- Konu Sahibi tavuklumakarna
-
- #21
Mesela bir arkadaşım, çocuğu sevecek kimse yok etrafımda bir gelen olunca kocağına atıyorum alın sevin diye diyordu, çok üzülmüştüm..
Kızım 1,5 yaşında olacak.Kaynanamlarla aynı yerdeyiz yürüyerek yarım saat mesafedeler.Yaşlılar,pek gidip gelmiyoruz haftada 1.Annemler 15 saat uzaktalar:) Kameradan görüşüyoruz ve senede 2 kez gidiyorum.
Ben de çocuğum olduktan sonra dışarı çıkmaya,arkadaş edinmeye başladım.Eskiden hiç dışarı çıkmazken şimdi kızım için hemen bakkala bile olsa gidiyorum,gezdiriyorum.Anne olduğu zaman insanın ortamı daha farklı oluyor evet.
Tek başına çocuk büyütmek bazen zorlu geliyor,yanımda danışacağım kimse yok diye.Ama face te anne gruplarında arkadaşlar edindim onlar çok yardımcı sağolsunlar.Böylesi daha iyi sanırım.Kaynanama gidince kola falan vermek istiyor yok diyorum,düzenini herşeyini ben biliyorum.çocukların kurallara uyması daha kolay oluyor.Herşeyine kendi başına karar verebiliyorsun...
Zor değil yani.Zamanla insan herşeye alışıyor...
O arkadaşın çocuğu alıp bir parka götürseydi inan gelen misafirin çocuğu sevmesinden daha faydalı bir iş yapmış olurdu. Sana tek tavsiyem evini yeşillikli bir parkın yakınına taşıman. Böylece sen ya da bakıcısı günün 3-4 saatini parkta geçirmeleri için onları götürebilir ve düzenli arkadaşlıkları kurmasını sağlayabilirsin.
Bence ailenin yanına taşınma,evlilikte2 tarafa da uzak olmak en iyisi.İnan annem bazen telefondan bile bunaltıyor:) Oraya gidince eşimin bana yaptığı bir şeye karşı bizim zamanımızda erkekler böyle yapmazdı,şimdi kadınlardan çok iş yapıyor falan diyor.Ne bileyim buraya geldiğinde evimin düzeninesöyleniyor:)Ben derli toplu biri değilim:)Giydiğimede hala karışır.Eşimin izin verdiği eteğe,annem kısa diyor:))
Cidden zorlanırsın.İki tarafa uzak olmak en iyisi.Ki 8 senedir ayrıymışsın daha zor gelir.Çocuğu da tek başına çok rahat büyütürsün takma hiç...
İnşallah ev değiştirirken dikkat ederim canım, galiba 2 yaşından itibaren bu park olayı önem arz ediyor, yanılıyor muyum?Daha önce mi yoksa?
Kızım dediğim gibi 1,5 yaşında şimdiden park için merkeze gitmeye başladık.Bulunduğumuz yerde park yok,küçük bir kasaba burası zaten.Park önemli onun için de senin içinde:)
Başlığı görünce,eşinden ayrısın sandım bir an.
Büyükannelerden uzaksınız diye,çocuğun yalnız veya sevgisiz kalacağını düşünmüyorum.
Arkadaşların keza öyle.Yani aa çok tatlı,çok büyümüş demenin dışında,öyle fazla ilgilenmiyor arkadaşlar.
Bebekken en çok senin sevgine-ilgine ihtiyacı var ve tabii babasının.
Biraz büyüyünce parka,yuvaya vs gider ve yaşıtlarıyla zaman geçirir.
Diğer arkadaşların dediği gibi,diğer velilerle arkadaşlık kurarsın.
Aynı yaşta çocuğu olanlar,birbirlerinin ve çocukların dilinden daha iyi anlıyor.
Yuva ve okul zamanı,okul toplantılarına ve doğumgünlerine katılırsan,daha kolay kaynaşırsın.
canım internet bağımlılığı başta çok kısıtlamaktan ve çocukla oynamamaktan kaynaklanıyor bizim çocuklar doğduğundan beri açık pc ama kızlarımın ilgisini hiç çekmiyor bir kere oturup oynayalım demiyorlar ne zaman birileri gelirde oynarsa o zaman başına oturuyorlar park önemli evde çocukla oynamak önemli yetemediğin yerde sırf oyun oynatan yerler var oralara verirsin ya da bir kreşe yani çok seçenek var ama birebir annenin ilgilenmesi lazım mesela biz düzenli aile toplantıları yaparız orda onlara kararlar aldırırız çok severler 1 saat sohbet ederiz ama benim tek şikayetim kızlarım çok dağınık aman oynasınlar zaten apartmandayız evdede kısıtlarsak nolacak dedim dedim hep dağıttılar şimdi de evleri toparlayamıyorum bunun da sınırını bilmek lazımmış
Merhaba arkadaşlar,
Ben 2 yıllık evliyim. Henüz çocuğum yok. İstanbulda oturuyoruz. Oturduğumuz yer güzel bir muhiti İstanbulun. Bu aralar içinden çıkamadığım bir soru var aklımda.
Çocuğumuz olursa yalnız başına büyütmek ona haksızlık olur mu? Yani, anneannesi babaannesi gelip kalırlar 1 ay filan en fazla, biz de gideriz, 6-7 saat mesafedeler. Ancak, haftada 1 kez arkadaşlarımıza gidersek orada oynayacak arkadaşları olacak kreşe vs başlayana kadar..bir de okul seçimi İstanbulda çok zor gibi görünüyor..devlet okullarından memnun olan var mı?
