- Konu Sahibi tavuklumakarna
-
- #1
merhaba canım...
çocuklarımın arasında 1 yaş var.. ikisini de ailelerimizden uzakta yalnız büyüttüm..
çok da memnunum böyle olmasından.. istediğim bir şeydi zaten.
böylece kimse karışmadan tamamen kendi istediğim şekilde yaptım herşeyi.. tabii bu biraz da yapı meselesi.. ben bana karışılmasından pek hoşlanmam.. zaten kendim bakamayacaksam çocuk da yapmazdım..14 yaşımdayım ki bir çocuğa bakamiyim?biraz ayıp kaçacak ama lütfen hoş gör tabirimi.. yapmasını bilen bakmasını da biliyor demektir:)))
zor mu dersen! evet 2 çocuk olduğu için çok ama çok zorlandım..sonradan bakıcı filan aldım ama onlar da çözüm olmadı...
benimkilerin yaşları çok yakın olduğu için bir de eşim çok fazla iş seyahatine gittiği için zordu..
merhaba canım...
çocuklarımın arasında 1 yaş var.. ikisini de ailelerimizden uzakta yalnız büyüttüm..
çok da memnunum böyle olmasından.. istediğim bir şeydi zaten.
böylece kimse karışmadan tamamen kendi istediğim şekilde yaptım herşeyi.. tabii bu biraz da yapı meselesi.. ben bana karışılmasından pek hoşlanmam.. zaten kendim bakamayacaksam çocuk da yapmazdım..14 yaşımdayım ki bir çocuğa bakamiyim?biraz ayıp kaçacak ama lütfen hoş gör tabirimi.. yapmasını bilen bakmasını da biliyor demektir:)))
zor mu dersen! evet 2 çocuk olduğu için çok ama çok zorlandım..sonradan bakıcı filan aldım ama onlar da çözüm olmadı...
benimkilerin yaşları çok yakın olduğu için bir de eşim çok fazla iş seyahatine gittiği için zordu..
merak etme canım gayet mutluyuz bende ailemden ve eşimin ailesinden uzaktayım ama çok memnunum çocuklara istediğim terbiyeyi verdim istediğimi yedirdim istemediğimi yedirmedim kızlarım kola ve cipsin tadını bilmezler herşeyi evde yaptım ama akraba olsaydı inan şımarır ve olmadık şekilde beslenirlerdi örnek 1 yaşındaki kızıma dedesini kola içirmeye çalışırken yakaladım çay içirdi yapma dememe rağmen sonra çocuk sevecez bahanesiyle hergün gelip aile huzurunu da bozarlar benim ve babasının sevgisi yetiyor da artıyor bile hiç öyle ekstra sevgiye sevilmeye ihtiyaç duymuyoruz çocuklarımız bize bizde çocuklarımıza aşığız sadece benim özel durumlarım olduğu zaman çocuklarımızı bırakacak yerim yoktu artık onu da komşularım sağolsunlar darda bırakmıyorlar kendim kadar güveniyorum onlara yani şimdiden bunları düşünüpte üzülme
bir anne değilim ama tayinci bir ailenin yalnız başına büyümüş 22 yaşını bitirmiş bir kızıyım.
çocuğunuz daha doğmadan okul için düşünmeyin bence :) çok erken :)
yaşadığımız hiçbir şehirde akrabamız olmadı. komşularla da aramız iyi değildi. ama lojmandaydık güvendeydik yani...
ilkokula başlayana kadar bakıcılarla büyüdüm. 7 yaşıma geldiğimde kovdumkendi başımın çaresine baktım. annemde babamda çalışıyordu evde benden 1.5 yaş küçük kardeşimin dışında kimse yoktu. gayette rahattım. mutluydum.
