Çocuğum olsun çok istiyordum ama şimdi....

Bir hamilelik gecirmedim henuz ama bildigim kadariyla ve yasadigim ülke de ; Dogumla birlikte vucuttan bir cok vitamin vs deposunun azaldini bitise geldigini bu sebeple beyinde ve hormonlarda salginlanmasi gereken her seyin olmasi gereken duzende gidemedgini ve bu yuzden hamilelik sonrasi dedikleri vitamin takviyeleri kullandiklarini soyluyorlar.
kendinizi suclu ve bitmis hissetmeyin lutfen derhal doktora basvurun butun vitaminlerinize baktirin hatta ornek olmasi acisindan burada en ublu “pregnancy after “ vitamin diye bir takviye var onu arastirip iceriginde ki benzer etkenleri turkiyede de bulabilirsiniz
 
Merhaba. Bundan 1 sene öncesine kadar deli gibi çocuğum olsun istiyordum, hamilelgimde bir an önce doğurmak onu kucağıma almak icin sabirsizlaniyordum, son haftalar her gece bir sonraki gecede evladimla uyumak için can atiyordum, ona hevesle birşeyler aliyor dogum videolarini izlerken agliyordum. Son doktor kontrolune gittigimde bebegimde kordon dolanmasi oldugu icin hemen sezeryan doguma aldilar, esim eve esyalari almaya gitti tek başıma doguma girdim, daha once hic o kadar korkmamistim.daha sonra odaya goturduklerinde bebegim yoktu, nefes alamadigi icin yogun bakıma almışlardi. Çocuğumu görmek icin kalkip yogun bakima yurumem gerekiyordu ama ayaklarimi hissedemiyordum. 2, saat icinde narkozun ve uyusuklugun etkisi gecmeye başlayınca deli gibi canim acimasina ragmen ayaga kalktim. Esimle cocugumu görmeye gittim, o kilolu dogan çocuktan eser yoktu, her tarafinda hortumlar vardi. Doktorlara her sorusumuzda, bir sey söylemek için erken oldugunu söylüyorlardı.
Hastanede 3, gün kaldıktan donra mecbur kalarak bebegimizi orada biraktik ve gittik. Gorumcemin evi hastanenin karisinda oldugu icin, çocuğum hep sütümü icsin diye orada kaldim. Her 2,saatte bir esim sütümu sagip goturuyordu. Her gun 2 ,kere emzirmeye gidiyordum. Çok guzel gekiyordu sutum. Daha sonra cocgumuxu alip eve geldik. O gün bu gündür ben çocugumu kabullenemedim. Deli gibi bebegini isteyen ben şimdi ölmek istiyorum. Eşimden, cocugumdan kacip gitmek istiyorum, hiçbir şey yapamiyorum ve yapamiycagimi biliyorum, artik benim hayatim bitti. Sütümde neredeyse yok denecek kadar az kaldı. Artik ben eski ben degilim ve olamiycam. Bunlari düşündükçe ölmek istiyorum. Yalvaririm bana 2 cift laf söyleyin lütfen, yardım edin icimi söndürün. Lütfen
Ahh bacim ne olur suclama kendini su yasadigin okadr normal ki yuzde 80 yeni annelerin basina gelen bi durum sakin ol öncelikle ve lutfen psikolojik destek al inan gecici bi durum.Benimde ilk dogumumda basima geldi kanını ölctur ve vitamin takviyesi al ben kan ve vitamin eksiligi lohusa depresyonuna yol aciyor doe okumustm ikinci dogumda hic birakmadim dogumdan 1.5 ay sonrasina kadr takviye kullandim cok sükür yasamadim depresyonu ama ilk bebegimcs cok ciddi yasadim ozmn vitamin kan hic bisi baktirmamisdm.Sende anlat esine annene icine atma konus destek al hersey gecicek emin ol❤
 
