• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuğunu dövmek:(

valla anne değilim ama dayağa karşı değilim. ne demek "ben onu yemiycem?" yeminle yapıştırırım ağzına.
bu çocuk bi ömür benim evimde kalmayacak, her türden insanla muhatap olacak. yemek beğenmeyerek insanları zor durumda bırakmaya hakkı yok.
evet misafir başımızın tacı ama öyle insanlar gelip gidiyor ki evimize, ne pişireceğimizi şaşırıyoruz. keşke diyorum, anası vaktinde ağzına yapıştırıp yedirseymiş de yemek seçmemeyi öğretseymiş. ya geliyorsun bi hafta kalıyorsun eyvallah da ben senin çocuğuna günde üç öğün köfte patates kızartmak zorunda mıyım arkadaşım? eşşek kadar çocuk sulu yemek yiyemiyor ya.
maddiyatından değil emeğinden bahsediyorum ben.
üniversitede bi ev arkadaşım vardı mesela, ıspanak pişirdim diye kusmuştu. karnabahar pişirdiğimde de kusmuştu. yiyorum lan onu ben hayvan!
anası vaktinde dövmemiş diye bunlar hep. bak yine sinirlendim.

bence olaya birde şu açıdan bakın

o sizin cocugunuz bile olsa biyolojik olarak size benzemek zorunda değil.

sizin yediğinizi yemek zorunda değil, insanlar içinde mahcup olmamak için ıspanak yemek zorunda hiç değil.
bende lahana pişen mutfaga gıremıyorum kolay kolay midemde bulanıyor halbuki ben zorla yemek yedirilen bir cocuktum ve her daim zayıftım halada ıspanak filan yemem.

çok sığ bir yerden bakıyorsunuz
ben kendi cocugum için öyle düşünmüyorum istediğini yer, istemediğini yemez teşvik ederim ama tadına bakıncada begenmiyorsa onu zorla yedirecek kadar HAYVAN olamam mesela

laf dinlemiyormu , ne yapıyor mesela çamaşırları dağıtıyor, boş defterden sayfa yırtıyor, olmadı tencelerı indirdi oynuyor.
bunlar dayanılmaycak şeyler değil.

robot gibi kurup yönetmek istiyorsak bence bebek değilde cinden robot alsın bazı insanlar
 
dövmeden kastı ne acaba yazanların...poposuna vurulur çocukların yani okadarda olur..ben hiç vurmadım diyene inanmam..toplantı yapın konuşun velilerle
bence bu şekilde avutmayın kendinizi
cidden hiç vurmayanlar var
ne popoya ne eline.
bırak surat yada tekme şöyle dursun
 
Ister inanin ister inanmayin ama ben hic vurmadim,vurmayi da dusunmuyorum.bazi arkadaslar vuruyorum ama az vuruyorum poposuna eline vs diyor.o cocuk dayagin cogunu gormemis ki azini bilsin de,vurdu ama az vurdu diye kendini teselli etsin.ayrica sadece cocuklar degil buyuk insanlar bile siddet gordugunde caninin acisina degil kirilan incinen ruhuna gururuna uzulur aglar.cunku insan ruhu asil yaratilmistir
 
cocukken bıraz saftım hemen herseyı anlamzdım bırı bısey soylerdı annene soyle dıye unuturdum ,hemen her seyı anlamazdım aslında cok cabalardım ama bıyerde hata yapardım ve annem bana sureklı gerızekalı gerızekalı gerızekalı derdı artık okadar kanıksamısyımkı kendımı gerızekalı sanırdım :KK43: ılkokula gıdıyorken bırgun sınıfta benım ılgımın olmadıgı bı durum yasanmıstı ne oldugunu bıle bılmıyorum ogt. sınıfa nasıhat verıyodu dedıkı bu sınıfta bazı gerızekalılar var aılenız hangınızın oldugunu soyledı bılıyorum dedı. benım o olayla alakam olmadıgı halde yerın dıbıne gırdım benımde gerızekalı oldugumu ogrt. bılıyo dıye bazen aklıma geldıgınde anneme buyuk kızgınlıgım oluyo
 
kucucuk cocugun ne sucu olabilir ki , sadece agliyor diye nebicim vurdu cocuga okadar insan icinde sanki vurunca susacakmis gibi . nasil sinirlendim o an

Bende bazen denk geliyorum hatta bu tip anneler çoğaldı toplumda, sokakta, markette, pazarda çocuk ağlıyor huysuzluk ediyor diye pata küte çocuğa girişen insanlar var, hatta bir keresinde 2-3 yaşlarında anca var huysuzlanıyor çocuk bir iki adım önde gidiyor annesi arkadan çocuğun ense köküne bir yapıştırdı çocuk yerde sonra tuttu çocuğu kaldırdı tek kolundan sürükleye sürükleye aldı gitti. Öyle sinir oluyorum ki bu tiplere içimden acaba bende şunun saçını elime bir dolasam mı diye geçirdiğimde olmuyor değil.
 
bence bu şekilde avutmayın kendinizi
cidden hiç vurmayanlar var
ne popoya ne eline.
bırak surat yada tekme şöyle dursun

tabiki dayağa şiddete çok karşıyım..hiç poposuna yada eline vurmayan insanla karşılaşmadım açıkçası..dövmek deil demek isteğim..dövenleri görünce çileden çıkıyorum hatta birkeresinde sokakta çocuğuna vuruyordu bir anne dayanamadım müdahale ettim..
 
