Benimde 7 yaş ve 3 yaşında iki kızım var. Süreci tam olarak biliyorum yani :)
Sırtını kaşıyarak uyumak ister. Ne şımarık ne agresif ne sorunlu görüyorum bu yüzden.
Çünkü uyurken kendi odalarında tek başına uyuyorlar, uykuya geçişteki istekleri bence “6 yaşında ya kocaman bu altııııııı” diye büyütülecek birşey değil.
Sadece merak,Kaç çocuğunuz var?
Onu soracaktım ben yanlış mı anlarım diye,Teşekkür ederim
Yalniz yanlış anlaşılmasın,birlikte yatmıyoruz.Uykuya dalarken ilk 5 dk veya 10dk.yaninda istiyor. Onu da çözemedim,cok ustunde duramadim diğer sorunlardan
Sen beni cok iyi anliyorsunOnu soracaktım ben yanlış mı anlarım diye,
Ki hayır yanlış anlamamışım :)
İnşallah. Sağ Salim kucağınıza almanızı dilerim.Cocuklarinizi Allah bagislasin. Her sene en az 20 tane 5 6 yasinda cesit cesit huylara sahip cocugum oluyor. Annelerinin kendi tabirleriyle evde avutamadigi 20 cocuk. Egitimini aldim bu isin senelerce. Erkek kardesimi ben buyuttum. Su an ilk cocuguma gebeyim. Yalniz sunu anlamiyorsunuz anne olmak sadece sizin gibi olmak demek degil. 6 benim icin kocaman bir sayidir. Akli uykuya eriyordur. Yanlisi dogruyu ayirt etmeyi ogrenmistir. Ben otoriter biriyim. Simarikliga tahammulum yoktur. Yaramaz cocuk severim ama simariga katlanamam mesela. Kendi cocugumu da bu sekilde otoriteyle buyutecegim insallah.
Bu dönem özellikle ufaklığın ablayla oynamaya başladığı artık tamamen iletişim kurmaya çalıştıkları zamanda bitecek.Sen beni cok iyi anliyorsun
Ne de olsa 1bucuk sene gerinden geliyorum.Benimkiler 5bucuk-1bucuk yaş, seninkiler 7-3 yaş
İnşallah. Sağ Salim kucağınıza almanızı dilerim.
Ama ben şımarık görmüyorum nedense bu çocuğu. Sadece kardeş algısını yeni keşfetmeye başlamış büyüyen bir çocuk görüyorum.
Ve anneanne babannenin sınırını koyacağını düşünüyorum diğer konularından takip ettiğim kadarıyla.
Yorumlarınız biraz sert. Sizin tahammülünüz yok belki ama çocuğu görmeden bir satırla tahammül edilemez koca çocuk sıfatını vermek bize düşmez.
İyi geceler hatta iyi sabahlar diliyorum.
Şımarık kelimesini yanlış kullanıyor olabilirim. Misal, ben bakkal abur cuburu cok istemem alacaksa da yemekten sonra yesin derim ama baba,anneanne alır. Ben çok sınır koymam geniş davranırım ama bir konuda hayır dersem hayırdır. Anneanne veya baba hayır der,itiraz duyunca yenilir iyi hadi tamam der vb..Simarik olduguna annesi de katilmisti zaten. Anneanne ve baba tarafindan simartilan bir cocuk var ortada. Ustelik annesine eger bagirmazsan daha cok severim diyen bir cocuk bana gore ifad3 yetenegi gelismis bir cocugun yani sira pazarlik yapan bir cocuktur. Bana bagirma ki seni seveyim bagirirsan en cok babami severim.. bu bence cok cirkin. Size bu cumleler normal geliyor anladigim kadariyla ama bana gelemedi ne yazik ki.. tabi bunlar benim yorumum. Bence herkes bildigi sekilde yetistirsin cocugunu. Zqten ben burda uzman bir dille konusmadim siradan bir uye olarak fikir belirttim. Iyi geceler
Aman ya kıyamam size, ne kadar içlenmiş üzülmüşsünüz.Iyi geceler,
Kızımla yaşadığım zorlukları anlattigim bir kaç konum var,kısaca belirteyim; kardeşi dogduktan sonra ilişkimiz değişik bir boyuta geçti.Suanki son durum,paylaşımları arttığı ve gülüp eğlendikleri zamanlar arttığı icin kıskanma konusu azaldi. Sadece bizimle inatlaşması,hircinligi,diklenme/yönetme gibi davranışları ve cok bilmisligi kaldi. Ocakta 6 yasina girecek,aynı ay kardeşi de 2 yaşına girecek. Su aralar başımızda olan 2 yaş sendromu bile oyle hafif ki benim açımdan çünkü büyüğü cook çok zorluyor ve dönemsel değıl de kişiliği bu sanırım
Uzatmadan bu akşamki konuşmamızı söylemek istiyorum. Eşim hali saha maçına gidiyor haftada 2 gun,bugün de 22.00de macı vardı.Kizim 'Keşke babam maça gitmeseydi,onunla beraber uyurdum' dedi
(Tek uykuya dalmıyor,yaklaşık 1 senedir yanında babasını istiyor.Bir ara da kafaya takmıştı,üst kata anneanneye yatmaya gidiyordu.Sebebi anneannesi çok yumuşakmış,ona yaslanınca hemen uyuyormus.Gecen sene gittigimiz pedagog beni kardeşinden kıskandığını,sevgiyi annennede daha cok hissettiğini ve benim çalıştığım dönem anneanneye güvenli bağlandığını soylemisti.14 aylikken ise döndüm,kızımın bazı hareketlerinden dolayı 20aylik civarındayken isten ayrılmak istedim,ikilemde kalıp devam ettim ama bana ne kadr ihtiyacı olduğunu,kaldiramadigini tecrübe ede ede anlıyorum malesef...)