merak etme canım gayet mutluyuz bende ailemden ve eşimin ailesinden uzaktayım ama çok memnunum çocuklara istediğim terbiyeyi verdim istediğimi yedirdim istemediğimi yedirmedim kızlarım kola ve cipsin tadını bilmezler herşeyi evde yaptım ama akraba olsaydı inan şımarır ve olmadık şekilde beslenirlerdi örnek 1 yaşındaki kızıma dedesini kola içirmeye çalışırken yakaladım çay içirdi yapma dememe rağmen sonra çocuk sevecez bahanesiyle hergün gelip aile huzurunu da bozarlar benim ve babasının sevgisi yetiyor da artıyor bile hiç öyle ekstra sevgiye sevilmeye ihtiyaç duymuyoruz çocuklarımız bize bizde çocuklarımıza aşığız sadece benim özel durumlarım olduğu zaman çocuklarımızı bırakacak yerim yoktu artık onu da komşularım sağolsunlar darda bırakmıyorlar kendim kadar güveniyorum onlara yani şimdiden bunları düşünüpte üzülme
Çok teşekkürler..İçimi rahatlattınız..Ancak benim komşu açısından çok şansım yok galiba..Herkes iyi ama çok resmi..İnşallah o zamana kadar Allah güvenebileceğim güzel komşular da verir..
Çok teşekkürler..İçimi rahatlattınız..Ancak benim komşu açısından çok şansım yok galiba..Herkes iyi ama çok resmi..İnşallah o zamana kadar Allah güvenebileceğim güzel komşular da verir..
o kadar güzel demişsiniz ki...
aynen bizde de durum öyle.. babaannesi çocuklara kola ve cips vermiş evlerine gittiğimizde! ben çıldırdım tabi!
bizimkiler pekmez suyunu kola sanıyorlardı.. hayatlarında hiç cips yememişlerdi..daha neler neler.. aklıma gelmiyor şimdi hepsi çok zaman oldu... ama şunu çok iyi hatırlıyorum, sonra toparlamam çok zor oldu.. alt tarafı 2 gün kaldık.. ama ben 2 ay uğraştım..
alınıyorlar diye de birşey dememiştim. şimdi artık kuralları baştan söylüyorum.. onlar da uyuyorlar mecburen. huyumu da biliyorlar.. uymazlarsa valla götürmem bir daha.. buyursunlar bizim eve..kapım açık..
ayrıca akrabalardan uzak olmanın bir artısını daha söyliyim.. eşimin ağabeyinin aynı yaşlarda çocukları var.. özellikle bir tanesi çok şımarık ve çocuk nereden öğrenmişse,bayaaaa küfür ediyor.. neyse ki uzaktayız da çocuklar birbirlerini hatırlamıyorlar bile:))) yakında olsak mecburen görüşülecek..
şimdi görüşeceğim kişileri kendim seçiyorum.. ama akrabalarını kendin seçemiyorsun maalesef ve hepsiyle görüşmek zorunda kalıyorsun..
çocuk olunca o kadar sosyalleşiyorsun ki...:)))
en basiti evin yakınındaki parka gitsen günde en az 3 anneyle tanışırsın emin ol:)))
benim çooook arkadaşım oldu bu sayede... çoğuyla da hala görüşüyorum.. ben onlara yardım ediyorum, onlar bana ediyor..
çok haklısın arkadaşım huyları baya değişiyor ve biliyormusun bizimkilerde suyla karıştırdığım pekmazi çay sanıyorlar şimdi büyüdüler ve hala anne bize pekmez çayı ver derler ama geçen gün kaynanam büyük kıza çay içirmiş ve o da beğenmiş anne bana da çay verirmisin diyor ama benden olumsuz cevabı alınca üsteleyemiyor bu akraba çocukları hakkaten tehlikeli ama şükür bizde o şekilde konuşan çocuk yok görümcemin kardeşimin çocukları da gayet terbiyeli :))o kadar güzel demişsiniz ki...
aynen bizde de durum öyle.. babaannesi çocuklara kola ve cips vermiş evlerine gittiğimizde! ben çıldırdım tabi!
bizimkiler pekmez suyunu kola sanıyorlardı.. hayatlarında hiç cips yememişlerdi..daha neler neler.. aklıma gelmiyor şimdi hepsi çok zaman oldu... ama şunu çok iyi hatırlıyorum, sonra toparlamam çok zor oldu.. alt tarafı 2 gün kaldık.. ama ben 2 ay uğraştım..