Canim lohusa anne; oncelikle sakin olun lutfen. Maalesef gebelik oncesi hafife aldigimiz, basimiza gelmez dedigimiz bu seyi tum dogum yapanlar yasiyor ve 40 gun surmuyor. Ama geciyor. Emin olun gecince de tadindan yenmiyor. Bu surecte yaninizda muhakkak birileri olsun. Asla bebeginizle yalniz kalmayin. Kan degerlerinize baktirin, uygun vitaminleri almaya devam edin. Bol bol bebeginizi koklayin, gitti sandiginiz sutunuzun gurul gurul akmasina sahit olacaksiniz. Bende yaklasik 3 ay surdu. Sonra yavastan toparlanmaya basladim. Aglamadan gecirdigim bir dakikam yoktu. İnanin 1 tane duzgun fotografim yok oglumla o surecte ve bunun pismanligini yasiyorum. Su an icim eriyor, bir saniyesini bile kacirmak istemiyorum.

Mumkunse destek alin. Degilse 6’li nefes egzersizi tavsiye ederim. Nefesi 6 defada alin ve 6 defada verin. Her lohusanin dustugu “hayatim bitti” kuyusundan cikmaniz yakin. Asil hayatiniz simdi basladi ve oyle guzelliklere sahit olacaksiniz ki. Azicik zaman. 🌸💕 Konusmak isterseniz ozelden mesajlasabiliriz. 🍒
 
Son düzenleme:
Bir hamilelik gecirmedim henuz ama bildigim kadariyla ve yasadigim ülke de ; Dogumla birlikte vucuttan bir cok vitamin vs deposunun azaldini bitise geldigini bu sebeple beyinde ve hormonlarda salginlanmasi gereken her seyin olmasi gereken duzende gidemedgini ve bu yuzden hamilelik sonrasi dedikleri vitamin takviyeleri kullandiklarini soyluyorlar.
kendinizi suclu ve bitmis hissetmeyin lutfen derhal doktora basvurun butun vitaminlerinize baktirin hatta ornek olmasi acisindan burada en ublu “pregnancy after “ vitamin diye bir takviye var onu arastirip iceriginde ki benzer etkenleri turkiyede de bulabilirsiniz

Aynen belirttigiz gibi. İngiliz ekolunden gelen doktorum bana hala Pregnacare Breastfeeding kullandiriyor. Bebegim neredeyse 11 aylik olacak. Bir defasinda takviyelerimi sehir disina cikarken almamisim. 1 hafta kadar kullanmadim ve elim ayagim titremeye basladi. İhtimal bile vermezdim oysa. Emzirme suresince almam gerekliymis. Bir cok emziren arkadasimin doktoru boyle bir takviyeyi vermemis...
 
Aynen belirttigiz gibi. İngiliz ekolunden gelen doktorum bana hala Pregnacare Breasfeeding kullandiriyor. Bebegim neredeyse 11 aylik olacak. Bir defasinda takviyelerimi sehir disina cikarken almamisim. 1 hafta kadar kullanmadim ve elim ayagim titremeye basladi. İhtimal bile vermezdim oysa. Emzirme suresince almam gerekliymis. Bir cok emziren arkadasimin doktoru boyle bir takviyeyi vermemis...

Harika gercekten doktorunuzun size onermesine cok sevindim aslinda bir cok kadin sirf bu sebeple o depresyonu yasiyor diyorlar benim yasadigim ulkede de bu durum cok bilinir ve sayisiz vitamin cesitleri vardir hamilelik sonrasi adi altinda.
Biz de bebek sahibi olmaya calisiyoruz insallah oldugunda ben de mutlaka kullanmak istiyorum 🤲🏻
 
