Oğlum iki gün bunu anlattı ve baya korkmuş.
Belki o kız da çocuğun kendisini rahatsız edecek fiziksel temasından rahatsız olmuş, korkmuş ve günlerce anlatmıştır
Her çocuk, her aile birbirinden farklı tarz çocuk yetiştiriyor. Her çocuk da başka şeylere takik.
Mesela benim ablamin çocuğunu bebek bile olsa izinsiz öpemezdik. Evde 'küserim ama" diyip bir şey yaptırmak bile yasaktı. Çünkü insanlar küsmesin diye istemediği şeyi yapsın istemiyorlarmis. Çocuk bugün 4yasinda, hala buluşunca kucaklayıp öpemezsin. Onun sana gelmesi gerekir. Bedenine dokunulmasi, öpülmesi vs konusunda dikkatle yetiştiriyor ailesi, kendi yeğenimi düşünürsem belki okul girişinde bir çocuk ona fiziksel temasta bulunup kolunu incitse bu büyük bir mesele olur. Çocuk belki kreşten bile soguyabilir. Çünkü dediğim gibi,annesi babası bile izin almadan dokunmuyor çocuğa.
Ama bir başka çok yakın arkadaşım var,onun çocuğuna da teyze gibiyim. Ne ailesi takik boyle konulara,ne çocuğun umrunda. Gidince çocuğu kıstırıp öpüyorum, önce ne yapacağımı tane tane anlatmadan(!) Alıp 4 tur ters takla atıyorum, canım istiyor öpüyorum, rahatça gidikliyorum... O çocuğu düşünüyorum mesela,okul girişinde biri onun kolunu mincirsa o da karşılık verir. Ailesi de duysa görse bile normal karşılar, çocuk işte, der geçer.
Yani sizin çocuğunuzun birinin kolunu mincirmasi sizin için utangaçlik, kimi için 'cocuk iste' olabilirken kimi için de memleket meselesi haline gelebilir.
Ben adamın bagirmasini büyütmeye deger bir şey olarak bulmadım açıkçası.
Sıradan bir parkta anneler nasıl bağırıyor elin çocuğuna, ya da mahallede gürültü yapan çocuklara komşular neler söylüyor. Bunlar Türkiye'nin bir gerçeği. Ben küçükken zihinsel engelli bir abla vardı mahallede. Çocuklar gürültü yaptıkça (ya da onla dalga geçtikçe) balkonundaki tuğlalardan firlatirdi aşağıya
şükür ki hiç isabet ettiremedi.
Yani medeniyetin havuzunda yuzmuyoruz ki. Böyle bir toplumuz. Huysuz amcalar topları keser, hacı teyzeler gürültü yapıyorsun diye beddua eder, kavga ettiğin çocuğun abisi gelir seni döver. Bunlar Türkiye'nin gerçekleri.
Çocuk fanusta yasamiyorsa bunlara bir şekilde alışmalı.
Herkes ona bagirabilir, dört yaşında değilse yedi yaşında, o yaşı da atlatirsa ondort yaşında...yani illaha ki haklı ya da haksız kendisinden daha güçlü insanlardan azar yiyecek. Bundan onu kimse koruyamaz. Sizin yapmanız gereken böyle şeylerden kendisine nasıl bir savunma mekanizması yaratmasına yardım etmek...
Haa derseniz ki, "olur mu oyle,ben çocuğum azarlansin diye mi milyarlar veriyroum bu kreşe!" O zaman o bağıran adam da çocuğunun kolu mincirilsin diye para vermiyor derim..
Bence hiç büyütme, öğretmen aracılığı ile halledin .
Olmuş bitmiş bir şey. Bu saatten sonra adam özür mü dileyecek? Ya da özür dilese bile 4 yaşındaki çocuğun çok mu umrunda olacak??
Benim annem de her şeyi büyüten, hakkımizi savunmak için bizi rezil etmek Pahasina yedi düvele yayan bir insandı. Bu yüzden asla ona bir şeyimizi söylemezdik. Misal ablam ilkokul 3te öğretmeninden dayak yemiş, annemin aşırı tepki vermesinden, öğretmeni şikayet etmesinden vs vs korktuğu için anneme söylememiş bile. Ben de mesela ortaokulda benim hakkımda yalan yanlış dedikodular yayan,benden hoslanan çocuğu öğretmenime dövdürtmüştüm:)) annemin haberi bile olmadı.
Çünkü annelerin böyle büyük tepkileri,olayı abartmalari (ne kadar haklı da olsa) çocukları utandirir. İki iki dört yani, bence bu doğanın bir kanunu
O yüzden unutmaya çalışın . Çok da büyütülecek bir olay değil zaten. Daha neler neler yasayacak,ne zorbaliklara maruz kalacaksınız. Daha yolun basindasiniz