alınıyorlar diye de birşey dememiştim. şimdi artık kuralları baştan söylüyorum.. onlar da uyuyorlar mecburen. huyumu da biliyorlar.. uymazlarsa valla götürmem bir daha.. buyursunlar bizim eve..kapım açık..
ayrıca akrabalardan uzak olmanın bir artısını daha söyliyim.. eşimin ağabeyinin aynı yaşlarda çocukları var.. özellikle bir tanesi çok şımarık ve çocuk nereden öğrenmişse,bayaaaa küfür ediyor.. neyse ki uzaktayız da çocuklar birbirlerini hatırlamıyorlar bile:))) yakında olsak mecburen görüşülecek..
şimdi görüşeceğim kişileri kendim seçiyorum.. ama akrabalarını kendin seçemiyorsun maalesef ve hepsiyle görüşmek zorunda kalıyorsun..
amin canım bende ilk başlarda yalnızdım şurda 2 yıl oldu komşuluk ilişkisi kuralı kızımın biri 6.5 diğeri 4.5 yaşında hiç korkma annelik öyle güzel bir duygu ki kimseyi gözün görmez zaten onu gözünden bile sakınırsın ki sen şimdiden bu kadar düşünceliysen çocuğun olduğunda mükekmmel bir anne olacağını düşünüyorum okul içinde çok erken daha rabbim çok büyük bende çok düşünürdüm nasıl olacak paramızda yok özel okula göndersek diye allah yardım etti öyle iyi bir öğretmenimiz oldu ki devlet okulu olmasına rağman 24 saat arayabiliyoruz düşün yani sen içini ferah tut bol bol dua et ha birde bak okulun 3. günüydü toplantıdaydık kimin velisi olduğumu söylediğimde öğretmenin gözlerinin içi gülerek siz x in annesimisiniz dedi ve ekledi bu çocuğu nasıl yetiştirdiniz çok iyi bir aile terbiyesi almış dedi daha ben bişi demeden dedim bende onun için uğraştım dedim ama çok korkuyorum okulda bozulmasından dedim öğretmen merak etmeyin dedi öyle sağlam almış ki terbiyeyi asla bozulmaz dedi düşünsene bir anne için ne kadar büyük bir gurur inanın ağladım sevinçten ve o zaman iyiki tek başımaymışım dedim çünkü akraba yanında olan çocuk genel anlamıyla şımartılıyor ve sorumluluk sahibi olmuyor
Evvela ilk cocugunuzu cok iyi yetistirirseniz diger cocuklarinizin karsisinda rehber oluyor ve siz anneleri olarak etki edemediginizde abla/abi etkeni olumluya ceviriyor.Benim cocuklarim hep birbirleriyle buyuduler.Ailemden uzaktaydim babaanne ve dedelerine yakindim hatta birlikte cok uzun yillar gecirdik.Allah var cok emekleri var evlatlarimda fakat eskiler demis ki "Bir cocugun cok ebesi olursa o cocuk ac kalir...."Yani sorumluluk paylasildikca karmasa cikar.Basit bir doyurma meselesinde bile anlasmazlik olur.Senin terbiye anlayisina hicbir kimse uymuyor.Cocuk gelisimi ve psikolojisi konusunda cok kitap karistirmisligim oldu fakat en iyi bilgi sogukkanli ve dogal akis...Cocuguna verebilecegin en iyi egitim bile mutsuz,kavgaci bir babanin tavirlari sonucunda tesirsiz kalabilir.Gecenlerde bir okudugum yazida Cocugunu seven baba onun annesine cok iyi davransin ayni sekilde anne de babaya.Lafin ozu esinle yuvani bahar bahcesine cevirirsen sevgiyle beslenen sefkatle yetisen cocuk her ortamda mutlu olur ama tatminsiz,kavgaci bir ortamdaki yavrucaklar hayati sadece savas zannederler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?