Merhaba. Bundan 1 sene öncesine kadar deli gibi çocuğum olsun istiyordum, hamilelgimde bir an önce doğurmak onu kucağıma almak icin sabirsizlaniyordum, son haftalar her gece bir sonraki gecede evladimla uyumak için can atiyordum, ona hevesle birşeyler aliyor dogum videolarini izlerken agliyordum. Son doktor kontrolune gittigimde bebegimde kordon dolanmasi oldugu icin hemen sezeryan doguma aldilar, esim eve esyalari almaya gitti tek başıma doguma girdim, daha once hic o kadar korkmamistim.daha sonra odaya goturduklerinde bebegim yoktu, nefes alamadigi icin yogun bakıma almışlardi. Çocuğumu görmek icin kalkip yogun bakima yurumem gerekiyordu ama ayaklarimi hissedemiyordum. 2, saat icinde narkozun ve uyusuklugun etkisi gecmeye başlayınca deli gibi canim acimasina ragmen ayaga kalktim. Esimle cocugumu görmeye gittim, o kilolu dogan çocuktan eser yoktu, her tarafinda hortumlar vardi. Doktorlara her sorusumuzda, bir sey söylemek için erken oldugunu söylüyorlardı.
Hastanede 3, gün kaldıktan donra mecbur kalarak bebegimizi orada biraktik ve gittik. Gorumcemin evi hastanenin karisinda oldugu icin, çocuğum hep sütümü icsin diye orada kaldim. Her 2,saatte bir esim sütümu sagip goturuyordu. Her gun 2 ,kere emzirmeye gidiyordum. Çok guzel gekiyordu sutum. Daha sonra cocgumuxu alip eve geldik. O gün bu gündür ben çocugumu kabullenemedim. Deli gibi bebegini isteyen ben şimdi ölmek istiyorum. Eşimden, cocugumdan kacip gitmek istiyorum, hiçbir şey yapamiyorum ve yapamiycagimi biliyorum, artik benim hayatim bitti. Sütümde neredeyse yok denecek kadar az kaldı. Artik ben eski ben degilim ve olamiycam. Bunlari düşündükçe ölmek istiyorum. Yalvaririm bana 2 cift laf söyleyin lütfen, yardım edin icimi söndürün.
 
Merhaba. Bundan 1 sene öncesine kadar deli gibi çocuğum olsun istiyordum, hamilelgimde bir an önce doğurmak onu kucağıma almak icin sabirsizlaniyordum, son haftalar her gece bir sonraki gecede evladimla uyumak için can atiyordum, ona hevesle birşeyler aliyor dogum videolarini izlerken agliyordum. Son doktor kontrolune gittigimde bebegimde kordon dolanmasi oldugu icin hemen sezeryan doguma aldilar, esim eve esyalari almaya gitti tek başıma doguma girdim, daha once hic o kadar korkmamistim.daha sonra odaya goturduklerinde bebegim yoktu, nefes alamadigi icin yogun bakıma almışlardi. Çocuğumu görmek icin kalkip yogun bakima yurumem gerekiyordu ama ayaklarimi hissedemiyordum. 2, saat icinde narkozun ve uyusuklugun etkisi gecmeye başlayınca deli gibi canim acimasina ragmen ayaga kalktim. Esimle cocugumu görmeye gittim, o kilolu dogan çocuktan eser yoktu, her tarafinda hortumlar vardi. Doktorlara her sorusumuzda, bir sey söylemek için erken oldugunu söylüyorlardı.
Hastanede 3, gün kaldıktan donra mecbur kalarak bebegimizi orada biraktik ve gittik. Gorumcemin evi hastanenin karisinda oldugu icin, çocuğum hep sütümü icsin diye orada kaldim. Her 2,saatte bir esim sütümu sagip goturuyordu. Her gun 2 ,kere emzirmeye gidiyordum. Çok guzel gekiyordu sutum. Daha sonra cocgumuxu alip eve geldik. O gün bu gündür ben çocugumu kabullenemedim. Deli gibi bebegini isteyen ben şimdi ölmek istiyorum. Eşimden, cocugumdan kacip gitmek istiyorum, hiçbir şey yapamiyorum ve yapamiycagimi biliyorum, artik benim hayatim bitti. Sütümde neredeyse yok denecek kadar az kaldı. Artik ben eski ben degilim ve olamiycam. Bunlari düşündükçe ölmek istiyorum. Yalvaririm bana 2 cift laf söyleyin lütfen, yardım edin icimi söndürün. Lütfen
Böyle linççi insanların bol olduğu bi ortamda bunları anlatma cesareti gösterdiğiniz için tebrik ediyorum...
Tam 1 yıl ben de bunları düşündüm hep ağladım hep mutsuzdum annemle konuşmak isterdim annem beni azarlardı kızardı eşime bir şeyler anlatmaya çalışırdım amaaaan der çeker başka odaya giderdi. Hiç atkadaşım da yok. Kimseye bişey anlatamadım. Lohusalık depresyonunda olduğumu da farkedemedim. Bi günnyoutube da lohusa depresyonunu anlatan bir annenin videosuna denk geldim ve ağlaya ağlaya izledim. Meğer ben depresyondaymışım... o videodan sonra biraz rahatladım.

