoloğuna gitti ve onun önerisi doğrultusunda yarım gün kreşe götürdü ve televizyonun üzerine Kocaman bir örtü örttü. Sonra birden konuşmaya başladı çocuk, şimdi de derslerinde çok başarılı. Siz de önce bir psikologla görüşerek kreşe götürebilirsiniz.
 
Back
X