Burada yazıyorsunuz ki arada vurmak lazım değil mi, evde tek çocukla, üstelikde tüm dikkatini sana vermesi gerekmezken baş edemeyip vuruyorsun ..Peki öğretmen 30 kişilik sınıfda ders anlatmaya çalışırken ,çocuklardan birine kaşını kararttı diye neden olay yaratıyorsunuz?? Önce bağırmayla,dayakla çocuklarınızı arsızlaştırıyorsunuz , şiddete meğillendiriyorsunuz sonra okula gönderince öğretmenden mucizeler bekliyorsunuz.. Haksızmıyım???
canım seni tebrik ederim çok doğru bir noktaya değindin...
 
dayaktan çocuk hatasını anlamaz sadece öfkelenir,öfke nöbetleri yaşar. dayak ebeveynin kendi çaresizliğini söz geçiremeyişini, kendi başarısızlığını kabullenemeyişidir. öfkesini çocuktan çıkartır. sanki yaptığının yanlış olduğunu ve sonuçlarını anlatmak herzaman daha iyi sonuç verir. dayak atıyorum diyenlere bu sözüm...
 
valla anne değilim ama dayağa karşı değilim. ne demek "ben onu yemiycem?" yeminle yapıştırırım ağzına.
bu çocuk bi ömür benim evimde kalmayacak, her türden insanla muhatap olacak. yemek beğenmeyerek insanları zor durumda bırakmaya hakkı yok.
evet misafir başımızın tacı ama öyle insanlar gelip gidiyor ki evimize, ne pişireceğimizi şaşırıyoruz. keşke diyorum, anası vaktinde ağzına yapıştırıp yedirseymiş de yemek seçmemeyi öğretseymiş. ya geliyorsun bi hafta kalıyorsun eyvallah da ben senin çocuğuna günde üç öğün köfte patates kızartmak zorunda mıyım arkadaşım? eşşek kadar çocuk sulu yemek yiyemiyor ya.
maddiyatından değil emeğinden bahsediyorum ben.
üniversitede bi ev arkadaşım vardı mesela, ıspanak pişirdim diye kusmuştu. karnabahar pişirdiğimde de kusmuştu. yiyorum lan onu ben hayvan!
anası vaktinde dövmemiş diye bunlar hep. bak yine sinirlendim.
Cocuga dayak olayina kesinlikle karşıyım da siz cok icten yazmışsınız vallahi :))
 
Arkadaşlar mesleğim öğretmen , dün velilere bir form gönderdim (bilgi amaçlı) akşam fırsat bulunca okudum, sorulardan biri "çocuğunuzu dövermisiniz?" şeklindeydi.Bu soruya evet cevabı yazan velilerim var ..Siz ne düşünüyor şunuz bu konuyla ilgili?
Emin olun dövmüyorum diye cevap verenlerde dövüyordur. Çocuğa tam olarak hazır olmadan farzdır diye hemen çocuk yapıyorlar sonra o çocuğa tahammül edemeyip dövme yolunu seçiyorlar. Değiştiremezsin ki. Zihniyet değişmeden yanlış olan hiçbir şey değişmez bizim ülkemizde...
 
Bende bazen denk geliyorum hatta bu tip anneler çoğaldı toplumda, sokakta, markette, pazarda çocuk ağlıyor huysuzluk ediyor diye pata küte çocuğa girişen insanlar var, hatta bir keresinde 2-3 yaşlarında anca var huysuzlanıyor çocuk bir iki adım önde gidiyor annesi arkadan çocuğun ense köküne bir yapıştırdı çocuk yerde sonra tuttu çocuğu kaldırdı tek kolundan sürükleye sürükleye aldı gitti. Öyle sinir oluyorum ki bu tiplere içimden acaba bende şunun saçını elime bir dolasam mı diye geçirdiğimde olmuyor değil.

Iste bu tip anneler sadece el alemde anne oldu bende olmaliyim diyen gruba giriyor. Cocuk egitimin e`sinden haberi olmayanlar.
 
ya bi de şu var (bu arada şiddet manyağı psikopat gibi algılamayın öyle biri değilim kesinlikle)çocuğuna hiç dur demeyen hiç kızmayan her şeyi kibarlıkla halletmeye çalışan insanların ütopya ötesi insanı çileden çıkaran çocukları olabiliyor ben şahsen çok gördüm..neden kızmıyorsun dediğimde mühim olan iletişim kızarsam özgüvensiz bir birey olur diye bana akademik açıklama yapan arkadaşlarımın şımarıklıkta insanı katil edebilecek pozisyona sokan çocuklarını ağzım açık izliyorum..aşırı bilmiş özgüvenli kendisini uyarmaya çalışan insanları aşağılayan 9-10 yaşında çocuklar gördünüz mü siz hiç,onları ne yapacağız?

dipnot: ciddiyetle sorulmuştur onlarıda adam edecek yöntem varsa ilerde evladım olursa poposuna vuracağım şaplaklardan düşeceğim.