Lohusalık depresyonu atlatması zor olan bir şey sanırım. Destek olan çevreniz yoksa tabii.

Eğlenceli şarkılar, diziler, filmler izlemeye çalışın. Bol bol dua edin Allah ı anın. Beyninizin çen çen konuşmasına engel olmaya çalışın :)

çok zor biliyorum. Ama geçicek bu zamanlar 💐 evladınıza bool bol sarılıp öpün koklayın büyüdüğünde benim gibi bu zamanların tadını çıkarmadığınız için pişman olmanızı hiç hiç istemem ❣😊
 
Harika gercekten doktorunuzun size onermesine cok sevindim aslinda bir cok kadin sirf bu sebeple o depresyonu yasiyor diyorlar benim yasadigim ulkede de bu durum cok bilinir ve sayisiz vitamin cesitleri vardir hamilelik sonrasi adi altinda.
Biz de bebek sahibi olmaya calisiyoruz insallah oldugunda ben de mutlaka kullanmak istiyorum 🤲🏻
Soğan suyuyla ıncir suyu kulanın hemen etki yapiyo
 
Harika gercekten doktorunuzun size onermesine cok sevindim aslinda bir cok kadin sirf bu sebeple o depresyonu yasiyor diyorlar benim yasadigim ulkede de bu durum cok bilinir ve sayisiz vitamin cesitleri vardir hamilelik sonrasi adi altinda.
Biz de bebek sahibi olmaya calisiyoruz insallah oldugunda ben de mutlaka kullanmak istiyorum 🤲🏻

İsin asli benim de yogun bir depresyonum oldu kullanmama ragmen. Lakin benim travmam yuksek riskli gebelikten kaynaklanan ve doguma girmeden once 3 unite kan takviyesiyle girmemden kaynakliydi. Oyle ya da boyle geciyor; takviyeleri almasam halimi dusunemiyorum.
Allah gonlunuze gore versin. Ayni markanin gebelik oncesi ve gebelik formlari da var. Emzirme sonrasi da uygun olabindan devam edecegim. Gebelikte az kulo almami ve dogumda gebelik oncesi kilomdan daha az bir kiloda olmami da buna bagliyorum acikcasi. 🌸
 
Denemistim , cok tesekkur ederim 🙏 . Spermde ufak sorunumuz var Allahin izniyle oda duzelecek az kaldi hissediyorum Allahim yardimcimiz olsun 🤲🏻
Eşinde içsin ıncir kürü 2 adet havuç dil 10 tane kadar ıncir 1 litre klorsuz şu birbirine karıştır malzemeler solana kadar 15 dakika kaynat dinlensin 1 gün suyunu süz esin sabah akşam içsin aç karnına sperm sayısını artiriyo erkekte kaç tane arkadaşım hamile kaldi
 
Eşinde içsin ıncir kürü 2 adet havuç dil 10 tane kadar ıncir 1 litre klorsuz şu birbirine karıştır malzemeler solana kadar 15 dakika kaynat dinlensin 1 gün suyunu süz esin sabah akşam içsin aç karnına sperm sayısını artiriyo erkekte kaç tane arkadaşım hamile kaldi
Sen adetin 5 günü başka 21 gün iç eşinde 10 gün içip 10 gün ara verecek 10 gün içip 10 gün ara hep böyle devam edeceksin 6 ay çoğu kişi ilk ayda kaldı bende dahil
 
