Yani bilemedim niyetini onu siz bilirsiniz muhakkak halinden,tavrından,söyleme şeklinden ama bende çocuksuz hayatımla,çocuklu hayatım arasında dağlar kadar fark olduğunu düşünüyorum hele şimdi bebek ve 6 yaş çocukla daha da açıldı fark.
Cidden ha deyince birşey yapamıyorum kendi adıma. Dışarı çıkacak olsam bir sürü hazırlık yapmak zorundayım,yemek,uyku saati düşünmek zorundayım. Öyle çantamı alıp çıkayım durumu olmuyor.
Öte yandan misafir davet edeceksem bile ortalıktaki döküntüyü toplamak ekstra bir iş benim için,hadi temizlik yapayım geçeyim durumu bile yok,birinin bezi kremi vs ötekinin oyuncağı derken ev temizlemek için bile önce bir toparlamam gerek.
Bunları geçtim,biri iyiyse öteki hasta oluyor , en basit örnek,geçen hafta bebeğim hastaydı o iyileşti şimdi kızım öksürüyor. Bunlarda insanlarla sosyalleşme durumunu kısıtlıyor. Şimdi çocuklu bir arkadaşım gel dese gidemem yani o derece. Beni arasa gelmek istiyorum diye kızım hasta derim,ertelerim yapacak birşey yok.
Uzun oldu farkındayım ama inanın bu böyle. Kızım doğmadan hep derdim o bize uyacak ben öyle alıştıracağım diye ama pratikte mümkün olmadığını yaşayarak öğrendim.
Ha sizin durumunuzu bilemiyorum,planlayarak çocuk sahibi olmuyorsanız kırılacağınızı aklına bile getirmiyordur eminim ama istediğiniz halde henüz olmamışsa biraz densizlik etmiş olabilir.