Kızım bu aksam babasının maça gitmesine üzülürken benim yanında yatma istegime oflayıp pufladi.Onceleri sebebini sorduğumda 'Babamin omuzlari senden daha geniş,gölge yapıyor'gibi gece lambasını kastedip komiğime giden bir cevap vermişti. Bugünse aynen şunu soyledi 'Neden babamı istediğimi söyleyeceğim ama üzülmeyeceksin.Cunku seni birazcık daha az seviyorum'dediSebep sormak istemedim sadece beni çok sevmesi için ne yapmamı isterdi onu sordum 'Işe gitmezsen en cok seni severim' dedi..'Kızım ben zaten ise gitmiyorum ki 2 senedir'diyince 'Biliyorum sen kardeşim için işi biraktin' dedi..
Konum zaten uzun.O anki duygularımı hissettiklerimi de yazıp zaten sayisi bir elin parmağını gecmeyecek okuyanlari sıkmak istemiyorum..O küçükken de çalışmadığımı ama bebek olduğu için hatırlamadığını söyledim,biraz yanlış oldu ama ikna oldu gibi.'Peki başka?'dedim,düşündü düşündü 'Bana bağırmazsan da seni daha çok severim hep senle uyurum'dedi. Ben de soz verdim. Her hatasını sesimi yükseltmeden söylemeye zorlayacagim kendimi ama öyle davranışları var ki nasıl becerebilirim bilmiyorum.
Konum hakkımda her mesajınızı,önerinizi,hislerinizi merak ediyorum.Cevremizde örnek anne babayiz. Ilgileniriz,çocuklasiriz,oyunlar oynariz,çok ama çok severiz her anne baba gibi.Gecen seneden beri kreşe gidiyor,yazın tatile gittik,cok sevdigi icin her hafta cimnastiğe oradan çıkıp tiyatroya gittik anne kız.Ama bazen çok farklı biri oluyor,bir aykırı hareketini uyarmama rağmen düzeltmeyince sesim sert çıkabiliyor.
Neyse bakalım daha neler gorecegiz,her sene kademe kademe zorlaşıyor resmen..
Belki kizacaksiniz bu yorumuma ama ben sadece simarik bir cocuk gordum anlattiklarinizda. Tek basina yatmamak anne babayi kiyaslamak hem de ortada cok ciddi bi sebep yokken.. hani bi siddet falan olsa anlarim da sirf kizinca sesiniz yukseliyor diye babayla kiyaslamak bence simariklik. Tek yatmayi ogrenmesi lazim. Cocuklarimiz gozumuzde hic buyumuyor evet etrafimda gordugum de hep bu benim. Aileler ama o cocuk ama o daha kucuk diye diye simartiyorlar. Ben uzgunum ama sadece simariklik goruyorum.
Hem de nasıl biliyor ve kullanıyorlar.Kızım daha 3 yaşında olmadı ama bir şeye kızınca "anne seni sevmiyorum" diye surat büzüştürüp, küsüyor. "Sen beni sevmesen de, ben seni her zaman seviyorum, ama beni sevmezsen üzülürüm," diyorum. İki dakika sonra yine geliyor, "Anne çok üzüldün mü, şaka yaptım, öpeyim mutlu ol," diye barışı sağlıyor sıpa. Kısaca bu bücürükler anne psikolojisini, bizden daha iyi çözmüşler.Oysa ki o tatlı cingöz cadı sizin neye üzülüp kırılacağınızı o kadar iyi biliyor ve kullanıyor ki.
Hami anneyi üzmek için seni sevmiyorum diyip canı yanınca anne diye ağlayanlar var ya.
