çocuğuma karşı vicdan azabı

S

serenboz79

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Ocak 2012
39
0
36
İstanbul
arkadaşlar bende çalışan bir anneyim çok şükürki sağlıklı bir kızım var şuan 6 yaşında ama 1 yaşından beri kreşlerde büyüdü hep hayalimde ben bakıcam ben büyütücem çocuğumlun herşeyiyle ben ilgilenecem ddiye düşünürken şartlar elvermedi ve kızım daha bezliyken yürüyemiyorken kreşe başladı hatta en küçüğüydü kreşin hergünümüz kabus gibi ağlayarak o kreşe ben işe hergün bir yeri mor geliyordu taki 2 sene öncesine kadar son iki yıldır gerçekten özveriyle çalışan bir kreş bulabildik ama inanın yaşadıklarımı bir ben bir allah biliyor nöbette tutmak zorunda olduğum için kızım teyzesini benden daha çok gördüğü için( 1 yaşına kadar teyzesi bakmıştı )ilk ona anne dedi gece ben yanına gittiğimde ağlamaya devam ediyordu teyzesi gittiğinde susuyordu çok şükürşuan ilşkimiz çok farklı bensiz hiçbirşey yapmıyor annelik duygusunu ilk 3 yıl tadamadım sadece kendimi sorgulamakla geçtii bunları şuan buraya yazmamdaki sebebte kızımın bana bu sabah dedği söz bebeğiyle evcilik oynuyordu benim duymadığımı düşünerek canım kızım bak ben hiç çalışmıyorum senin yanındayım vb sözler söylüyordu sonrada benim dinlediğimi farkedince anneciğim ne söyledin dedğimde anne sen benim için çalışıyorsun ki ben oyun oynuyorum diye cevap veriyor içim öyle acıdıkii sizlerle paylaşmak istedim heranımızı birlikte geçirmeye çalışsakta o burukluk hep içimde olduğu için hep bir ksiklik hissediyorummm
 
canım maalesef çalışan annelerin hemen hepsi aynı duyguları yaşıyor, benim kızım da bir yaşındayken beni değil de bakıcısını kıskanıyordu geçmişi değiştiremeyiz ama içinde yaşadığımız şu anı onlarla doyasıya yaşamaya çalışalım.... şimdi bulduğum her fırsatta oynamaya çalışıyorum, isteklerini (maddi olmayan) yerine getirmeye çalışıyorum...beraber çizgi film izliyoruz :)
 
belkı bılıyorsundur benımde uçbucuk yasında oglum var ,ve ben hemsıre olabılmek ıcın bu sene sınava gırdım ve yırtınıyorum .ama bır yanımda dusunuyor, seneye yerlesırsem oglumu ıhmal mı edıcem acaba dıye , ve oaan su dusunceyle tesellı edıyorum kendımı,;hayatta hiçbirseyın garantısı olmadıgı gıbı, evlılıgede olmuyor cok sukur sımdı hıç bır sorunumuz yok, fakat yarın bır ayrılık olsa ben naparım, dumduz lıse mezunu. yavrum benden bırsey ıstese kımden, hangı parayı ısterım kıme el acarım, işte boyle dusuncelerle ayakta duruyorum ve kendım ıçın degıl yavrum için dayanmalıyım dıyorum bence her kadıının guvendıgı bır ışı olmalı bu bana geç dank ettı..
 
gözlerim doldu inan,bu tatil gününde bile çalışıyorum işte ben de mecburen. oğlumun yanında değilim.1,5 yaşında oğlum bakıcısıyla evde.sanki en güzel günlerini kaçırıyor gibiyim.çalışan anne olmayı hep savundum ama içim de çok burkuluyor.hep eksik kalma duysundayım.hiç kimseye ve hiçbişeye tam yetemiyorum.
eve geldiğimde oğlum ilk 1 saat canımı okuyor,kızıyor resmen bana,sinirleniyor,sonra sakinleşip sarılıyor falan..
kaliteli zaman geçirmek taraftarıyım,öyle yapıyorum ama iş yerinde burnuma gelen oğluşumun kokusuna da engel olamıyorum.yanımda olsun istiyorum.
bakıcısını sevsin istiyorum ama bazen de kıskanıyorum..
sanırım duygular hep aynı çalışan annelerde..
 
