Boşver canım nasılsa annen bakıyor ona neymiş? Benim oğlum seninkinden biraz büyük geçen biz de eşimle sinemaya gittik kayinvalideme bırakıp uzun bir aradan sonra. Öyle çok sık birakamiyorum ben de yemeğe falan gidiyorsak o da gelsin istiyoruz.
Ama arada eşle başbaşa vakit geçirmek önemli bence de. Annen kabul ediyorsa arada bırakmanda bir sakınca yok.
Kardeşiniz evli değil muhtemelen. Bekarsa evlenemedim vs şeklinde kafaya takıyor da olabilir. Her kardeş aynı olmuyorMerhaba hanımlar
Evet sorum yukarıda olduğu gibi.
Eşinizle 1-2 saat yanlız vakit geçirirmisiniz(yemek yemege gitmek,sinema vs)yoksa çocugunuz her daim yanınızda mi olur. Yada ailelerinize mi emanet edersiniz?
Olay şu ki ben oğlum (2 yaşında) doğudundan beri eşimle bir defa sinema haricinde yanlız takılmadım oğlumuda annemlere bırakmadım.
Geçenlerde eşimle aram düzelince yemeğe gitmek istedik ve ben bir kerecik olsun oğlumu annemlere bırakmak istedim annemde sagolsun hemen okeyledi telefonda(oğlum çok aktif onuda otur vs diyerek bunaltmak istemedim)
Tabii bebek bizim yanımizda. Inanin gidip yememiz bebegi emzirmem geri dönmemiz 1 bucuk saati geçmedi.
Ama çocugu annemlere birakip cikinca kizkardesim anneme" bize birakip kendiler yemege mi gitcek" diye sordu ama soruş sekli garip ironik bir yuz ifadesiyle kendisi 28 yasinda bu arada. Annem cocugu doyurur temizler o anlamda kizkardesime yük degik girer odasina kitler kapiyi ama bos bos konusmasini bilir.
Arkadaslarim bana cok abartiyorsun arada birak annenlere ne var diyor ama ben yük olmasin özlerlerse kendileri gelsinler yada ben giderim 1 saat otururum kalkarim kafasindayim(ayni mahalledeyiz).
Ne bilim arkadaslarimi görüyorum kizkardesleri yigenlerini yüceltiyorlar ablalarina destek cikiyor bazen 2 bazen 5 gün yigenlerine bakiyorlar ama ben kendimi fazlalik gibi hissediyorum bunu basariyor...
Merhaba hanımlar
Evet sorum yukarıda olduğu gibi.
Eşinizle 1-2 saat yanlız vakit geçirirmisiniz(yemek yemege gitmek,sinema vs)yoksa çocugunuz her daim yanınızda mi olur. Yada ailelerinize mi emanet edersiniz?
Olay şu ki ben oğlum (2 yaşında) doğudundan beri eşimle bir defa sinema haricinde yanlız takılmadım oğlumuda annemlere bırakmadım.
Geçenlerde eşimle aram düzelince yemeğe gitmek istedik ve ben bir kerecik olsun oğlumu annemlere bırakmak istedim annemde sagolsun hemen okeyledi telefonda(oğlum çok aktif onuda otur vs diyerek bunaltmak istemedim)
Tabii bebek bizim yanımizda. Inanin gidip yememiz bebegi emzirmem geri dönmemiz 1 bucuk saati geçmedi.
Ama çocugu annemlere birakip cikinca kizkardesim anneme" bize birakip kendiler yemege mi gitcek" diye sordu ama soruş sekli garip ironik bir yuz ifadesiyle kendisi 28 yasinda bu arada. Annem cocugu doyurur temizler o anlamda kizkardesime yük degik girer odasina kitler kapiyi ama bos bos konusmasini bilir.
Arkadaslarim bana cok abartiyorsun arada birak annenlere ne var diyor ama ben yük olmasin özlerlerse kendileri gelsinler yada ben giderim 1 saat otururum kalkarim kafasindayim(ayni mahalledeyiz).
Ne bilim arkadaslarimi görüyorum kizkardesleri yigenlerini yüceltiyorlar ablalarina destek cikiyor bazen 2 bazen 5 gün yigenlerine bakiyorlar ama ben kendimi fazlalik gibi hissediyorum bunu basariyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?