Siz hem ev idaresi hem 2 çocuk arasında kalmış ve büyük cocuktan daha fazla beklentiniz olmuş olabilir mi? Hani büyüdün, herşeyi anlıyorsun,kardeşin küçük, daha muhtaç durumunu ona hissettirmiş olabilir mısınız acaba? farkinda olmadan....Bu da onda dışlanmışlık hissine sebep olmuş mudur? Başbaşa aktiviteler yapsanız arada anne kız ufağı bi yere bırakıp sinema vs etkinlik mi yapsanız.. Doğan cuceloglunun geliştiren anne baba kitabı çok iyi. Tavsiye ederim çocuklara davranış konusunda çok iyi.Iyi geceler,
Kızımla yaşadığım zorlukları anlattigim bir kaç konum var,kısaca belirteyim; kardeşi dogduktan sonra ilişkimiz değişik bir boyuta geçti.Suanki son durum,paylaşımları arttığı ve gülüp eğlendikleri zamanlar arttığı icin kıskanma konusu azaldi. Sadece bizimle inatlaşması,hircinligi,diklenme/yönetme gibi davranışları ve cok bilmisligi kaldi. Ocakta 6 yasina girecek,aynı ay kardeşi de 2 yaşına girecek. Su aralar başımızda olan 2 yaş sendromu bile oyle hafif ki benim açımdan çünkü büyüğü cook çok zorluyor ve dönemsel değıl de kişiliği bu sanırım
Uzatmadan bu akşamki konuşmamızı söylemek istiyorum. Eşim hali saha maçına gidiyor haftada 2 gun,bugün de 22.00de macı vardı.Kizim 'Keşke babam maça gitmeseydi,onunla beraber uyurdum' dedi
(Tek uykuya dalmıyor,yaklaşık 1 senedir yanında babasını istiyor.Bir ara da kafaya takmıştı,üst kata anneanneye yatmaya gidiyordu.Sebebi anneannesi çok yumuşakmış,ona yaslanınca hemen uyuyormus.Gecen sene gittigimiz pedagog beni kardeşinden kıskandığını,sevgiyi annennede daha cok hissettiğini ve benim çalıştığım dönem anneanneye güvenli bağlandığını soylemisti.14 aylikken ise döndüm,kızımın bazı hareketlerinden dolayı 20aylik civarındayken isten ayrılmak istedim,ikilemde kalıp devam ettim ama bana ne kadr ihtiyacı olduğunu,kaldiramadigini tecrübe ede ede anlıyorum malesef...)
Kızım bu aksam babasının maça gitmesine üzülürken benim yanında yatma istegime oflayıp pufladi.Onceleri sebebini sorduğumda 'Babamin omuzlari senden daha geniş,gölge yapıyor'gibi gece lambasını kastedip komiğime giden bir cevap vermişti. Bugünse aynen şunu soyledi 'Neden babamı istediğimi söyleyeceğim ama üzülmeyeceksin.Cunku seni birazcık daha az seviyorum'dediSebep sormak istemedim sadece beni çok sevmesi için ne yapmamı isterdi onu sordum 'Işe gitmezsen en cok seni severim' dedi..'Kızım ben zaten ise gitmiyorum ki 2 senedir'diyince 'Biliyorum sen kardeşim için işi biraktin' dedi..
Konum zaten uzun.O anki duygularımı hissettiklerimi de yazıp zaten sayisi bir elin parmağını gecmeyecek okuyanlari sıkmak istemiyorum..O küçükken de çalışmadığımı ama bebek olduğu için hatırlamadığını söyledim,biraz yanlış oldu ama ikna oldu gibi.'Peki başka?'dedim,düşündü düşündü 'Bana bağırmazsan da seni daha çok severim hep senle uyurum'dedi. Ben de soz verdim. Her hatasını sesimi yükseltmeden söylemeye zorlayacagim kendimi ama öyle davranışları var ki nasıl becerebilirim bilmiyorum.
Konum hakkımda her mesajınızı,önerinizi,hislerinizi merak ediyorum.Cevremizde örnek anne babayiz. Ilgileniriz,çocuklasiriz,oyunlar oynariz,çok ama çok severiz her anne baba gibi.Gecen seneden beri kreşe gidiyor,yazın tatile gittik,cok sevdigi icin her hafta cimnastiğe oradan çıkıp tiyatroya gittik anne kız.Ama bazen çok farklı biri oluyor,bir aykırı hareketini uyarmama rağmen düzeltmeyince sesim sert çıkabiliyor.