çok zor bir durum ama çalışan kadınların hemen hemen hepsi bunları çekiyor maalesef .sonuçta ihtiyacınız var çalşıyorsun ve bu onun iyiliği için öle düşünmeye çalış.
 
Vicdan azabı çekmenize gerek yok.Çalışmayan anneler bile çocuğunu kreşe yollamalı.Çocuğun zihinsel gelişimi için bu şart.
 
hafta sonları bizim ama..
hep beraberiz,hiç ayrılmadan,ATA ne isterse onu yapıyorum,bu da dışarı çıkmak oluyor tabii..
ilerde bana kızar mı acaba d,ye de çok korkuyorum,ben de çalışan annenin kızıyım ,hiç böyle düşnmedim ben.sanki her anne çalışanmış gibi,çalışmayan anne olmazmış gibi gelirdi.hep olumlu yanlarını görmeye çalışalım..
çocuklaırmız kendine yetebilen insanlar olacaklar,daha sosyal oalcaklar,onlara maddi olarak da yetbilen anneleri olacak,kendine güvenen anneleri olacak..vs..
 
Bu konuda kendinizi sorgulamanız bile iyi bir anne olduğunuzu gösterir. Hangi anne duysa o sözleri etkilenir tabi ki. Ama kızınız daha çok küçük çalışmanızı bu şekilde kurmuş kafasında. Her ne kadar benim için çalışıyor dese de bunu kavrayamaz o yaşta çocuk. Büyüdükçe kavrayacaktır. Kendi de okula başladığında kendine bir hedef bir meslek belirlediğinde sizi daha iyi anlayacak gurur bile duyacaktır.
 
Sizi en ıyı ben anlarım dıye dusunuyorum. gecmıs zamanda benımde benzerı bır konum vardı :)
ama ben cok şukur aştım bu uzuntumu. vıcdan azabı dıye bakmayalım duruma.
kucukken benım oglumda arada sırada teyzesı baktıgı ıcın teyzesıne anne dıyordu ama benı hıc
rahatsız etmezdı bu durum. teyzesı bakıyor ve anne yarısıdır dıye normaldı bana gore.
ama cocugunuz buyudukce daha ıyı anlayacak, calısan bır annenın sorumlulugu daha buyuk bılıyorum
ama kucukken gorulen dusuncesının buyudukce degıstıgını goreceksınız ve cocugunuz onun ıcın calıstıgınızı
anlayacak ve rahatlayacaksınız bundan emın olun. mumkun oldugunda oturun sohbet edın uzun uzun anlatın.
cocukla sabahtan aksama kadar bırlıkte olmak degıl, kalıtelı zaman gecırebılmektır onemlı olan.
şunuda göğsümü kabartarak soylemek ısterım ki, calısan anne olmak hem zordur hemde buyuk mezıyettır.
herkes yapamaz bunu. cocugunda asla bunun eksıklıgını hıssetmeyecek senı anlayacak emın ol
calısan bır annenın cocugu olarak yazıyorum bunu :)) sevgıler..
 
Çalışan annenin keşmekeşi bunlar. Tam yukarı tükürsen bıyık aşağı tükürsen sakal durumu. Siz çalışan anneler bu tür sorgulamalar ile cebelleşirken ben çalışmıyorum evde kendi geleceğimin sorgulamaları ile cebelleşiyorum.
 
Son düzenleme:

çok doğru yazdıklarınız..ben çalışırken oğlumu özlüyorum ama çalışmaz evde otursam da yapamam diyorum.yani çalışmak sadece maddiyat da demek değil..ben ilerde oğlumun benimle gurur duymasını istiyorum.başarılı bir insan olmak istiyorum.lütfen yanlış anlamayın çalışmayan kadınlara başarısız demek istemiyorum,sadece tercih meselesidir bu.
çalışmamak bana daha zor gelen bir durum.

siz hiç çalışmadınız mı,yani sadece çocuğunuz yüzünden mi evdesiniz? bazıları çocuk sahibi olunca işi bırakıyor ya,onu da düşündüm,2 sene ara vereyim diye bu sefer oğlum kreşe gidince ,iş bulmanın garantisi yok kii...
 
