- 17 Aralık 2015
- 27.115
- 49.572
- 598
korkacak bisey yok guzel yanlari daha çok
korkacak bisey yok guzel yanlari daha çokYazinizi okuyunca cocuk sahibi olmaktan bi kez saha korktum ya niye boyleyim benherkesin derdi baska Allah hepimize saglik, huzur, guzel bi hayat nasip etsin. Hayat zor.
Bu kadar çok evde oturunca kilo almıyor musunuz? Pko ve kilo arasında ciddi bir etkileşim var çünkü3yıl olucak pko nedeniyle cocugumuz olmuyor. Gurbete gelin geldim. Cevrem cok ama akrabalar kafa dengim degil. Bikac arkadas edindim onlarda evlendi uzaklastı, binada komşuluk yok herkes kendi halinde, birazda insanlara güvenemiyorum tanıstıgım insanlar bana zarar vericek gibi hissediyorum. Ve evde akşama kadar tek başımayım, kursa ve spora yazılmıstım gitmiyorum. Sadece evimi seviyorum tek başıma gezmeyi sevmiyorum markete bile cıkmıyorum. Evde temizlik yapasım bile gelmiyor keşke çocugum olsaydı daha farklı olurdu belki. Birlikte parka cıkardık gezerdik evde daha mutlu temizlik yapardım. Bu memlekette tek başıma oldugumu bilmek beni cok yalnızlastırıyor. Hadi markete gidelim diyebilecgm kimse yok, var ama güveneceğim kafa dengi yok. Eşimde kızıyor cık gez hava al istiyorum ama tek başıma hayat gercekten cok sıkıcı.
Herkes aynini soyluyor eminim oyledir ama korkularima engel olamiyorum. Bi yandan guzel bi aile olalim coluk cocuk derken buyuyelim istiyorum bi yanyan da korkuyorum. Hayirlisi...korkacak bisey yok guzel yanlari daha çok
Bunalmışsın, hafiften depresyon var gibi. Şöyle düşün çocuğun olması için düzenli spor ve beslenme olması lazım. Bunun için spor yapmalısın. Zorla kendini yürüyüş yap, sınır koyma. İlk gün istersen 5 dakika yürü. 11 gün yürü sonra alışkanlığa döner zaten. Hobi edinebilirsin. El işi gibi bir şey. Halk eğitim kurslarına gidebilirsin. Umarım en kısa zamanda evladını alırsın kucağına.
Eğlence aracı cocuk istemeyin derken? Olmuyor diye stres yapmaktan hayattan zevk almıyorum dışarıya cıkmak markete gitmek eğlence degil insanların temel ihtiyacı ben bunları yaparken bile zevk almıyorum. Her anne ister cocugunun vatana millete hayırlı bir evlat yetiştirsin. Anlatmak istediğim yanlış anlaşılmasınBenim de çocuğum yok ve olmuyor ama hiçbir zaman sizin gibi bi bakış açısıyla istemedim çocuğum olmasını, istiyorum çünkü onu iyi ve güzel bir insan olarak yetiştirebileceğimize, vatana millete dünyaya faydalı bir insan olacağına inanıyorum.. Öncelikle çocuk eğlence aracı ya da arkadaş değildir, bu fikirden bi sıyrılmanızı öneririm. Gezin tozun, arkadaş edinin, spor yapın, hayat kısa..kuslar ötüyor..
3yıl olucak pko nedeniyle cocugumuz olmuyor. Gurbete gelin geldim. Cevrem cok ama akrabalar kafa dengim degil. Bikac arkadas edindim onlarda evlendi uzaklastı, binada komşuluk yok herkes kendi halinde, birazda insanlara güvenemiyorum tanıstıgım insanlar bana zarar vericek gibi hissediyorum. Ve evde akşama kadar tek başımayım, kursa ve spora yazılmıstım gitmiyorum. Sadece evimi seviyorum tek başıma gezmeyi sevmiyorum markete bile cıkmıyorum. Evde temizlik yapasım bile gelmiyor keşke çocugum olsaydı daha farklı olurdu belki. Birlikte parka cıkardık gezerdik evde daha mutlu temizlik yapardım. Bu memlekette tek başıma oldugumu bilmek beni cok yalnızlastırıyor. Hadi markete gidelim diyebilecgm kimse yok, var ama güveneceğim kafa dengi yok. Eşimde kızıyor cık gez hava al istiyorum ama tek başıma hayat gercekten cok sıkıcı.