Merhaba. Bundan 1 sene öncesine kadar deli gibi çocuğum olsun istiyordum, hamilelgimde bir an önce doğurmak onu kucağıma almak icin sabirsizlaniyordum, son haftalar her gece bir sonraki gecede evladimla uyumak için can atiyordum, ona hevesle birşeyler aliyor dogum videolarini izlerken agliyordum. Son doktor kontrolune gittigimde bebegimde kordon dolanmasi oldugu icin hemen sezeryan doguma aldilar, esim eve esyalari almaya gitti tek başıma doguma girdim, daha once hic o kadar korkmamistim.daha sonra odaya goturduklerinde bebegim yoktu, nefes alamadigi icin yogun bakıma almışlardi. Çocuğumu görmek icin kalkip yogun bakima yurumem gerekiyordu ama ayaklarimi hissedemiyordum. 2, saat icinde narkozun ve uyusuklugun etkisi gecmeye başlayınca deli gibi canim acimasina ragmen ayaga kalktim. Esimle cocugumu görmeye gittim, o kilolu dogan çocuktan eser yoktu, her tarafinda hortumlar vardi. Doktorlara her sorusumuzda, bir sey söylemek için erken oldugunu söylüyorlardı.
Hastanede 3, gün kaldıktan donra mecbur kalarak bebegimizi orada biraktik ve gittik. Gorumcemin evi hastanenin karisinda oldugu icin, çocuğum hep sütümü icsin diye orada kaldim. Her 2,saatte bir esim sütümu sagip goturuyordu. Her gun 2 ,kere emzirmeye gidiyordum. Çok guzel gekiyordu sutum. Daha sonra cocgumuxu alip eve geldik. O gün bu gündür ben çocugumu kabullenemedim. Deli gibi bebegini isteyen ben şimdi ölmek istiyorum. Eşimden, cocugumdan kacip gitmek istiyorum, hiçbir şey yapamiyorum ve yapamiycagimi biliyorum, artik benim hayatim bitti. Sütümde neredeyse yok denecek kadar az kaldı. Artik ben eski ben degilim ve olamiycam. Bunlari düşündükçe ölmek istiyorum. Yalvaririm bana 2 cift laf söyleyin lütfen, yardım edin icimi söndürün. Lütfen
Ben 28 haftalık doğum yaptım hiç beklemedigim bir anda sancım ve kanamam oldu hayatımda hic bu kadar korktuğumu ve çaresiz kaldığımı hissetmemiştim . Doğuma gördüm sezeryan ile alındı bebeğim yoğun bakımda kaldı üstelik kırk dk uzaklikta hastane her gün süt goturduk pandemi dolayisiyla hiç göremedim de bebeğimi . Bir ay sonra çok şükür evimize aldık . Bu hissettikleriniz geçecektir lohusa depresyonu ... Aşamiyorum diyorsanız bir an önce acil bir şekilde bir psikolog ile görüşün . Siz bir annesiniz . Elbette ki bebeğinizi seviyorsunuz insanlar yaşadığı acılara farklı tepkiler verirler
 
Sen adetin 5 günü başka 21 gün iç eşinde 10 gün içip 10 gün ara verecek 10 gün içip 10 gün ara hep böyle devam edeceksin 6 ay çoğu kişi ilk ayda kaldı bende dahil
Adetin 3 günü soğan kaynat 1hafta gece yatarken iç sadece 1 hafta o adetini düzenler kanamayı artiriyo ve iltahabi söker birtaraftan ıncir de yumurtayi büyütür
 
Böyle linççi insanların bol olduğu bi ortamda bunları anlatma cesareti gösterdiğiniz için tebrik ediyorum...
Tam 1 yıl ben de bunları düşündüm hep ağladım hep mutsuzdum annemle konuşmak isterdim annem beni azarlardı kızardı eşime bir şeyler anlatmaya çalışırdım amaaaan der çeker başka odaya giderdi. Hiç atkadaşım da yok. Kimseye bişey anlatamadım. Lohusalık depresyonunda olduğumu da farkedemedim. Bi günnyoutube da lohusa depresyonunu anlatan bir annenin videosuna denk geldim ve ağlaya ağlaya izledim. Meğer ben depresyondaymışım... o videodan sonra biraz rahatladım.