Neyse bakalım daha neler gorecegiz,her sene kademe kademe zorlaşıyor resmen..
genel olarak yazıyorummmm...şu kadınların çalışma hayatları başladı, ne evliliklerde düzen kaldı, ne çocuklarda...eve 3-5 kuruş fazla giriyor ama, ödenen öyle çok bedeller oluyorki...anneler çalışmanın verdiği suçluluk duygusunuda bir şekilde bastırmak için, çocukların elinde oyuncak oluyor...şimdiki çocuklar aileleri parmaklarında oynatıyorlar...Iyi geceler,
Kızımla yaşadığım zorlukları anlattigim bir kaç konum var,kısaca belirteyim; kardeşi dogduktan sonra ilişkimiz değişik bir boyuta geçti.Suanki son durum,paylaşımları arttığı ve gülüp eğlendikleri zamanlar arttığı icin kıskanma konusu azaldi. Sadece bizimle inatlaşması,hircinligi,diklenme/yönetme gibi davranışları ve cok bilmisligi kaldi. Ocakta 6 yasina girecek,aynı ay kardeşi de 2 yaşına girecek. Su aralar başımızda olan 2 yaş sendromu bile oyle hafif ki benim açımdan çünkü büyüğü cook çok zorluyor ve dönemsel değıl de kişiliği bu sanırım
Uzatmadan bu akşamki konuşmamızı söylemek istiyorum. Eşim hali saha maçına gidiyor haftada 2 gun,bugün de 22.00de macı vardı.Kizim 'Keşke babam maça gitmeseydi,onunla beraber uyurdum' dedi
(Tek uykuya dalmıyor,yaklaşık 1 senedir yanında babasını istiyor.Bir ara da kafaya takmıştı,üst kata anneanneye yatmaya gidiyordu.Sebebi anneannesi çok yumuşakmış,ona yaslanınca hemen uyuyormus.Gecen sene gittigimiz pedagog beni kardeşinden kıskandığını,sevgiyi annennede daha cok hissettiğini ve benim çalıştığım dönem anneanneye güvenli bağlandığını soylemisti.14 aylikken ise döndüm,kızımın bazı hareketlerinden dolayı 20aylik civarındayken isten ayrılmak istedim,ikilemde kalıp devam ettim ama bana ne kadr ihtiyacı olduğunu,kaldiramadigini tecrübe ede ede anlıyorum malesef...)
Kızım bu aksam babasının maça gitmesine üzülürken benim yanında yatma istegime oflayıp pufladi.Onceleri sebebini sorduğumda 'Babamin omuzlari senden daha geniş,gölge yapıyor'gibi gece lambasını kastedip komiğime giden bir cevap vermişti. Bugünse aynen şunu soyledi 'Neden babamı istediğimi söyleyeceğim ama üzülmeyeceksin.Cunku seni birazcık daha az seviyorum'dediSebep sormak istemedim sadece beni çok sevmesi için ne yapmamı isterdi onu sordum 'Işe gitmezsen en cok seni severim' dedi..'Kızım ben zaten ise gitmiyorum ki 2 senedir'diyince 'Biliyorum sen kardeşim için işi biraktin' dedi..
Konum zaten uzun.O anki duygularımı hissettiklerimi de yazıp zaten sayisi bir elin parmağını gecmeyecek okuyanlari sıkmak istemiyorum..O küçükken de çalışmadığımı ama bebek olduğu için hatırlamadığını söyledim,biraz yanlış oldu ama ikna oldu gibi.'Peki başka?'dedim,düşündü düşündü 'Bana bağırmazsan da seni daha çok severim hep senle uyurum'dedi. Ben de soz verdim. Her hatasını sesimi yükseltmeden söylemeye zorlayacagim kendimi ama öyle davranışları var ki nasıl becerebilirim bilmiyorum.
Konum hakkımda her mesajınızı,önerinizi,hislerinizi merak ediyorum.Cevremizde örnek anne babayiz. Ilgileniriz,çocuklasiriz,oyunlar oynariz,çok ama çok severiz her anne baba gibi.Gecen seneden beri kreşe gidiyor,yazın tatile gittik,cok sevdigi icin her hafta cimnastiğe oradan çıkıp tiyatroya gittik anne kız.Ama bazen çok farklı biri oluyor,bir aykırı hareketini uyarmama rağmen düzeltmeyince sesim sert çıkabiliyor.
Neyse bakalım daha neler gorecegiz,her sene kademe kademe zorlaşıyor resmen..
Hayır tabiki. Her zamanki gibi 3unuzu çok seviyorum diyebilirdi veya en cok kardesimi seviyorum,ogretmenimi seviyorum deseydi de uzulmezdim.Zaten soğukluğunu daha doğrusu bir yanlışlık olduğunu hissettiğim için sözel duymak bir yandan zoruma gitti,bir yandan da iyiki söyledi diyorumseni babamdan daha çok seviyorum deseydi hoşunuza mı gidecekti? babası için üzülmeyecek miydiniz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?