Bu ara ailemin yanına gitme ihitmali oldu ancak eşim kendisine karışılmasından çok hoşlanmıyor. Bu yüzden bende gitme konusunda bir tereddüt oluştu. Çünkü gidersek ister istemez ufak tefek şeyler de olsa yorum yapar bizimkiler ve huzurum gider mi diye korkuyorum..
İstanbulda yada diğer şehirlerde, yakında bir akrabası olmadan kendisi çocuklarını büyüten ablalarımdan kardeşlerimden yardım istiyorum, nasıl oldu, mutlular mı? bu arada en önemlisi ailemin yanına gidersem şuanki çok güzel işimden ayrılmam gerekecek ve sıfırdan iş arayacağım
canım internet bağımlılığı başta çok kısıtlamaktan ve çocukla oynamamaktan kaynaklanıyor bizim çocuklar doğduğundan beri açık pc ama kızlarımın ilgisini hiç çekmiyor bir kere oturup oynayalım demiyorlar ne zaman birileri gelirde oynarsa o zaman başına oturuyorlar park önemli evde çocukla oynamak önemli yetemediğin yerde sırf oyun oynatan yerler var oralara verirsin ya da bir kreşe yani çok seçenek var ama birebir annenin ilgilenmesi lazım mesela biz düzenli aile toplantıları yaparız orda onlara kararlar aldırırız çok severler 1 saat sohbet ederiz ama benim tek şikayetim kızlarım çok dağınık aman oynasınlar zaten apartmandayız evdede kısıtlarsak nolacak dedim dedim hep dağıttılar şimdi de evleri toparlayamıyorum bunun da sınırını bilmek lazımmış
ne kadar benziyoruz:))
biz de aile toplantısı yaparız...
bizim kızlar da acayip dağınık:))) tabii benim hatam.. o kadar serbest bıraktım ki.. aman onlar rahat rahat oynasınlar da önemli değil ben toplarım diye düşündüm..
2 haftadır yeni bir yöntem deniyorum. bir excel tablosu yaptım. mesela odanın düzenli olması 15 puan, dolabın düzenli olması 10 puan, her sabahı yatağı yapmak 5 puan.. gibi maddeler var. hergün için toplam 100 puan.
1000 puandan itibaren de çeşitli hediyeler var. mesela istediği bir kırtasiye malzemesi (kalem ,silgi vb.) 3000 puanda boya seti.... 10000 puanda bisiklet :)))
aslında normalde kırtasiyeden ihtiyaçlarını alıyorum ama nedense pek bir tatlı geldi puanlarıyla almak:))) yani şimdilik çok işe yarıyor.. bu şekilde alışkanlığa dönüşeceğini umuyorum. aynı maddelerle 2 ay daha devam ettireceğim. sonra maddelerde ufak değişiklikler yapmayı düşünüyorum:)))
konu dışı olduğu için konu sahibinden özür diliyorum.. ama bu dağınıklık o kadar can sıkıcı ki ben de çözümünü bulmuşken paylaşmak istedim:)
bu arada küçük bir not daha; bir arkadaşımın kızı odası dağılmasın diye oyun oynamıyor, arkadaşları evlerini dağıtacak diye kimseyi de istemiyor.. öyle titiz çocuklar olacaklarına böyle olsunlar (bence) daha iyi..
bende çocuğumu yanlız büyütüyorum herşeyi yanlız yapıyorum aslında,ne kendi ailemden nede eşimin ailesinden kimse yok yanımızda,aşısınada doktorunada alışverişinede hep yanlız giderim eşimde sadece pazarları yanımızda olabiliyor akşamları hariç tabi;insan geleceğini göremiyor yani bende evlenmeden önce hep kendi yaşadığım şehirde kalacağım diye düşünürken çok alakasız biyerdeyim şu anda ama hayat insana herşeyi öğretiyor yanlız çocuk büyütmeyi en başta
ne kadar benziyoruz:))
biz de aile toplantısı yaparız...
bizim kızlar da acayip dağınık:))) tabii benim hatam.. o kadar serbest bıraktım ki.. aman onlar rahat rahat oynasınlar da önemli değil ben toplarım diye düşündüm..
2 haftadır yeni bir yöntem deniyorum. bir excel tablosu yaptım. mesela odanın düzenli olması 15 puan, dolabın düzenli olması 10 puan, her sabahı yatağı yapmak 5 puan.. gibi maddeler var. hergün için toplam 100 puan.
1000 puandan itibaren de çeşitli hediyeler var. mesela istediği bir kırtasiye malzemesi (kalem ,silgi vb.) 3000 puanda boya seti.... 10000 puanda bisiklet :)))
aslında normalde kırtasiyeden ihtiyaçlarını alıyorum ama nedense pek bir tatlı geldi puanlarıyla almak:))) yani şimdilik çok işe yarıyor.. bu şekilde alışkanlığa dönüşeceğini umuyorum. aynı maddelerle 2 ay daha devam ettireceğim. sonra maddelerde ufak değişiklikler yapmayı düşünüyorum:)))
konu dışı olduğu için konu sahibinden özür diliyorum.. ama bu dağınıklık o kadar can sıkıcı ki ben de çözümünü bulmuşken paylaşmak istedim:)
bu arada küçük bir not daha; bir arkadaşımın kızı odası dağılmasın diye oyun oynamıyor, arkadaşları evlerini dağıtacak diye kimseyi de istemiyor.. öyle titiz çocuklar olacaklarına böyle olsunlar (bence) daha iyi..
malesefkı aıle hersey demek degıldır hayatta ınsanların oncelıgı kendı evınden baslamalıdır suan nekadar guzel bır duzenın ısın gucun var aılenın yanına gıtsen nekadar karısmazlar desende herseye ılla kı bır yorum oluyor ınsanız yanı oyuzden bende uzak olması taraftarıyım tatıllerde cocuklar alır sevgıyı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?