Konu yanlış anlaşılıyor galiba burada eşinin yüzüne gülmüyorsun. ama hayatada küsmüyorsun, çocuğunla ve etrafındaki diğer insanlarla mutlu bir şekilde vakit geçiriyorsun. eşine olan tepkini ona laf söyleyip, karşısında sürekli konuşup onu daha çok kızdırarak değil. onu yokmuş sayarak, onun hayatında olmaması seni hiç ilgilendirmiyor hissi vererek, tepkini gösteriyorsun. ben iki yoluda iyi biliyorum. şimdiye kadar eşimin karşısında susmadım, sürekli kendimi savundum, ama daha çok tepkili oldu aramızdaki sevgi bile azalıyordu. ama en son onu adeta hiçe sayıp o yokmuş gibi davranarak onsuzda olsa ne kadar mutlu olduğumu gösterdim(bu bugün boşansakta ben sen olmadan da mutluyum, sen kendini dünyanın merkezi sanma hissini ona vermek içindi). ve ilgisiz, tepkisiz kalınca dayanamayıp o laf attı konuştu, e tabi bu arada yumuşadı. bende hissettiklerimi söyledim. şu an çok iyiyiz. yani ilk günlerdeki sevgimizi tekrar yaşıyoruz desem yalan olmaz. birbirimizi daha iyi anlıyoruz şimdi.
üstelik konu sahibi de ilk defa böyle bir durumla karşı karşıya kalmış ve elbette onu affetmediğini ve ilk fırsatta uygun bir dille sıkıntılarını anlatacağını söylüyor. ki eşide bu durumdan pişmansa ki ilk kez yapmış onu anlayacak ve bir daha böyle bir şeye kalkışmayacaktır.