Lohusalık depresyonu atlatması zor olan bir şey sanırım. Destek olan çevreniz yoksa tabii.

Eğlenceli şarkılar, diziler, filmler izlemeye çalışın. Bol bol dua edin Allah ı anın. Beyninizin çen çen konuşmasına engel olmaya çalışın :)

çok zor biliyorum. Ama geçicek bu zamanlar 💐 evladınıza bool bol sarılıp öpün koklayın büyüdüğünde benim gibi bu zamanların tadını çıkarmadığınız için pişman olmanızı hiç hiç istemem ❣😊
Bariz lohusa depresonunda olan bir insan neden linçlensin? Elmayla armutu karıştırmayalım.
 
Merhaba. Bundan 1 sene öncesine kadar deli gibi çocuğum olsun istiyordum, hamilelgimde bir an önce doğurmak onu kucağıma almak icin sabirsizlaniyordum, son haftalar her gece bir sonraki gecede evladimla uyumak için can atiyordum, ona hevesle birşeyler aliyor dogum videolarini izlerken agliyordum. Son doktor kontrolune gittigimde bebegimde kordon dolanmasi oldugu icin hemen sezeryan doguma aldilar, esim eve esyalari almaya gitti tek başıma doguma girdim, daha once hic o kadar korkmamistim.daha sonra odaya goturduklerinde bebegim yoktu, nefes alamadigi icin yogun bakıma almışlardi. Çocuğumu görmek icin kalkip yogun bakima yurumem gerekiyordu ama ayaklarimi hissedemiyordum. 2, saat icinde narkozun ve uyusuklugun etkisi gecmeye başlayınca deli gibi canim acimasina ragmen ayaga kalktim. Esimle cocugumu görmeye gittim, o kilolu dogan çocuktan eser yoktu, her tarafinda hortumlar vardi. Doktorlara her sorusumuzda, bir sey söylemek için erken oldugunu söylüyorlardı.
Hastanede 3, gün kaldıktan donra mecbur kalarak bebegimizi orada biraktik ve gittik. Gorumcemin evi hastanenin karisinda oldugu icin, çocuğum hep sütümü icsin diye orada kaldim. Her 2,saatte bir esim sütümu sagip goturuyordu. Her gun 2 ,kere emzirmeye gidiyordum. Çok guzel gekiyordu sutum. Daha sonra cocgumuxu alip eve geldik. O gün bu gündür ben çocugumu kabullenemedim. Deli gibi bebegini isteyen ben şimdi ölmek istiyorum. Eşimden, cocugumdan kacip gitmek istiyorum, hiçbir şey yapamiyorum ve yapamiycagimi biliyorum, artik benim hayatim bitti. Sütümde neredeyse yok denecek kadar az kaldı. Artik ben eski ben degilim ve olamiycam. Bunlari düşündükçe ölmek istiyorum. Yalvaririm bana 2 cift laf söyleyin lütfen, yardım edin icimi söndürün. Lütfen
Lohusalık depresyonu, hemen acil psikiyatriye başvurun
 