Sizi anlıyorum (4 yılda 7 bebek kaybetmiş biri olarak), ama kendinizi toparlamanız lazım, stres ve depresyon gebeliğe engel önemli sorunlardan birisi. Hayatın devam ettiğini ve buna göre yaşamamanız gerektiğini kabullenmeniz lazım. Ayrıca bu kadar problem etmektense bir doktora görünüp pko nuzu tedavi ettirmeniz daha doğru olur. İlk mesajınızda çocuk olmadığından can sıkıntısı yaşıyormuşsunuz gibi anlaşılıyor, daha doğrusu çocuğu oyalanacak bişey olarak gördüğünüz şeklinde anlaşılıyor isterseniz onu bir düzeltin.Eğlence aracı cocuk istemeyin derken? Olmuyor diye stres yapmaktan hayattan zevk almıyorum dışarıya cıkmak markete gitmek eğlence degil insanların temel ihtiyacı ben bunları yaparken bile zevk almıyorum. Her anne ister cocugunun vatana millete hayırlı bir evlat yetiştirsin. Anlatmak istediğim yanlış anlaşılmasın
Temizlik, markete çıkmak gibi durumlar çocuk varken çok daha zor oluyor inanın. Tek başına sosyalleşmek, çantanı alıp çıkıp gezmek çok daha kolay. Tüm mutluluğunuzu çocuğunuz olmasına bağladığınız için her şey zor geliyor size. Umarım bir an evvel çocuk sahibi olursunuz ama olmadan önce de evde boş boş oturup, "yalnızım" diye şikayetlenmek yerine birşeyler yapmaya çalışın.3yıl olucak pko nedeniyle cocugumuz olmuyor. Gurbete gelin geldim. Cevrem cok ama akrabalar kafa dengim degil. Bikac arkadas edindim onlarda evlendi uzaklastı, binada komşuluk yok herkes kendi halinde, birazda insanlara güvenemiyorum tanıstıgım insanlar bana zarar vericek gibi hissediyorum. Ve evde akşama kadar tek başımayım, kursa ve spora yazılmıstım gitmiyorum. Sadece evimi seviyorum tek başıma gezmeyi sevmiyorum markete bile cıkmıyorum. Evde temizlik yapasım bile gelmiyor keşke çocugum olsaydı daha farklı olurdu belki. Birlikte parka cıkardık gezerdik evde daha mutlu temizlik yapardım. Bu memlekette tek başıma oldugumu bilmek beni cok yalnızlastırıyor. Hadi markete gidelim diyebilecgm kimse yok, var ama güveneceğim kafa dengi yok. Eşimde kızıyor cık gez hava al istiyorum ama tek başıma hayat gercekten cok sıkıcı.
Hayatı dolu dolu yoğun bir şekilde yaşayan insanlarda ara ara boşluğa düşebiliyor Rabbim kimseyi yalnızlıkla sınamasın diyorum.Temizlik, markete çıkmak gibi durumlar çocuk varken çok daha zor oluyor inanın. Tek başına sosyalleşmek, çantanı alıp çıkıp gezmek çok daha kolay. Tüm mutluluğunuzu çocuğunuz olmasına bağladığınız için her şey zor geliyor size. Umarım bir an evvel çocuk sahibi olursunuz ama olmadan önce de evde boş boş oturup, "yalnızım" diye şikayetlenmek yerine birşeyler yapmaya çalışın.
Anaokulu ögretmeniyim bu sene işe başlıcamçalışmayı düşünmez misiniz?
Aynı durumda sayılırız. Akşama kadar yalnızım. Ailem yok yanımda ve 1 yıllık evliyim3yıl olucak pko nedeniyle cocugumuz olmuyor. Gurbete gelin geldim. Cevrem cok ama akrabalar kafa dengim degil. Bikac arkadas edindim onlarda evlendi uzaklastı, binada komşuluk yok herkes kendi halinde, birazda insanlara güvenemiyorum tanıstıgım insanlar bana zarar vericek gibi hissediyorum. Ve evde akşama kadar tek başımayım, kursa ve spora yazılmıstım gitmiyorum. Sadece evimi seviyorum tek başıma gezmeyi sevmiyorum markete bile cıkmıyorum. Evde temizlik yapasım bile gelmiyor keşke çocugum olsaydı daha farklı olurdu belki. Birlikte parka cıkardık gezerdik evde daha mutlu temizlik yapardım. Bu memlekette tek başıma oldugumu bilmek beni cok yalnızlastırıyor. Hadi markete gidelim diyebilecgm kimse yok, var ama güveneceğim kafa dengi yok. Eşimde kızıyor cık gez hava al istiyorum ama tek başıma hayat gercekten cok sıkıcı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?