O çocuğu basa cikilmayacak hale getiren de o anne baba..

Bebek bir şeyleri anlamaya basladiginda o büyük kutsal duygudan birazcik cikip artik bir şeyler ögretmeliyim yerine "o benim hayatim istedigini istediği gibi istediği yerde" yapar zinniyetiyle yetiştirmeye calisiyor. Ancak bu yontemle bir çocuğu büyütmek, eğitmek imkansiz...

Sonra bir bakiyor ki kendisini duyan yok .. Sonra "ben ne yapayim bu çocuğa" e sen bastan hata yaptin çocuğa suç bulma..
 
O çocuğu basa cikilmayacak hale getiren de o anne baba..

Bebek bir şeyleri anlamaya basladiginda o büyük kutsal duygudan birazcik cikip artik bir şeyler ögretmeliyim yerine "o benim hayatim istedigini istediği gibi istediği yerde" yapar zinniyetiyle yetiştirmeye calisiyor. Ancak bu yontemle bir çocuğu büyütmek, eğitmek imkansiz...

Sonra bir bakiyor ki kendisini duyan yok .. Sonra "ben ne yapayim bu çocuğa" e sen bastan hata yaptin çocuğa suç bulma..
e işte bende soruyorum bir çocuk nasıl büyütülmeli birileri yazsın buraya.
 
Kızım 23 aylık çok hareketli bir çocuk.Bazen sabrımı öyle zorluyor ki gözlerim kararıyor,başım dönüyor.Ama o Allah'ın emaneti ona kıyamıyorum.Aşırı sinirlendiğimde stres topunu elime alıp sıkıyorum,yada istemsiz gözümden yaşlar akıyor sinirden.
 
e işte bende soruyorum bir çocuk nasıl büyütülmeli birileri yazsın buraya.

Çocuğa vurmak tabii ki onaylanacak bir şey değil, ama fazla şımartmak da aynı şekilde onaylanacak bir şey değil. Kararı bilinmeli. Bazı annelerde de şunu görüyorum benim çocuğum istediğini yapsın, döksün, kırsın, vursun ama benim çocuğuma zarar gelmesin bu da yanlış. Bir kere anne benim çocuğumda zarar vermesin mantığını kendi beynine aşılamalı önce. Örneğin benim kuzenim oğluna sana vurana sende vur altta kalma diye öğretiyordu, bir yere gittiğinde gittiğinde döker, saçar kırar ama anne hiç oralı olmaz onlara gidildiğinde çocuğun bütün oyuncakları toplanır neden bizim çocuklar oyuncaklarını kırmasın diye. Birçok kez eleştirdim kuzenimi yanlış yapıyorsun diye o zamanlar kırıldı bana ama şimdi çocuk 2. sınıfa gidiyor ve her gün şikayet offf bu çocuk niye böyle oldu diyor şimdi kuzenim. Acaba neden kendine bir sorsana diyorum bende. Örneğin okulda nasıl ki öğretmen çocuğuma vuramaz deniliyorsa, çocuğa da öğretmene saygısızlık yapma ve arkadaşlarına zarar verme hakkına sahip olmadığı öğretilmeli. Çocukları karşına alıp konuşarak anlattığında her şeyi anlıyorlar aslında, ben hep konuşurum kızım büyüdü artık ama oğlum henüz 5 yaşında ve yanlış bir şey yaptığında bunun yanlış olduğunu anlatıyorum mutlaka ki tekrar ediyor ama ben sıkılmadan onun yanlış olduğunu belki de defalarca anlatıyorum ve sonunda o da fark ediyor.
 
e işte bende soruyorum bir çocuk nasıl büyütülmeli birileri yazsın buraya.
çocuk birşeyi yapmak için tutturup ağlayıp kendini yerlere atıyor ya, sakin olacaksın bekleyeceksin geçmesini, yada ilgisini başka yöne çekeceksin. yinede yapmasına izin vermeyeceksin uygun olmayan şeyi. ama dövmeyeceksinde. bir kaç defadan sonra anlıyor zaten ağlayıp bağırmanın fayda etmediğini. çocuk sakinleştiğinde de neden yapmaması gerektiğini anlatacaksın. çok zaman ağlayıp kendini yere attığında ilgisini başka birşeye yöneltemiyorsam sakince karşında oturup öfke nöbetinin geçmesini bekliyorum. bi süre sonra susup kendi geliyor yanıma. yaptığının yanlış olduğunu anlatıyorum öğrencilerime ve kendi çocuğuma. sakinliği korumak önemli.
 
Back
X