Merhaba. Bundan 1 sene öncesine kadar deli gibi çocuğum olsun istiyordum, hamilelgimde bir an önce doğurmak onu kucağıma almak icin sabirsizlaniyordum, son haftalar her gece bir sonraki gecede evladimla uyumak için can atiyordum, ona hevesle birşeyler aliyor dogum videolarini izlerken agliyordum. Son doktor kontrolune gittigimde bebegimde kordon dolanmasi oldugu icin hemen sezeryan doguma aldilar, esim eve esyalari almaya gitti tek başıma doguma girdim, daha once hic o kadar korkmamistim.daha sonra odaya goturduklerinde bebegim yoktu, nefes alamadigi icin yogun bakıma almışlardi. Çocuğumu görmek icin kalkip yogun bakima yurumem gerekiyordu ama ayaklarimi hissedemiyordum. 2, saat icinde narkozun ve uyusuklugun etkisi gecmeye başlayınca deli gibi canim acimasina ragmen ayaga kalktim. Esimle cocugumu görmeye gittim, o kilolu dogan çocuktan eser yoktu, her tarafinda hortumlar vardi. Doktorlara her sorusumuzda, bir sey söylemek için erken oldugunu söylüyorlardı.
Hastanede 3, gün kaldıktan donra mecbur kalarak bebegimizi orada biraktik ve gittik. Gorumcemin evi hastanenin karisinda oldugu icin, çocuğum hep sütümü icsin diye orada kaldim. Her 2,saatte bir esim sütümu sagip goturuyordu. Her gun 2 ,kere emzirmeye gidiyordum. Çok guzel gekiyordu sutum. Daha sonra cocgumuxu alip eve geldik. O gün bu gündür ben çocugumu kabullenemedim. Deli gibi bebegini isteyen ben şimdi ölmek istiyorum. Eşimden, cocugumdan kacip gitmek istiyorum, hiçbir şey yapamiyorum ve yapamiycagimi biliyorum, artik benim hayatim bitti. Sütümde neredeyse yok denecek kadar az kaldı. Artik ben eski ben degilim ve olamiycam. Bunlari düşündükçe ölmek istiyorum. Yalvaririm bana 2 cift laf söyleyin lütfen, yardım edin icimi söndürün. Lütfen
Postpartum Depresyonuna girmişsiniz. Derhal psikologla görüşmek için randevu almalısınız.
 
Merhaba. Bundan 1 sene öncesine kadar deli gibi çocuğum olsun istiyordum, hamilelgimde bir an önce doğurmak onu kucağıma almak icin sabirsizlaniyordum, son haftalar her gece bir sonraki gecede evladimla uyumak için can atiyordum, ona hevesle birşeyler aliyor dogum videolarini izlerken agliyordum. Son doktor kontrolune gittigimde bebegimde kordon dolanmasi oldugu icin hemen sezeryan doguma aldilar, esim eve esyalari almaya gitti tek başıma doguma girdim, daha once hic o kadar korkmamistim.daha sonra odaya goturduklerinde bebegim yoktu, nefes alamadigi icin yogun bakıma almışlardi. Çocuğumu görmek icin kalkip yogun bakima yurumem gerekiyordu ama ayaklarimi hissedemiyordum. 2, saat icinde narkozun ve uyusuklugun etkisi gecmeye başlayınca deli gibi canim acimasina ragmen ayaga kalktim. Esimle cocugumu görmeye gittim, o kilolu dogan çocuktan eser yoktu, her tarafinda hortumlar vardi. Doktorlara her sorusumuzda, bir sey söylemek için erken oldugunu söylüyorlardı.
Hastanede 3, gün kaldıktan donra mecbur kalarak bebegimizi orada biraktik ve gittik. Gorumcemin evi hastanenin karisinda oldugu icin, çocuğum hep sütümü icsin diye orada kaldim. Her 2,saatte bir esim sütümu sagip goturuyordu. Her gun 2 ,kere emzirmeye gidiyordum. Çok guzel gekiyordu sutum. Daha sonra cocgumuxu alip eve geldik. O gün bu gündür ben çocugumu kabullenemedim. Deli gibi bebegini isteyen ben şimdi ölmek istiyorum. Eşimden, cocugumdan kacip gitmek istiyorum, hiçbir şey yapamiyorum ve yapamiycagimi biliyorum, artik benim hayatim bitti. Sütümde neredeyse yok denecek kadar az kaldı. Artik ben eski ben degilim ve olamiycam. Bunlari düşündükçe ölmek istiyorum. Yalvaririm bana 2 cift laf söyleyin lütfen, yardım edin icimi söndürün. Lütfen
Canım bu yaşadığını oğlumda da kızımda da yaşadım.mutlaka psikolojik destek al geçiyor bu durum merak etme.
 
X