affff ALLAHIM AFFF bır an içim burkuldu isyan değil hıssettıgım bende suan hamıleyım ve calısmam gerekecek emınım cunku eşimin babası bır dunya borc acmıs ödememiş haciz binmiş yasal işlermler baslamıs cok tutarsız bır adamın rahatlıgını bız ödiycez ve calısmak zorundayım ınsallah bebegım babanesıyle cok guzel eglenırde eksıklıgımı hıssetmez
 

sie hayırlı doğumlar dilerim..
şimdiden düşünmeyin bunları.durumunuza da çok üzüldüm,nasıl sorumsuzluk ki bu..
zaten 1 yaşına gelen kadar bebek bakımı daha kolay,emip uyuyorlar..inşallah o zamana kadar da maddi durumunuzu düzeltirsiniz..
 

burası gercekten cok can alıcı olmus .
evlı degılım anne de degılım ama ,bu kısım benı bıle ınanılmaz etkıledı .
ama sarlar el vermıyorsa mecbur calısmak zorun da kalıyorsunuz .
kotu bır anne olmadıgınızı bu yazdıklarınızdan da hıssedebılıyorum .
sız de ısterdınız cocugunuzun hep yanın da olmayı ama ,malesef
gunumuzun sartları buna el vermıyor .
ama cocugunuz gercekten cok zekı dusuncelı ve naif bırı .
o yasta cocuk sızı kırmamak ıcın "anne sen calısıyorsun kı ben de oyun oynayabılıyorum "demesı
gercekten bır cocugun yasından buyuk bır cumle olmus .cocugunuz da gercekten anlayıslı
durumun suan da bıle farkın da olabılen bır cocuk masallah .
ama bazı cocuklar da calısan anne olayı ters tepıyor gercekten .buyuduklerın de "sana ıhtıyacım oldugu zamanlar da
sen hıc yanım da degıldın "gıbı tepkılerı olan cocuklar da var .ama sızın cocugunuz sızın durumunuzu anlaabılıyor cok sukur
 
lirik güzel .!.:
Vicdan azabı çekmenize gerek yok.Çalışmayan anneler bile çocuğunu kreşe yollamalı.Çocuğun zihinsel gelişimi için bu şart.
Genişletmek için tıkla...

elbette gitmeli canım aama işte uygun olan aslında 3 yaştan sonra şuanda diğer çocuklara göre daha farklı elbette kıdemli ama offffffff yazarken bile kötü hissediyorum
 
serenboz79 .!.:
elbette gitmeli canım aama işte uygun olan aslında 3 yaştan sonra şuanda diğer çocuklara göre daha farklı elbette kıdemli ama offffffff yazarken bile kötü hissediyorum
Genişletmek için tıkla...

benim annem anasınıfı öğretmeniydi,beni de bırakacağı yer olmadığı için 2 yaşında anaokuluna başladım.anneme de orada öğretmenim derdim,anne demem yasaktı okul sınırları içinde..:)kimse onun kızı olduğumu bile anlamazmış,stajyerler falan. neyse demem o ki bend e çok kıdemliydim.her sene aynı şeyleri öğrendim ilkokula gidene kadar..
bir seferinde stajyerler var,diş frıçalama öğretiyolar,ben 3 yaşındayım heralde,ben süper yapıyorum tabii,kızlar da aman sen nası öğrendin falan ,,ben de dedim ki 2yıldır aynı şeyleri öğretiyosunuz bana..

ilerde gülerek hatırlar kızınız da bunları merak etmeyin..
 
kızlar yaaaa gerçekten cevaplarınızla içime su serpildi ben birde haddinden fazla duygusal olduğum için çoook etkileniyorumm bale kursuna gidiyor bir gün anne herkesin annesi bizi izlemeye geliyor dedi tamam bende gelirim kızım dedin bir sevinçle izin verirlermi anne elbette kızım dedim ertesi gün bütün arkadaşlarına annemde gelecek diye söylemiş bileee işin kötü tarafı anasınıfındakilerin çoğu büyük kısmıda ev hanımıı
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Kardeşimin emrivakileri + gelin adayımız (!)
6 7 8
Yorumlar
144
Görüntüleme
14K
Daughter of your father
çocuğum için en doğru kararı vermek istiyorum. fikirlerinize ihtiyacım var.
4 5 6
Yorumlar
118
Görüntüleme
8K
choccywhoccydoodah
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…